Uitvinden vorm van kunst?

[Georges Plat]

Uitvinden wordt vaak verward met innoveren, terwijl deze begrippen zoveel van elkaar verschillen als het schrijven van een hit verschilt van het fraai uitvoeren ervan. Tekstschrijver/componist vindt uit, zanger/muzikant/arrangeur innoveert.

Vereniging van deze talenten in dezelfde personen is een grote, en zeer succesvolle uitzondering maar verreweg de meeste succesvolle muziek is het product van een ideale combinatie van deze disciplines. In de muziek is deze rolverdeling duidelijk uitgekristalliseerd, maar bij productontwikkeling is de afbakening van de expertise van de uitvinder problematisch.

 

Van een uitvinder wordt verwacht dat hij marktonderzoek en octrooionderzoek doet en een financiële planning maakt. Alleen met deze aanvullende gegevens lijkt het mogelijk om een uitvinding te beoordelen.

Maar een goede uitvinder heeft deze aanvullende gegevens al verwerkt in het wezen van zijn vinding. Hij laat zich inspireren door producten die omzet genereren, bedenkt problemen die gebruikers hebben of zouden kunnen hebben, en zoekt bij het oplossen daarvan naar evenwicht tussen de benodigde inspanning en het probleem dat hij daarmee oplost. En pas als hij werkelijk iets (voor hem) nieuws bedenkt, noemt hij dat een uitvinding.

Zijn referentiekader is de wereld waarin hij leeft. En om tot originele oplossingen te komen is het belangrijk dat hij de vrijheid houdt om zijn eigen zienswijze te ontwikkelen.

Economisch inzicht en goede kennis van de stand der techniek zijn daarbij essentieel, maar exacte kennis van de gebruikelijke modellen kan hem zomaar afleiden van zijn originele, eigen modellen. Zijn belangrijkste en meest kwetsbare gereedschap. En daarom is het niet goed dat hij leert om zijn vindingen achteraf te toetsen volgens het boekje. Bovendien kunnen andere specialisten dat veel beter.

 

De verleiding is natuurlijk groot om te analyseren hoe het komt dat deze disciplines zo moeilijk aansluiting weten te vinden. Wat in ieder geval opvalt is dat er geen evenwicht is tussen vraag en aanbod. Er wordt veel meer uitgevonden dan de industrie nodig heeft.

 

De vraag waarom er dan toch meer uitvindingen zouden moeten worden ontwikkeld laat zich dan ook niet eenvoudig beantwoorden. Wie heeft er nu eigenlijk belang bij dat techniek verbetert? Duidelijk niet de industrie. Maar het is wel de industrie die bepaalt of iets wordt gemaakt of niet.

Is hier misschien een rol weggelegd voor handel? Handel in ideeën, zonder dat de industrie deze frustreert? Handel tussen bedenkers en potentiële gebruikers? Dat het ontwikkelen van een product een even vanzelfsprekende dienst wordt als het maken ervan?

 

Als we dat met z’n allen willen, dan krijgen we ook een heel andere kijk op het proces van het bedenken. Als deze handel tot leven komt dan zal de balans omslaan en wordt de vraag naar goede ideeën groter dan het aanbod.

Tegelijk zal het besef ontstaan dat om genoeg goede ideeën te krijgen, ruimte zal moeten worden gemaakt voor het ontstaan van slechte ideeën. En daar komt de parallel om de hoek tussen uitvinden en kunst.

Het besef dat een beschaving niet kan bestaan zonder kunst zorgt ervoor dat er voorwaarden worden gecreëerd waaronder potentieel talent zich kan ontwikkelen. Als we dat zondermeer aan de markt zouden overlaten is het immers snel afgelopen.

 

Bestaansrecht zonder economisch kader. Het lijkt misschien onzinnig maar dat is het niet. De vergelijking met kunst leert dat het bestaat.

Een breed draagvlak zal afhangen van het inzicht dat technologische ontwikkeling ons leven veraangenaamt en bovenal noodzakelijk is om onze omgeving aan te kunnen passen aan onze wensen. Op niet al te lange termijn zelfs broodnoodzakelijk om te kunnen overleven.

 

 

[Annedien Hoen]

terwijl Da Vinci indien hij nu geboren zou worden volgens mij in armoede zou creperen en inderdaad zo'n stofje zou aanmaken.

 

Ik hoorde van de week al iemand zeggen, hij was wat terneergeslagen, en zei "ik maak een stofje aan".

 

Wat is je point aangaande de stofjes nou precies (qua oneliners in een tamelijk diepgravende discussie droppen?).

 

De biochemische farmaceutische fabriek van het menselijk lichaam is trouwens m.i. een razend interessant ding. Het beeld dat je hersenen alles aansturen en dat daar het bewustzijn zetelt is achterhaald; je organen communiceren 'terug', er stroomt een vloeibaar zenuwstelsel door je aderen (neuropeptiden), alles praat met alles. Een ander inzicht hebben verandert dus ook de biochemie in je lichaam, en het idee dat je hart je iets kan zeggen is dus niet eens zo heel erg 'bij wijze van spreken' meer, maar letterlijk. Idem voor je lever, trouwens.

Maar da's misschien meer iets voor een ander topic...

 

@ bedenkerij/bert

Bedankt voor de uitgebreide argumentatie. Lijkt me plausibel, ja

 

:)

 

[bedenkerij / bert]

De biochemische farmaceutische fabriek van het menselijk lichaam is trouwens m.i. een razend interessant ding. [...] er stroomt een vloeibaar zenuwstelsel door je aderen (neuropeptiden), alles praat met alles. [...]

