COVID-19: Opzeggen als de dienstverlener niet op kantoor is?

[Branko Collin]

Dienstverleners stellen in hun algemene voorwaarden (AV) vaak allerlei eisen aan opzeggingen: deze moeten in een specifiek formaat worden gedaan (bijvoorbeeld: aangetekende brief), aan een specifiek adres (bijvoorbeeld: een postbus), en voor een bepaalde datum (bijvoorbeeld een maand voor de verlengingsdatum).

 

Uit de vele acquisitiefraudetopics herken je de fraudeurs eraan dat ze die brievenbus nooit leeg halen, want de wet zegt dat een brief ook echt moet zijn aangekomen om als ontvangen te tellen.

 

Maar over legitieme dienstverleners gesproken. Wat nu als vanwege een crisis het hele kantoor leeg is? Zijn er juristen hier die kunnen uitleggen wanneer een opzegging als ontvangen geldt als de dienstverlener niet meer op zijn adres komt? Wat als dit vanwege een overheidsmaatregel is? (Dat hoeft natuurlijk niet COVID-19 te zijn; bij wijze van spreken kan ook het riool opengebroken zijn.)

 

Naar aanleiding van dit topic.

[Frank v C]

Dat een geadresseerde zijn brievenbus nooit leegmaakt, komt voor zijn rekening en risico.

Probleem is alleen als de geadresseerde betwist dat de brief nooit is aangekomen. De verzender zal dan moeten bewijzen dat de brief de postbus heeft bereikt. Dat is lastig, zo niet onmogelijk. Er is voor de overheid een uitzondering op dit beginsel, maar omdat Higher Level een ondernemersforum is laat ik die uitzondering buiten beschouwing.

Ook van een aangetekende brief zul je (bij betwisting) moeten bewijzen dat deze is bezorgd, of dat het afhaalstrookje/bericht is aangekomen. Dit is eveneens ongeveer onmogelijk.

 

De eis in de algemene voorwaarden van de vorm van de opzegging (bijvoorbeeld aangetekende brief) is een overeengekomen vormvoorschrift. Een dergelijk overeengekomen vormvoorschrift heeft geen absolute werking. Het gaat er slechts om dat bewezen kan worden (bij betwisting van ontvangst van de boodschap van de opzegging) dat de opzegging is aangekomen. Ter vermijding van discussie is de overeengekomen methodiek wel verstandig.

Een specifiek adres kan aangewezen worden, maar mag niet onredelijk zijn. Dit adres kan zelfs met uitsluiting van alle andere adressen. (de uitzonderingen laat ik hier wederom buiten bespreking).

 

Ten aanzien van de huidige situatie: het kantoorpand is leeg.

De brief wordt wel bezorgd, maar (dus) niet tijdig gelezen. Voor wiens risico komt dit? Wiens probleem is dit?

Als jurist is hier geen absoluut antwoord op te geven. Een dergelijke situatie als de huidige met Corona is immers niet recent voorgekomen.

Maar als ik uitga van de normale risicoverdeling, komt dit zeer waarschijnlijk voor risico van de geadresseerde. Relevant is dat het kantoorpand/brievenbus er nog gewoon is. De geadresseerde mag en moet ook verwachten dat er mogelijk aan hem brieven met opzegging worden verstuurd. Hij zal er voor moeten zorgen dat hij deze periodiek ophaalt en verwerkt. Het niet (tijdig/periodiek) leeghalen van de brievenbus komt voor risico van de geadresseerde.
De situatie is (juridisch) mogelijk vergelijkbaar met een vakantie. (Zie bijvoorbeeld Rb. Rotterdam 23 december 2015, ECLI:NL:RBROT:2015:9222). Zelfs als de verzender weet dat de geadresseerde niet aanwezig is wegens vakantie, en dus pas na diens vakantie kennis neemt van de inhoud, geldt deze toch als tijdig aangekomen. Het op vakantie zijn is een omstandigheid die voor rekening en risico komt van de geadresseerde.

Wel is een verschil met vakantie, dat een vakantie vrijwillig is en de huidige Corona-situatie niet vrijwillig is.

