Overname als groeistrategie (II): Waardebepaling

Hoi Ruben,

Geweldige column: een geldboom om de DCF-methode te illustreren. Wat een vondst!

Bedankt daarvoor!

Met vriendelijke groet,

Ties

Hey Ties... we plukken daar toch allemaal onze vruchten van? ;D

Je schrijft heel duidelijk en de voorbeelden zijn sprekend. Nice work.

Als je een geldboompje hebt is het denk ik het beste om een veredelaar in te huren, en te zorgen voor meer geldboompjes :).

Verder een duidelijk verhaal, alleen met het volgende heb ik wat moeite:

Verder is er nog de kostprijs van het kapitaal. De initiële investering om je bedrijf op te zetten had je namelijk ook op de bank kunnen zetten. De renteinkomsten die je nu misloopt moeten worden gecompenseerd.

Aangezien het kapitaal net als de winst door de inflatie minder waard wordt, en ook de renteinkomsten feitelijk minder opbrengen, snap ik niet helemaal waarom je de de waardevermindering van de onderneming door inflatie wel gebruikt maar niet van het investeringskapitaal. Misschien dat het in de volgende column nog komt, maar het lijkt me nu niet helemaal correct.

Maarten, ik heb het antwoord maar even in een nieuw draadje gezet.

Ik zou heel erg kritisch kunnen zijn na ons gesprek van vanmiddag (genoeg koffie gehad?), maar ik krijg er geen speld tussen. Top uitleg van de DCF. Lees jij soms nog de Jip en Janneke? LOL

Verdere info over deze column staat hier:

https://www.higherlevel.nl/forum/index.php?board=15;action=display;threadid=21700;start=0#msg187869

Stel dat de inflatie een stabiele 5% per jaar bedraagt, dan is de huidige waarde van die toekomstige opbrengst volgend jaar Eur 47,50,-. En de waarde van deze 50 euro is dus over 20 jaar nihil. De totale huidige waarde van de toekomstige opbrengsten kan dus nu wel berekend worden.

Hier moet ik als wiskundige toch even op de rem trappen. Een constante inflatie van 5% zorgt niet dat de huidige waarde van de toekomstige opbrengst nihil wordt in 20 jaar. De waarde is dan namelijk 50 / 1.05 ^20 = 18.84 euro. De toekomstige opbrengst zal in de toekomst nooit 0 worden. Juist daarom gebruiken banken vaak ook andere methoden om een onderneming te waarderen.

Verder overigens een prima artikel met een sprekend voorbeeld!

Never argue with a scientist.... ;)

Natuurlijk heeft Frank gelijk, maar in het hakken van de materie tot te behappen brokken, moet je soms even kort door de bocht zijn. De waarde zal nooit nul zijn, maar de waarde zal op een bepaald moment zo laag blijken dat niemand er nog geld voor over heeft. Ergens in de curve komt dat moment waarop niet meer lineair of procentueel wordt afgeschreven, maar dat de restwaarde ineens zal worden afgeboekt. Het onderhavige goed is dan waardeloos geworden.

In dit specifieke voorbeeld haalt de toekomstige opbrengst de 20 jaar niet eens. Bij een gelijkblijvende opbrengst en een inflatiecijfer van 5% zullen de huidige contante waarde van de toekomstige jaarlijkse kosten in het achtste jaar groter blijken dan de huidige contante waarde van de toekomstige jaarlijkse opbrengsten. In dat geval krijg je te maken met een negatieve cashflow en kan de restwaarde ineens afgeschreven worden, en is de waarde van de activiteiten nul.

Wiskundig gezien zal de waarde nooit nul zijn, maar wel waardeloos worden in het economisch verkeer.

Het voorbeeld was in eerste instantie bedoeld om te laten zien dat je pas de waarde kunt berekenen op het moment dat ergens in de toekomst de prijs (bijna) nul zal zijn.

 

In dit specifieke voorbeeld haalt de toekomstige opbrengst de 20 jaar niet eens. Bij een gelijkblijvende opbrengst en een inflatiecijfer van 5% zullen de huidige contante waarde van de toekomstige jaarlijkse kosten in het achtste jaar groter blijken dan de huidige contante waarde van de toekomstige jaarlijkse opbrengsten. In dat geval krijg je te maken met een negatieve cashflow en kan de restwaarde ineens afgeschreven worden, en is de waarde van de activiteiten nul.

 

Wiskundig gezien zal de waarde nooit nul zijn, maar wel waardeloos worden in het economisch verkeer.

 

First of all: Erg goed gevonden, die analogie met een appelboom! Ik vind dat altijd erg mooi als mensen iets ingewikkelds

simpel kunnen uitleggen.

Toch heb ik een kritische noot :

Als de boom symbool staat voor een onderneming, en de vruchten ervan symbool staan voor de netto winst van de ondernemersactiviteit, dan is de aanname dat de winst elk jaar lager wordt a.g.v inflatie volgens mij niet juist ofwel

dat de eurappels elk jaar € 1 opleveren is niet realistisch. (maar kan ook gevolg zijn van de uitgangspunten in jouw voorbeeld)

De jaarlijkse winst van een onderneming is m.i. in werkelijkheid altijd gecorrigeerd voor inflatie. Als de kosten namelijk met 5% stijgen, dan bereken je dat als ondernemer echt wel door in je producten/verkoopprijzen. Je (nominale) winst wordt dus ook 5% hoger, echter gecorrigeerd met de inflatievoet is die weer evenveel waard als in jaar 1.

of om in de analogie met de euroboom te blijven:

De vruchten van de boom zijn in de eerste maand 1 EUR per stuk waard maar de eerstvolgende oogst €1.05 etc etc.