[off_topic]Vanochtend werd dit gevoel voor mij nog verruimt. In het radio-programma "Vroege Vogels" werd gesproken over gevoel en leervermogen van insecten. Binnen enkele jaren gaan insecten voor ons op jacht naar drugs en mijnen, omdat dit aan hen te leren is! Uitermate boeiend -- en, wie weet, lucratief voor een technostarter? Ik was op logische gronden al van mening dat je lijf, laat staan je centraal zenuwstelsel / neurale netwerk, niet de begrenzing is van je bewustzijn. Het idee dat insecten toch wat slimmer blijken te zijn dan ik dacht is dan toch een beetje een thrill.[/off_topic]

[Merkava]

De biochemische farmaceutische fabriek van het menselijk lichaam is trouwens m.i. een razend interessant ding. [...] er stroomt een vloeibaar zenuwstelsel door je aderen (neuropeptiden), alles praat met alles. [...]

[off_topic]Vanochtend werd dit gevoel voor mij nog verruimt. In het radio-programma "Vroege Vogels" werd gesproken over gevoel en leervermogen van insecten. Binnen enkele jaren gaan insecten voor ons op jacht naar drugs en mijnen, omdat dit aan hen te leren is! Uitermate boeiend -- en, wie weet, lucratief voor een technostarter? Ik was op puur logische gronden al van mening dat je lijf niet de begrenzing is van je hoofd, c.q. centraal zenuw stelsel / neurale netwerk. Het idee dat insecten toch wat slimmer blijken te zijn dan ik dacht is dan toch een beetje een thrill.[/off_topic]

 

O jee Bert, heb jij de film "what the bleep al eens gekeken" ?

Welkom in de wereld van infinite possibilites called quantumfysics.

[bedenkerij / bert]

O jee Bert, heb jij de film "what the bleep al eens gekeken" ?

:D Nee. Even opgezocht; ik denk dat ik er jeuk van krijg maar wil het wel eens uitproberen.

 

Mijn grond is de werking van neurale netwerken; ik kan niet aantonen dat een verbinding tussen twee (groepen van) zenuwcellen in mijn eigen hoofd wezenlijk anders is dan die tussen (groepen van) zenuwcellen in mijn en jouw hoofd -- bijvoorbeeld middels dit bericht. Er is wel een verschil, maar dat is relatief, niet absoluut.

[Merkava]

O jee Bert, heb jij de film "what the bleep al eens gekeken" ?

:D Nee. Even opgezocht; ik denk dat ik er jeuk van krijg maar wil het wel eens uitproberen.

 

Mijn grond is de werking van neurale netwerken; ik kan niet aantonen dat een verbinding tussen twee (groepen van) zenuwcellen in mijn eigen hoofd wezenlijk anders is dan die tussen (groepen van) zenuwcellen in mijn en jouw hoofd -- bijvoorbeeld middels dit bericht. Er is wel een verschil, maar dat is relatief, niet absoluut.

 

En wat nu als blijkt dat we helemaal geen individuen zijn maar deel uitmaken van één geheel ? Er is zoiets als het collectief denken dat meer invloed heeft op ons dan we denken. Dat geldt op keine schaal voor het gezin c.q. de relatie waar mensen elkaars kenmerken overnemen, op grotere schaal voor organisaties.

 

En nu we toch helemaal aan het ontsporen zijn kan ik het volgende stuk ook wel even kwijt. Paul kan beter even verder klikken nu, haha.

Om weer even terug te gaan naar de originele stelling "is uitvinden en vorm van kunst" de volgende overweging.

 

Intelligentie wordt door sommige mensen ook omschreven als "verbanden zien die voor anderen verborgen blijven". Uitvinders die zich bewust zijn van het proces zien ook vaak nieuwe verbanden.

Ze kijken naar een "probleem" en proberen zich voor te stellen hoe dit "probleem" eruit zou moeten zien om een oplossing te bieden.

Even een quatumleap, hij of zij kijkt daarmee in de toekomst om te ontdekken wat de oplossing is. Uitvinders die op het randje van tijd leven kennen dit verschijnsal omdat ze wereldwijd vaak op praktisch hetzelfde moment oplossingen voor een "probleem" zien ontstaan. Dat is natuurlijk logisch, in 1900 had het nog geen zin om na te denken over een iPod.

Uitvinden is dus feitelijk vooruit denken (nou wat een schokkende stelling pfff)

 

En toen bedacht ik dat een kunstenaar (de echte) natuurlijk ook zijn geest de vrije loop laat en een voorwerp uit de toekomst creeert. Een kunstenaar doet eigenlijk hetzelfde alleen creert hij een voorwerp dat niet valt binnen de definitie van een octrooieerbaar iets. Ook de kunstenaar is een tijdreiziger.

Als je het ziet zoals ik hierboven schrijf gebruiken beide dezelfde "techniek"om tot een creatie te komen.

 

Het bovenstaande gaat over voelen, het heeft niets meer met denken te maken, bent u er nog ?

 

 

[bedenkerij / bert]

En wat nu als blijkt dat we helemaal geen individuen zijn maar deel uitmaken van één geheel ?

Voor mij is dat al zo gebleken; individualisme is een onzinnige wensdroom. Dat wil niet zeggen dat de delen geen invloed hebben: ook in je lijf en hoofd. Ook dat is kenmerkend voor ons neurale netwerk.

