Eenpitters niet altijd succesvol

[Kees de Kruiff - In Memoriam]

Je zou het bijna vergeten: freelancers kunnen zonder werk komen te zitten. Vaak heeft dit echter minder met hun vakmatige kwaliteiten te maken dan met andere zaken. Een concrete casus van ons bedrijf die eindigde met een ww-uitkering en champagne vormde de aanleiding voor een column in De Telegraaf:

 

Champagne!

 

Een succesvolle strategieconsultant neemt geen blad voor de mond. Klanten weten niet of ze van hem houden of hem haten, maar zijn adviezen zijn uitmuntend. Analyses worden in boardrooms met waardering gelezen; aanbevelingen worden daden. Zijn collega’s halen de scherpe kantjes eraf als hij de vergaderkamer heeft verlaten.

 

Vincent* ken ik al zo’n vijf jaar. Volgens mij een plezierige kerel. Onder andere omdat ik net zo bot kan zijn, wanneer ik daar tenminste noodzaak toe zie. Maar bij hem is het z’n tweede (of eerste) natuur. „Ik ga voor mezelf beginnen”, sprak hij twee jaar geleden, „als interim-manager. En jij gaat de back office regelen.” Geen probleem, da’s immers m’n vak. Toch vond ik het nodig er een dinertje tegenaan te gooien. Tegen beter weten in overigens, maar soms wil je het als adviseur toch hebben gezegd. Al was het alleen maar voor je eigen gemoedsrust.

 

Het werd een gezellige avond, met regelmatig harde woorden. De kern van mijn boodschap: „Je gaat nu als eenpitter door het leven, niet meer onder een merk van ’naam en faam’. Dat vraagt om een andere benadering. Haal die botte houding eruit. Begin met honing en voer dan de temperatuur beetje bij beetje op. Je weet hoe je een kikker kookt?” Het was praten tegen dovemansoren. „Ik ben Het Merk en houd er niet van de temperatuur van het water langzaam

te verhogen. Zachte heelmeesters maken stinkende wonden.” We dronken een glas, deden een plas en alles bleef zoals het was.

 

We zijn nu twee jaar verder. Vincent is out of business. Een paar opdrachtgevers die niet betaalden. Een reputatie in de markt die zijn lange, ranke lijf vooruit is gesneld. Als de telefoon al zakelijk trilde, was het om een afwijzing door te geven. Totdat het definitief stil bleef. Om te worden afgewezen, moeten ze je wel eerst uitnodigen voor een gesprek. De bv is opgeheven, Vincent heeft een ww-uitkering gekregen. Het was de laatste lakmoesproef van mijn advieskantoor: de eerste ww-uitkering bij een klant is een feit. De champagnekurken knalden richting het plafond. Vincent heeft een glaasje meegedronken. Om vervolgens een stevige coach aan te stellen die hem gaat bijbrengen hoe je een kikker kookt. En die olifant uit de

buurt van de porseleinkast houdt.

 

* Vincent is een gefingeerde naam

[Tonino]

Mooie column!

 

En inderdaad, een goed product verkoopt niet altijd....

[Henk de Greef]

Hmmmm,

 

Mijn vraag is heel simpel; Wat heb je aan een strategie-adviseur, die alleen maar dat vertelt wat de klant wil horen?

 

Het verhaal is wat mij betreft een beetje te éénzijdig ingestoken. De bevinding dat kwaliteit niet altijd gepaard gaat met goede omzet onderstreep ik direct, maar het oorzakelijk verband in de column vind ik veel te kort door de bocht.

 

Ik zou wel eens willen kennismaken met Vincent, want het lijkt me een zeer interessante en waardevolle persoon. Hij heeft waarschijnlijk nu tijd genoeg en ik maak m'n tijd er graag voor vrij.

 

Met vriendelijke groet,

 

Henk de Greef

[msteer]

Misschien is het ook wel te makkelijk gedacht om de hele backoffice in één keer uit te besteden, misschien helpt dat een ondernemer ook niet om on-the-ball te zijn, zo van: alles zal wel geregeld zijn?

[PaulGo]

Als bot zijn de eerste natuur is van een verkoper/dienstverlener en klanten/opdrachtgevers merken dat of hebben daar last van dan is het over en sluiten bij de meeste klanten. Dan kan jouw product of dienst wel goed zijn, maar velen willen geen zaken doen met botterikken. Het valt mij vaak op hoe ongelooflijk bot veel personen in het bedrijfsleven zijn. Stom stommer stomst.

[Kees de Kruiff - In Memoriam]

Het verhaal is wat mij betreft een beetje te éénzijdig ingestoken. De bevinding dat kwaliteit niet altijd gepaard gaat met goede omzet onderstreep ik direct, maar het oorzakelijk verband in de column vind ik veel te kort door de bocht.

