TwaBla

Maar twee maanden geleden zag niemand dat het vol spelfouten zat? Jij bent opdrachtgever, maar je hebt het zonder kwaliteitscontrole doorgestuurd? Natuurlijk moeten die fouten hersteld worden, maar tegelijk heeft de schrijver groot gelijk dat na twee maanden incasso ingeschakeld wordt. En jij zit daar gewoon als aannemer voor 100% tussenin. De grootste fout zit bij de bloguitgever, niet bij de tekstschrijver. Wedden dat die een paar tikfoutjes als excuus gebruikt... Verdomme! Kan binnen een dag een bedrijf starten, maar heeft twee maanden nodig om een blogtekst te regelen.

Ja, die is lekker. :P

De persexceptie is ontstaan om te voorkomen dat nieuwsmedia auteursrecht gaan claimen op verslaggeving van nieuwsfeiten. Nieuwsberichten lijken erg op elkaar. In praktijk wordt tussen media niet moeilijk gedaan over overname van korte nieuwsberichten. Zodra daar echter onderzoek of duiding aan toegevoegd wordt, krijgt het bericht de stempel van de maker. Een websitebouwer die even snel een site volsleurt met relevante content van derden om zijn bouwsel verkoopklaar te maken, heeft weinig kans om aanspraak te maken op nieuwsexceptie.

Eén keer plaatsen volstaat. ;)

Reken maar. Volg het zoekwoord stuiterballen...

Je product is speciaal, maar marketing kan gewoon standaard. Kun je stuiterballen bedrukken? En heeft dit topic gevolgen voor je zoekresultaten? Dan kun je net zo goed je domeinnaam in je signatuur zettem, via je profielomschrijving.

Nee hoor. Zit best een nuance verschil in. ;) Rechthebbenden (grote media-organisatie en individuele fotografen) krijgen steeds betere tools om inbrekmakend materiaal op te sporen. Daar worden heel wat knutselaars slachtoffer van. Nou kun je me allerlei vergoelijkingen komen (ik was particulier, ik was net begonnen, ik ben een arme sitebouwer, ik had aa bronvermelding gedaan) maar je begeeft je in het economisch verkeer zonder de verkeersregels te kennen. Dan loop je dus een risico. De site-eigenaar is aansprakelijk. Die kan dat niet afschuiven. Wel in tweede instantie verhaal halen bij de verkoper. Maar dat is ook maar een mening.

Da's natuurlijk prima. Het probleem zit 'm echter niet tussen deze twee partijen, maar bij derden die inbreuk op hun auteursrecht (foto's) constateren. Die spreken de site-eigenaar aan. De nieuwe eigenaar had beter moeten kijken naar de rechten of tenminste een verklaring moeten vragen. Pas in tweede instantie speelt het probleem tussen de huidige site-eigenaar en de site-bouwer die content overgenomen heeft. Lijkt me.

Mosterd na de maaltijd. :P

De auteursrechthebbende kan partij X aanspreken. Die kan op zijn beurt jou proberen aan te spreken. Maar hij heeft een eigen verantwoordelijkheid om zeker te stellen dat aan alle rechten voldaan is. Dat is mijn indruk. Ik ben geen jurist.

Je kan toch eigen criteria opstellen. Linda heeft blijkbaar een aparte landingspagina gekoppeld aan de mail (per post) en dus is het aantal mensen dat daadwerkelijk komt kijken al een resultaat. Je kan aanvullende criteria toevoegen. Mensen die bellen. Mensen die naar landingspagina gaan en zich inschrijven op regelmatige nieuwsbrief met aanbiedingen. Mensen die zich inschrijven en bestellen. Etc. Dat bobbeltje in de ebvelop is trouwens een klassieke truc.

Je kan de hele boedel toch uit het faillissement overnemen? Of een zogenaamde 'reddingspoging' doen waarbij je de leveranciers en huisbaas een voorstel doet. Linksom of rechtsom: vermijd de indruk dat je een accoordje bereikt hebt met degene die failiet gaat, want dan krijg je iedereen in je nek. Maar dat is vrij logisch.

Zoek eens op listbrokers. En voodat je een brief verstuurd: werk aan je spelling. Reclamebrief is één woord.

Hebbes. Volgens mij is het Cognac Kazumian, sinds een paar jaar geregistreerd voor een importbedrijf in Antwerpen. Het merk is vastgelegd door de gelijknamige Armeniër, die het distillaat uit zijn moederland haalt. Ter plekke wordt het Europese merkrecht niet erkend, met als gevolg dat de uitdrukking cognac lokaal gebruikt kan worden.. Dat spul wordt echter ook in de EU verkocht, dus nu wordt het interessant. Deze brandewijn zou ontwikkeld zijn in samenwerking met het Franse cognacbedrijf Meukow & Cie. Dat bedrijf is ooit opgezet door twee broers die door de tsaar vanuit Silezië naar Frankrijk gezonden werden, om een hofcognac te selecteren. Meukow Cognac is anno 2011 errug op de exportmarkt gericht, met een fancy bottle waar een panter in geblazen is. Hmmm. Deze merken zijn wel erg gebaseerd op story telling. Meukow heeft nog steeds nauwe banden met Rusland. Dus er wordt met lokale importeurs gesproken over de vraag hoe lang de uitdrukking cognac nog gebruikt mag worden als Rusland deelneemt aan de WTO. Cognac is erg gevraagd in Rusland, zowel de authentiek Franse versie als lokaal distillaat. Russen kopen zich in bij Franse cognacboeren. Wat ik niet goed begrijp, is waarom het in de Benelux toegestaan wordt dat een Armeense brandy zich laat registreren als cognacmerk voor een product dat overwegend op de Russische markt wordt afgezet. Puzzeltje nietwaar?