 

Uitvinders die op het randje van tijd leven kennen dit verschijnsal omdat ze wereldwijd vaak op praktisch hetzelfde moment oplossingen voor een "probleem" zien ontstaan. [...]

Uitvinden is dus feitelijk vooruit denken (nou wat een schokkende stelling pfff)

 

En toen bedacht ik dat een kunstenaar (de echte) natuurlijk ook zijn geest de vrije loop laat en een voorwerp uit de toekomst creeert. [...] Ook de kunstenaar is een tijdreiziger.

Als je het ziet zoals ik hierboven schrijf gebruiken beide dezelfde "techniek"om tot een creatie te komen.

 

Ik ben er nog; ik moet het nog even laten bezinken omdat ik zelf veel theoriën heb over tijd en dan moet ik even werken om te begrijpen wat een ander bedoelt.

 

Ik denk dat ik het (deels) met iets meer wreedheid zie. Op de wereld zien best veel mensen dezelfde oplossing voor een probleem, gewoon omdat het de beste oplossing is. Echter, slechts enkelen gelukt het er iets mee te doen; de rest was te vroeg, te laat, op de verkeerde plaats, te arm, te bang, te onhandelbaar, enz.

 

Zoals Jaques Lacan eens schreef: een tovenaar en chamaan kan niet meer gevolgd worden. Het is de kunst om nog net wel gevolgd te kunnen worden. Ik denk niet dat de tovenaars onder ons "slechtere" uitvinders / kunstenaars zijn qua uitvinden / kunst maken. Maatschappelijk gezien zijn ze helaas vaak wel meer nutteloos, helemaal wanneer ze dan ook nog gaan mopperen ;) .

 

Ik denk dat ik je vooral begrijp/invoel als het om het schrijven van teksten en theorieën gaat; om communicatie dus. Ik weet ook niet altijd zeker of ik het wel zelf ben die schrijft.

 

Echt bijzondere uitvindingen (dat zijn er slechts enkelen) komen zo uit de lucht vallen, zijn zo complex en eenvoudig tegelijk, enzovoorts, dat het achteraf heel moeilijk is om terug te leiden waar ze vandaan komen, mede omdat je zelf veranderd bent; wat eerst vreemd was wordt zo gewoon, dat het moeilijk is om terug te gaan naar de situatie van vreemdheid. In dat proces speelt analyse, als communicatie met jezelf, en kritiek met/op jezelf, een belangrijke rol, evenals plezier (en vermoeidheid).

 

Laatst een gesprek met een kunstenaar hierover gehad. We herkenden veel in elkaar, maar bij hem bleef alles non-verbaal; het uit zich in zijn werk; maar zonder uitleg is dat toch ook wel moeilijk te begrijpen. Ik voelde me ooit ook echt een beelddenker, wat toen door gebrek aan uitbeeldende vaardigheden best lastig was. Na vele jaren academische scholing doe ik nu dus veel met woorden.

 

Laatst had ik wel een randje-van-de-tijd gevoel: Iedereen is nu zo bang voor China, maar ik bezweer je: over 20 jaar hebben we allemaal een 3D-printer in huis staan en maken we alles wat we willen zelf. We moeten dus ook leren om minder hard te werken en nog meer plezier te maken; overal op aarde.

 

Ik vind dit een boeiend perspectief, maar het is vooralsnog niet hoe ik werk, geloof ik.

 

Er zijn vele creatieve wegen die naar Rome leiden. Volgens mij staan er op http://www.nieuweproductenbedenken.nl/ een hele trits.

[Annedien Hoen]

 

Zoals Jaques Lacan eens schreef: een tovenaar en chamaan kan niet meer gevolgd worden. Het is de kunst om nog net wel gevolgd te kunnen worden. Ik denk niet dat de tovenaars onder ons "slechtere" uitvinders / kunstenaars zijn qua uitvinden / kunst maken. Maatschappelijk gezien zijn ze helaas vaak wel meer nutteloos, helemaal wanneer ze dan ook nog gaan mopperen ;) .

 

Het is natuurlijk ook gewoon een 'teken van deze tijd'-- waarom zou een tovenaar of sjamaan 'volgbaar' moeten zijn? Van oudsher was juist het ingewijd zijn in kennis over onzichtbare werelden, helende gaven en begrip van de kracht van gedachten (en/of kruiden, rituelen) wat maakte dat de tovenaar/sjamaan hoog in aanzien stond binnen een maatschappij, stam, volk of stad. Het was een probleemoplosser pur sang, bovendien.

Als je op archetypisch niveau kijkt is een sjamaan iemand die duivels uitdrijft; veel uitvinders voelen een behoefte een maatschappij (groep) te ontdoen van wat er 'niet aan deugt', 'fout aan is', de wereld te verbeteren. De link is er dus zeker.

Sjamanen hebben het al heel wat langer over energie, causale werkelijkheden en andere dimensies dan de huidige fysici.

 

maar ik bezweer je

Interessante woordkeus ;)

[bedenkerij / bert]

Reusje voor Annedien :-*

[Georges Plat]

Lieve dames en heren,

 

Heel erg bedankt voor jullie serieuze en intelligente behandeling van het onderwerp. Ik ben echt zeer onder de indruk. Helaas ontbreekt het me eventjes aan tijd om op dit niveau te blijven posten. Ik was al wel vier keer een reactie aan het voorbereiden, maar voordat deze goed en wel af waren hadden anderen mijn kernpunten vaak beter verwoord. Meestal overigens als reactie op een andere post dan waarop ik wilde reageren. Ik volg dit met groot plezier, en hoop binnenkort weer aan te schuiven.

