shoptillyoudrop

Maar die "BOI" (eerste link) zal toch niet zó duur zijn lijkt mij? Vraag een offerte, zou ik denken! Geen idee verder of zij ook 'goed' zijn, maar de informatie lijkt mij OK.

Dit is handig om te lezen denk ik: leesvoer. En PWC zegt ook dat zij hier erg goed in zijn (maar dat kost dan ook wel het nodige natuurlijk). Je kan dus eigenlijk niet zomaar dingen voor de moedermaatschappij 'gratis doen' en denken dat de fiscus (later) niet met eventuele claims kan komen.

Volgens mij is dit wel een beetje wat mijn zoon een paar jaar geleden "een poepverhaal" noemde... Lijkt mij weinig ter zake doende in deze (of je nou wel/niet iemand de sleutels laat overhandigen, zelf gaat schoonmaken, e.d.). Maar waarom vraag je hem/haar niet waar (welke wet/jurisprudentie/uitspraak/besluit etc.) deze mening op gebaseerd is? Ik ken het niet, maar misschien heb ik iets gemist.

Een 2e woning behoort normaal gesproken in box 3 thuis. Uiteraard is het anders als je woningen bedrijfsmatig verhuurt (dan is het box 1, als je geen rechtspersoon bent). Maar jouw adviseur vindt dus dat het box 1 wordt omdat je de sleutels zelf overhandigt aan de huurder enz...? Vraag mij toch af waar dat op gebaseerd zou zijn. Er zijn wel meer particulieren die hun vakantiewoning soms (helemaal zelf!) verhuren. Het lijkt mij (dat proef ik uit je woorden) dat de adviseur vindt dat dit komt omdat je ook een onderneming hebt. Maar (althans: dat neem ik aan...) jouw onderneming staat daar toch los van(?). Een makelaar is tenslotte geen vakantiewoningverhuurbedrijf. Of handel je zelf bedrijfsmatig in woningen? Dus aankoop/verkoop/verhuur van eigen woningen? Want dan zou je misschien inderdaad kunnen vinden dat deze (2e) woning eigenlijk ook zakelijk bezit is...

Je hebt wel gelijk dat dit soort dingen (binnen de EU dus) goed afgestemd zijn tussen landen. Dus, als hetzelfde zou gelden als in NL dan zou het mijns inziens als volgt zijn: De eerste transactie (waarbij de goederen van D naar F verzonden worden) is een intracommunautaire levering (tegen 0% BTW), met de 'Amerikaan' ("op zijn BTW nummer" in F!) als afnemer. De 2e levering gaat jou als 'verkoper A' dan verder niet echt aan lijkt mij. Dus als je per ongeluk in de 1e instantie met Duitse BTW had gefactureerd, dan zou ik dat corrigeren. Althans dat denk ik: want ik zou persoonlijk toch eerst bij de Duitse fiscus informeren, eerlijk gezegd.

Wat ik niet helemaal kan volgen is eerlijk gezegd dit: Waarom vraag je dit op een forum in Nederland? Dit hoewel de situatie kennelijk is dat: Een Duits bedrijf levert in Frankrijk iets wat volgens de koper eigenlijk aan een Amerikaans bedrijf, gevestigd in Frankrijk, gefactureerd moet worden... Is het niet handiger om dit in Duitsland te vragen, gezien het Duitse BTW betreft?

En taalonderwijs is vrijgesteld van BTW (maar dat wist je misschien al), dus dat scheelt ook dan weer.

Er is geen Nederlandse BTW verschuldigd over de prestatie (een dienst naar een ondernemer in Zwitserland). Of de Zwitserse fiscus meent dat er Zwitserse "BTW" (of hoe dat daar nou geregeld mag zijn) verschuldigd is, dat kan je beter toch daar navragen. Ik kan mij dat niet echt voorstellen overigens, maar het kan misschien wel afhankelijk zijn van de precieze dienst die je gaat verrichten. Misschien hebben zij daar iets speciaals bedacht voor 'recruitmentbemiddeling' of dergelijke.

Als mijn bedrijf een dienst (zoals bemiddeling) zou verrichten aan een afnemer in Zwitserland, dan zou ik eerlijk gezegd gewoon een factuur sturen. Een beetje zinloos om daar een bedrijf te vestigen. Behalve als je daar goede redenen voor hebt, bijvoorbeeld omdat klanten daar alleen maar zaken willen doen met lokale bedrijven bijvoorbeeld.

Ik vind jouw verhaal licht verwarrend: - Je bent bemiddelaar tussen artiesten en evenementenorganisaties. - Je hebt goederen geleverd aan Piet, kennelijk een artiest of een evenementenorganisatie. - Je noemt dit een B2C transactie. Hoe kan je als dienstverlener (bemiddelaar) goederen 'B2C' leveren aan een artiest/organisatie? Heb je niet 'B2B' een dienst verricht eigenlijk? Hoe zit dit nou echt? (dit is al eerder gevraagd, maar je geeft gen antwoord en dan is het natuurlijk ondoenlijk om iets zinnigs te zeggen over jouw 'geval')

Bij Postnl wel ja, maar (volgens mij) niet bij (de meeste van de) anderen. Dus (lijkt mij) iets om rekening mee te houden.

De vraag die kan ontstaan lijkt mij hoe zelfstandig een 'ondernemer' die zelfs een petje van de 'opdrachtgever' (tegen zijn/haar zin!) moet dragen werkelijk is...

