TwaBla

Je zoekt sponsors voor een website waarop adverteerders hun boodschap kwijt kunnen, de inkomsten waarvan je vervolgens ook weer voor de helft in eigen zak steekt. Dat is niet onduidelijk, maar voor veel adverteerders gewoon onwenselijke zakkenvullerij. Die kunnen net zo goed elders adverteren, en vrijwillig geld doneren. En je verzuimt te vermelden dat de helft van de (vrijwillige) vergoeding in jouw zak belandt. Bedenk eens iets origineels!

Je haalt twee vakbeurzen door mekaar. De Thuiswinkel Vakbeurs is net geweest... :P

Niks mis met een brede HBO opleiding, alleen al om straks met werknemers en adviseurs te kunnen praten die wel een goede scholing hebben gehad. Ik heb eerste HEAO gedaan en later een masters-opleiding, en die laatste was veel oppervlakkiger. Je studietijd is ook een prima tijd om contacten op te doen, bij bedrijven te snuffelen en met ondernemen te experimenteren.

Vandaag ben ik wat meer dan normaal geneigd om berichten als een grap op te vatten. Je stuurt me naar een website met een voorpagina waarop niks concreets vermeld wordt. Daar moet ik een Youtube video bekijken waar de eerste 45 secondes nog steeds niks anders verteld wordt dan dat jaarlijks zoveel mensen uitglijden over natte vloeren. Dan komt uiteindelijk de climax.... ...een paraplucondoom! Mijn advies: plaats een paar knalgele exemplaren voor niks bij de voordeuren van een paar grote mediabedrijven, dan volgt free publicity vanzelf!

He, er is niet zoveel mis met auteursrechten op zich. Die kun je inzetten tegen iedereen die jouw ontwerpen kopieert. Maar mag jouw klant ook zelf optreden wanneer een ontwerp door een concurrent misbruikt wordt? En wat vindt de bNO daarvan? Een interessant dilemma ontstaat wanneer een vormgever een logo ontwerpt dat vervolgens geregistreerd wordt als beeldmerk. Dat beeldmerk is van het bedrijf dat opdrachtgever is, maar de ontwerper zou bezwaar kunnen aantekenen. Sterker nog. Die beeldmerken worden gewoon meeverkocht wanneer de verantwoordelijke bedrijfsonderdelen van eigenaar verwisselen. Als de auteursrechten niet geregeld zijn, kan de ontwerper dan bezwaar maken? Of helemaal over de top. Een ontwerper maakt iets voor bedrijf A dat verzuimt de auteursrechten over te nemen. Vervolgens klopt bedrijf B aan, dat bereid is goed te betalen voor die auteursrechten. Bedrijf B is een concurrent van bedrijf A. Ben benieuwd hoe de rechter reageert als dat tot een conflict leidt.

Suggestie om kopregel aan te passen: BTW op online diensten aan buitenlandse afnemers? Heb je al eens overwogen om de diensten te leveren vanuit een taxfree zone, bv Curacao of Dubai?

Zatnav

Dat is heel begrijpelijk. Die klant betaalt goed geld voor het maken van een huisstijl waarmee hij zich vervolgens vereenzelvigt, en dan moet hij nog eens afrekenen als hij daar iets aan wil veranderen. Met het risico dat de ontwerper de aanpassing niet wil uitvoeren. Architecten doen ook al moeilijk over aanpassingen aan hun gebouwen. Primadonna's! Alternatief is slechts de helft te betalen aan vormgevers die het auteursrecht willen aanhouden. Kijk eens, daar hadden we het zeven jaar geleden ook al eens over. Wat vliegt de tijd. PS ik verdien al twintig jaar een boterham met auteursrecht en verdedig dat ook, maar niet tegen mijn opdrachtgevers... ;)

Dit forum is opgebouwd rond functionele vraagstukken. Elke ondernemer heeft te maken met administratieve, met legale, met belastingtechnische, met commerciële en met IT-vraagstukken. Da's handig voor de experts en andere adviseurs, want die hoeven slechts één subforum in de gaten te houden. Je zou de topics echter ook kunnen ontsluiten met de branche als uitgangspunt. Vragen gesteld door ondernemers die actief zijn in/met webshops, groothandel, detailhandel, IT & Internet, uitzendbureaus, marketingadvies en -services, etc. Niet door alles te herschikken, maar op afroep of aangegeven voorkeur. Een bezoeker die bv primair interesse heeft in webshop-gerelateerde info, krijgt een overzicht van verwante thema's te zien - bv alle vragen afkomstig van andere webshop-bezitters of over webshops. Je zou zelfs kunnen denken aan content customization door gebruikers zelf te laten bepalen welke selectie ze het meest interessant vinden, eventueel mbv groepsgedrag door de bijenroutes te volgen (ant intelligence). Als dat eenmaal mogelijk is, zijn sector-selecties te koppelen aan verwante initiatieven. Dus HL Webshops aan Twinkle!