 

Deze draad gaat nu vooral over wat uitvinden is. Razend interessant en logische verdieping van de vraag of uitvinden een kunstvorm is. Mijn motief om dit te bespreken is dat ik wil weten hoe het komt dat belangrijke vindingen hun doel niet treffen.

 

Ik stel daarbij de hypothese dat:

 

1- Belanghebbenden niet op de hoogte zijn van wat er in hun belang wordt uitgevonden.

 

2- De algemeen aangenomen beperkingen voor de overlevingskans van een uitvinding dermate opportuun zijn dat zij vanzelf naar de achtergrond verschuiven zodra belanghebbenden wel op de hoogte zijn.

 

Als dit waar is dan betekent dit dat het innovatieproces radicaal kan verbeteren door in te grijpen in de communicatie van uitvindingen.

 

[Merkava]

Deze draad gaat nu vooral over wat uitvinden is. Razend interessant en logische verdieping van de vraag of uitvinden een kunstvorm is. Mijn motief om dit te bespreken is dat ik wil weten hoe het komt dat belangrijke vindingen hun doel niet treffen.

 

Ik stel daarbij de hypothese dat:

 

1- Belanghebbenden niet op de hoogte zijn van wat er in hun belang wordt uitgevonden.

 

2- De algemeen aangenomen beperkingen voor de overlevingskans van een uitvinding dermate opportuun zijn dat zij vanzelf naar de achtergrond verschuiven zodra belanghebbenden wel op de hoogte zijn.

 

Als dit waar is dan betekent dit dat het innovatieproces radicaal kan verbeteren door in te grijpen in de communicatie van uitvindingen.

 

 

Dat weten we toch eigenlijk wel. ;)

 

Tijdens heb NaturalNetworking Festival heb ik twee keer meegedaan aan de InnovationBattle.

Een soort productidee lancering in 60 minuten.

Daarbij werd aan enkele kleine groepjes mensen hetzelfde probleem voorgelegd waarna ze tegen elkaar moesten strijden in drie ronden.

Om een lang verhaal kort te maken.

Die groepen die in staat waren zich goed te presenteren en de juiste mix van eigen en andermans ingevingen gebruikten wonnen de InnovatieBattle.

 

Bovenstaand voorbeeld geldt niet alleen voor uitvindingen maar voor alle zaken waar d.m.v. presentatie een groep mensen bewust gemaakt moet worden dat ze dit moeten hebben.

Of het daarbij gaat om een uitvinding, aandelen world online of een nieuw wasmiddel, met een prutpresentatie zal het niks worden.

 

Uitvinders zijn meestal slecht in het overbrengen van de juiste boodschap.

Hij wauwelt iest over hoe goed zijn idee/product is, maar vergeet dat er meer nodig is dan een functioneel product om het tot een succes te maken.

[Georges Plat]

1- Belanghebbenden niet op de hoogte zijn van wat er in hun belang wordt uitgevonden.

 

2- De algemeen aangenomen beperkingen voor de overlevingskans van een uitvinding dermate opportuun zijn dat zij vanzelf naar de achtergrond verschuiven zodra belanghebbenden wel op de hoogte zijn.

 

Als dit waar is dan betekent dit dat het innovatieproces radicaal kan verbeteren door in te grijpen in de communicatie van uitvindingen.

 

 

Dat weten we toch eigenlijk wel. ;)

 

Ik weet niet wie jullie zijn, maar Merkava heeft deze gecondenseerde theorie duidelijk niet begrepen. Dat wat we toch eigenlijk wel weten uit bovenstaand citaat, is wat in de hypothese wordt genoemd: "algemeen aangenomen beperkingen voor de overlevingskans van uitvindingen."

 

En met "ingrijpen in de communicatie van uitvindingen" bedoel ik natuurlijk niet dat diegene die dat nu doen gewoon wat beter hun best moeten doen.

 

Uitvinders zijn meestal slecht in het overbrengen van de juiste boodschap.

Hij wauwelt iest over hoe goed zijn idee/product is, maar vergeet dat er meer nodig is dan een functioneel product om het tot een succes te maken.

 

Ja, dat weten we inderdaad wel. >:( En zolang alleen uitvindingen worden gemaakt die door de uitvinder zelf op een goede manier worden gepresenteerd aan fabrikanten die denker er iets aan te kunnen verdienen, blijft alles zoals het is.

 

Het is natuurlijk niet bijzonder wetenschappelijk om de conclusies van een hypothese te behandelen zonder deze eerst te toetsen. Daarom zal ik enige toelichting geven voor diegenen die mijn voorgaande posts niet hebben gelezen.

 

Een goede uitvinding lost een probleem op. Geld verdienen aan die oplossing is ondergeschikt aan of zelfs strijdig met het succes waarmee het probleem wordt opgelost. Een hypothetisch voorbeeld:

 

1- Verf die 100 jaar beschermt en mooi blijft. Wie heeft daar belang bij? In de eerste plaats natuurlijk de huiseigenaren omdat onderhoud een grote zorg is. Maar ook de maatschappij als geheel omdat de huiseigenaar ontdaan van de zorg voor zijn huis, beter van nut kan zijn voor de maatschappij, en omdat schilderen een ongezonde en gevaarlijke bezigheid is die een zware belasting geeft op de zorg en op de sociale voorzieningen.