 

Mocht je zekerheid willen dat je opzegging (tijdig) aankomt, is het laten bezorgen met een deurwaarder te overwegen. (Er zijn echter ook andere mogelijkheden). Zeker als de belangen groot zijn (bijvoorbeeld doorlopen van de huur met 5 jaar van een bedrijfspand), dan zijn deze kosten verwaarloosbaar.

[Branko Collin]

Dank je, dat is een uitgebreider en vollediger antwoord dan ik had durven hopen. Het bespreekt de wet, hoe soortgelijke randgevallen eerder uitvielen in de jurisprudentie, en sluit af met praktische tips voor de ondernemer die hiermee te maken krijgt.

[Cosara]

18 minuten geleden, Frank v C zei:

Ten aanzien van de huidige situatie: het kantoorpand is leeg.

De brief wordt wel bezorgd, maar (dus) niet tijdig gelezen. Voor wiens risico komt dit? Wiens probleem is dit?

 

Als jurist is hier geen absoluut antwoord op te geven. Een dergelijke situatie als de huidige met Corona is immers niet recent voorgekomen.

Om met het laatste te beginnen ... zonder Corona-virus zullen er in het verleden ook wel [individuele) situaties zijn geweest dat een kantoor onbemand en onbereikbaar was.

De voordeur gesloten houden voor een deurwaarder, het niet openen van de brievenbus of niet openen van brieven is toch ook geen excuus om onder een vordering uit te komen? Een kantoor sluiten lijkt mij dan ook geen excuus om de postbus gesloten te houden.  Een onderneming behoort toch ten alle tijden bereikbaar te zijn ?

 

Wat betreft het eerste ... lijkt mij een vorm van bestuursaansprakelijkheid of ondernemersaansprakelijkheid ... het niet aanwijzen van een posthulpverlener die verantwoordelijk is voor de inkomende en uitgaande post.

[UwJurist]

2 uur geleden, Frank v C zei:

Ook van een aangetekende brief zul je (bij betwisting) moeten bewijzen dat deze is bezorgd, of dat het afhaalstrookje/bericht is aangekomen. Dit is eveneens ongeveer onmogelijk.

 Nee hoor.

Via post.nl krijg je
- of bevestiging met handtekening dat de aangetekende brief is bezorgd.
- of bevestiging dat een afhaalbericht is bezorgd en daarna alsnog een bevestiging dat de brief is bezorgd,
- of de brief komt retour. En ook dat is bewijs: als een aangetekende brief retour komt (na een aantal weken) moet u deze bewaren, maar niet openmaken! Deze moet u dicht laten zodat de rechter de brief eventueel zelf kan openen. Dan kan worden aangetoond dat de inhoud inderdaad - bijvoorbeeld - een opzegging bevat. En op de envelop zitten ook allerlei bewijzen van bezorgpogingen etc.

In principe komt het risico van weigeren/niet aannemen/niet ophalen/niet lezen dus voor rekening van de geadresseerde, mits u deze bewijsstukken heeft.

[Frank v C]

Ten aanzien van een aangetekende brief.

 

Als je een bevestiging krijgt dat de brief is ontvangen, dan is dat voldoende. Dus een handtekening voor ontvangst is prima. Ook als er een afhaalbericht is en de brief vervolgens is opgehaald (met handtekening). Uiteraard is een reactie van de andere partij, bijvoorbeeld per e-mail of sms/whatsApp, met verwijzing naar de betreffende brief ook goed. Het gaat om het bewijs van ontvangen zijn.

 

Waar UwJurist en ik van visie verschillen is als de aangetekende brief retour komt.

Als de geadresseerde betwist dat hij het afhaalbericht heeft ontvangen, dan is het volgens mij dat dat de afzender moet bewijzen dat de postbode dit afhaalbericht heeft bezorgd. (Dit laatste geldt niet voor de overheid, als deze een bestuursrechtelijk bericht verstuurd). De afzender moet immers bewijzen dat de brief is aangeboden op de manier zoals dat ter plaatse hoort. Bij een aangetekende brief is dat: aanbieden, geen gehoor: afhaalbericht achterlaten. Bij een gewone brief: dat de brief door de brievenbus is geduwd door de bezorger.

