R.I.P. - Benm

Dat is best een apart systeem eigenlijk. Gezien het tankstation niet weet hoeveel je kan besteden weten ze ook niet of het verantwoord is om de pomp vrij te geven. Voor zover ik weet werkt het technisch met een test-transactie van 200 euro: als je dat bedrag mag pinnen geeft het systeem de pomp vrij en kun je tanken. Ik weet niet of het systeem stopt bij 200 euro aan brandstof gezien dat gelukkig niet in de gemiddelde personenwagen past, maar als je een vrachtwagen komt aftanken is het een ander verhaal. Niet dat iemand dat in Nederland zal doen als het een internationaal transport betreft waarvoor je daadwerkelijk te tank voller zal gooien dan je lief is.

Wordt dat product in de VS voor je verpakt en gelabeled, of ga je het zelf her-verpakken in nederland?

Wat is de echte reden dat je geen broodjes mag verkopen? De wet zal het je niet verbieden, maar het huurcontract blijkbaar wel - heeft de verhuurder wellicht een pand in de buurt verhuurd aan een broodjeszaak of iets dergelijks? Is jouw verhuurder ook de verhuurder van de buren met: ... wat me overigens niet al de hygienisch in de oren klinkt - mag dat uberhaupt?!

Maar dat lag niet aan de kwaliteit van die tape, maar aan de onderhoudsmonteur die het over een pitot tube liet zitten na werkzaamheden, aan de automatische piloot die niet goed om wist te gaan met een verschil in gelezen waarde van verschillende sensoren die hetzelfde zouden moeten meten, en uiteindelijk ook nog aan de piloten. De laatste die hier aansprakelijk is is de fabrikant van de tape (met een stukje plakband van de supermarkt zou exact hetzelfde zijn gebeurd). Anderzijds heb je ook gevallen waarbij een component verkocht wordt met diverse niveau's aan aansprakelijkheid, en dito prijs. In electronica bestaat zoiets dergelijks: je hebt exact dezelfde chips, 1 met een nummer voor 'consumer electronics' die 1 cent kost, eentje voor 'medical application' die $10 kost, en mogelijk nog een variant voor 'military and aerospace' die $100 kost. Die voor consumer en medical zijn meestal exact gelijk, die voor aerospace kunnen wel wat afwijken (radiation hardened oid) maar zijn in productiekosten niet idioot veel duurder, van de $100 gaat $99.98 op aan verzekeringskosten of andere voorzieningen voor het risico dat er iets mee fout gaat en de producent aansprakelijk wordt gesteld. De vraag is hoe zoiets zich vertaald naar staalkabels: als je zoiets gewoon koopt als 'general purpose' spul denk ik niet dat je ervan mag verwachten dat het altijd aan de specificaties zal voldoen, bijvoorbeeld als je het zou gebruiken als zekeringsmateriaal bij het beklimmen van een berg of iets dergelijks. Ergens mag je verwachten dat als er alleen een sterkte in kilogrammen wordt genoemd het niet gaat om kabels voor een dergelijke toepassing: Dan heb je meer gegevens nodig, zoals de eenmalige of herhaalde piekbelasting, maar ook bij welke temperaturen dat gegarandeerd is en dergelijke.

De vraag is natuurlijk wel een beetje hoe ver dat gaat, in principe kun je gigantische schades veroorzaken met een defect in een heel goedkoop product: Stel iemand hangt er een bloempot van 10 kg aan op, miraculeus blijft dat even hangen, zuchtje wind, en het ding valt op iemands hoofd die een dwarslaesie oploopt. Tonnen schade voor iets dat een tientje gekost heeft. Ergens denk ik niet dat een rechter hier die volledige schade zou neerleggen bij de verkoper van de kabel, de gebruiker had zich hier wellicht wat mee zekerheid moeten verschaffen in de zin van een certificaat/datasheet met correcte parameters oid. Overigens denk ik wel dat je toch moet nalopen of de informatie correct is, bijvoorbeeld: https://www.staalkabelstunter.com/nl/rvs-staalkabel-10-mm-een-lengte-van-20-meter.html Is het nou 3650 of 5700 kilo? Dat licht zo dicht bij elkaar dat je niet redelijker wijs kan verwachten dat een klant het verschil kan zien.