Inderdaad, je naam kan ook op iets heel anders gebaseerd zijn dan je specialisaties. Misschien kun je alvast wat voorzetten doen, bijvoorbeeld in de sfeer van het soort klanten waarvoor/waarmee je werkt, de markten waarin je actief wil zijn of zelfs inspiratiebronnen. Apple had bv iets met Newton te maken.

Is een gangbare uitdrukking. Er is trouwens een verzameltopic over namen. ;)

Concurrentie is juist prima. Al is er niet zoveel concurrentie, simpelweg omdat het nogal wat vergt om een groot en redeljk goed lopend forum op te zetten. Maar als er een beter alternatief is, stemmen de deelnemers vanzelf met hun vingers. De overheid en aan EZ gerelateerde instellingen zoals de KvK doen er wel goed aan hun budgetten doelmatig te besteden en dus dubbel werk te vermijden. Voor een fusie moeten beide partijen voordeel zien en tot op zekere hoogte gelijkwaardig zijn. Anders is een overname van de zwakkere door de sterkere beter.

Overigens zitten daar qua business model innovatie niet zoveel in. Is gewoon een bestaand model...

Laten we eens naar eBuddy kijken. Toen Paolo Taylor begon met zijn e-Messenger was het slechts een slimme applicatie om berichten van Messenger door te geven aan mobiele telefoons of in de browser, wat erg handig was voor bv scholieren en werknemers in instellingen die Messenger zelf blokkeerden. Helemaal geen businessmodel, gewoon een handige dienst die explosief groeide. Dus dat begon met een customer value proposition, iets dat waardevol was voor gebruikers. Zeer waardevol, want in vier maanden had e-Messenger al twee miljoen gebruikers. Met die groei namen ook de kosten snel toe. Dus werd het tijd om financiering te vinden en vervolgens naar key resources en key processes te kijken (kostenbeheersing), ook omdat er een profit formula in de lucht zat. Die winst hoeft helemaal niet uit inkomsten te komen. De applicatie trok immers veel verkeer aan van gebruikers die dagelijks meermaals een bezoekje brengen, dus vroeger of later wordt zo'n service interessant voor de grote spelers. Zolang je maar je voorsprong behoudt op (potentiële) concurrenten. Dat lijkt redelijk gelukt, want eBuddy heeft inmiddels backup van belangrijke investeerders die samen zo'n twaalf miljoen geinvesteerd hebben en een maandelijks bereik van 23 miljoen bezoekers. Vandaar dat eBuddy nu in staat is zichzelf als reclamemedium te presenteren. Daarmee ontstaan inkomsten die op den duur naar winst moeten leiden. Misschien maken ze zelfs al winst... Al denk ik dat hun model eigenlijk gebaseerd is op een toekomstige overname voor heel veel geld. 8) Vergeet niet, dit was een paar jaar geleden gewoon een zolderkamer-applicatie van een programmeur in Amsterdam. Een app avant-la-lettre!

Met permissie wil ik even inbreken in dit topic. Er komen allerlei dimensies aan de orde die volgens mij niet zoveel met business-modellen te maken hebben. Om nou te voorkomen dat het een academische discussie wordt (dit is wel en dat is geen business-model) suggereer ik om over business model innovation verder te kletsen. Toch nog even wat academische praat, uit Wikipedia geleend.

Het interessante van de beginjaren is de worsteling met keuzes, de aanloop naar de aanvangskoers. Een vliegende start is zeldzaam; je ziet meestal een aantal valse starts. Starbucks had wel wat (authentieke koffie) maar miste drive en spirit. Dat is pas later ingevoerd door Schultz. Met de prijs bevestigde Schultz slechts dat het heel andere koffie betrof dan de gangbare, maar volgens mij had dat niet gewerkt als er ook niet een totaal andere smaakbeleving was. Dus die beleving was geen laagje vernis, maar een geworteld selling point. Overigens is Starbucks alleen in het buitenland een franchise-systeem en kopen ze franchise-nemers uit als er voldoende ervaring is opgebouwd.

