TwaBla

Er komt genoeg uit de koker. Bluetooth en Wifi zijn in Nederland ontwikkeld. Alleen worden die technologieën elders beter vermarket. Misschien is dat Tomtommodel toch wel leerzaam.

Wellicht kan de oorzaak deels gezocht worden in de Nederlandse poldercultuur van vergaren en compromissen sluiten, want dan krijg je al snel doelverschuiving. Er wordt een innovatieplatform gevuld met vertegenwoordigers van grote bedrijven en universiteiten, en al snel komen daar suggesties uit ten gunste van grote bedrijven en universiteiten. Terwijl je ook een paar clusters kan identificeren waarin Nederland redelijk excelleert en daarin ondernemerschap stimuleren. Ik noem in het bijzonder agribusiness en bv het opkomende domein van geoinformatica. Zowel Tele Atlas als Navteq hebben hun roots in Brabant, en Tomtom is behoorlijk Nederlands. Een ander voorbeeld van doelverschuiving is een forum voor technostarters dat geleidelijk omgesmolten wordt tot algemeen startersforum. Allemaal prachtig en nodig, en het resulteert in een vraagbaak voor vooral administratieve vraagstukken, maar waar is die innovatie nou gebleven?

Nee, dat ben je niet verplicht. Alleen wanneer je ze wil aftrekken als bedrijfskosten, zal je ze moeten verantwoorden. Ga je met de eigen auto, dan moet je (meen ik) zelfs een complete boekhouding bijhouden waarin je prive onderscheidt van zakelljk verkeer. Het doorberekenen van reistijd en reiskosten is natuurlijk ook afhankelijk van wat in jouw sector/vak gebruikelijk is.

En ondertussen tikken de dagen gewoon door. Je kan toch wel wat meer doen om na te gaan of dit een bestaande en betrouwbare leverancier is?

Nou heb je je kleinkinderen de kans ontzegd om ooit te kunnen beweren: dat woord is door mijn opa bedacht. Je moet durven delen als je wilt vermenigvuldigen!

Je bent blijkbaar bezig met een nieuw materiaal, een nieuwe toepassing of iets vergelijkbaars, en nou zoek je naar de beste markt-entree. Je voorkeur lijkt uit te gaan naar verkoop van een kleine uitvoering, in grote oplage, via een retailpartner die meteen massaal inkoopt. Dat is echter ook de route waarin je meteen de hardste onderhandeling moet voeren, en je helemaal niets hebt om naar te verwijzen. Kies je echter voor een grotere structuur dan kun je voor op zich kleinere transacties een prijs op maat afmaken, en de kans op publiciteit meewegen in je keuze. Begin met een paar spectaculars waarmee je de veronderstelde aantrekkingskracht test en bij succes gebruikt als bewijs, en je onderhandelingspositie voor kleinere uitvoeringen wordt ineens een stuk beter. Werk eventueel samen met een pretpark dat eigen merchandise verkoopt.

We veronderstellen dat de lokale cultuur extra waarde hecht aan de aanwezigheid van mevrouw Marronl, maar die vraag kan ook anders gelezen worden. "Komt dat veeleisende kreng ook weer mee, en moet ik mijn vrouw wederom een hele avond blootstellen aan dinerhumor over apenhersens en hondenniertjes? Als je nou in je eentje komt, gaan we lekker een paar wiskies halen in de nieuwe karaokebar en daarna foute liedjes zingen met de bediening."

Da's nogal een haakse bocht, Cees. Dat een recept grotendeels bestaat uit een technische omschrijving van ingrediënten en bereidingswijze betekent niet dat het auteursrecht geheel vervalt. Voor standaard recepten is doorgaans wel vast te stellen dat het recept al eerder gepubliceerd was, dus niemand kan een claim op authenciteit/originaliteit maken. Maar onder smaakmakers leeft de kwestie van uniciteit wel. Laten we eens zoeken naar voorbeelden: * discussie over 'uitvinding' nieuw gerecht * recepten voor charity * toelichting op copyrights in US Even praktisch: men neme een bestaand recept en passe de omschrijving enigszins aan en Klaar is Cees!

