TwaBla

Een merk dat niet normaal wordt gebruikt kan na vijf jaar vervallen worden verklaard. Jouw merk wordt blijkbaar al tien jaar niet normaal gebruikt. De andere merkgebruiker kan vaststellen 1) dat jij je merk niet normaal gebruikt en 2) dat je dat al meer dan tien jaar niet doet. Dat laatste werkt dus als versterker van zijn argument. Een eventuele tegeneis tot vervallen-verklaring lijkt me dan ook op z'n plaats. En by-the-way: het registreren van verwante domeinnamen en verwante merken is ook geen normaal gebruik. Maar wellicht kun je de tegenpartij wegbluffen met hulp van een advocaat.

Dat is een klassiek voorbeeld van meeliften, oftewel: "ongerechtvaardigd voordeel trekken" van andermans inspanningen. Zie Chanel versus Bargello. Yoghurt met vanillesmaak is niet hetzelfde als yoghurt met vanille, ook al heeft de laatste ook vanillesmaak. Met een hele slimme advocaat kun je wellicht voorkomen dat de tegenpartij met succes een schadeclaim doordrukt, maar kun je een slimme advocaat betalen?

Het zit al in de naam natuurlijk: Street University. Je krijgt wijsheid van de straat. Uit de praktijk. Van mij mag economie-onderwijs op de middelbare school beginnen op de markt, niet met wiskundesommen van Heertje. Met alle respect voor de goede man verder. Maar economie is geen exacte wetenschap, het is gedragsleer. Zeker voor ondernemers.

Dan zul je dus inderdaad moeten nadenken en wat moeite doen om het gebruik van concurrerende merknamen te rechtvaardigen. Bijvoorbeeld door een paar blogs te schrijven over het gebruik van vergelijkbare producten/diensten. Maar ook daar kun je niet willekeurig met namen strooien en zul je moeten oppassen met kwalificaties. Het is dus geen kwestie van even een paginaatje toevoegen met wat extra zoekwoorden.

Als Trump een universiteit kan beginnen, moet Lil Kleine dat ook kunnen. Voor een kennismakingsprijs van 49 euro per maand kunnen aspirant-ondernemers meedoen. Daarvoor krijg je wekelijks 'college' van Lil en/of iemand uit het netwerk van de rapper: vijftig lessen in totaal. Bedoeling is ieder semester af te sluiten met een live event, wat opmerkelijk is in deze dagen. Jorik Scholten (Lil Kleine in het dagelijks leven) staat ook onder contract bij Talpa dus de links naar ondernemer John de Mol zijn kort. Deel je ervaringen als stredent op Higherlevel!

Hoezo is persvrijheid van toepassing? Je mag andermans merknaam niet misbruiken, dus je zal een reden moeten hebben om die namen te gebruiken.

Duma heeft dat (de-branding) lang gedaan met Mitsubishi vorkheftrucks die van buiten de EER werden geïmporteerd. Die werden in eigen werkplaats conform gemaakt. Daar is heel lang over geprocedeerd. Duma struikelde over een interpretatie van het merkrecht door het Europese Hof, maar die interpretatie staat nog steeds ter discussie. Lees de openingsvraag nog eens. "Iemand die van buiten de EU..." Met exporteren wordt waarschijnlijk importeren bedoeld. Binnen de EER mag je vrij handelen, als producten met medeweten van de merkhouder in de EER op de markt gebracht zijn...

Was er niet een lachgasverkoper in Amsterdam die zo probeerde de APV te omzeilen? Sinds september deelt de politie boetes uit aan straatverkopers van lachgas in Amsterdam en andere steden.

Vespa is een merk van het Italiaanse bedrijf Piaggio. Vespa scooters worden in licentie geproduceerd in India, Indonesië en Taiwan. Scooters die in Europa verkocht worden moeten uiteraard voldoen aan Europese regels. Maar als je een Vespa in Europa verkoopt moet die in Europa (ER) op de markt zijn gebracht met instemming van de merkhouder. Parallelimport van buiten Europa is niet toegestaan zonder toestemming van Piaggio. Je mag ze wellicht wel onder een andere naam verkopen. .

