TwaBla

In Maastricht geldt hetzelfde recht als in Alkmaar en Veendam. Kan iedereen in vergelijkbare situaties naar verwijzen. Deze rechter stelt gewoon dat een schriftelijke akte vereist is en redelijke bedenktijd na een telefoongesprek (of fax).

Ik ben geen jurist, maar hier lijkt de rechter toch echt actief partij te kiezen tegen de misleidende praktijken van dit soort verkopers. Het was de advertentieverkoper die een weigerachtige klant voor de rechter daagde, niet andersom. Deze klant heeft slechts een schriftelijk bezwaar ingediend; hij was in de zaak zelf niet aanwezig noch vertegenwoordigd. Het oordeel van de rechter is gebaseerd op de interpretatie van de rechter, niet op enig pleidooi van een advocaat. Het afwijzen van de voicelog als bewijs van wilsovereenstemming en het opeisen van getekende contracten: dat is allesbehalve prudent van de rechter. Die heeft echt zitten hameren op de advertentieverkoper. Prima toch

De FIOD heeft al veel onderzoek gedaan, het openbaar ministerie heeft al de nodige zaken voorgeleid, maar dat leidt zelden tot een conclusie. Omdat er strafrechtelijk geen duidelijke regels zijn tegen gefreubel met faxcontacten, spookfacturen en voicelogs. Ze zijn al een jaar bezig een zaak voor te bereiden tegen de KvK-scammers van vorig jaar.

Extra sneu is dat je in voorgaande berichten nog zo gewaarschuwd was. :-\

Suggestie is om niet je echte achternaam te gebruiken, maar een aparte forumnaam te kiezen. Kan je aanpassen via de knopjes bij Mijn Profiel! ;)

Ik kom wel vaak de opmerking tegen dat de bescherming die de wet voorziet voor consumenten ook toegepast kan worden op eenmanszaken en zzp-ers. Waar die opmerking op gebaseerd is, weet ik niet. In dit geval heeft de rechtbank in Maastricht duidelijk zijde gekozen tegen de advertentieverkoper die op basis van een voicelog even snel wilde incasseren.

Net loop ik tegen de uitspraak aan van een rechtszaak aangespannen door Matrix Advertising (zelfde adres als Mercury Advertising) uit Heiloo (eigenaar VindUwAdres.nl, Jobindex.nl en BouwenKlussen.nl) die naleving eist van een telefonisch afgesloten contract op basis van voicelog. Hoewel de aangeklaagde partij niet komt opdagen, wijst de rechter deze eis compleet af: uitspraak. De voicelog is onvoldoende, er dient een schriftelijke akte toegevoegd te worden en de afnemer heeft recht op een periode van beraad. Afwijzing vordering betreffende een telefonisch gesloten "overeenkomst". Kwestie is gepubliceerd door Jurofoon en SOLV, maar nog niet door het SAF opgepikt. Of toch wel?

Ze mogen de aandoening gemeen hebben, maar meisjes van dertien hebben toch heel andere interessen dan vrouwen van 31. Je kan waarschijnlijk behoorlijk precies uitrekenen hoe groot je doelgroep en de verschillende segmenten zijn. Ook moet na te gaan zijn in hoeverre je doelgroep is aangesloten bij communities die iets met deze aandoening doen. Dat geeft je een startpunt om te gaan rekenen. Stel dat tien procent te interesseren is voor je uitgave en dat je vervolgens kan groeien in je doelgroep (maar ook ouders en andere direct betrokkenen) met een laagfrequentie uitgave op papier en een site + nieuwsbrief, en een pakket dat interesant is voor sponsors/adverteerders die iets met deze doelgroep te maken hebben. Algemene adverteerders zijn doorgaans aandoeningsschuw, maar wellicht is in de sfeer van voeding en verzorging wel eea te vinden dat relevant is. Zoek ook eens naar de mogelijkheden van digitale magazines, zoals die van IKEA mbv Ceros.

Vandaar dat die verzendkosten dus een extra argument opleveren. Niet het verschil tussen 10 en 12 is relevant, maar het verschil tussen twaalf indviduele verzendingen en een dozijnverzending zou een extra besparing moeten opleveren. Maar wellicht is die al ingebouwd in je standaard assortiment. Overigens geldt voor wijn iets vergelijkbaars: twaalfde fles gratis.