Als ik op vakantie ga en een middelgrote stad bezoek, struikel ik elke keer over opvallende winkels waar iemand een prachtig product maakt in een prachtige verpakking dat met prachtige marketing aan de man gebracht wordt. Voorbeelden zijn Xocoa in Barcelona (zie afbeelding), Gourmet Garage in New York of Bill's in Lewes (om ook een klein stadje te noemen). Typisch is dat daar niet alleen een artisan hele lekkere dingen verkoopt, maar daarvoor een vorm kiest die vroeger alleen voorbehouden was aan grotere fabrikanten. Het zijn doorgaans producten die je op het dure schap in de supermarkt zou vinden. Volgens mij is dat een fenomeen dat groeit. Maar ik heb slechts deels een verklaring voor. Een beetje vakman kan met wat deskundige hulp een unieke winkel opzetten met unieke producten (gemaakt e/o ingekocht) in een unieke omgeving. Maar om een heel assortiment voorverpakte producten samen te stellen dat zo een schaaltje groter verkocht kan worden, is een heel andere kwestie. Ik vermoed dat het met de schaal van faciliterende diensten te maken heeft. Allerlei marketingtechnieken die vroeger alleen voor grotere bedrijven beschikbaar waren, zijn nu ook voor kleinere ondernemers toegankelijk. Het concurrentievoordeel van schaalgrootte neemt af. Maar er is meer aan de hand. Ook op het niveau van distributie is sprake van afnemend schaalvoordeel. Onder invloed van lean production, just-in-time systemen en de long-tail van het internet zijn er steeds meer distributiediensten voor kleinschalige verspreiding, zelfs tot op het niveau van de individuele klant. In productie zijn (mede door uitbesteding van de grote merken) zelfstandige contract manufacturers ontstaan die steeds beter in staat zijn om kleine batches voort te brengen. Bij de grote televisiefabrieken in Turkije (waar vrijwel alle grote merken hun productie uitbesteden) kun je nu partijen van ca honderd stuks bestellen met je eigen label op de voorkant. En dat is niet perse verouderde technologie. De optelsom suggereert dat we naar een andere verhouding tussen grote en kleine ondernemingen bewegen. Groot is nog steeds nodig, want kleine ondernemingen kunnen niet genoeg investeren in de ontwikkeling van fundamentele vernieuwingen. Maar er ontstaan steeds meer mogelijkheden voor middelgrote en zelfs kleine ondernemingen om op hoogwaardig niveau te concurreren met de inzet van vrijwel alle marketing-pees: product, prijs, plaats en promotie. Maar dan moet je wel ondernemers hebben met kennis van zaken, ondernemers met skills. Gevolg zou zijn dat er meer diversiteit in het aanbod komt, en dus meer keuze in de winkel. Wat nemen andere ondernemerts waar, en wat is jullie ervaring?

Observeer je prijsdilemma's bij andere ondernemers? Hoe hebben zij dat opgelost? Doen ze het slim of niet? Wat doe je met klanten die achteraf nog eens gaan onderhandelen?

Overweeg anders een incasso-advocaat....

Google bang voor rechtszaken? Ze hebben de strijd met LVMH uitgevochten tot aan het Europese Hof aan toe, en dat ging percies over deze vraag. Het Hof heeft bepaald dat het een kwestie tussen de merkhouder en de inbreuker is, dat het risico op verwarring het belangrijkse (en enige) criterium is (dus niet gebruik op zich) en dat het aan de nationale rechter is om zich over individuele gevallen uit te spreken. Knap duidelijk wat mij betreft. Andermans merk gebruiken als Adword mag, tenzij.... Alleen heeft Google zijn regels voor de EU nog niet aangepast. ;D

Yep, ik wis nie waar je op reageerde. ;) Opmerkelijk dat Google gebruik van een merknaam blokkeert zonder verzoek van de (Nederlandse) importeur. Wellicht dat de buitenlandse merkhouder daar verantwoordelijk voor is. Er worden hier behoorlijk interessante dingen over het beleid van Google verteld. Is dit allemaal publiekelijk bekend?

Nou raak ik de weg kwijt. Is dat een merk dat met dit topic te maken heeft, of reageer je op de opmerking dat importeurs soms ook direct verkopen. En waar weten zij niets van?

Dan krijg je een soort holding-effect. Is op zakelijk niveau wellicht interessant. Neemt niet weg dat je twee winkels hebt met twee eigen positioneringen en twee doelgroepen, dus het nut van een combikaartje is beperkt. Volgens mij komt het tamelijk goedkoop over.

Binnenkort beschikbaar: duo-visitekaartjes! Twee ondernemers op één visitekaartje. Direct gevolgd door het multikaartje: tien op één. Ingehaald door het harmonikaartje: vijftig op één. Uiteindelijk leidend naar het digikaartje: de hele gouden gids op een digitaal medium. Met ingebouwde telefooncel, zodat je meteen kan bellen! ...is dat een uitvinding of is dat geen uitvinding?