Dan zou ik niet met zoveel geld lopen wapperen. Reken eens voor wat jij 'winstgevend' vindt....

De Judaskus aan de markt? Je mag jouw overtuigingen voor een grijpstuiver verkopen, maar als deze ontwerper-ondernemer dat niet wil is dat haar goede recht. Dat hoeft ze ook aan niemand te verantwoorden, dat is het fijne van zelfstandig ondernemen. Het is helemaal niet gezegd dat een keuze tegen leer meteen leidt tot een keuze voor plastic met weer een heleboel nieuwe mogelijke bezwaren. Zo'n keuze is bovendien geen aanleiding om vraagtekens te plaatsen bij de intelligentie van de ondernemer en haar klanten, laat staan om stempels als kortzichtig en tunnelvisie te gebruiken. Er wordt zo wel erg zwart-wit stelling genomen. Als je vragen stelt bij het gebruik van dierenhuiden, moet je blijkbaar ook kritisch kijken naar plastic, metaal, stenen en glas? Dan kun je dus helemaal niets meer. Op zo'n manier creëren de critici een excuus om ook helemaal nergens over na te denken, en dat gebeurt nog tamelijk agressief ook. Zal wel een onderdrukt schuldbewustzijn zijn. Je kan toch als ondernemer simpelweg stellen: ik wil graag met respect voor mens, dier en milieu te werk gaan. En daarom begin ik met wat me het meeste dwars zit aan te passen. In dit geval is dat leer. Dat marketingafdelingen rare keuzes maken om hun story-telling te verbeteren is eigenlijk een ander verhaal. De aanvankelijke vraag in dit topic werd niet gesteld vanuit marketingoptiek, maar op basis van een persoonlijke overtuiging.

Het is zowel strafbaar (strafrecht) als onrechtmatig (privaatrecht). De politie zal zich er niet snel mee bemoeien, die laat dat over aan degene die de rechten bezit > privaatrecht. Dus dan krijg je een brief van een advocaat die je maant om inbreuk op het intellectueel eigendom te staken en wellicht zelfs een schadeclaim erbij. Die claim kan bestaan uit alle gemiste inkomsten van de rechthebbende, plus alle kosten om zijn recht te halen. De industrie die zich bezig houdt met het monetariseren van zulke bedenksels heet character merchandising, een branche die aan elkaar hangt van licenties. Je zal dus om een licentie moeten vragen voor het maken van poppetjes. In bijgaand citaat lees je hoe Andy Warhol daar mee om ging.

Je kan toch ook als leverancier zeggen: bepaalde dingen doe ik niet. Daarover hoef je aan niemand verantwoording af te leggen. Dat is jouw keuze. Anderen kunnen dat onzin vinden, het niet met je eens zijn, boos worden. Maar dat maakt allemaal niks uit. Je mag het zelfs actief uitdragen. Denk bijvoorbeeld aan 'niet getest op dieren' of 'bevat geen kleur- en smaakstoffen'. De markt of de klant bepaalt niet wat een ondernemer doet, dat is toch altijd nog de ondernemer zelf. En die klant gaat maar ergens anders naartoe als dat 'm niet zint.

Misschien is het beter om al die negatieve reacties te negeren Bernna. Als jij niet met leer wil werken omdat je dat niet diervriendelijk vindt, hoef je niet perse verantwoording af te leggen aan mensen die gaan uitleggen dat er ook aan plastic, metaal, glas en gras een luchtje zit. En als ze dan vals worden met termen als kortzichtig, zelfzuchtig en tunnelvisie dan moet je maar denken dat er een persoonlijke aanleiding is voor al die onverhulde agressie. Vleeseters zijn soms bloeddorstig. Dan liever een paar kalme herkauwers (van chocolade).