Stel dat de verf twee keer zo duur zou zijn om te maken, en materiaal en kwartdeel uitmaakt van de begroting van een schilderklus, dan wordt de klus dus slechts een kwart duurder.

Maar de huiseigenaar is niet op de hoogte van het bestaan van deze verf, en vertouwt op het advies van de schilder. Zou hij wel op de hoogte zijn dan zou hij er zeker voor kiezen. En de enkele krent die het nog te duur vindt kan over de streep getrokken worden met subsidie, of simpelweg worden gedwongen door een verbod op andere verf. (huisschilders mogen nu al niet met verf werken die is verdund met terpentine)

 

Tussen belanghebbenden en uitvinder zitten in dit geval twee marktpartijen die er samen voor zorgen dat de verf niet eens in productie wordt genomen. De fabrikant zou het goedje best willen maken, mits hij deelt in de winst. Hij berekent dat hij door deze innovatie op termijn acht keer minder verf zal verkopen, en doet marktonderzoek op basis van een verzesvoudiging van de huidige verfprijs. Zijn klanten, de schilderbedrijven, zien natuurlijk ook de bedreiging van minder werk, maar zien ook mogelijkheden om zich te onderscheiden. Maar met zes keer zo dure verf zijn schilderbedrijven ook bang om zich uit de markt te prijzen. Een schilderklus zou namelijk meer dan twee keer zo duur worden.

Het marktonderzoek geeft onvoldoende resultaat, en de verf wordt niet gemaakt.

 

2- Het bestaan van de verf wordt bekend gemaakt in een televisieprogramma. Leden van de Vereniging van Huiseigenaren zien dit en er wordt een artikel geplaatst in hun blad waarin de uitvinder wordt geïnterviewd en wordt opgeroepen de verf te maken. Ondernemers staan op en onderhandelen met de uitvinder over een licentie.

De ondernemers die er in slagen een licentie te bemachtigen laten offerte maken bij diverse chemische bedrijven. De fabriek die inderdaad voor twee keer de prijs van normale verf kan leveren krijgt de opdracht, en de verf wordt met reële winstmarges in de markt gezet.

De beschikbaarheid wordt via het blad van de vereniging bekend gemaakt en de huiseigenaren dragen hun schilders op de verf te gebruiken.

 

Het grote verschil met de onder 1- genoemde situatie is dat de uitvinding direct wordt gecommuniceerd met de werkelijke belanghebbenden. Als deze twee partijen elkaar weten te vinden dan hebben de tussenliggende partijen zich slechts te voegen naar de wensen van deze twee partijen. Dezelfde tussenliggende partijen die in de normale gang van zaken de bestaansgrond van een uitvinding weten te ondermijnen.

 

[Merkava]

Frustraties george ?

 

In jouw verfvoorbeeld weet de uitvinder via een tv programma vraag te creeren, de communicatie/presentatie vind plaats op de juiste manier.

De sleutel voor succesvol uitvinden is het op de juiste manier presenteren van het product aan de juiste groep mensen met een goed verhaal.

 

Volgens mij verkondigen wij beiden dezelfde boodschap, zorg dat je je verhaal goed presenteert aan de juiste "doelgroep".

Persoonlijk zou ik de verflicentie proberen te verkopen aan Akzo, Sigma of een andere grote verffabriek, en de licentieovereenkomst zo in elkaar zetten dat als deze fabriek het in de ijskast stopt ik er even goed jaarlijks iets aan overhoud.

 

Patentstrategie is een verhaal op zich, ook daar staan weinig uitvinders bij stil, een andere reden waarom er zoveel gefrustreerd rondlopen.

 

[nonex.nl]

O jee Bert, heb jij de film "what the bleep al eens gekeken" ?

:D Nee. Even opgezocht; ik denk dat ik er jeuk van krijg maar wil het wel eens uitproberen.

 

 

Iets voor een volgende HL-bios/borrel?

[bedenkerij / bert]

O jee Bert, heb jij de film "what the bleep al eens gekeken" ?

:D Nee. Even opgezocht; ik denk dat ik er jeuk van krijg maar wil het wel eens uitproberen.

Iets voor een volgende HL-bios/borrel?

Zat ik ook al aan te denken; die verkoopfilm was ook best wel goede jeuk :D

[Georges Plat]

Frustraties george ?

 

Jazeker. The story of my life. Vanaf mijn veertiende. Al 23 jaar. En genoeg reden om dit eindelijk eens in een breder perspectief te plaatsen.

 

In jouw verfvoorbeeld weet de uitvinder via een tv programma vraag te creëren, de communicatie/presentatie vind plaats op de juiste manier.

 

Nee dus. Het denkbeeldige tvprogramma heeft de uitvinder benaderd. Omdat uitvinden als noodzakelijke vorm van kunst wordt gezien en de publieke omroep het als haar taak ziet deze kunstvorm, losgekoppeld van commerciële belangen, aan het volk te tonen.

Dit is dus duidelijk niet {Het Beste Idee Van Nederland}

 

De sleutel voor succesvol uitvinden is het op de juiste manier presenteren van het product aan de juiste groep mensen met een goed verhaal.

 

Deze formulering geldt voor gelijk welk product. Het punt dat ik hier wil maken is dat een uitvinding niet zomaar een product is dat zich net zo gemakkelijk, of moeilijk, in een markteconomie laat verhandelen.