Strict genomen niet: in het hele verhaal zie ik geen component waarbij ze je beschuldigen van een strafbaar feit als oplichting. Wellicht is het plaatsen van dergelijke valse reviews wel een onrechtmatige daad, maar dat aanpakken is iets voor civielrecht, niet voor strafrecht voor gevallen van smaadschrift. Overigens zou ik me over 1 superslecht review tussen een hele lading zeer positieve niet al te druk maken, dat hoort er gewoon bij. Daarnaast geef je er ook nog een zeer goede uitleg bij, dus geen reden voor toekomstige bonafide klanten om twijfels te hebben.

Dat hoop ik ook voor je, maar gezien je reeds betaald hebt zit je wel in een lastiger pakket dan degene die dat niet gedaan hebben. Geld terug krijgen is een stuk lastiger dan geld niet betalen: In jouw geval zou je je geld kunnen terugeisen door domweg een aangetekende brief te sturen waarin je stelt dat de overeenkomst op dwaling berust of iets dergelijks, en daarom terugbetaling eist. Ik gok er even op dat ze niet zomaar zullen terugbetalen. Neemt niet weg dat het nuttig is om een dergelijke brief te schrijven: het maakt duidelijk dat je binnen redelijke termijn kenbaar hebt gemaakt wat de situatie is, en je die terugvordering voor een langere termijn als recht kunt behouden. De kosten om te procederen om je geld terug te krijgen zullen wellicht te hoog zijn voor dit bedrag, en bovendien is niet gegarandeerd dat je dat gaat winnen: je moet dan minstens uitleggen waarom je wel betaald hebt. Daarnaast heb je niet echt de zekerheid dat er 'iets te halen valt' ook al win je. Je kan ook afwachten hoe dit af loopt: mocht het tot een strafrechtzaak komen waarin deze mensen zich moeten verantwoorden voor oplichting, fraude of iets dergelijks, kun je je als gedupeerde bij dat proces voegen en vragen om toewijzing van terugbetaling van het bedrag.

Nouja, let wel even op de bewoording: "we may" - dat wil dus niet zeggen dat ze het 100% garanderen te doen, maar zich wel de optie voorbehouden. In de praktijk denk ik dat dat vooral neerkomt op content die door gebruikers en/of instanties word geflagged - als ik een cartoon over Erdogan op mijn tijdlijn zet zou het maar zou kunnen dat die in Turkije niet zichtbaar is - als iemand het daar als 'aanstootgevend' heeft gerapporteerd. Dat is op zich ook een vrij enge praktijk, maar min of meer het omgekeerde van wat ze nu gevraagd wordt te doen rond die malafide advertenties.

Aangespannen is natuurlijk nog lang niet gewonnen. Met malware kun je veel doen, niet alleen facebook feeds manipuleren, maar ook google zoekresultaten, en uiteraard veel onplezieriger zaken als het onderscheppen van inloggegevens, plaatsen van ransomware en dergelijke. Wat de advertenties zelf betreft is cloaking wat het potentieel lastig maakt voor facebook: een foute adverteerder die bij de geringste twijfel de bonafide versie serveert aan bijvoorbeeld een facebook medewerker of -bot, en de malafide versie bewaart voor gebruikers niet vrijwel zeker echte mensen zijn die niet voor facebook werken is lastig te betrappen. Tegen automatische controlesystemen kunnen de domweg dingen gebruiken die bedoeld zijn om bonafide onderscheid te maken tussen mensen en bots, bijvoorbeeld (invisible) recaptcha en dergelijke. Voor menselijke checks kan men werken met een lijst van bekende facebook ip adressen, en lijsten van vpn/tor exit nodes en dergelijke om ook die alleen de bonafide versie van de doorklik na de advertentie te serveren. Dit soort aanpak wordt gemakkelijker gemaakt doordat andere bedrijven het ontwikkelen om bijvoorbeeld het ontwijken van geofencing door vpn/tor gebruik tegen te gaan (netflix/amazon etc). In die zin krijg je een soort bizarre wapenwedloop van contentbeschermers tegen facebook screeners, waar de malafide adverteerders dankbaar gebruik van maken.