Okay, dan is de motivatie duidelijk. Schouderklopjes voor het lef om te dromen en om je heen te kijken om ideeën op te doen. Een eigen fabriek is zo'n droom waar je anno 2020 nog eens over mag nadenken, want als je afhankelijk bent van inkopers van supermarkten doe je helemaal geen oog meer dicht. Er is de afgelopen decennia wel een behoorlijke wederopleving van kleinschalig gemaakte (artisanale) producten, al is niet helemaal duidelijk of mensen daarvan kunnen bestaan. Je ziet hier op HL bijvoorbeeld de laatste dagen allemaal mensen langskomen die eigen sauzen willen maken. Er bestaan talloze varianten: biermakers, sapmakers, mayonaisemakers, pindakaasmakers. Laatst hadden we hier een dame die bonbons maakt van met notengruis gevulde dadels, yummee! Zo'n chocolade-atelier lijkt me veel realistischer dan een broodfabriek. Zoek bv eens op taartatelier. Er is vast iets dat aansluit op je interesse en talent. Misschien heb je als ex-tandartsassistente wel ideeën over verantwoorde snacks en kun je iets doen met kinderparty-catering: feesttaart, drankjes en goodiebag! Kijk ook eens in je omgeving of er bijscholing / nascholing is voor mensen met een uitkering. Vaak is dat een dagdeel per week en leer je bv de grondbeginselen van een vak als chocolatier, patisserie, viennoiserie of ambachtelijk ijsmaker. Zo'n cursus is de eerste stap van een lange reis met onduidelijke afloop, maar het kan heel motiverend zijn. Bovendien kom je wellicht onderweg mensen tegen die zeggen: kom een tijdje bij ons meewerken! Plan B is iets verhandelen, maar ook dat is niet zo eenvoudig als het klinkt.

Daar gaat het helemaal niet om. Het gaat erom dat je de besparing concreet maakt door hem te vergelijken. Een doorsnee Tesla kost € 110- per maand aan elektriciteit? Laadje is erg leuk in Nederland.

Mag best hoor. En inderdaad, Louis Vuitton verkoopt ook pvc-tassen. Ik heb er zelfs nog een paar gevonden. Dit handtasje zo te zien ook. En dit rugzakje. In de collectie van 2020 is zelfs sprake van 'het klassieke pvc-gecoate canvas', omdat de firma al vanaf het begin met coated canvas experimenteerde - toen er nog geen pvc was. Maar het lijkt erop dat de materiaalkeuze ook gewoon genoemd wordt. Wat de indruk wekt dat als er sprake is van leer er dan ook echt leer gebruikt wordt, idem met canvas en idem met pvc.

Via de nieuwsmedia! Maak een persbericht... Wat rijdt een Tesla-rijder zoal per jaar, per maand? Is dat te vergelijken met een andere energieverslindend iets? Werkt die app ook in het buitenland? Hoeveel Tesla's rijden daar rond? Hoe noemt Elon Musk zijn zoon?

Goh, inderdaad. Zo kan je de vraag ook lezen. Was ik iets te snel met dat beleg. Gezien de diversiteit in het aanbod zijn de diverse supermarkten daar de laatste jaren enorm mee bezig, maar veel ambachtelijke kwaliteit kom ik daar niet tegen. De supermarkten vragen vier keer zoveel voor een mooi ogend brood, maar het kwaliteitsverschil rechtvaardigt die hoge prijs helemaal niet. Het is overwegend aanbod (bake-off of niet) dat grootschalig gemaakt wordt met versnellers, kleurstoffen (donker = gebrande mout) en smaakstoffen. Dan loop je wel tegen een kip-ei vraagstuk aan, want begin je bij de supermarkten of de industriële bakkers? Probleem bij artisanal is de tijd. Goed brood vergt meer tijd om te maken. Zuurdesem heeft bv veel meer rijstijd nodig. Ik denk dat productie je belangrijkste struikelblok is. Industriële bakkers gaan kapot aan de lage inkoopprijzen.