 

Persoonlijk zou ik de verflicentie proberen te verkopen aan Akzo, Sigma of een andere grote verffabriek, en de licentieovereenkomst zo in elkaar zetten dat als deze fabriek het in de ijskast stopt ik er even goed jaarlijks iets aan overhoud.

 

Als je dat doet, dan had je het net zo goed niet kunnen uitvinden. Behalve dan als je de eigen portemonnee belangrijker vindt dan die van een miljard huisbezitters. En als jij denkt dat je handig bent in het verhandelen van intellectueel bezit, dan kan je beter handelen in andermans ideeën. Die zijn er in overvloed.

 

Patentstrategie is een verhaal op zich, ook daar staan weinig uitvinders bij stil, een andere reden waarom er zoveel gefrustreerd rondlopen.

 

Inderdaad. En zolang dat niet verandert is de sprong voorwaarts die ik hier propageer kansloos. Om dit te verhullen heb ik gekozen voor het verfvoorbeeld waarbij het wel mogelijk is om de vinding te tonen zonder dat dit invloed heeft op de eventueel later te volgen patentstrategie. Voor veel belangrijke vindingen gaat deze vlieger helaas niet op.

 

[TwaBla]

 

Het zal best wel eens voorkomen dat een fabrikant of zelfs een congsi een uitvinding verstopt omdat het industriebelang daar niet mee gediend is, maar het lijkt me toch sterk dat zoiets vaak voorkomt.

 

Ik kan me wel voorstellen dat er veel gefrustreerde uitvinders rondlopen die menen dat hun geniale ideeën onvoldoende erkenning krijgen. Dan krijg je al snel van die conspiratie-theorieën.

 

Is wel een leuk thema voor een televisieprogramma. 8)

[bedenkerij / bert]

Aangaande het verf-voorbeeld denk ik gelijk weer aan Clayton Christensen: Die nieuwe verf gaat best wel gemaakt worden, maar in een nieuw bedrijf, wellicht opgericht door een bestaand bedrijf, ook al zijn ze concurrerend met elkaar. Misschien bestaat die verf al in een niche-markt; Hammerite misschien? Glazuur gaat ook lang mee (maar geen 100 jaar in de zon). Of beter nog: betonnen kozijnen, met gekleurd beton; ik weet hoe dit te maken; is m.i. heel erg mooi ook ;)

[Georges Plat]

 

Het zal best wel eens voorkomen dat een fabrikant of zelfs een congsi een uitvinding verstopt omdat het industriebelang daar niet mee gediend is, maar het lijkt me toch sterk dat zoiets vaak voorkomt.

 

Hoe naïef? In de zakenwereld gaat het om geld. Liefst andermans geld. En dat krijg je door middel van vertrouwen. En vertrouwen krijg je als je precies doet wat bewezen succes oplevert. En daar past innovatie niet tussen.

Innovatie wordt daar gezien als een noodzakelijk kwaad dat niet valt te stoppen. Er zelf aan meedoen is onvermijdelijk om niet achterop te raken, maar de geringste voorsprong volstaat.

 

Ik kan me wel voorstellen dat er veel gefrustreerde uitvinders rondlopen die menen dat hun geniale ideeën onvoldoende erkenning krijgen.

 

Okay, dan even als ervaringsdeskundige: Ik heb inderdaad dingen bedacht waarvan het mij bijzonder spijt dat niemand daar van profiteert. Mijzelf niet in de laatste plaats. Maar ik ben ondertussen oud en wijs genoeg om de consequenties van mijn eigen handelen te verantwoorden en te relativeren.

 

Mijn frustratie gaat veel meer over andermans uitvindingen. Er is niet veel fantasie voor nodig om te beseffen hoe ontzettend veel beter wij het zouden hebben als slechts een handje vol uitvindingen waarvan ik per ongeluk op de hoogte ben, zouden zijn geïmplementeerd. En met een heel klein beetje meer fantasie is er zelfs een Utopia voorstelbaar als al die belangrijke uitvindingen waarvan ik het bestaan niet ken bovendien ook zouden zijn gerealiseerd.

 

Dan krijg je al snel van die conspiratie-theorieën.

 

Het woordje “die” toont hier totale generalisatie van alle complotten. Inclusief de inmiddels bewezen complotten. Zoals eerder in deze draad het zien van verbanden welke voor anderen verborgen blijven werd genoemd als definitie van intelligentie, zou ik hier de totale afwijzing van complottheorieën willen classificeren als dom.

Algemene afkeer van complotten heeft helaas voorkomen dat onze taal verschillende woorden kent voor de grote verscheidenheid van complotten. Deze lacune noodzaakt het begrip breed te interpreteren. Namelijk als elke vorm van verborgen samenwerking van een beperkte groep waarmee deze groep een andere, liefst grotere groep, benadeelt. En deze samenwerking blijft het beste verborgen als deze passief is.

In deze context is de waanzinnige praktijk van het octrooirecht een duidelijk voorbeeld van een complot van de grote industrie. Als deze wetgeving zou handelen over zaken die dichter bij de mensen staan dan was zij enorm vereenvoudigd, en veel meer toegesneden op principiële uitgangspunten zoals dat met de meeste wetten gebeurt.