Contant gemaakt tegen de inflatievoet is de reele kasstroom dus altijd gelijk en zal die niet naar nul gaan.

 

De jaarlijkse winst van een onderneming is m.i. in werkelijkheid altijd gecorrigeerd voor inflatie. Als de kosten namelijk met 5% stijgen, dan bereken je dat als ondernemer echt wel door in je producten/verkoopprijzen.

 

Jij berekent dat door, ik hou er ook rekening mee, maar geloof me, als iedere ondernemer ieder jaar zijn verkoopprijs zou corrigeren met het inflatiecijfer, dan zou ik het een stuk rustiger hebben! Maar dat is niet altijd de schuld van de ondernemer zelf. Er zijn talloze situaties te bedenken waarin de inflatie en prijsstijgingen niet gelijk opgaan.

Houd in gedachte dat er niet één inflatiecijfer is. Zo kent iedere bedrijfstak of industrie zijn eigen inflatiecijfer. De kostprijs van arbeid kent zijn eigen inflatie en de kostprijs van olie als grondstof kent weer een ander inflatiecijfer dan de kostprijs van silicium bijvoorbeeld. En dan is er nog naast prijsinflatie de inflatie als gevolg van de aanwezige hoeveelheid geld.

Binnen een bepaalde industrie kan de prijs van een grondstof sterk gestegen zijn, terwijl gelijkertijd door de internationale marktwerking de prijzen niet verhoogd kunnen worden. Hele bedrijfstakken zijn door dit principe in Nederland verdwenen (bijvoorbeeld de textielfabricage in Leiden en Enschede waren ooit gigantische industrieën, maar zijn nu volledig verdwenen). Op het moment dat dit verschijnsel zich voordoet heeft dat direct invloed op de waarde van een onderneming.

Om de DCF methode volledig met alle mitsen, maren, wiskundige vergelijkingen en de verschillende toepassingen uit te leggen zou Arnold Heertje gerust een heel erg dik boek (of twee) kunnen volschrijven. Ik heb geprobeerd op anderhalf A-4'tje de materie een beetje toegankelijk te maken. Het uittreksel van "DCF voor Dummies"- voor Dummies zeg maar (nee dat was geen schrijffout).

Ik wil nog graag een kleine toevoeging doen, omdat ik het prettig vind als er meer begrip is over dit onderwerp.

Je schrijft: "In wezen komt de Discounted Cashflow methode er op neer dat je kijkt naar het banksaldo aan het begin van het jaar, en naar het saldo aan het einde van het jaar. Het verschil tussen die twee is je contante opbrengst van dat jaar. In combinatie met een reële groeiverwachting en een toegepaste inflatiecorrectie is er vrij nauwkeurig te bepalen wat de huidige waarde is van toekomstige kasstromen."

De DCF methode werkt met prognoses (de door jouw genoemde groeiverwachtingen) en de vermogenskostenvoet waartegen de vrije geldstromen van de toekomst contant gemaakt worden (waarin je ook inflatiecorrectie kunt verwerken ). Zoals je ook deels in het topic schreef wat hierover gestart is, bestaat deze vermogenskostenvoet uit een aantal delen:

1. De risicovrije voet, de rente die je krijgt op een langlopende staatslening oftewel op een risicoloze investering.

2. De risicopremie, de premie die je krijgt omdat je niet kiest voor die safe lening maar voor een super risicovolle investering, namelijk dat ene bedrijf

3. De specifieke risico opslagen die voornamelijk bestaan uit toeslagen voor de afhankelijkheden waar een specifiek bedrijf mee te maken heeft (afhankelijkheid van leveranciers, klanten, managers, economische situatie, financiers etc etc).

Dit laatste punt is natuurlijk erg vatbaar voor discussie en daarmee is het 'nauwkeurig' bepalen ook meteen vatbaar voor discussie.

Overigens bestaat er in de literatuur ook erg veel discussie over punt 2. Eigenlijk is alleen punt 1 echt keihard te onderbouwen.

Dus zoals je al begon: waarde is super subjectief en daar wil ik dan maar aan toevoegen dat waardebepaling geen exacte wetenschap is.

voor de HL-ers die liever kijken & luisteren dan lezen:

E.

Geweldig! Hij is ook zo mooi overtuigd. "The value of any asset is always equal to the present value of it's future cashsflows"

Helaas zijn er al wel weer betere methoden dan DCF met WACC,namelijk de Adjusted Present Value methode (variant op DCF waarbij je de WACC niet jaarlijks opnieuw hoeft te berekenen omdat je verhouding EV / VV id praktijk natuurlijk niet ieder jaar gelijk is).

nou vooruit, omdat vriend Hamilton zo leuk is...

hier een overzicht van de basic valuation methodologies...

Dit is inderdaad een goede column over bedrijfswaardering. Staat er mooi Jip & Janneke in uitgelegd en Ruben geeft ook nog eens blijk het gesnapt te hebben. Top!