 

Het verhaal in de column is inderdaad een zeer korte samenvatting van de werkelijke casus. Het probleem met dit soort zaken is echter dat je niet alleen beperkt bent door de ruimte (max 400 woorden) maar ook een aantal zaken niet te herkenbaar kan en mag opschrijven. Zou toch heel vervelend zijn als onze klant wordt aangesproken met de opmerking: "Je casus staat in De Telegraaf".

[Henk de Greef]

Hoi Kees,

 

Ik begrijp het, met name na de PM die je me hebt gestuurd. Ik zal je ook in PM een aantal aandachtspunten teruggeven, die verder voor dit draadje niet meer zo relevant zijn.

 

Mijn reactie kwam met name voort uit de ergernis die ik koester in broodadviseurs, die slechts de klant naar de mond praten om een factuur te mogen sturen. Persoonlijk ben ik ervan overtuigd dat niemand, behalve de belastingdienst, daar beter van wordt.

De case blijkt echter "anders" in elkaar te steken.

 

Henk

[Annedien Hoen]

Boeiend opgeschreven, poëtisch zelfs zo hier en daar ;D

Het zet me wel aan het denken.

Moet die persoon nu beter aan personal branding gaan doen of gaat het erom betere sociale vaardigheden te ontwikkelen? Want niet meer bij een 'groot merk' horen betekent natuurlijk niet dat je dan bent overgeleverd aan de elementen. (Het antwoord is waarschijnlijk 'allebei'.)

 

Als je daarnast eens kijkt naar Gordon Ramsay zijn aanpak om horecabedrijven weer in het zadel te helpen dan kan hij zich uiteraard een hoop permitteren omdat hij een reputatie heeft, een 'rock star' is. Maar veel belangrijker is het dat hij wat hij doet uit betrokkenheid doet, het is hem wel steeds om die eigenaar (en diens geliefden) te doen. En uiteraard omdat het hem lukt de boel weer op de rit te krijgen, waarschijnlijk wel met een team achter de schermen- maar toch. Het is aan hem om de ego's van die eigenaren te breken, door hun weerstanden heen te kijken en vol te houden, ook als mensen eigenwijs, afwijzend en agressief reageren op hem. Als dat eenmaal gelukt is zie je ook hoe liefdevol Ramsay eigenlijk is. Maar die kant krijg je pas te zien als je bereid bent gebleken te veranderen en te vertrouwen. Toch denk ik wel dat die liefde continu impliciet aanwezig is.

 

Daarnaast heeft degene die je beschrijft dan wel erg veel geluk gehad met opdrachtgevers, want het aantal uitmuntende adviezen dat ook werkelijk wordt uitgevoerd is dungezaaid! Een adviseur kan hoog springen of laag springen; uiteindelijk is je invloed toch echt heel erg beperkt, zelfs als je klant je de hoofdprijs betaalt betekent dat niet dat ze iets gaan doen met je inzichten.

 

Los daarvan denk ik dat veel mannelijke startende zzp'ers een beetje tegen hun haantjesgedrag aanlopen. Ik heb vaker gezien dat degenen die binnen de vorige organisatie in de apenroedel een bepaalde status hadden vergeten dat ze er alleen voor staan in hun nieuwe context en ze dus vergeten te 'groomen' en vergeten te schakelen tussen verschillende posities. (Dominant/ondergeschikt) (Dat is de 'male ego onvriendelijke' duiding van je column ;-)) Voor hen is de vernedering groot en ik zie daar twee soorten reacties op: nog harder op de borstkas roffelen en proberen weer 'het baasje' te worden of een depressie, leerproces en op een vernieuwde manier te werk gaan.

 

 

 

 

[Ard-Sc]

Ik las kort geleden een quote van Tom van 't Hek (hockeycoach-voormalig hockeyinternational). Die kwam er op neer dat hij zijn teams niet per definitie samenstelde uit de 11 (?) beste spelers.

 

Hij hield rekening met de volgende factor in zijn keuze:

 

(talent x mentaliteit) / ego ...

 

De beheersing van je eigen ikke, in mijn ogen dé sleutel naar succes!

 

Onbescheiden zijn als het zinvol is, bescheiden zijn als het moet.

 

Voor Vincent breekt nu de mooiste tijd aan in zijn leven, nu kan hij aan zichzelf laten zien of hij zelf nog werkelijk tot groei in staat is.

 

 

[Kees de Kruiff - In Memoriam]

Bedankt voor de reacties.

 

@Annedien:

Ik denk dat de kern van de zaak in je laatste alinea zit. Zeker bij grotere organisaties wordt iedere verandering veelal door (minimaal) het middle management als een bedreiging van de persoonlijke koninkrijkjes gezien. Als iemand dan als een olifant door de porseleinkast gaat, dan wordt de groep tegenstanders veelal een stok in handen gegeven om mee te slaan. Indien de top niet onvoorwaardelijk achter je staat dan heb je een probleem. Net zo als je de top een probleem geeft indien je gedrag tot onrust, problemen, productieverlies etc leidt.