Ik begrijp dat het om een bekende van TS gaat waarbij dit speelt en duidelijk is dat het geen zuivere koffie is, maar dat tot de persoon in kwestie niet zo erg wil doordringen. En ja, je kunt in gigantische problemen komen als je identiteit, ook in de vorm van je kvk inschrijving, 'uitleent' aan de ander. Als die het voor elkaar krijgt schulden te maken en/of strafbare feiten te plegen onder jouw identiteit ben je daar vervolgens gewoon verantwoordelijk voor. In het beste geval leent iemand 20.000 euro onder jouw identiteit, maar gaat er zelf met dat geld van door en kun jij het terugbetalen. In slechter geval loopt het af bij de strafrechter - reken maar dat dat gebeurt bij het soort 'wel geld ontvangen, niets verzenden' nep-webwinkels. En je komt er ook niet mee weg, dit komt zoveel voor dat de politie er aardig op zit... en de eerste die ze van hun bed lichten is de eigenaar van het bedrijf.

Tja, ik begrijp wel dat ze in hoger beroep gaan - content vooraf screenen is blijkbaar idioot lastig en/of kostbaar. Op zich is het wel gek dat ze een plaatje waar een have tepel op staat in 2 seconden verwijderen, maar hier blijkbaar automatisch niet zoveel tegen kunnen doen: Ik denk niet dat facebook wil dat deze oplichtings-advertenties op hun platform te zien zijn, maar nu met een lastig precedent zitten. Die miljoen euro zal ze een zier zijn, ze verdienen bijkans meer in de tijd dat ik hier een reactie aan het typen ben ;) Maar als het iedere keer een miljoen wordt dan wordt het wel een lastiger verhaal. Bovendien hebben ze een probleem als ze er technisch geen grip op krijgen: wat let iemand om zelf zo'n oplichtigsadvertentie te plaatsen waarin hij zelf 'misbruikt' wordt, om vervolgens te gaan voor de dwangsom? Kan wel een leuk verdienmodel worden voor de oplichters ;)

Niet bepaald. Als iemand 16k van mij wil lenen en voorstelt 30k te betalen in een jaar tijd weet ik dat het geen zuivere koffie kan zijn. Wettelijk is zo'n rentepercentage zo hoog dat het niet eens is toegestaan, al mag je onder particulieren afspreken wat je wilt. Een bank mag dat echter niet, die zijn beperkt tot een maximaal rentepercentage op leningen. Dat is best hoog, zeg maar zo slecht als je het op een creditcard kunt krijgen, maar momenteel in de orde van 14% op jaarbasis.

Dat lijkt me inderdaad een goed idee, met zoveel mogelijk bekende geluidsopnamen is het ook gemakkelijker om te bepalen of deze zijn gemanipuleerd. Vooralsnog heb ik geen idee hoe doortastend deze knakkers zijn - wellicht doen ze het puur door intimidatie en laten ze iedereen die het voor de rechter wil laten komen domweg gaan. Er is een gerede kans dat ze niet willen procederen: als een kantonrechter er in 1 zaak gehakt van maakt sterkt dat alle andere gedupeerden om domweg niet te betalen en dagvaarding af te wachten. Bij dit soort bedragen is dat niet echt een aantrekkelijk businessmodel, gezien kantonrechters best weten wat hun voorgangers hebben gevonnist en waarom.