Als het de afzender niet lukt om bij een aangetekende brief te bewijzen dat de postbode het afhaalbericht heeft bezorgd, dan geldt de aangetekende brief als niet aangekomen. Dit is ook logisch; zonder afhaalbericht weet de geadresseerde ook niet dat er een aangetekende brief voor hem was, dus hem kan geen verwijt gemaakt worden dat hij de aangetekende brief niet heeft opgehaald.

 

Dit lijkt mij te volgen uit onder andere HR 14 juni 2013, ECLI:NL:HR:2013:BZ4104 (Centavos/Stichting Nieuwenhuis)

Indien de ontvangst van de verklaring wordt betwist, brengt een redelijke, op de behoeften van de praktijk afgestemde, uitleg mee dat de afzender in beginsel feiten of omstandigheden dient te stellen en zonodig te bewijzen waaruit volgt dat de verklaring door hem is verzonden naar een adres waarvan hij redelijkerwijs mocht aannemen dat de geadresseerde aldaar door hem kon worden bereikt, en dat de verklaring aldaar is aangekomen.

 

alsmede (hier wordt de aangetekende brief specifiek benoemd):

HR 8 september 1995, NJ 1996/567 m.nt. Snijders (Tilburg/Schouten) (geen ecli nummer):

3.3.2 … Met betrekking tot aangetekende brieven geldt meer in het bijzonder dat de afzender daarvan, wanneer de geadresseerde stelt dat de brief hem niet heeft bereikt, dient te bewijzen dat hij de brief aangetekend en naar het juiste adres heeft verzonden, en bovendien aannemelijk dient te maken dat de brief aan de geadresseerde is aangeboden op de wijze die daartoe ter plaatse van bestemming is voorgeschreven.

 

Ter voorkoming van misverstanden, dit geldt - volgens mij - in het privaatrecht. Bestuursrechtelijk gelden er andere regels.

 

[R.I.P. - Benm]

2 uur geleden, Frank v C zei:

Als de geadresseerde betwist dat hij het afhaalbericht heeft ontvangen, dan is het volgens mij dat dat de afzender moet bewijzen dat de postbode dit afhaalbericht heeft bezorgd. (Dit laatste geldt niet voor de overheid, als deze een bestuursrechtelijk bericht verstuurd). De afzender moet immers bewijzen dat de brief is aangeboden op de manier zoals dat ter plaatse hoort. Bij een aangetekende brief is dat: aanbieden, geen gehoor: afhaalbericht achterlaten.

 

Het niet-ontvangen van zo'n afhaalbericht is overigens best een realistisch scenario: het is me afgelopen jaar al een paar keer overkomen dat een zending (pakket waarvoor getekend moest worden, geen aangetekende brief) zou zijn aangeboden door postNL, maar in de praktijk bleek dat niet het geval.

 

Nu gebeurt het wel vaker dat bezorgers gewoon te laks zijn om aan te bellen, maar deze liet ook geen afhaalbericht achter in de brievenbus. 

 

Gelukkig had ik track & trace nummers en waren het zendingen die ik verwachtte waardoor ik wist dat ze op de afhaallocatie lagen, maar dat is uitsluitend het geval omdat ik zelf die zendingen volgde. Als er iets was bezorgd dat ik niet verwachtte zou het ongezien retour afzender zijn gegaan na een week of twee. 

 

In die zin zou het dus realistisch best mogelijk zijn dat de ontvanger ook geen afhaalbericht krijgt, en daarmee geen weet heeft van het bestaan van de brief - ook ter goeder trouw. Wat dat betreft kan het ook handig zijn om een brief zowel aangetekend als 'gewoon'  te verzenden: de gewone brief zal in de brievenbus terecht komen, en als de ontvanger ter goeder trouw is is daarmee het probleem voorkomen. 

[shoptillyoudrop]

5 minuten geleden, R.I.P. - Benm zei:

Nu gebeurt het wel vaker dat bezorgers gewoon te laks zijn om aan te bellen, maar deze liet ook geen afhaalbericht achter in de brievenbus. 

 

 

Hier gebeurt ook wel eens dat de aangetekende envelop zomaar in de brievenbus gestopt wordt, als niemand thuis is en de deur opendoet...

