TwaBla

Lees dit nog eens rustig na. Er zit niets onderscheidends in. In dienstverlening is al een tijdje het begrip ontzorgen populair. Die boodschap kun je handen en voeten geven door de vraag te stellen: Geniet je zelf wel van je eigen Bruiloft (vul in) Jubileum, Reunie, Familiefeest? Een andere dimensie is netwerk. Als je je vak goed doet, ken je de leveranciers, de accommodaties, de dienstverleners die nodig zijn om Geen Alledaagse Bruiloft te garanderen. Dat maakt de regio ook relevant. Ik zou in Groningen geen Limburgse partyplanner bellen. Dat geeft ook een mooie blog-ingang: tien bijzondere locaties, tien origineelste cateraars, tien verrassende artiesten. Noem ze niet bij naam, maar beschrijf waarom ze speciaal zijn. Voor brainstormen is ook de invalshoek via partij kansrijk... ;)

Werken niet alle systeemhuizen op vergelijkbare basis, met meerjarige ontwikkel- of beheersovereenkomsten voor mixtures van standaard software en maatwerk?

Dat is een klein deurtje waarachter een heel universum aan mogelijkheden schuilgaat. Hoe kun je als marktplaats waarde toevoegen aan de vraag- en aanbodzijde? De spaarvergoeding die je noemt kan dienen als vakantiegeld, als dertiende maand, als bruggeld (voor lastige tijden) en noem zo nog maar wat varianten op. Ik zou als vakman van Zooft wel verwachten dat het via een derdenrekening bewaard wordt, zodat bij een onverhoopt faillissement van jullie club niet nijn spaargeld verdwijnt. Wellicht is er een belastingvoordeel in te vinden. Mogelijk kun je een deal maken met een verzekeraar (arbeidsongeschiktheid, aansprakelijkheid). Of achtervang opzetten voor zieke collega's. Leuke uitdaging. ;)

Je had een heel goede handelspositie toen het bedrijf verliesgevend was. De ondernemer heeft mensen ingehuurd die het tij gekeerd hebben en kan nu voor een hogere prijs verkopen. Vraag wordt dan: is dat met of zonder jullie? Die kun je zelf het beste beantwoorden. Kan een ander de verbetering voorzetten? Zo niet, dan heb je nog steeds een onderhandelingspositie. Zo wel, dan is je toegevoegde waarde beperkt.

Onbetaald?

Nogal wiedes! Wat is het bedrijf waard met (en zonder) jullie? ;)

Kan ook een clubfeest zijn, een yogaclass of een workshop van een coach.

Fijn dat naast de mogelijkheid op misbruik ook erkend wordt dat veel mensen van hun basisinkomen genieten en dan iets teruggeven aan de maatschappij op vrijwillige basis. Er zijn vier miljoen Nederlanders actief in de mantelzorg, lang niet allemaal AOWers. Er is een collectief scheppend vermogen waarvan slechts een deel direct in het geldverkeer betrokken is. Een eigenaardig neveneffect is dat die vrijwilligers van onderaf betaald werk wegduwen, oa in natuurbeheer en bij musea. Zie je ook bij stagiairs en artsen in opleiding. Geld als glijmiddel van de economie mag wel eens kritisch bekeken worden. ;)

De reacties van een paar jaar geleden zijn nog steeds van toepassing, met deze toevoeging dat inmiddels heel wat meer kledingzaken en warenhuizen failliet zijn gegaan. Volstrekt kansloos plan voor iemand die de weg in deze sector nauwelijks kent, zou ik zeggen. Topmerken stellen (bijna onredelijk) hoge eisen aan wederverkopers, met name aan uitstraling, kennis en inkoopkracht. Maar er zijn ook ondernemers die slagen. Of tenminste niet tenonder gaan aan de eeuwige prijzenslag. Een 'nieuw' segment zijn conceptstores waar de eigenaar als curator fungeert bij de keuze van kleding, meubels, kunst, planten en levensmiddelen. Die zie je ook in dorpen opduiken. Maar dan moet je als ondernemer echt de inkoopwegen kennen.

Goeie zaak. Ik heb vijftien jaar in het buitenland gewoond en hoop binnen enkele jaren opnieuw in een zonnig land te zitten. Het is daar zelden zo goed geregeld als Nederland. Kan soms frustrerend zijn, maar daar staat het zoete leven tegenover. Glas is half vol! En als je een betaalbare ofshore card vind, houd ik me aanbevolen. ;)

Een Nederlander die in Australië woont, Costa Rica of Florida, opent een lokale bankrekening en kan prima een kop koffie kopen als hij eens in Nederland op bezoek komt. Het is dus geen probleem van Nederlanders die buiten de EU wonen, maar van mensen die in landen zoals Cabo Verde wonen waar de lokale autoriteiten zelf betalingen buiten eigen land beperken. Daar heb je zelf vijftien jaar geleden voor gekozen (omdat je de problemen in Nederland zag aankomen) en nu merk je de gevolgen van die keuze. Moet je niet in Den Haag of Brussel aankloppen, maar in Praia. Was je naar Australië, Costa Rica of Florida gegaan, had je geen probleem gehad. :P

Even serieus. Wanneer de optelsom van je kosten en aftrekposten nooit onder je bedrijfsinkomsten daalt, ben je niet aan het ondernemen. Dan rijd je rondjes in een bedrijfsauto die gefinancierd wordt uit je loonbelasting. ;D

Is dit een uitvloeisel van een eerder probleem?

Wanneer bereik je het moment dat aftrekposten + kosten minder zijn dan de verwachte verkoopopbrengst?

