TwaBla

Klinkt meer naar een rommelaar. Gewoon zo snel mogelijk doen. Wacht tot een beetje deskundige deelnemer van dit forum advies geeft over zaken waarop je moet letten. Maar ga niet zelf zitten rommelen.

Dat is nou zo aardig van een forum. Je kunt kritiek weerspreken en zonodig weerleggen. Voordeel van internet is dat andermans ervaringen met of meningen over jouw onderneming zichtbaar worden. Da's niet altijd aangenaam, maar voorheen werd er over je gepraat zonder dat je wist wat en hoe. Als je een onderneming hebt, begeef je je in het publieke domein en krijg je te maken met klanten, leveranciers, concurrenten en allerlei mensen met een opvatting. Dat kun je niet beheersen, dus zal je daar soepel mee om moeten gaan. De eerste optie is: gewoon negeren. Diep ademhalen en doen waarin je goed bent. De tweede optie is: nuchter en vriendelijk reageren. Je kan een negatieve indruk al behoorlijk compenseren door gewoon kalm te reageren. Leg uit wat en waarom en hoe, zonder defensief te worden. De derde optie is: emotioneel reageren. Moet ook kunnen, maar laat je daardoor niet meeslepen. Want als je daarin doorslaat, zie je niet meer dat kritiek ook iets is waar je van kan leren.

Persberichten en nieuwsberichten zijn twee verschillende dingen. Persberichten worden verstuurd door organisaties die publiciteit zoeken; die mag je dus gewoon gebruiken. Nieuwsberichten worden door media, gemaakt. Daarvoor geldt het auteursrecht, met een pers- of nieuwsexceptie. Citeren mag altijd, al is bronvermelding wel aan te raden. Wat je met je opdrachtgever overeenkomt, is een zaak tussen twee partijen. Je hebt niemands toestemming nodig voor het doorzenden van een persbericht, want dat is door de afzender al in het publiek domein gebracht. Het is jouw afweging: als je zo in problemen komt met een goed betalende opdrachtgever die meer werk heeft, is het een andere zaak dan als het een eenmalige opdracht betreft die je ook met het oog op publiciteit aangenomen hebt. Volgens mij word jij een beetje gebullied door je opdrachtgever. >;(

Je krijgt een ideetje en onderzoekt dat amper voordat je het aan dit forum voorlegt. De issues rond rechten, technologie en distributie zijn makkelijk op te sporen. Je hebt je amper in printing-on-demand verdiept. Je onderschat het werk in het verkrijgen van rechten. En je veronderstelt dat een e-book zomaar per mail verzonden kan worden. Gevolg is dat je simpel huiswerk aan anderen overlaat.

Yep. Centraal Boekhuis heeft vorig jaar een hele printstraat opgezet voor printing-on-demand. En afspraken gemaakt met uitgevers. ::)

Er wordt al twintig jaar op de politiek gehamerd, inmiddels ook door MKB Nederland en andere grote organisaties. Er is een landelijke projectgroep met vertegenwoordiging van BiZa, Justitie en EZ. Er is een speciaal team van de FIOD/ECD in Groningen. Maar wetgeving blijft uit. Het OM blijft bakzeil halen bij de rechter. In de jurisprudentie zijn uitspraken niet goed gecatagoriseerd. En aangifte bij de politie is doorgaans zinloos, omdat ze niet weten onder welke noemer dit valt - zie ook recent onderzoek van de Erasmus Universiteit. In datzelfde onderzoek zijn trouwens bankrekeningen van gekende fraudeclusters doorgelicht (dat kan blijkbaar weer wel) en daaruit is af te leiden dat enkele groepen miljoenen uit de markt halen - al is het merendeel gewoon centengraaijerij. Onderdeel van de aanpak van deze dubieuze uitgevers is incidenteel een zaak laten voorkomen, zeker wanneer de verdediging zwak is, zodat de jurisprudentie warrig wordt. Er zijn nog steeds rechters die redeneren: handtekening gezet, overeenkomst geaccepteerd. Het is met andere woorden: een zootje.

Als je je in de materie verdiept, leer je vanzelf wat lasterlijk of smadelijk is, en wat nog acceptabel is. Er is een hele trits aan dubieuze incassobureaus die aan dubieuze acquisiteurs te koppelen zijn, Credifin hoort daar zeker niet bij. Geen enkele aanwijzing! Je 'wellicht' is dus volslagen ongefundeerd. Besef tevens dat HL te maken krijgt met boze telefoontjes en blafbrieven over dit soort topics, dus beperk je tot ervaringen of verwijzingen naar andere bronnen, en wees zorgvuldig in het formuleren van meningen.

