TwaBla

Where did the jobs go? There did the jobs go!

Verschil tussen assembleren en produceren is niet irrelevant.

En waarom zou die drumstelconsument een website door iemand anders laten maken tegen vergoeding? ;D Highio was me voor.

In kleding zijn de kansen om productie terug te halen een stuk beter. Er zijn nogal wat modellen doorgerekend waarbij het voordeel van near-shore (produceren in de buurt van de vraag) vergeleken worden met offshore (halen van ver). De kostenvoordelen (minder winkeldochters) wegen op tegen de kostennadelen, zeker voor meer modische artikelen. Zou je de milieukosten van transport over lange afstand verdisconteren in de prijs, dan wordt regionaal produceren ook weer aantrekkelijker. Maar Trump lijkt me geen milieukampioen. Misschien wordt-ie dat alsnog, als het banen oplevert.

Ongeveer de helft van alle kleurentelevisies in Europe wordt in elkaar geschroefd in Turkije. De materialen komen uit het Verre Oosten. Een iPhone kun je in de VS in elkaar laten zetten, maar waar worden de onderdeeltjes gemaakt? Wie strijkt de materiaalkosten op? In de auto- en fietsenindustrie zie je vergelijkbare aanvoerlijnen. Het wordt dus best interessant hoe dat in een Trumponomie geregeld gaat worden.

Goed advies! Hoe stuur jij aan op mond-tot-mond reclame Wouttah?

Kan ook een samenwerking zijn. Bedrijf X wil bv een drankje lanceren en moet zijn beursstand inspirerend inrichten. Bied een huurbar aan. Of een vliegend-terras. Of een dhz-buffet. Horeca-elementen worden ook op andere beurzen gebruikt... Huurhoreca is ook interessant voor events, foodtruck-gatherings, braderieën (en kerstmarkten) of bruiloften... Zo kun je al verdienend (of kostenbesparend) je zichtbaarheid vergroten. Marketing is best leuk. ;)

Het is een aanpak waarmee over-planning voorkomen kan worden. Tuurlijk moet je enigszins planmatig te werk gaan, maar het plannen kan ook leiden tot angst voor uitvoering. Planxiety! Het leuke van social media is dat je gewoon stapsgewijs kan beginnen. Veel stapjes vormen een aanloop. En een paar misstapjes zijn geen ramp. Het is wel een redelijk radicale verandering tov het tijdperk waarin marketing (dure middelen) veel voorbereiding en denkwerk vergden. Maar juist voor starters goed.

Het beruchte gat van de grote plannen. Er gaat vast iemand vertellen dat je eerst een business-plan moet hebben en daar dan weer een marketingplan bij. Daar zit wel een kern van waarheid in, omdat volstrekt doelloos en ongepland werken niet slim is. Maar dankzij het internet (en andere nieuwigheidjes) kun je ook stapsgewijs je marketing opzetten. Al doende leren. Begin maar eens met een website die niet alleen een folder is (statisch), maar iets waar je elke twee weken content aan kan toevoegen. Niet alleen wat je zelf maakt, maar ook wat je waarneemt, wat je opvalt, wat je inspireert, waar je vraagtekens bij plaatst. Spin van daaruit draadjes naar social media. Deel beeld op Pinterest of Instagram, deel ideeën op Linkedin, deel inspiratie op Facebook. Zoek ook verwante blogs en fora op, en voeg je in conversatie. Niet pusherig, maar vanuit interesse en betrokkenheid. Het is wat onwennig in het begin, maar omdat je niet meteen alles inzet op dure advertenties of beursdeelname kun je wat leergeld betalen. Experimenteren. Oh: en het is altijd goed om je gezicht te laten zien op evenementen waar klanten en collega's rondlopen. Dus niet alleen online actief zijn!

Discussies zijn veel spannender als je zelf echt gaat nadenken in plaats van hype-verhalen rondpompen. Wat neem jij waar? Niet iets dat al overal bekend is. Wat gebeurt daar? Waarom? Is ook beter voor je site! ;)

Eens, die vraag is interessant. Vergelijk het met huismerk, met name whitelabel (basics). Dat zijn vaak ook generieke producten oftewel commodities die in een doosje of flesje met een label van de retailer verpakt worden. Of de fantasiemerken van Aldi en Lidl.

Dat zal een beeldmerk zijn. Als het een andere productgroep is en jouw beelmerk er anders uitziet, kan er bijna geen probleem zijn. Het belangrijkste criterium is immers 'risico op verwarring'. 100% zekerheid krijg je op een forum niet (ook van een merkrechtexpert niet). Als je het risico verder wil verkleinen, kies je een ongebruikte naam. ;)

Andere verkopers mogen die producten nog steeds verkopen, alleen niet onder de merknaam die jij geregistreerd hebt.

Deze woordkeuze is typerend voor een tamelijk kleine groep ondernemers. Voor de meeste ondernemers is het gewoon hard buffelen. ::)

En dan is jouw toegevoegde waarde meteen nihil. ;D

Twee keer zoveel, volgens Nikkei Asian Review.

Je kan een pdf toevoegen aan je bericht - zie knopje achter bijlage.

En scenario's doordenken: wat komt er na Putin?

Meer staart dan beest. Elke Chinese toerist kan in heel Europa koffie betalen met een pinpas. Het probleem is een eiland in de Atlantische Oceaan, niet de banken. Wat doen Nederlanders in Florida, Israël, Marokko en elders?

Particulieren die partijen verkopen?

Nou zwabbert het alle kanten op. Die bedrijven hebben werkmaatschappijen in Nederland, met Nederlandse bankrekeningen. Toeristen kunnen hier doorgaans prima betalen met betaalpassen van Visa en Maestro. Topicstarter heeft de pech dat hij op een eiland is gaan wonen dat zijn bewoners niet toestaat om lokale valuta in te wisselen voor euros of dollars. Dat is niet de schuld van de banken en niet de schuld van Nederland. Het was zijn eigen keuze.

Jij bent toch de klant, en zij zijn de leverancier?

Klinkt als 14-jarigen die hun zakgeld besteden. Heb je een adres van je klant? Een naam? Een telefoonnummer? Het gaat niet om grote bedragen, maar je mag het allemaal wel iets serieuzer gaan aanpakken. Kan je geen ontwerpen maken die na een x aantal dagen verdampen of een andere tekst tonen? Of een logo-huurcontract aanbieden... Worden het logo en de flyer al gebruikt?

Geen ongevaarlijk vak met prospects (suspects) als Hans. ;)

Je verhaal is niet helemaal consistent....