Door als dominante partij in de jurisprudentie simpelweg elke complicatie die de wetgever aandraagt zonder slag of stoot te accepteren, terwijl juist zij bij uitstek last ondervinden van deze complexiteit, dit gemakkelijk kunnen betalen en tegelijk zich realiseren dat een grote en bedreigende groep dat niet kan betalen, werkt de grote industrie op een passieve manier collectief mee aan het bestaan ervan. En dan ben ik zo vrij om te denken dat dit bewust beleid is waarbij zij zich onderling gesteund weten om te voorkomen dat deze wetgeving dichterbij de mensen komt te staan. En dan wordt het dus een complot.

 

[Georges Plat]

Aangaande het verf-voorbeeld denk ik gelijk weer aan Clayton Christensen: Die nieuwe verf gaat best wel gemaakt worden, maar in een nieuw bedrijf, wellicht opgericht door een bestaand bedrijf, ook al zijn ze concurrerend met elkaar. Misschien bestaat die verf al in een niche-markt;

 

Zou zomaar kunnen. Niche markt, dus voor die acht keer de prijs van normale verf. Doel voorbij gestreefd.

 

Hammerite misschien? Glazuur gaat ook lang mee (maar geen 100 jaar in de zon). Of beter nog: betonnen kozijnen, met gekleurd beton; ik weet hoe dit te maken; is m.i. heel erg mooi ook ;)

 

Het voorbeeld van de verf was maar een gedachtespel. Kwalitatief vergelijkbare vindingen zijn er in overvloed. Waar het mij om gaat is dat er in deze wereld heel veel wordt bedacht hoe we de welvaart kunnen verbeteren. Dat wij deze verbeteringen niet toepassen komt omdat we die eenvoudigweg niet nodig hebben. Het gaat toch goed zo? Of niet soms?

 

De welvaart waar wij ons aan meten is voor slechts een klein deel van de mensheid beschikbaar. Als nog niet de helft van de mensen op aarde het half zo goed zou hebben als wij nu en hier, dan duurt het niet lang voordat deze geluksvogels zich gelukkig mogen prijzen met de bestaansmiddelen waarmee men zich nu in Afrika weet te redden.

 

Kwestie van geduld? Liever niet! Evolutiemodellen? Me reet! Ik ben een mens. Ik maak deel uit van een cultuur. En cultuur kan zich oneindig veel sneller ontwikkelen dan DNA. En daarin ligt m.i. onze goddelijke taak het leven te behoeden voor de biologisch gezien onvermijdelijke ondergang van onze soort. En als we dat goed doen zelfs van de ondergang van het paradijs waarin we leven.

 

Ik ben echt geen pessimist. Het zal mijn tijd wel duren. En die van mijn kind. Ik ben juist blij dat ik mijn enorme denkvermogen kan inzetten voor doelen die tijd en ruimte overstijgen. En ik weiger te geloven dat de minderheid die zich hierin herkent zo klein is dat die zich zal laten pletten onder de laatste restjes beestachtigheid die wij in ons DNA meetorsen.

 

[Merkava]

Persoonlijk zou ik de verflicentie proberen te verkopen aan Akzo, Sigma of een andere grote verffabriek, en de licentieovereenkomst zo in elkaar zetten dat als deze fabriek het in de ijskast stopt ik er even goed jaarlijks iets aan overhoud.

 

Als je dat doet, dan had je het net zo goed niet kunnen uitvinden. Behalve dan als je de eigen portemonnee belangrijker vindt dan die van een miljard huisbezitters. En als jij denkt dat je handig bent in het verhandelen van intellectueel bezit, dan kan je beter handelen in andermans ideeën. Die zijn er in overvloed.

 

Sorry george, maar spreek voor jezelf.

Maar maatschappelijk verantwoord uitvinden is weer een ander onderwerp.

Laten we eerlijk zijn, hoe graag ik de mensheid zou willen helpen, we moeten ook rationeel blijven denken,. Ik krijg ook gewoon een rekening van de NUon, de bakker bakt ook niet gratis een brood voor mij, enzovoorts.

 

Een deel van mijn ideeen ventileer ik trouwens gewoon via het internet, daar kunnen mensen gratis en voor niets kennis van nemen en hun voordeel mee doen.

 

Ik zou jou , george, de tip mee willen geven uit de negatieve spiraal te stappen, je bent echt niet de enige die graag iets met zijn gaven wil doen, maar de wereld zit nu eenmaal zo in elkaar en daar zal ieder zijn eigen weg in moeten vinden.

 

En over verf en kozijnen.

Neem een geëmailleerd betonnen kozijn met silicium isolatie en je bent er voorlopig uit. Dit levert namelijk een duurzaam, onderhoudsvriendelijk, milieuverantwoord en energiezuinig kozijn op.

Alweer een gratis advies van sinterklaas.

[Georges Plat]

Persoonlijk zou ik de verflicentie proberen te verkopen aan Akzo, Sigma of een andere grote verffabriek, en de licentieovereenkomst zo in elkaar zetten dat als deze fabriek het in de ijskast stopt ik er even goed jaarlijks iets aan overhoud.

 

Als je dat doet, dan had je het net zo goed niet kunnen uitvinden. Behalve dan als je de eigen portemonnee belangrijker vindt dan die van een miljard huisbezitters. En als jij denkt dat je handig bent in het verhandelen van intellectueel bezit, dan kan je beter handelen in andermans ideeën. Die zijn er in overvloed.

 

Sorry george, maar spreek voor jezelf.

Maar maatschappelijk verantwoord uitvinden is weer een ander onderwerp.