In de situaties waarbij ik zelf was betrokken, heb ik altijd conform recept "de kikker gekookt". Veelal met behulp van de groep "vermeende" tegenstanders. Is eigenlijk ook veel uitdagender :)

 

@Ard

Mooie uitspraken. Ik ben het geheel eens met je slotopmerking!

[renep]

een column in De Telegraaf.

 

Column? Dat is een advertorial. Ik bewonder je handigheid om dit soort dingen in de media te krijgen, maar mijn achting voor de Telegraaf is nog verder gedaald. Wat ben ik blij dat ik de Volkskrant lees.

[Kees de Kruiff - In Memoriam]

De Volkskrant heeft vorig jaar drie redactionele stukken aan ons gewijd plus nog wat overige vermeldingen gedaan.

 

Misschien wordt het tijd voor de Staatscourant? Hebben we nog niet in gestaan ;D

[Arnoud Klein]

Beste Kees,

 

Deze Vincent mist iets heel belangrijks, zelfkennis. Dan had hij geweten dat hij niet geschikt was voor deze stap. Zelfs als je in staat bent om je voor commerciele doeleinden anders voor te doen dan je bent, hou je dat op termijn niet vol. Je anders voordoen kost veel energie en die heb je hard nodig voor andere zaken. Uiteindelijk word je er zelf erg ongelukkig van en de omgeving van jou.

Hij kan naar mijn mening beter tevreden zijn met wat hij had.

 

groeten

Arnoud Klein

(business angel)

[TwaBla]

 

Column? Dat is een advertorial. Ik bewonder je handigheid om dit soort dingen in de media te krijgen, maar mijn achting voor de Telegraaf is nog verder gedaald. Wat ben ik blij dat ik de Volkskrant lees.

 

Kinnesinne. Het zou een advertorial zijn als voor de plaatsing betaald was. Dat is (zo te zien) niet het geval. De redactie kiest ervoor ruimte te geven aan iemand met praktijkervaring die cases beschrijft. Prima. Is gewoon een onafhankelijke redactionele keuze.

[Micha van Veen]

Beste Kees,

 

Ik heb het idee dat jij precies weet wat de bottleneck is geweest in het falen van de onderneming van Vincent. Alleen ik kom er niet achter in de collumn en de reacties.

Ik vermoed dat hij als adviseur met de botte bijl bij organisaties reorganisaties/wijzigingen adviseerde, omdat hij dacht dat dit gevraagd werd aan hem zonder rekening te houden met de gevolgen van zijn acties in een breder perspectief? Was zijn grootste probleem een gebrek aan emphatisch vermogen?

[Kees de Kruiff - In Memoriam]

Beste Micha,

 

Ik kan helaas niet teveel in de details treden omdat anders eea wel heel herkenbaar zou worden voor een aantal mensen (hier).

 

Misschien dat het volgende je meer inzicht geeft: bij het brengen van een boodschap gaat het om de inhoud en de verpakking. Met de inhoud was niets mis, in tegendeel. De verpakking daarentegen, kan/kon beter .

 

Groet

Kees

[Micha van Veen]

helder,

 

En dit antwoord bevestigd wat ik vermoedde. Dat is ook volgens mij het grootste probleem van zzp'ers en freelancers, en dus ook hetgene wat bij mij ook wel een klein struikelblok vormde. De diensten en kennis zijn de basis voor een keuze om voor jezelf te starten, maar hoe ga je dit aan de man brengen. Boekhouding, offertes, kwaliteitcontrole, hoe hou je een klant tevreden, geintresseerd en up-to-date, etc. En dat kunnen sommige mensen wel eens vergeten wanneer je denkt dat je met je eigen werk het wel beter kan dan je baas.

 

Het is lastig om te voorzien wat er allemaal bij komt kijken als je voor jezelf begint en of je dat ook daadwerkelijk (aan)kan. En ik denk dat je af en toe ook je eigen ego opzij moet kunnen zetten, omdat je gewoonweg niet alles kunt. In mijn geval boekhouding. Ik ben creatief en blijkbaar zakelijk/commercieel genoeg. Maar met cijfers kan ik niks en moet ik dan ook niet willen.

 

mvg, micha

[Kees de Kruiff - In Memoriam]

Je hebt helemaal gelijk, geen speld tussen te krijgen.

Over hoe zzp'ers met die aandachtspunten die je noemt om kunnen gaan, heb ik natuurlijk wel een paar ideeen :)

[hans keeren]

Hoi Kees,

 

Je schrijft: bij het brengen van een boodschap gaat het om de inhoud en de verpakking. Jij doet dit d.m.v. een verhaal. Ik ben onder de indruk. Erg mooi.