Zonder CE certificaat denk ik niet dat er een partij is die dit wil gaan verzekeren, althans niet tegen een premie die lager is dan je marge. Maar ook met is het denk ik een lastig verhaal, gezien het potentiele risico voor een degelijk product extreem groot is vergeleken met de marge per stuk. Je zou denken dat het ergste geval is dat er iemand in stikt en dood gaat, maar dat is het bepaald niet: Stel dat iemand er in stikt, net niet sterft, maar wel achter blijft met hersenschade en daarvoor een leven lang verpleging nodig heeft, inkomen misloopt, etc. Zoiets loopt qua schade in de tonnen of meer. Wellicht is het beter om zoiets in een BV of andere vorm zonder persoonlijke aansprakelijkheid te gieten. De kans dat het catastrofaal mis gaat lijkt me zeer gering, maar -als- dat gebeurd ga je er in ieder geval niet persoonlijk failliet aan... al denk ik dat je nog steeds moet voldoen aan CE eisen om het uberhaupt op de markt te mogen brengen, en me je wellicht onbehoorlijk bestuur aan de broek knoopt als het misgaat als je dat nalaat. Soms hebben relatief kleine producten gewoon een heel vervelend risicoprofiel: je kan iets voor een ton per stuk verkopen dat potentieel minder schadelijk is dan iets van 100 euro.

Mee eens, ik heb niet het idee dat de transactiekosten hier een extreem kritisch punt zijn. Als je iets als een webshop hebt met verkopen van een paar euro per verkoop hakken die fors in je marges, maar zodra je richting tientallen tot honderden euro's per transactie gaat is dat effect niet meer zo belangrijk. Nu weet ik niet wat een gangbaar tarief is in deze branche, maar ik neem aan dat het niet gaat om betalingen van een paar euro, maar minstens om tientallen per keer. Qua pinnen is het wellicht ook een issue om te kijken wat een goede oplossing is, afhankelijk van locatie. Heb je er bijvoorbeeld een telefoonlijn liggen, of juist niet en is het beter gebruik te maken van een mobiel pinapparaat dat gebruik maakt van het mobiele telefoonnetwerk?

Wellicht is het een gevolg van de lage rente: Op een kortlopende lening van 16k verdient een bank vrijwel niets aan rente - het invullen van het papierwerk kost mogelijk meer dan het gaat opleveren. Een of ander excuus dat beter klinkt dan pure hebzucht van de bank is iets dat ze liever vertellen dan die waarheid. Misschien is het een optie om een persoonlijke lening aan te gaan voor dit bedrag? De rente's daarop zijn fors hoger dan die voor een zakelijk krediet, maar de eisen voor acceptatie een stuk kleiner. Voor een dergelijk bedrag hoef je wellicht niet eens uit te leggen waar je het voor nodig hebt, het is het soort bedrag dat je zou lenen om pakweg een auto of inboedel aan te schaffen. Qua rente zit je wel aan 4 of 5 procent op jaarbasis, maar als je de lening nodig hebt voor een paar maanden oid zijn er wel weer varianten die je straffeloos voortijdig mag aflossen. Voor een particulier zal het ook niet zo aantrekkelijk zijn om je die lening te vergunnen: Stel dat je daar 5% rente op jaarbasis betaalt, wie gaat er dan 16k prive vermogen riskeren voor 800 euro?

Reiskosten en de kosten voor een vervangend product vind ik al ver gezocht eigenlijk. Dat ze hun geld terug willen is logisch en ook geen probleem. Als er door een brekende kabel iets kapotgevallen is kan ik me nog iets voorstellen bij een poging de waarde daarvan ook te verhalen, maar het lijkt erop dat ze hier gewoon zo veel mogelijk kosten bij elkaar aan het rapen zijn gegaan. Of je kunt verwachten dat iemand ziet dat een kabel 2 kg ipv 20 kg kan dragen durf ik niet te zeggen: De leek waarschijnlijk niet, iemand die er regelmatig mee werkt wel.

Knab dat ze het verschil tussen airsoft en echte munitie niet zien daar :D Voor de rest lijkt het me een beetje om het even, ik heb prima ervaringen met ING, maar dat is niet de goedkoopste bank. Wat een pin apparaat betreft: dat hoef je niet per se bij je bank af te nemen, er zijn genoeg aanbieders waar je zoiets kunt huren incl afhandeling van de transacties etc. Dat kan goedkoper zijn dan het zelf aanschaffen of via je bank regelen.