Hmmm. Ik zet in op een voormalige sovjet-republiek. Daar bestaat een oude wijntraditie en zijn talloze oude stokerijen. Neem bv Armenië, daar hebben ze Armeniaanse cognac. Maar ook Moldavië, Georgië en Kazachstan stoken prima brandies die in eikenhouten vaten bewaard worden. Wie heeft deze cognac-verkoper het eerst gevonden?

Dit was een leuk topic dat maar door bleef rollen. Dus heb ik het weer geopend. Zat net namelijk even wat statistieken te bekijken vanwege de rellen hier in Engeland, een paar weken geleden. Die verbazen mij niet, want de jeugdwerkeloosheid is hier redelijk groot. Nou zijn er zat mensen met een (goede) baan opgepakt, en kinderen en ouders. Maar de malaise zit een stuk dieper. Hele wijken aan de bijstand en een ingegroeide hunnie versus ons-mentaliteit. Universitaire opleidingen die onbetaalbaar zijn voor modale gezinnen. Volgens Europese data heeft Engeland al jaren een structureel tekort aan opleidingsplaatsen voor kids van 18. Elders in Europa geldt min-of-meer leerplicht voor die groep, maar niet in Engeland. Alleen Turkije en Cyprus scoren slechter.

Hmm. Van het BBIE zou ik een tamelijk conservatieve positie verwachten in de woordkeuze. Je kan het woord cognac niet gebruiken voor distillaten uit een andere regio. Dat heeft de Franse lobby goed voor mekaar en daar varen talloze andere regioproducenten in mee, zie bv Calvados. Alleen het Nederlandse productschap heeft jaren toegekeken en de kans om Goudse en Edammer vast te timmeren voorbij laten gaan. Of kijk anders eens naar Zeeuwse mosselen. Die aanduiding wordt door de sector zelf verwaterd.

Helaas. Waar ik over struikelde, was inderdaad de suggestie dat hij een cognac invoert. Het is hoogstwaarschijnlijk een brandy uit een andere streek dan de Cognac, dus het mag geen cognac genoemd worden. Dat is een beschermde herkomstaanduiding. BBIE zou beter moeten weten.

Cognac is een beschermde herkomstaanduiding. Het lijkt me sterk dat iemand uit Frankrijk naar Nederland komt om daar te ontdekken dat er vraag is naar een volkomen onbekende cognac. Ik vermoed dat het een brandy uit een oost-europees land is. En dat de BBIE de teksten van zijn website uitbesteed heeft. ;D Dat een grootinkoper een merknaam op zijn doelmarkt registreert, lijkt me juist slim. Het product bezit hij niet, maar hij kan met een eigen merknaam in de Benelux wel een reputatie opbouwen die toekomstige concurrentie bemoeilijkt.

Op de website van de BBIE (Benelux Merkenregister) kwam ik de volgende quote tegen. Ze laten klanten aan het woord om het doel van de instelling te illustreren. Maar er rammelt iets aan die case. Misschien dat jullie hetzelfde zien als wat mij intrigeert.

Stel ik kan een paar ton unieke koffie opkopen. Daarvoor ga ik op zoek naar een groothandelaar. Die betaalt mij eventueel een groothandelsprijs, minus de extra kosten die gemaakt moeten worden om de kwaliteit te waarborgen. Vervolgens verdient die groothandelaar een vette marge door mijn koffie in kleinere partijen op de markt te brengen. Ik kan ook op zoek gaan naar een verwerker. Daar besteed ik de verwerking inclusief kwaliteitscontrole aan uit. Die verwerker is betrokken bij de distributie in kleinere partijen. Maar het risico houd ik (deels) in eigen hand, zodat de vette marge ook (deels) bij mij belandt. Dat kan allemaal begroot worden, en dus gefinancierd.

Dit valt onder user generated content. Dat wordt doorgaans als 'gratis' gezien. Iedereen citeert naar hartelust (ook foto's mogen geciteerd worden), maar vrijwel niemand betaalt. Zulke content is vrijwel niks waard. Of wat de gek ervoor geeft. Je kan een site opzetten als etalage van auteursrechterlijk beschermd materiaal, en hopen dat er ooit een echte uitgever voorbij komt die je wil betalen voor gebruik. Of opdrachten. Volgens mij moet je het zien als een leuke hobby. Wat je blijkbaar al een kwart eeuw gedaan hebt. ;)

Okay. Jullie zijn de agressieve partij en je wil offensief optreden. Hebben zij het uitroepteken als onlosmakelijk deel van de handelsnaam gebruikt? In jullie merkregistatie is die dus wel opgenomen. Zonder dat uitroepteken houd je een gangbaar Engelstalig begrip over. Kan me wel voorstellen dat een jurist dan zegt: 'kom maar op!'

Ga na voor welke productgroepen het merk geregistreerd is en of het een woordmerk is. Dit topic plak ik in de loop van de dag aan het centrale topic over merknamen, handelsnamen en domeinnamen.

Mediabedrijven bestaan uit mediaprofessionals die over mediakennis en mediakwaliteiten beschikken. Het is voor mediabedrijven en mediaprofessionals een uitdaging om deze kennis en kwaliteiten optimaal te benutten. Het is daarom essentieel om efficiënt te werken en te beschikken over persoonlijke efficiëntie. Hoe efficiënt gaat iemand bijvoorbeeld om met het delen en beheren van data, communicatie en informatie via een persdag?