 

Rare manier van kijken: Ik vindt wel eens wat uit. Hoe en wat interesseert me niet zozeer maar het verdient zo lekker.

 

Laten we eerlijk zijn, hoe graag ik de mensheid zou willen helpen, we moeten ook rationeel blijven denken,. Ik krijg ook gewoon een rekening van de NUon, de bakker bakt ook niet gratis een brood voor mij, enzovoorts.

 

Eerlijk in de zin 100% egoïstisch? Waar blijkt uit dat je wilt helpen? Ik ben heus niet zo naïef dat ik denk dat er ooit iemand iets voor een ander zal doen zonder daar iets voor terug te verlangen, maar om zonder enige visie altijd direct te pakken wat je pakken kunt is niet eens meer egoïstisch, dat is gewoon dom.

Neem nu die verf. Als je dat hebt uitgevonden en eraan hebt meegewerkt dat een miljard huizen ermee worden geschilderd, wat is dan het probleem met de Nuon?

 

Ik zou jou , george, de tip mee willen geven uit de negatieve spiraal te stappen,

 

Waarom probeer je dit op de persoon te spelen? Ik vertel over een negatieve spiraal in onze maatschappij. Don’t shoot the messenger. Zeker niet als die messenger met een positieve oplossing komt.

 

je bent echt niet de enige die graag iets met zijn gaven wil doen, maar de wereld zit nu eenmaal zo in elkaar en daar zal ieder zijn eigen weg in moeten vinden.

 

Inderdaad. Uitvinders genoeg. En op één of andere manier blijkt het hier een welhaast onmogelijke opgaaf om het perspectief van uitvindingen te behandelen zonder daarbij direct in te zoomen op de carrière van de uitvinder. Dit heet geloof ik tunnelvisie. Met epidemische proporties.

 

En over verf en kozijnen.

 

Het voorbeeld van de verf was een fictief voorbeeld. Het handelt over het communiceren van een uitvinding. Niet over het probleem van afbladderende verf.

 

[R.I.P. - Fred Wiersma]

@georgesplat: als ik zo jouw berichten lees, lijkt het of je de wereld wilt aanpassen aan jouw ideeën. Moet je niet raar kijken als anderen dat niet willen. Scheelt een hoop frustratie.

 

Ondernemers stoppen geld, tijd en energie in iets als ze denken er geld mee te kunnen verdienen. Simpel. En het is aan uitvinders de ondernemers ervan te overtuigen dat HUN uitvindingen dat kunnen. Dat hun uitvindingen dan ook nog de kwaliteit van het leven verhogen, prima.

 

Ik ben wel benieuwd aan welke uitvindingen je refereert die wel zinvol zijn, maar toch niet ge'productized' en verkocht worden?

 

Is het een idee een website op te richten met dit soort uitvindingen in de aanbieding, zodat ondernemers eens kunnen kijken wat er uberhaupt voor moois is? Met een leuk TV programma eromheen?

 

 

[Nico Schouten]

 

Is het een idee een website op te richten met dit soort uitvindingen in de aanbieding, zodat ondernemers eens kunnen kijken wat er uberhaupt voor moois is? Met een leuk TV programma eromheen?

 

 

 

ipTV programma ?

The world according to Georgeplat

 

 

[koert]

indertijd hoorde je vaak : 'ze kunnen wel een auto maken die nooit kapotgaat, maar dat doen ze niet want dan kunnen de fabrieken wel sluiten'.

of : 'ze kunnen wel een motor maken die op water loopt, maar dat doen ze niet want dan kunnen de oliemaatschappijen niks meer verkopen'.

 

 

 

[Georges Plat]

Is het een idee een website op te richten met dit soort uitvindingen in de aanbieding, zodat ondernemers eens kunnen kijken wat er uberhaupt voor moois is? Met een leuk TV programma eromheen?

 

Jazeker is dat een goed idee, maar voorlopig alleen als idee. Om het mechanisme dat ik propageer goed te kunnen laten werken is een aanpassing van het octrooistelsel beslist noodzakelijk.

Er zou natuurlijk wel een begin kunnen worden gemaakt met ideeën die al zijn beschermd en met ideeën die niet meer kunnen worden beschermd. Maar voor de beschermde ideeën geldt dat er al veel geld is geïnvesteerd waardoor de vrijheid om de vinding optimaal in te zetten wordt beperkt door de octrooihouder.

En voor onbeschermbare ideeën is het voor potentiële uitvoerders een te groot risico hierin te investeren als anderen gemakkelijk met het idee ervandoor kunnen gaan.

 

In het hier en nu denk ik dat het hoogst haalbare is een intellectuele basis als motivatie en ijkpunt voor een eventuele aanpassing van de wet. Dit klinkt natuurlijk heel erg groot, maar we zullen toch ergens moeten beginnen.

 

In deze draad verken ik het draagvlak voor erkenning van het op zich zelf staande belang van uitvindingen. Als de mensen die zich in deze materie hebben verdiept dit belang al niet zien dan is het natuurlijk hopeloos. Maar ik zie tot nu toe nog geen aanleiding het idee te laten varen.

Veel van de weerstand heb ik natuurlijk aan mijzelf te danken. Mijn soms ongenuanceerde benadering en vijandigheid tegen de gevestigde orde jaagt mensen in het harnas die misschien best bereid zouden zijn om zich open te stellen voor dit idee, mits ik het wat vriendelijker zou voorstellen. Wordt aan gewerkt.