Omschrijf de inhoud van "1" eens... Wat draai je dan? En ook van "2"... Dan wil ik best mijn visie (niets waard verder!) geven van 'een naam'. Draai je (om op mijn eerste post terug te vallen!) bij 1 latino romantico en bij 2 twerk music (dat kan ik mij niet echt voorstellen natuurlijk, maar je weet het nooit...!)? (Of gaat het niet om de stijl, maar om de 'show' of zoiets misschien)

Nee. Of je woont (fiscaal gezien/ingeschreven in de 'GBA') in NL (en dan ben je hier belastingplichtig), of je woont hier niet. (Maar dan is dan weer de vraag: waar woon je dan wel... Overigens ben je hier meestal/vaak tóch wel belastingplichtig wanneer je hier "permanent/langdurig" verblijft en onderneemt, ook woon je formeel gesproken elders.)

Wanneer je in NL woont, ben je hier ook belastingplichtig. Wil je gaan ondernemen, dan moet je jezelf als ondernemer 'registreren'. Normaal gesproken begin je bij de Kamer van Koophandel. Het feit dat je voorheen in het buitenland (toen je daar woonde) ook ondernemer was, is niet relevant in deze.

Maar is dat eigenlijk niet afhankelijk van je doelgroep? "Latino romantico" klinkt (in mijn oren tenminste) wel bedoeld voor een andere doelgroep dan "Twerk music", om maar wat te noemen. Wie is je doelgroep eigenlijk (of heb ik dat gewoon gemist in je verhaal misschien)? (p.s.: Maakt natuurlijk verder niet veel uit in deze, maar 'Balada' en 'Ai se eu te pego' is Portugees - niet Spaans... De zangers komen uit Brazilië.)

Dan zou dus het 'privé-percentage' bijvoorbeeld 40% kunnen gaan worden. Dan zou de fiscus dus 40% van de autokosten (van de personenauto) als bijtelling kunnen beschouwen. Maar men kan ook denken dat het bijvoorbeeld 80% is (omdat je ook een bestelauto en een motor hebt die heel veel zakelijk gebruikt worden!). Jij houdt verder geen km's bij (van de personenauto), dus jij kan weinig aantonen. Maar zij moeten het 'bewijzen'...

Zoals gezegd: Men zou misschien kunnen vinden dat dit een beetje (te) veel van het goeie is. En gezien je geen informatie verder hebt over hoe de personenauto gebruikt wordt (qua kilometers) is het best mogelijk dat men vindt dat er sprake is van excessief privégebruik. En dan is de waarde daar van beduidend hoger dan "14%". Maar (ook weer) nogmaals: De bewijslast ligt bij hen. Valt niets over te zeggen verder, zonder kennis van jouw precieze situatie (wat je doet, waar je dat doet, hoe vaak, wanneer, enz.).

Nu begin ik te twijfelen...: Is de personenauto van je werkgever? (ben je dus ook in loondienst ergens?) Want als je 'parttime-ondernemer' bent, dan denk ik dat het een beetje vreemd oogt (maar het kan wel!) dat je zowel een bestelauto als een motor 'van de zaak' hebt. Maar als je daar dan (goede) km-administraties van hebt, dan is er wel weinig 'aan de hand' verder. Of is de leaseauto tóch van je (eigen) bedrijf? Dan geldt wat is net schreef over excessief privégebruik. Dat er dus (ná correctie door de fiscus) weinig aftrekbare autokosten overblijven. Als je pech hebt dan...

Het echte 'gevaar' hier is (zoals ik het proef): Excessief privégebruik van de personenauto. Op zich kan je als ondernemer wel een personenauto leasen, een bestelauto kopen (voor de pakketjes) en daarbij ook een motor hebben (om files te ontlopen, bijvoorbeeld). Maar: De 'voordelige' bijtelling (14%) van de personenauto is een "tenminste" bedrag. Dus als de fiscus de indruk krijgt dat dit misschien een beetje 'te veel van het goeie' is, dan kunnen zij (misschien) vinden dat de waarde van het privégebruik van de leaseauto de totale autokosten (van dezelfde leaseauto dan) is. En dat zal dan aanmerkelijk meer dan de 'gunstige 14%' zijn. De bewijslast in deze ligt weliswaar bij hen (fiscus dus), maar het is niet ondenkbaar.

Als uit je (sluitende) rittenadministratie blijkt dat de privé-km's minder dan 500 zijn, dan is dat inderdaad zo. Althans voor de inkomstenbelasting (voor de BTW correctie kan het dus anders zijn).

Nee, natuurlijk niet. Je hebt toch omzet gerealiseerd. En misschien heb je ook (on)kosten (met BTW) gemaakt. En hoe je het e.e.a. (qua omzet dan) moet aangeven, dat is afhankelijk van wie de klant is (particulier/bedrijf, binnen/buiten EU, in NL/niet in NL, enz.).

De autokostenfictie (dus bijtelling op basis van een forfait indien geen 'bewijs' van minder dan 500 privé-km's) geldt niet voor een motor. Daar moet je de waarde van het privégebruik baseren op het aantal kilometers (bijvoorbeeld). En hoe je dat precies doet, dat ligt niet zo 'zwart-op-wit' vast.

Daar is dan in beginsel toch een sluitende rittenadministratie voor nodig. Ook voor een bestelauto.

Als dat de slotbalans is, dan blijkt dus dat jij 35.000 euro meer 'tegoed' hebt dan je vennoot. Anders gezegd: Jij zou 12.500 uit de VOF kunnen opnemen. Je vennoot zou 22.500 moeten storten. Maar of dat ook gebeurt... Dat is natuurlijk afwachten. In theorie zou hij dit dan moeten doen.