Dat is een business die al een jaar of twintig bestaat en broodfabrieken hebben daar niet zoveel mee te maken. Die laatsten bakken namelijk brood. In bakkerijen is het warm. Brood smeren moet daarentegen koel gebeuren, zeker als je vleeswaren en vis verwerkt. In 2004 ben ik op bezoek geweest bij de grootste smeerfabriek van Nederland, bij Hazlewood in Alphen aan de Rijn. Die heten tegenwoordig Qizini.

Het betreft toch SIB Coachingvouchers te besteden bij coaches die door de RVO voorgeselecteerd zijn. Is dat wel volgens de aanbestedingsregels, zo'n voorselectie?

Bespreek het met de groothandel waar jij inkoopt. Er is ook in levensmiddelen een levendige handel in stocklots, restpartijen uit andere landen en overschotten van bijvoorbeeld cruiseships of hotels. Daar bestaan Xenos en Action al jaren van. Is volstrekt legaal. Groepsvrijstelling kom je bij levensmiddelen niet zo vaak tegen. Wel in cosmetica.

Soms moet je durven vast stellen dat je niet geschikt bent voor het ondernemerschap. Niemand vraagt van jou dat je een jaar lang vrij neemt om dagelijks te netwerken, maar je ziet er blijkbaar zo tegen op dat het aanvoelt als een enorme belasting. Ik denk dat de meeste ondernemers met plezier een paar uur per week besteden aan activiteiten die je als netwerken kan omschrijven. Gewoon naar meetings waar iets verteld, een drankje gedronken en nieuw contact gemaakt wordt. Ik zou zelfs stellen dat zoiets zeker voor een overtuigde grotbewoner aan te raden is - daar reken ik mezelf ook onder. Een paar uur per maand de deur uit voor zaken waar je serieus in geïnteresseerd bent, maar dan niet stil in een hoekje gaan zitten. Begin eens een praatje met die andere drentelaar. Ik deed dat op een bijeenkomst in Brussel, en toen de presentatie begon bleek hij net die ene nieuwe deskundige die door de branchevereniging aan de wereld voorgesteld werd. Had ik z'n visitekaartje al! Je praat over IK en WE, dus er zijn al medeplichtigen. Kun je onderling taken verdelen. Je noemt startups. Dat is geen kansrijke doelgroep, want die hebben doorgaans niet zoveel centjes. Gebruik je ervaring en vakkennis om kansrijke (nieuwe) niches te verkennen en maak jezelf zichtbaar in die domeinen. Denk bij aan de installatie van nieuwe collaboration platforms (Facebook Workplace, Microsoft Teams, Slack, Trello, Webex) en de koppeling aan bestaande bedrijfssystemen bij het MKB. Hey, ondernemen is fun!

Algemene verkrijgbaarheid is misschien het tegenovergestelde van selectieve of exclusieve distributie, die wel een beperkende werking hebben. Dan wordt namelijk een zogenaamde groepsvrijstelling verticale samenwerking mogelijk, waarmee wel voorwaarden gesteld kunnen worden aan wederverkopers. Die groepsvrijstelling is ooit ingesteld ter bescherming van luxe producten, maar dat wordt door advocaten voor merkleveranciers steeds verder uitgebreid opgerekt. Kan me niet voorstellen dat Hak daar een beroep op kan doen.

Van mij mag een kunstenaar/ontwerper zelf bepalen op welke waarden hij zijn bedrijfsvoering baseert en waarom hij een goed bedoeld advies negeert. Maar ik beweer dan ook niet de waarheid in pacht te hebben. Die zevenmijlslaarzen zijn veels te groot voor kleine damesvoetjes.