Het is helemaal niet in het belang voor de opdrachtgever om in zijn persberichten alle betrokken partijen te noemen; dat is namelijk geenszins nieuwswaardig. Het is wel in het belang van een toeleverancier om zich met een nieuwswaardige gebeurtenis te associëren. Er is dus niet bij voorbaat een interesseconflict. Als de toeleverancier slechts zijn bijdrage belicht, is er helemaal geen reden om overdreven voorzichtig te zijn. Gewoon doen!

Credifin bijt dus door. Dat is opvallend want incassobureaus die zich om hun goede naam bekommeren nemen afstand van dubieuze acquisitiebedrijven. Op het forum van TROS Radar zie je bv dat Intrum Justitia de vordering opschort wanneer er een verdenking van oplichting is. Er zijn ook voorbeelden van gerenommeerde incassobureaus die zich razendsnel distantiëren van acquisitiefraudeurs. Ben benieuwd hoe Credifin omgaat met de zwarte lijst van SAF & MKB Nederland.

Het persbericht is afkomstig van de opdrachtgever die de uitvoerende partijen bewust niet noemt - is ook niet relevant. Dat leidt tot een nieuwsbericht dat een uitvoerende partij graag wil gebruiken om zich te profileren als leverancier. Kan gewoon, maar het is verstandig om dat nieuwsbericht (of meerdere) in eigen woorden samen te vatten en te voorzien van links naar de bron. Dat mag gewoon en gebeurt voortdurend. De uitvoerder gebruikt dus niet het persbericht maar het daaruit voortkomend nieuwsbericht. Nieuwsberichten kun je onder voorwaarden overnemen (zoek eens op nieuwsexceptie) maar het is gewoon beter om niks te kopiëren en hooguit te citeren. Dat biedt tevens gelegenheid om de eigen betrokkenheid beter toe te lichten.

Niet laten intimideren. Als je merk-compatible bent, mag je dat vertellen. Zolang je niet misleidt of verwarring veroorzaakt, is er niks aan de hand. ;)

Zonder het nodeloos ingewikkeld te maken: die codes koopt hij in en zijn dus al verrekend als inkoop. Je kan dan niet misgelopen inkomsten nog eens boeken als kosten. Maar wat gebeurt er op je balans? De voorraad neemt af, en....

Als je e-books kan opsturen, koopt niemand meer wat. ::)

Ze zitten natuurlijk al in je boekhouding als kosten, dus het zijn eigenljk niet gerealiseerde inkomsten. En daarom betaal je vanzelf minder belasting. Hoe dat boekhoudkundig in mekaar steekt, weet ik niet. Zal wel iets op de balans zijn.

Jaaah! Wehkamp heeft een prachtig app gelanceerd waarmee ze klanten bij heel wat grote winkelketens wegkapen. Nondeju, daar had ik helemaal niet aan gedacht. Gewoon in de winkel zelf (met lokatiebepaling) 10% korting geven! Petje af... http://www.youtube.com/watch?v=h0Ae_FpSn3U

Gewoon opvoeren als bedrijfskosten. Marketingkosten: sponsoring game-team. Je hebt toch een factuur voor die codes?