In dat geval zul je toch een CE markering nodig hebben om het te mogen verkopen in de EU. Het lijkt een redelijk ongevaarlijk product, maar dat is het niet per se: Er zouden bijvoorbeeld schadelijke plasticizers uit kunnen lekken, of het zou slecht ontworpen kunnen zijn waardoor de kans te groot is dat er iets los komt en de gebruiker erin stikt. Voor die risico's ben je als importeur wel aansprakelijk. Niet dat een CE certificering je ontslaat van die verantwoordelijkheid, maar het maakt de kans dat je opdraait voor eventuele schade wel een stuk kleiner gezien je product tenminste voldoet aan de europese eisen.

Het is vooral wat je er mee wilt: gewoon girale transacties ontvangen en betalen lijkt me met geen enkele bank een probleem. Als je dingen wilt als ideal implementatie, pin-automaten, contant geld afstorten of iets dergelijks moet je wel gaan kijken naar de mogelijkheden. Als je werkt met veel kleine betalingen (webshop oid) dan loont het zeker om naar de verschillen te kijken. Als je gemiddelde factuur 1000 euro of iets dergelijks is zou ik niet malen om een paar cent meer minder per transactie, en wellicht juist wel kiezen voor een bank met fysieke kantoren. Op zich heb je aan die laatste meestal niets, totdat er iets helemaal fout gaat om wat voor reden dan ook.

There should not be any fee's that are larger than for a normal domestic transaction, but you must make the transfer in EUR. You can have a EUR account with your UK bank and have the money transferred to that. If you only have a GBP account, but the transaction is made in EUR, you will not pay any transfer fees but will lose some on the currency conversion. This varies a bit between banks, but it could be something like 1 or 2 percent below mid-market rates.

Ik zou bijna zeggen: doen. Wellicht is ze daadwerkelijk een katvanger, en hoe eerder dat stopt hoe kleiner de schade voor iedereen is.

Hoe betalen ze vervolgens? Klikken ze op een link, en gaan ze dan naar een tussenpagina waar ze bijvoorbeeld hun bank kiezen, en dan door naar een idealbetaling? In zo'n geval kun je gemakkelijk een factuurnummer oid in de link zetten, en dat gaat dan mee met de ideal betaling zodat je uiteindelijk de transactie terugzien inclusief dat factuurnummer.

Dat klopt natuurlijk. Als je maar goede kwaliteitseisen en controle hebt kun je prima iets in China laten fabriceren. Een A-merk smartphone, TV of wat dan ook wordt er gemaakt en is geen "meuk". De "goedkope meuk" is denk ik vooral wat mensen geleverd krijgen als ze bestellen via AliExpress, Wish, DX en dergelijke. Dat is bewust kiezen voor zo goedkoop mogelijk gemaakte producten, zeker als je voor de laagste prijs op zo'n platform gaat. Ze verkopen er ook heel goede producten, maar die zijn duurder, je ziet het verschil niet af aan de afbeeldingen, en je weet het eigenlijk ook niet helemaal zeker (tenzij iemand ervaring heeft met een verkoper oid). Het is natuurlijk wel een kwestie van nadenken: Maakt het uit als het plots kapot gaat? Bij een of ander bluetooth speaker prul denk ik dat dat zelden een issue is, maar ik ga geen setje remklauwen bij Ali bestellen en die onder mn auto monteren.

Het klinkt alsof er weer iemand structureel bezig is met dit soort praktijken. Samenrapen van informatie over wie, wat en welke handelswijze lijkt me verstandig. Ergens betwijfel ik of deze club zijn gelijk daadwerkelijk bij de kantonrechter zal gaan halen: het bedrag is een beetje op of onder de rand om te kunnen procederen als je als eiser niet 100% zeker van je zaak bent. Wellicht proberen ze gewoon te 'vangen wat ze kunnen' door een deel van hun ongewenst tot klant gemaakte slachtoffers genoeg te intimideren om tot betaling over te gaan, ook al is daar eigenlijk geen rechtsgrond (bewijsbare totstandkoming van een overeenkomst) voor. Speculatief denk ik ook niet dat dit het soort personen is dat zelf in een rechtszaal komt opdraven gezien ze liever buiten beeld willen blijven. Dat neemt niet weg dat ze een jurist in hun plaats kunnen sturen, al denk ik niet dat een -reputabele- jurist zich hieraan wil branden.