Goh, Google treedt op als een overijverige beveiligingsambtenaar. Als jij op een legale manier je handel inkoopt, mag je daar ook op een legale manier reclame voor maken. Daar heeft de merkeigenaar in de meeste gevallen niet zoveel over te zeggen, vanwege de uitputting van het merkrecht. Maar Google mag in zijn eigen domein natuurlijk best aanvullende regels opstellen. Opvallend is echter dat ze internationaal juist voor vrijheid vechten, maar dan in Europa overdreven voorzichtig zijn.

Inderdaad. Het lijkt erop dat je binnen de EU nog steeds een klacht kan indienen over misbruik van je handelsmerk. Blijkbaar doen veel merkeigenaren dat desondanks niet. Maar het kan (nog) wel. ;D Deze case gaat echter een stap verder. Het handelsmerk wordt niet (alleen) als Adword gebruikt, maar de gesuggereerde link naar het handelsmerk wordt ook misbruikt om verkeer naar de adverterende concurrent te leiden. Vandaar toch de suggestie om wat zwaarder geschut in stelling te brengen.

Gegrond betekent dat de merkhouder anderen het gebruik van zijn merk als Adword kan ontzeggen? Dat verbaast me. Zie Emerce van een maandje terug.

Dus hoewel Google een vergelijkbare zaak van HMVL tot aan het Europese Hof aan toe heeft gewonnen, waar gesteld werd dat het veroorzaken van verwarring omtrent merken niet aan Google toe te rekenen is maar door de lokale rechter beoordeeld moet worden, zou Google in Nederland een Adword blokkeren als de merkhouder zich beklaagt? Het lijkt me sterk. Maar ik ben geen ervaringsdeskundige. Ik monitor slechts incidenteel zoekpiraten en zoekaniers, en zie het verschijnsel dat concurrenten mekaars merken als Adword gebruiken niet afnemen. Hoewel de vermelding en afleiding van een concurrerende domeinnaam voor mij wel nieuw is.

Heineken is eigenaar van Vrumona. Daar worden een enorme hoeveelheid frisdranken en waters gebotteld, incl Pepsi. Heineken is tevens eigenaar van allerlei distributeurs en groothandels.

Je hebt dus een generiek Nederlands woord gekoppeld aan com als bedrijfsnaam hebt laten registreren. Dan nog is het gebruik van die domeinnaam door jouw concurrent verwarrend en derhalve onrechtmatig, en het wegleiden van verkeer naar een andere website misleidend. Maar ik zou wel een goeie advocaat inschakelen om die zaak aan te gaan. Op al te veel Calimero-sympathie (zij zijn groot en ik is klein) hoef je in dit geval niet te rekenen, maar het geheel kan nog steeds in je voordeel uitpakken als je in de publiciteit brengt dat zo'n multinational deals afpakt van een kleine concurrent.

Je mag de merknaam van de concurrent als Adword gebruiken en je mag vergelijkende reclame maken, maar je mag geen verwarring veroorzaken. Het risico van verwarring is het belangrijkste criterium, tot aan het Europese Hof toe. Als ze dus Julliebedrijfsnaam.com noemen, gaan ze zwaar in de fout. Niet alleen de naam wordt misbruikt, maar potentiële klanten worden afgeleid. Dat riekt naar regelrechte misleiding. Screenshots maken, getuigenverklaringen verzamelen - liefst van verwarde klanten. En meteen advocaat inzetten en rectificatie eisen - dat zou trouwens een noviteit zijn!

Wat zijn blu rays?

Kijk eens naar Kila Kitu Clothing, opgezet door een Canadese programmeur in Kenia, die lokaal gemaakte westernshirts direct verkoopt via een eigen webshop. Yep, ik snap dat individuele verpakking en verzending vanuit de bush niet eenvoudig is, maar daar is een mouw aan te passen. Zet een verzamelhuis op op een plek in de wereld waar verzending ietsje makkelijker is (misschien bestaan die al in de vorm van logistieke service providers), ontwikkel je eigen onderscheidende verzendmateriaal, koppel dat aan een webshop bv in coop met de makers, en presenteer het geheel als Out of Africa. Beter nog, zet een shop op en logistieke service waar ook andere collectieven zich bij aan kunnen sluiten. En maak de hele aanvoerketen transparant, zodat ik als klant kan zien waar mijn aankoop vandaan komt en bij wie mijn geld belandt. Dan ga je een stap verder dan Fair Trade en krijg je Transparant Trade of Clear Trade. Noem de logistieke service Clearinghouse. African Artisans is zo gek nog niet... ;D