 

Als je geluk hebt dan wordt dat dan ook door de juiste brievenbus gedaan. Maar op zich zou het ook best kunnen dat het bij heel iemand anders dan is (die het vervolgens weggooit of wat dan ook).

[UwJurist]

9 minuten geleden, Frank v C zei:

Waar UwJurist en ik van visie verschillen is als de aangetekende brief retour komt.Als de geadresseerde betwist dat hij het afhaalbericht heeft ontvangen, dan is het volgens mij dat dat de afzender moet bewijzen dat de postbode dit afhaalbericht heeft bezorgd.

Bij mijn weten wordt dit weergegeven bij track&trace van Post.nl.  En dan nog, de brief komt retour met de bewijzen van de bezorgpoging(en) etc. erop.

[R.I.P. - Benm]

Uiteindelijk komt die brief inderdaad wel retour, maar dat kan best een paar weken duren. 

 

Als je iets tijdig moet opzeggen oid dan kan het daardoor te laat zijn. Bovendien bewijst het terugkomen van de brief niet dat er een afhaalbericht is achtergelaten. 

 

Ergens lijkt me momenteel de beste weg om, als het een vereiste is om een aangetekende brief te sturen, dat wel te doen, maar ook de brief per email oid te sturen. 

 

Als de ontvanger verder ter goede trouw is is dat wel zo handig: om emails te lezen hoef je niet naar kantoor, om de post op te halen waarschijnlijk wel. 

[UwJurist]

Het is altijd het beste om een brief ook per gewone post, per email én per app te sturen. Zeker het laatste beveel ik aan want bijna altijd krijg je leesvinkjes.  Ik sms wederpartijen bovendien ook nog dat er een aangetekende brief/mail/app verstuurd is.
 

Verder kun je dagelijks track&trace in de gaten houden en wederpartij erop attenderen dat er een aangetekende brief klaar ligt.
Van de status in track&trace kun je dagelijks ook screenshots maken als bewijs.

Er is veel andere rechtspraak dan hierboven aangevoerd. Een aantal willekeurige voorbeelden:

 

http://deeplink.rechtspraak.nl/uitspraak?id=ECLI:NL:GHDHA:2019:582

3.13 [appellant] heeft aangevoerd dat de brief van 7 september 2015 aangetekend aan Lend is verstuurd aan het in de brief genoemde postbusadres. Lend betwist niet dat het op de brief genoemde postadres door haar wordt gehanteerd. [appellant] heeft een bewijs dat de brief aan PostNL ter aangetekend versturen is aangeboden in het geding gebracht. Op dat bewijs is ook het in de brief genoemde adres opgenomen. Er is geen reden om aan te nemen dat PostNL de brief vervolgens niet heeft aangeboden aan dat adres. Nu het om een postbusadres gaat, zal PostNL aldaar een afhaalbericht achterlaten met de vermelding waar de brief kan worden afgehaald. Er moet dan ook worden aangenomen dat de brief Lend heeft bereikt of dat het niet bereiken het gevolg is van een eigen handeling van Lend omdat Lend de brief niet heeft afgehaald (HR 14 juni 2013, ECLI:NL:HR:2013:BZ4104, r.o. 3.4.3). Gelet daarop kon Lend niet volstaan met de enkele ontkenning die brief ontvangen te hebben (vgl. HR 10 augustus 1990, ECLI:NL:HR:1990:AC1565, r.o. 4.4). Lend heeft haar ontkenning echter niet nader gemotiveerd. Zij heeft ook niet betwist een afhaalbericht te hebben ontvangen.

 