De omvang van je doelgroep moet vrij precies te omschrijven zijn. Vrouwen tussen 13 en 31 met een (bepaalde) aandoening. Of mik je ook op mannen? Suggestie is aan een drietal boeken of bundels te denken, gesteund door een website. Drie, om de verschillende fasen in die leeftijdsontwikkeling aan te spreken. Boeken kunnen opgezet worden als tijdschriften: noem het tijdboeken en kom elk half jaar met een verse uitgave. Verkoop via de kiosk lijkt me echter uitgesloten. Is ook helemaal niet nodig, omdat je via de belangenclubs en communities aan direct sales kan doen. Tweewekelijks is volstrekt onrealistisch als je geen ervaring hebt (en een paar ton op de bank). ;)

Anders abonnement op bv zes keer 2, zeker wanneer verzendkosten geen verschil maken. Dat levert vijf extra contactmomenten op en een kans om te verlengen.

Is dat inclusief of exclusief verzendkosten? Zit er niet ook een voordeel in het verzenden van grotere hoeveelheden? Kun je dat voordeel aan gebruik relateren? Spreek bv van een maandvoorraad. Eventueel kun je in plaats van korting een beloning geven in de vorm van een keuze uit extra te bestellen producten. Als je met nieuwsbrieven werkt, kun je verschillende varianten testen in een split-run. Een deel van je bestand krijgt financieel voordeel, een deel krijgt een extra beloning en een ander deel krijgt niks: wie scoort het beste? Gewoon testen, testen en nog eens testen. Zo werken grote direct marketeers ook.

Complimenten voor het enthousiasm! De meeste uitgevers gaan ervan uit dat er de eerste twee jaar meer geld besteed dan verdiend wordt. Misschien is het goed je eens in de kosten van een tijdschrift te verdiepen. Vuistregel is dat drukwerk en distributie goed zijn voor 40% + 40%. Dan snap je al dat online een stuk goedkoper is. In beide gevallen zal je echter lezers moeten vinden, en het duurt doorgaans nogal een tijdje voordat je genoeg bereik opbouwt om voor adverteerders interessant te zijn. Je auteursrechten zijn gewoon gedekt als je eenmaal publiceert. Voor de volledigheid kan je nog in de colofon melden: auteursrechten voorbehouden. Dan mag niemand jouw content overnemen, net zomin als jij content van anderen mag overnemen. Doen ze dat toch, dan zal je naar de rechter moeten stappen. En dat kost weer geld. Zeker wanneer je online publiceert is het handig om goed na te denken over welk deel je gratis weg wil geven aan kopieerders (rss, etc) en welk deel je wil beschermen. Creative Commons is gewoon gebaseerd op het auteursrecht, maar dient vooral om duidelijk aan te geven onder welke voorwaarden anderen jouw content mogen gebruiken. Het is logisch om online te beginnen. Dan zit je niet vast aan de zelf opgelegde verplichting om elke twee weken uit te komen (erg ambitieus). Als je een rijke peetoom hebt kun je gewoon tig-duizend exemplaren laten drukken, maar dan moet je wel goed voor ogen hebben waar je distributie verwacht. Kiosken zitten niet bepaald te springen om weer een extra tijdschrift. Als dit een echt serieus plan is, ben je helaas niet goed voorbereid. Maar zo kun je heel snel heel veel leren. ;)

Je kan elke bedrijfsnaam voorzien van tags en labels. Zoals je al zegt Apple computers. Het nadeel van een beschrijvende naam is dat het onderscheidend vermogen gering is en bescherming zo goed als onmogelijk. Maar groot of klein: je zal een merknaam moeten laden. Vandaar ook dat al die restaurants onder eindeloos veel namen toevoegen dat ze Chinees-Indisch, Pizzeria of Snackbar zijn. Dus de bedrijfsnaam hoeft niet duidelijk te maken wat je doet, maar in het gebruik van je bedrijfsnaam is het wel verstandig dat te doen. Beetje open deur eigenlijk. Waaaaaagenwijd. ;D

Ja, en Conimex is ooit opgericht als Conserven Im- en Export. Niks moet. ;D

Melding via een speciaal online formulier is gratis. Dat telefoongesprek was gratis. Wil je steun en advies op maat, dan moet je deelnemer worden of apart betalen. Maar het is uiterst zeldzaam dat de dreigementen uitgevoerd worden. Als er maar genoeg mensen niet betalen, wordt het voor een incassobureau ook steeds minder interessant. Zeker als ze op basis van no cure, no pay werken.

