TwaBla
Legend
-
Registratiedatum
-
Laatst bezocht
Alles dat geplaatst werd door TwaBla
-
-
Ieder Nederlands huishouden krijgt een bonnenboekje. Goed voor twee dagen strand per persoon. Dan is het eerlijk verdeeld. Duitsers en Polen hebben echter ook recht op een dagje strand. Hoe lossen we dat nou weer op? Als je lang in quarantaine zit, duiken er allemaal spinsels op in je kop. Die vragen moeten we helemaal niet allemaal willen beantwoorden. We hoeven alleen maar mechanische kilometers zodanig te belasten dat die mobiliteitsmallemolen op een lagere snelheid uitkomt. Bewegingsvrijheid is wel een mensenrecht, benzine niet. Ga maar weer fietsen, dat is beter voor de planeet! Voor je plezier hoef je niet naar Thailand; Texel is goed genoeg.
-
-
Potentie zat, maar zoek de ruimte op. FoodVentures bouwt nu kassen van menig hectares grootte in lege gebieden in Georgia, Kazachstan, China. Daar wordt gebruik gemaakt van lokale aardwarmte of afvalgas (olieindustrie Kazachstan) om ter plekke komkommers, paprika's, tomaten en sla te kweken voor de lokale markt en omringende landen. Dat is Nederlandse kastechnologie, Nederlandse kennis en Nederlands risicogeld. Daar is ook plek zat voor varkens en kippen. Goedkope ruimte, goedkope arbeid en dan maken we afspraken over een dierwaardig bestaan in Europese regulering. En dan niet halfbakken zoals met kooi-eieren (niet voor de consument, wel voor de industrie).
-
Zo doet de Telegraaf dat ook. Staan de praktijken in de varkensindustrie (12 miljoen varkens in Nederland) ter discussie, dan wordt de gehaktbal bedreigd. Wijst iemand op de luchtvaart dan mag de bevolking niet meer op vakantie. Elke overheidsmaatregel is in potentie de bijl aan de wortel van het volksplezier. Riemen dragen in de auto is een beperking van de persoonlijke bewegingsvrijheid. Het roken tegengaan is betutteling. Ik bepaal als ouder zelf wel op welke leeftijd mijn kinderen aan het werk gaan. En dat ik mijn vrouw liever opsluit is mijn religieuze recht. Laten we eerst maar eens vliegkilometers en vaarkilometers op dezelfde grondslag belasten als andere gemobiliseerde kilometers (rekening houdend met milieu-, geluid- en ruimte-overlast), dan zien we vanzelf wel welk prijskaartje er aan die vakanties komt te hangen. En aan aardbeien in oktober. Of t-shirts bij de Primark.
-
-
-
Helemaal. Als er niks aan het handje is, denken we dat de markt het wel aan kan. Nou maken we eindelijk echt eens wat mee, en dan zie je meteen dat het marktmechanisme er een enorme puinhoop van zou maken. Dat we een overheid met enig gezag nodig hebben om keuzes te maken in de gezondheidszorg, om gelden vrij te maken die als overbrugging kunnen dienen voor gesloten bedrijven. Zelfs Trump staat nu massaal cheques te ondertekenen, want je wil het toch niet aan liefdadigheid overlaten dat miljoenen plots werkeloze gezinnen ook de komende maand nog moeten eten. Maar die voorstelling van een marktgereguleerde samenleving kan iedereen zelf maken. En als dan duidelijk is dat een overheid wenselijk is, is de volgende vraag: wat voor soort overheid? Eentje die meteen mondkapjesfabrieken gaat nationaliseren en stiekum een bod doet op mogelijk effectieve medicijnen. Of eentje die al polderend tot gebalanceerde besluiten probeert te komen? Een verlichte despoot zou best aardig zijn, daar niet van.
-
-
-
-
-
Best een interessante vergelijking. Wat is nou het verschil tussen grote ondernemingen die hun leveranciers en afnemers omarmen en grote ondernemingen die inhalig reageren? Ik vrees dat we in de sfeer van de beurs, investment banks en hedge funds en in hun verlengde (managers aangesteld bij gefinancierde bedrijven) een soort van opportunisme tegenkomen dat een sterk ondermijnend effect heeft. Divergerend in samenlevingen, puur uit winstbejag. Daar zitten de aaseters. Op zich wel een bekend fenomeen, ook uit oorlogsjaren. Crisisprofiteurs. De overheid trekt miljarden uit om bedrijven overeind te houden: daar gaan we een beroep op doen, ook al hebben we net een fortuin uitgekeerd aan aandeelhouders (of aandelen terug gekocht). Misschien een leuke gedachtenoefening: als we deze crisis helemaal aan het marktmodel overlaten, wat zou er dan gebeuren? Dus even geen overheid die reguleert...
-
Toch blijf ik dat salon-idealisme vinden. Al ben ik het met veel van je suggesties eens. Alleen je timing klopt niet. Rutten heeft een vrijbrief om maatregels te nemen die dienen ter bescherming van de volksgezondheid en om business continuity zo goed als mogelijk te bevorderen. De problemen die desondanks gaan ontstaan, dragen ertoe bij dat we moeten nadenken over herstel, wederopbouw en wellicht ook verbetering van onze economie, onze samenleving. Daar worden de geesten nu rijp voor, maar de keuzes kunnen pas gemaakt worden NA deze crisis. Nou zeg jij: hak die knopen meteen door! Dan snap je het fungeren van een democratie niet goed. Je ziet link en rechts wat bestuurders die van de gelegenheid gebruik maken om impopulaire keuzes door te drukken, maar dat lukt alleen omdat de politiek niet oplet of nu even geen tijd heeft. Voor fundamentele aanpassingen is een goed debat nodig, en daar kunnen we nu de argumenten voor verzamelen. Rutten staat nu sterk, maar hij gaat zich niet als despoot gedragen.
-
-
-
-
-
De vraag ging over Nederland. Het land is gelukkig geen onderneming. Keuzes worden op een veel complexer manier gemaakt, al neigen we in zulke tijden wel naar een duidelijker leiderschapsstructuur. Dat is ook natuurlijk groepsgedrag: in tijden van crisis willen we niet teveel gezeur en gezeik, maar iemand die knopen doorhakt en anderen die zonder al teveel gedoe uitvoeren. Gaan we achteraf wel evalueren. Zelfs de oppositie houdt zich nu koest, want het levert geen stemmen op om zwaar anti te zijn.
-
Je kan niet de vraag beantwoorden zonder suggesties te doen voor nieuw beleid in Nederland, Europa, de wereld of het universum. Er zullen dus keuzes gemaakt moeten worden, die goed beargumenteerd zijn. Dat gebeurt voortdurend en deze crisis is een mooie aanleiding voor wat meer fundamentele keuzes. Geen business as usual. Ook pleiten voor geen beleid is een keuze. Laissez-faire... Straks is er zelfs op Mars geen ontkomen aan dat iemand voor je bepaalt wat je wel en niet mag.
-
-
-
-
-