http://deeplink.rechtspraak.nl/uitspraak?id=ECLI:NL:RBNNE:2020:82

5.3. [gedaagde] heeft de aangetekende brief naar het bij hem bekende (woon)adres van [eiser] gestuurd, welk adres hij vooraf heeft geverifieerd in de BRP. De aangetekende brief is op 6 mei 2016 door Post NL voor de eerste keer aangeboden op het woonadres van [eiser] en is daar nadien nogmaals aangeboden. In de tussentijd heeft de aangetekende brief op het voor [eiser] kenbare ophaalpunt van Post NL gelegen, waar deze kon worden afgehaald. Post NL heeft [gedaagde] medegedeeld dat het feit dat de aangetekende brief door laatstgenoemde retour is ontvangen met daarop de sticker "niet afgehaald" bewijst dat de aangetekende brief door Post NL op de door Post NL gegarandeerde wijze is behandeld, te weten (i) het twee keer aanbieden op het aangegeven adres, (ii) het beide keren achterlaten van een afhaalbericht door Post NL op dit adres, (iii) het op het aangegeven afhaalpunt klaar liggen van de brief voor de geadresseerde totdat de termijn is verstreken en (iv) het na het verstrijken van genoemde termijn retour zenden van de aangetekende brief met daarop de sticker "niet afgehaald".

 

http://deeplink.rechtspraak.nl/uitspraak?id=ECLI:NL:HR:2010:BK4947

3.3 Het hof heeft aan zijn beslissing het volgende ten grondslag gelegd. Het hof heeft allereerst voldoende aannemelijk geoordeeld dat [verzoeker] op de voorgeschreven wijze - dus per aangetekende brief met bericht van ontvangst - is opgeroepen voor de behandeling van het faillissementsverzoek op 23 december 2008, dat bij die oproep ook de brief als bedoeld in art. 3 lid 1 F. was gevoegd, en dat de enveloppe met inhoud op 28 november 2008 op het adres van [verzoeker] is aangeboden maar dat toen niemand op dat adres is aangetroffen. Na te hebben geoordeeld dat voorbijgegaan moet worden aan het verweer van [verzoeker] dat hij het "afhaalbericht" van TNT Post niet in zijn brievenbus heeft aangetroffen, overweegt het hof als volgt (rov. 3.4):

"(...) [Verzoeker] heeft zijn stelling op geen enkele wijze met bewijs gestaafd of anderszins aannemelijk gemaakt, zodat het niet afhalen van voormelde enveloppe met inhoud - met als gevolg daarvan het verstrijken van de in artikel 3 Fw genoemde fatale termijn van veertien dagen - geheel voor zijn risico blijft. De tekst en de strekking van artikel 3 Fw bieden geen ruimte om, zoals door [verzoeker] wordt betoogd, aan te nemen dat het hier niet zou gaan om een fatale termijn."

 

 http://deeplink.rechtspraak.nl/uitspraak?id=ECLI:NL:RBHAA:2010:BM7479

2.5 Het betoog van verweerder slaagt. Op basis van de uitdraai uit het Track&Trace-systeem kan in voldoende mate worden vastgesteld dat aan eiser een poststuk is aangeboden, welke bij geen gehoor op het postkantoor is achtergelaten teneinde te worden afgehaald. U2.5 Het betoog van verweerder slaagt. Op basis van de uitdraai uit het Track&Trace-systeem kan in voldoende mate worden vastgesteld dat aan eiser een poststuk is aangeboden, welke bij geen gehoor op het postkantoor is achtergelaten teneinde te worden afgehaald. Uit niets kan worden afgeleid dat de werkwijze van TNT Post anders is geweest dan gebruikelijk. Er moet derhalve van uit worden gegaan dat de postbesteller een afhaalbericht bij eiser heeft achtergelaten. Dat de postbesteller op de enveloppe het vakje ‘geweigerd’ in plaats van ‘niet afgehaald’ heeft aangekruist, doet aan het vorenstaande niet af. Ook de stelling van eiser dat hij door de betaling van de kosten van het onderzoek geen enkele reden zou hebben een aangetekend stuk van verweerder te weigeren dan wel niet af te halen, leidt niet tot een ander oordeel. Ten aanzien hiervan heeft de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State (LJN: BK6718) geoordeeld dat dit geen feit of omstandigheid betreft waaruit zou kunnen blijken dat door TNT Post geen afhaalbericht op eisers adres is achtergelaten, omdat deze stelling niet ziet op de vraag of een afhaalbericht bij hem in de brievenbus is achtergelaten.