Kunnen we twee bladzijden steggelen over het verschil tussen registered lobbyists en professionele lobbyisten. Petje af voor Trump's transitieteam als ze belangengroepen buiten de deur houden. ;)

Daar houd ik je aan!

Feestgeest Celemoniemeester Vieraaltje Heugtij United Celebrations Festein Cynthesizer Festief Vierdier Wordt er nog wel eens een En Zn opgericht? Of een Weduwe-onderneming? Misschien minder geschikt voor events. De Dolle Weduwe. Vierman en Zn.

Is je werkterrein primair bijeenkomsten van familie en kennissen? Kan het ook clubs en verenigingen zijn? Kleinzakelijk en grootzakelijk? Waar zie je de beste kansen (als je op al die vragen positief reageert)? Is er een bepaalde sfeer waar je je mee wil associëren? Bling, gabber, pink, gothic? In welke regio ben je actief?

Dat dilemma speelt in west-europa ook. We mikken al jaren op kapitaal- en kennis-intensieve sectoren, en laten arbeidsintensieve productie weglekken naar lagelonenlanden. Of importeren goedkope werkkracht (100.000 Poolse seizoenkrachten in de glastuinbouw, hoeveel in transport, logistiek en bouw?). De werkgelegenheid is verschoven naar de dienstensector, maar de banken en warenhuizen zetten nu ook duizenden mensen op straat. Dan krijg je vanzelf een onrustig electoraat. Zeker omdat er veel verdiend wordt in de kennis- en kapitaalintensieve branches. Kijk naar Engeland: enorm tekort op de handelsbalans, groot overschot bij de diensten (The City: bankers, accountants & lawyers). Over tweedeling gesproken. Vraag wordt dan: hoe geef je een eigentijdse twist aan arbeidsintensiviteit? In de zorg? De mengeling van horeca, retail en cultuur? Of door banen terug te halen uit het Verre Oosten? Dan is textiel kansrijker dan elektronica.

Wellicht kun je een een site maken via dewelke liefhebbers hun site door opeenvolgende testers laten toetsen, resulterend in een rijtje rapportcijfers (en verbetertips). Site-examinator.nl!

Het is een stille groeisector die beautybusiness. Je ziet daar relatief veel parttime ondernemers met beperkte budgetten. Het is voor mij volstrekt evident dat die baat hebben bij verzamelondernemen: samen een plek met voldoende parkeerplaats huren waar klanten spontaan (of op afspraak) op bezoek komen om zich te laten knippen, krullen, waxen, wimperverlengen, nageluitrekken, bronzen, opspuiten, koelvriezen en zo voort. Met een luxe koffie of gezond sapsje tussendoor. Als ik wethouder was, zou ik daar ruimte voor ter beschikking stellen. Het houdt hangmoeders van de straat, maar dat is misschien een wat sexistische kijk op dit fenomeen. Toe maar, hangvaders ook. Als beheersvorm kun je ook denken aan een vereniging of coop. Misschien dat een organikundige daar advies voor heeft.

Er zijn vast bedrijven die behoefte hebben aan handling+. Dus geen dom dingen in doosjes doen, maar bv breekbare of kwetsbare of beperkt houdbare zaken verpakken en verzenden. Voor handling+ hebben die wellicht ook budget+. Dan concurreer je niet alleen op prijs.

Kunnen we kortsluiten, want dat is uiteindelijk de belangrijkste vraag. Juist ook voor de mensen die op Trump gestemd hebben. Er vindt in de VS best een interessante discussie plaats (die overwaait naar Europa) over de vraag wat nou precies banen oplevert. Het is best denkbaar dat er weer tariefmuren opgetrokken worden, maar een gevolg is dat we of laagbetaalde banen terughalen of meer gaan betalen voor onze jeans, onze televisietoestellen, onze auto's en onze iPhones. Het wordt dus interessant om te zien hoe Trump z'n beloften in praktijk gaat brengen en welke gevolgen dat heeft voor de werkgelegenheid in de VS. Wat meer banen voor Amerika en wat minder winst voor Apple is op zich geen slechte ruil. Over een paar jaar rijden alle Fransen weer in een Peugeot, Renault of Citroën. Alle Duitsers weer in een Mercedes, BMW, Volkwagen of Audi. En alle Nederlanders... ... van wie is DAF eigenlijk?

Even het gekibbel en persoonlijke vereffeningen terzijde om terug te gaan naar de facts. Trump heeft beweerd* dat hij de manufacturing van de iPhone terug brengt naar de VS, want we are gonna make America great again. Dus niet assemble maar make. Dan haal je dus ook de belangrijke componenten terug. Of niet, maar dan is het helemaal een loze belofte. De voorgaande vergelijkingen mbt tot de iPhone kun je ook maken voor auto's, televisies (Philips is in de VS zijn consumentenelektronica kwijt geraakt, met dank aan Walmart), jeans en gympies. Met jeans en gympies is de complexiteit minder groot. De consument heeft met zijn koopgedrag trouwens meer invloed op banen dan met zijn stemgedrag. ;D Volgens Breitbart (maar meteen een bron die trumpeteert):

Laten we niet afzakken naar het niveau van de Amerikaanse presidentsverkiezingen. Er zijn goede bronnen waar het verschil tussen assemblage en productie wordt uitgelegd. Als de iPhone 6 in Noord-Amerika in elkaar wordt gezet (assemblage) dan voegt dat vier dollar aan kosten per exemplaar toe. Als de componenten in de VS worden gemaakt (productie dus) dan nemen de totale arbeidskosten met 600 miljoen dollar toe. Dat hele grapje kost Apple 4,6 miljard dollar, vooral omdat de Amerikaanse belastingdienst mee-eet.