Businessmodel, businessmodel: daar is geen absolute waarheid over. Ieder zet z'n eigen bril op of past de meest verse kennis toe en zegt: beleving of marktpenetratie of 3rd place of ketenregie. Zelfs in huis bij Starbucks verschuiven die brillen, getuige de recente ingreep van Howard Schultz om weer terug naar de basis te gaan en zelfs te experimenteren met merkloze vestigingen. Ik weet niet beter of businessmodel is eigenlijk een hele simpele omschrijving. Zoekresultaten gratis weggeven, verdienen aan zoekreclame. Zoiets. Maar als je perse een hele filosofie wil ophangen: niemand die het verbiedt. Is allemaal management-speak. Bij Starbucks is toch wel die koffie van belang, want het begon allemaal bij de Nederlander (vorig jaar overleden) Alfred Peet die in de jaren zestig een koffiebranderij annex shop begon in Berkeley. De kwaliteit van die koffie inspireerde de oprichters van Starbucks. Schultz op z'n beurt zag het Italiaanse model waar espresso-bars een sociaal ontmoetingspunt zijn als voorbeeld. Toch is Starbucks met al die varianten amper Italiaans te noemen. Dus daar kun je eindeloos over discussiëren. ;D

Ik zie twee stickertjes op de koplampen. Het lijkt op een mock-up, not the real thing. Is die auto straks niet volgeplakt met stickers van tientallen kleine sponsors die allemaal eventjes mogen langskomen in de pits? En kun je al die andere activiteiten niet opzetten zonder sponsorship? Wat krijg je nou echt terug voor je geld? Jaah, ik heb weleens in de Philips-lounge gezeten op Le Mans, en het is een leuke hobby voor grote jongens. Maar een kantoor aan de A2 zonder dubbel glas is een stuk goedkoper. Niks geen bezwaar tegen een hobby, overigens. ;)

De overheid bouwt kantoren. Daar zijn bakstenen voor nodig, en dat drijft de prijs op. De overheid neemt ambtenaren in dienst. Dat drijft de prijs van personeel op voor het bedrijfsleven. Die ambtenaren besteden hun held in de winkel. Dat drijft de prijs op voor ons consumenten. Daarom zijn schuimblokken zo duur.

Mag niet. Meteen een advocaat inschakelen en hard aanpakken. Ga op bezoek tijdens de beurs en laat de hele collectie in beslag nemen! Maar wel zeker weten dat jij de originele en eerste ontwerper was, en dat er niet een vergelijkbaar ontwerp opduikt uit een ander land dat al veel langer bestaat.

Dat vraagstuk heeft twee facetten. Enerzijds de ondernemers/uitvinders met een Calimero-syndroom die alle grote bedrijven negatief benaderen en in de overheid een gemene samenzwering tegen ondernemers zien. Anderzijds de dialoogzoekende werknemers bij en adviseurs van grote instellingen die niet in een negatieve omgeving gezien willen worden. Vandaar ook de suggestie om aparte loketten te maken, oftewel onderdelen van het forum die toebedeeld zijn aan bedrijven/overheden die een teen in het water willen steken. Aan die loketten zou je bv extra voorwaarden kunnen stellen, in de trant van: individuele cases worden niet besproken op een openbaar forum. Uiteindelijk denk ik dat het moelijker is voor grote ondernemingen/instellingen om echt het gesprek aan te gaan, dan voor individuele deelnemers en mods om overbodige agressiviteit in te tomen. Maar deze discussie leidt waarschijnlijk af van het onderwerp. Hoewel het voor het onderzoek wel interessant is. :P

Vroeger zaten er zelfs fragmentjes druivensuiker/jodenvet/borsthoning/massee in. Tegenwoordig bestaat dat afvalproduct uit de fabricage van aardappelzetmeel niet meer (was ooit zelfs een actiegroep voor), maar de nieuwe blokken worden gemaakt met glucose. Back on-topic?

Ze vraagt wat wij ervan vinden dat de overheid niet inhoudelijk deelneemt aan diccussies. Die reactie geeft weer wat mijn mening is. En voor de duidelijkheid: ik vind dat triest. Wat mij betreft mogen ambtenaren van EZ, van andere ministeries, van andere instellingen en medewerkers van grote bedrijven die interesse hebben in een dialoog met innovatieve starters gewoon meedoen. Zo duidelijk?

Plak eens een plaatje waaruit blijkt in hoeverre dat sponsorschap ook zichtbaar is...

In het algemeen: als zich hier iemand aanmeldt namens een grote bank, een postbedrijf, een omroep, een uitgeverij of een ander groot bekend bedrijf/instelling, wordt er doorgaans behoorlijk agressief gereageerd. Ik vrees dat er een paar deelnemers aan HL zijn die een hekel hebben aan het grootbedrijf en (overheids)instellingen, en begrijp dan ook heel goed dat werknemers daar geen zin hebben om zich te moeten verdedigen op een forum waar ze best aan willen meedoen dmv vragen e/o reacties. Er is weleens voorgesteld om een aparte rubriek te maken voor grotere ondernemingen en (overheids)instellingen die via een aangestelde linkpersoon best de dialoog willen aangaan met deelnemers aan HL, bv in de vorm van webloketten, maar dat is verders nooit uitgewerkt. Oh, en een paar jaar geleden suggereerde een staatssecretaris om een eenmalig vragenuurtje in te stellen, maar dat hebben we toe afgeraden.