Het is vervelend wanneer je dreigbrieven krijgt van een incassobureau, maar met vermoedens is niemand geholpen. Er zijn talloze dubieuze uitgevers die hun eigen incassobureaus opzetten, maar Credifin is een zelfstandige onderneming die diverse klanten van dienst is. Desalniettemin zijn er veel bonafide incassobureaus die niet geassocieerd willen worden met advertentieacquisiteurs die bij de Stichting Acquisitiefraude bekend zijn (ik zal dit weekend een paar voorbeelden noemen). Het heeft dus zin om SAF op de hoogte te brengen van misleidende advertentiewervers èn hun incassomethoden, zodat er meer druk komt op bonafide incassobureaus om zich niet in te laten met dubieuze opdrachtgevers en niet het risico te lopen handlanger te zijn in mogelijke acquisitiefraude. Agressieve incasso is begrijpelijk, maar agressieve incasso als onderdeel van misleidende advertentiewerving is afkeurenswaardig. (en dan zeg ik het tamelijk diplomatiek)

Het is misschien ook een fotokans voor de lokale pers, dus denk visueel. Laat de wethouder geen lintje knippen, maar bv een koord met pelpinda's (voor de vogels) of een snoer met hondebrokjes. Of een kooi openen met een grote tang. Geef iets symbolisch. Een zak hondevoer voor een lokaal asiel of ander goed doel. Of een (levensgrote) cheque waarmee een zak voer te kopen is, zet daar bv ZAKGELD op. Zoek wel even uit of de wethouder misschien al eerder geassocieerd is met financieel gedoe, want anders breng je hem/haar in verlegenheid.

Goed idee, maar SAF verzamelt al zulke verklaringen. Nadeel is dat je SAF moet betalen voor een verklaring. Correctie: je kan jouw ervaringen met een dubieuze advertentiewerver gratis doorgeven aan SAF, maar als je bijstand zoekt ivm een rechtszaak moet je je aansluiten bij SAF of een vergoeding betalen voor een verklaring waarin SAF aangeeft of er veel klachten zijn over een specifiek acquisitiebureau.

Peter wijst er slechts op dat Rien al eerder vraagtekens plaatste bij de manier waarop HL gerund wordt. Het was Rien zelf die mopperde op recente ontwikkelingen. Overigens moppert Rien wel vaker. Mag hoor. Dat krijg je bij meer ervaren ondernemerts die hun markt overspoeld zien met zolderkameropportunisten, maar dat was ook al voor internet gaande. Waarschijnlijk speelt er wat meer op het moment, en haakt Rien over een tijdje weer als vanouds aan. Niet teveel over doorzeuren.

Er zijn legio plekken op het internet waar je je waren kan aanprijzen, affilliates kan werven en aan zelfpromotie doen. Nadeel is dat zulke sites na verloop van tijd volstromen met opportunisten. HL heeft een veel beter bereik en behulpzame sfeer, juist omdat overmatige promotie actief wordt bestreden. Al zijn er achterdeurtjes en zijdeurtjes. Maar als je via de voordeur binnenkomt met zo'n promotieverhaal, dan staat daar een portier die je aan de regels herinnert. Heel netjes trouwens; je mag gewoon blijven komen als je je aan de regels houdt. Besluit je dan zelf om weg te blijven: ook prima!

Tja bij NEC vragen ze daar blijkbaar niet al te veel voor ;) Komt door hun kaliber. :P

Die hele markt van cadeaucheques is nogal in beweging. En wel hierom. Een of andere slimmerik verkoopt een stuk papier dat het recht geeft op een besteding van 100 euro bij leveranciers A*. Retailers hebben echter niet zoveel zin om 65 euro te betalen voor de inkoop van een stuk papier dat ze op voorraad moeten houden; teveel kapitaalbeslag. Is ook helemaal niet nodig. De distributeur kan immers eindeloos veel papier plaatsen, dat pas geactiveerd wordt na aankoop door de consument en zelfs afgerekend na besteding bij leveranciers A*. Kijk maar eens naar GMG Entertainment in de VS.

Van de 500 bedrijven uit het onderzoek maakt 36% gebruik van online media. Ruim 24% bestaat uit bedrijven met meer dan 250 werknemers, dus het zijn vooral de grotere (met meer vacatures) die op internet actief zijn. En blijkbaar is het geen goedkoop alternatief, omdat vacatures breed verspreid moeten worden willen ze effectief zijn.

Uiteindelijk blijf je ondernemert. Ook slecht uitgevoerd onderzoek kan interessante inzichten opleveren. Het is vrijwel onmogelijk om een perfect onderzoek te doen onder mensen. Dan moet je gewoon je gezond verstand gaan gebruiken en onderzoeksresultaten interpreteren. Om weer terug te gaan naar de eerste post: het is vrij duidelijk dat kleinere bedrijven geneigd zijn personeelsadvertenties in print te plaatsen, terwijl grotere bedrijven meer online doen. De ervaringen van kleiener bedrijven met print worden genoemd, maar de ervaringen van grotere bedrijven met online werving niet. Me dunkt dat als je online bemiddeling wil promoten, je behalve de ervaringen met print ook de ervaringen met internet nodig hebt.