 

 http://deeplink.rechtspraak.nl/uitspraak?id=ECLI:NL:PHR:2011:BQ5073

2.12 Voor de stellingen van [eiser] "dat het in dit geval anders is gegaan", verwijst onderdeel 2.5 naar de memorie van grieven onder 17:

"17. De brief van 30 oktober 2006 is bij [eiser] niet bekend. Vaststaand is dat de brief blijkbaar is bezorgd, per aangetekende post, toen [eiser] er niet was. De brief is nooit bij [eiser] aangekomen terwijl het wel op de weg van de gemeente had gelegen om de brief nogmaals te laten bezorgen. [Eiser] bestrijdt dat er aan hem is toegezonden geweest een brief "per normale post" met dezelfde dagtekening. Ook is duidelijk dat aan de gemachtigde van [eiser], hetgeen wel te doen gebruikelijk is, niet een kopie van de brief is toegezonden geweest!"

Anders dan onderdeel 2.5 kennelijk veronderstelt, ligt in de geciteerde passage niet de stelling besloten dat [eiser], nadat de aangetekende brief van 30 oktober 2006 hem tevergeefs was aangeboden, geen afhaalbericht ter zake van die brief zou hebben ontvangen. Dat [eiser], zo dit laatste het geval zou zijn, de ontvangst van een afhaalbericht uitdrukkelijk zou hebben betwist, ligt te meer in de rede, nu ook [eiser] als vaststaand aanmerkt "dat de brief blijkbaar is bezorgd, per aangetekende post, toen (...) (hij) er niet was."

Overigens bieden de stukken, anders dan het onderdeel suggereert, wel degelijk steun aan de aanname van het hof dat in het gegeven geval de gebruikelijke gang van zaken daadwerkelijk is gevolgd. Als productie 15 zijn bij de conclusie van antwoord onder meer de stukken met betrekking tot de aangetekende verzending van de brief van 30 oktober 2006 overgelegd. Bij die stukken bevindt zich een "Geen gehoor"-sticker, ingevuld door de postbezorger die het poststuk tevergeefs aanbood, en de retoursticker waarop "Niet afgehaald" is aangekruist. Een en ander wettigt het vermoeden dat de aangetekende brief gedurende enige tijd voor [eiser] gereed heeft gelegen en dat [eiser] daarvan op de voorgeschreven wijze in kennis is gesteld. Dat geldt temeer nu uit de overige bij conclusie van antwoord overgelegde producties blijkt dat [eiser] de hem eerder per aangetekende post gezonden brieven stelselmatig heeft geweigerd (productie 6, productie 7, productie 8, productie 9, productie 10 (2x), productie 11 (2x), productie 12, productie 13 (2x), productie 14 (2x)), dan wel niet heeft afgehaald (productie 9, productie 12). Bij die stand van zaken lijkt meer voor de hand te liggen dat [eiser] ook het afhaalbericht met betrekking tot de hem per aangetekende post gezonden brief van 30 oktober 2006 heeft genegeerd, dan dat dit afhaalbericht hem niet zou hebben bereikt.

 

http://deeplink.rechtspraak.nl/uitspraak?id=ECLI:NL:CRVB:2016:5032 :
4.4. Deze beroepsgrond slaagt niet. Indien een poststuk aangetekend is verzonden en de belanghebbende de ontvangst ervan ontkent, dient te worden onderzocht of het stuk door PostNL op regelmatige wijze aan het adres van de belanghebbende is aangeboden. Wanneer PostNL bij de aanbieding van het poststuk niemand thuis aantreft en daarom een afhaalbericht achterlaat, komt het niet afhalen van dat poststuk bij het kantoor van PostNL voor rekening en risico van de belanghebbende. Stelt de belanghebbende geen afhaalbericht te hebben ontvangen, dan ligt het op zijn weg feiten aannemelijk te maken op grond waarvan redelijkerwijs kan worden getwijfeld dat een afhaalbericht is achtergelaten.

 

[R.I.P. - Benm]

2 uur geleden, UwJurist zei:

Het is altijd het beste om een brief ook per gewone post, per email én per app te sturen. Zeker het laatste beveel ik aan want bijna altijd krijg je leesvinkjes.  Ik sms wederpartijen bovendien ook nog dat er een aangetekende brief/mail/app verstuurd is.