In het vak communicatie onderscheiden we zenders en ontvangers. Jij hebt een boodschap over te brengen, dus jij gedraagt je als de zender. In het verleden moest je actief op zoek naar ontvangers (en misschien doe je dat nog steeds) maar dankzij internet en zoekmachines is dat omgekeerd. De ontvanger gaat op zoek naar de zender. Dat maakt het des te belangrijker dat je informatie goed is afgestemd op die ontvanger. Hook 'n bait! Jouw benadering is echter (wat wel genoemd wordt) zendergebaseerd en niet ontvangergericht. Je vertelt wat je te bieden hebt, maar je let niet zo goed op de vraag. Je vraagt hier hoe je meer abonnees krijgt op je nieuwsbrief. Een nieuwsbrief is een frequente verzending met wisselende inhoud; heel handig voor ontvangers die regelmatig op de hoogte gebracht willen worden van nieuws. Rond een overname heb ik echter behoefte aan veel kennis in een korte tijdperiode. In plaats van een nieuwsbrief zou je wellicht beter een paar gidsjes (pdf) kunnen aanbieden, voor kopers en verkopers. De landingspagina biedt een masterclass aan - zie de url. Mijn nekhaartjes roepen meteen: who's the master? Als je jezelf meteen al als autoriteit opstelt, mis je de kans om mijn respect te verdienen. Bovendien was ik niet op zoek naar een docent; ik wil info over de aan/verkoop van een bedrijf. Of die nieuwsbrief dat biedt, kan ik niet vaststellen. Er zijn geen links naar oudere of de laatste nieuwsbrief. Als ik me desalniettemin inschrijf op de nieuwsbrief maak ik kans op een masterclass ter waarde van 300 euro. Dat is een verwarrende boodschap. Het versterkt mijn argwaan dat je me eigenlijk iets wil verkopen. Mijn belang/interesse wordt genegeerd, want jouw belang staat voorop. Voordat er nog maar iets gezegd is, begin je al over tarieven. En ik weet nog helemaal niet of ik wel zo'n masterclass wil. Mijn argwaan wordt versterkt door het gebruik van de signaalkleur rood. Da's geen aardige advieskleur, maar een agressieve verkoopkleur. Het taalgebruik sluit daarbij aan. Bel mij! Meld u aan! Ik zit al in het klasje van de meester... Dan kijk ik naar de plaatjes die de verkopende en kopende partij vertegenwoordigen. De koper is een bankier in pak. De verkoper houdt zijn hoofd in de handen en kijkt me hulpbehoevend aan. Ben ik die loser? ...uh, ik dacht hut niet. (overigens is de copy ook op de andere pagina's tamelijk zwabberig, bekeken vanuit ontvangersperspectief)

Vraag een gerespecteerde specialist of ervaringsdeskundige om een second opinion.

Jolly Tails Wafwinkel Animoox

Zie topic over merknamen, handelsnamen en domeinnamen. ;)

Het rijmt niet, maar het dicht wel - zeiden mijn Brabantse voorouders al. Waarom trekt Google LVMH helemaal naar het Europese Hof, als ze gewoon alle Adwords rond LVMH-merken kunnen blokkeren? Omdat ze geen scheidsrechter willen zijn (wat is verschil tussen vergelijkende en verwarrende reclame) en omdat ze die extra inkomsten niet willen verliezen. Eigenaardig is slechts dat ze dat blokkadebeleid wel op het vastenland in Europa nog steeds hanteren, terwijl merken in de rest van de wereld (inclusief de US en UK) tamelijk vogelvrij zijn. Google hoeft vrijwel niks meer te blokkeren (uitzondering voor adverteerders waar adres niet van te achterhalen is) en zal dus binnenkort ook Europa opengooien. Wedje maken... ;)

Volgens mij heb je die uitspraak helemaal niet gelezen. De eigenaar van het merk kan hoog en laag springen, maar Google hoeft helemaal niks te doen. Tenzij het evident namaakproducten zijn. Maar een concurrent kan straffeloos de merknaam als Adword gebruiken, zolang er maar geen verwarring ontstaat. En dat wordt van geval tot geval door de nationale rechter bepaald. Twinkle heeft het zo beschreven:

Alsnog doen, en dan tevens commentaar geven op Google's beleid tav gebruik merknamen als adword. Want dat is toch wel merkwaardig gezien de uitspraak van het Europese Hof.

Vergelijkende reclame is wettelijk toegestaan, verwarrende reclame niet. Welke rol adwords daarin spelen, is discutabel. Vergelijkend of verwarrend?

Helemaal mee eens. Nadeel van een beurs is dat zo'n plek een prachtige plaats is voor oplichters met een mooi verhaal die er vandoor willen met mijn spaargeld. Maar toch is het model niet onhoudbaar, mits de toegang tot die beurs bewaakt wordt. Op kleine schaal wordt iets vergeijkbaars gedaan door Triodosbank. Die beoordeelt businessplannen, begeleidt ondernemers en vindt zekerheid dmv borgstellingen van vrienden en bekenden - waardoor de vriendenkring rond de ondernemer ook als steun gaat fungeren. Dat model zou je kunnen opschalen. Bovendien zou je in zo'n model naast spaargeld voor leningen (gegarandeerd rendement voor spaarder) ook investeringskapitaal kunnen invoeren (variabel rendement) dat via themafondsen doorgeleid wordt. Ik zou mijn pensioenvoorziening daar wel in willen beleggen, ware het niet dat ik al een fiks deel van mijn spaargeld kwijtgeraakt ben door via de reguliere beurs in Ahold te beleggen - kort na de dotcomcrisis en kort voordat het boekhoudschandaal naar buiten kwam. De kwaliteit op de gereguleerde beurs valt met andere woorden ook vies tegen. :P