 

Dat is zeker verstandig, al heb je natuurlijk wel gevallen van een malafide partij die niet bereikt wil worden. Van email of sms is niet technisch aan te tonen dat deze zijn aangekomen, laat staan gezien en gelezen. Verder vermoed ik dat iemand die niet bereikt wil worden geen whatsapp op dat nummer gebruikt, of de bevestigingsfunctie heeft uitgeschakeld.

 

Het niet krijgen van zo'n afhaalbriefje is best een realistische mogelijkheid, maar klinkt een stuk minder plausibel als je in ieder geval kunt aantonen ook nog een email, sms en app bericht verzonden te hebben. Dat dat allemaal niet aan zou zijn gekomen is gewoon heel onwaarschijnlijk. 

 

Bovendien denk ik dat een rechter wellicht ook kijkt of een partij belang heeft bij het zoekraken van een aangetekend stuk. Als dat niet of nauwelijks het geval is lijkt het me dan weer waarschijnlijker dat het wel geloofwaardig is. 

[Highio]

Heeft een 'ouderwetse' sms naar een 06-nummer wat als WhatsApp-klantenservice gebruikt wordt enige toegevoegde waarde of volstaat dan een WhatsApp-bericht met backup in de vorm van een screenshot of download van berichten?

 

Groet,

 

Highio

26 maart 2020 aangepast door Highio

[UwJurist]

1 uur geleden, R.I.P. - Benm zei:

 

Van email of sms is niet technisch aan te tonen dat deze zijn aangekomen, laat staan gezien en gelezen.

 

Het niet krijgen van zo'n afhaalbriefje is best een realistische mogelijkheid, maar klinkt een stuk minder plausibel als je in ieder geval kunt aantonen ook nog een email, sms en app bericht verzonden te hebben. Dat dat allemaal niet aan zou zijn gekomen is gewoon heel onwaarschijnlijk. 

 

Bovendien denk ik dat een rechter wellicht ook kijkt of een partij belang heeft bij het zoekraken van een aangetekend stuk. Als dat niet of nauwelijks het geval is lijkt het me dan weer waarschijnlijker dat het wel geloofwaardig is. 

Ik  wil niet aan de gang blijven met deze zeer vergezochte discussie, maar nog een korte deel reactie.

Velen hebben automatische lees/ontvangstbevestigingen aanstaan bij de mail. Dan heb je bewijs. Een sms naar een 06 nummer levert altijd een ontvangstbevestiging op als het bericht daadwerkelijk is ontvangen. Daarvan is heel simpel een screenshot te maken.

Voo r apps heb je de bekende blauwe vinkjes zoals in dit voorbeeld van zojuist dat iemand van u zal herkennen

Ik heb in mijn lange carrière dit soort zaken dan ook altijd weten te bewijzen (ik heb talloze  bewijzen in talloze dossiers als voorbeeld, maar ga die natuurlijk niet hier plaatsen i.v.m. de privacy)  en ook de jurisprudentie spreekt voor zich.

Ik stel voor het hierbij te laten en ons te richten op de huidige brandhaard(en)  in de wereld.

 

[R.I.P. - Benm]

Ik denk dat het enige punt dat ik ermee wilde maken is dat iemand die niet bereikt -wil- worden maatregelen kan nemen om te voorkomen dat het bewijsbaar gebeurt (whatsapp confirms kan uit, sms confirms kunnen uit, email confirms staan standaard uit om spammers niet te helpen). 

 

Iemand die wel bereikt -wil- worden zou mogelijk niet bereikt -kunnen- worden met een aangetekende brief in de huidige situatie. 

 

Als er dan een overeenkomst is die een vorm-eis stelt dat er een aangetekende brief moet worden verzonden (op zich vrij ongebruikelijk bij bonafide bedrijven) dan zou je verwachten dat een email met de toevoeging 'tevens verzonden als aangetekende brief' in deze tijd gewoon voldoende moet zijn voor een bonafide bedrijf. 

[UwJurist]

Het punt dat ik wil maken is dat denken in problemen niets brengt.

En dat met slimheid en creativiteit bijna altijd alles is op te lossen (nog een optie bijvoorbeeld is om een [telefoon]gesprek met de wederpartij op te nemen en dat gesprek zo te sturen dat het bewijs rond is), alsmede dat de rechtspraak echt anders is dan in eerste instantie is geschetst.