R.I.P. - Benm

Het is toch niemand te doen om die 2 euro? De issue is hoe de fout in de balans ontstaat en wat te doen om het kloppend te krijgen. Gemakkelijkste is denk ik die 2 euro als prive ontrokken te rekenen, waarbij je het risico loopt er 1 euro belasting over te betalen - lijkt me ook geen probleem :D

Er is natuurlijk een verschil tussen diploma's en vergunningen. Diploma's als 'sociale hygiene' die benodigd zijn om te werken in een alcoholverstrekkende toko stellen absoluut niets voor. Het kost vooral geld, de examens zijn zo simpel dat je na 1 keer vluchtig het lesboek doorbladeren er een ruime voldoende voor haalt. Daarover zou ik me absoluut niet druk maken. Vergunningen zijn echter een heel andere kwestie en die kunnen afhankelijk van de gemeente waar je zit best lastig te verkrijgen zijn. Bovendien zijn dat meer specifiek juridische kwesties waar je met gezond verstand alleen soms niet zo ver mee komt en beter af bent met advies van een jurist.

Het is lastig op waarde te schatten, maar medische claims zou ik sowieso niet maken. Stevia heeft bovendien het 'probleem' dat het slechts in beperkte hoeveelheden is toegestaan in voedsel. Daardoor krijg je wat 'rare' producten als frisdranken die gezoet zijn met stevia, maar daarnaast nog pakweg 70% van de hoeveelheid suiker bevatten die in de 'niet-light' variant zat. Formeel gezien is een reductie van 30% voldoende om iets 'light' te mogen noemen, maar praktisch gezien is 30% niet zoveel vergeleken met de >99% reductie in calorien die een frisdrank haalt met aspartaam, acetosulfaam of iets dergelijks aan kunstmatige zoetstof. Ik denk dan ook niet dat je de claim zou kunnen maken dat met stevia gezoete cola (of koffie etc) gezonder is dan de met aspartaam gezoete drank. Vergeleken met het gebruik van sucrose kan dat uiteraard wel, en misschien is het zelfs toegestaan: Je verkoopt niet de beste optie, maar minder slecht dan de slechtste, en als je een 30% reductie in suiker en/of energiewaarde haalt mag je het 'light' noemen.

Ligt het aan mij, of is het een vreemde keuze iets 'green sugar' te noemen en daarbij een blauwe huisstijl te kiezen? Bazzio heeft denk ik gelijk in zijn opmerking rond medische/gezondheidsclaims. Hier moet je echt mee oppassen, eigenlijk is het verstandig zulke claims helemaal niet te maken. Verder is het verhaal rond kcalorien en koolhydraten wellicht wat verwarrend. Dat komt bij dat kristalpoeder door de drager (erythritol), wat wel een koolhydraat is, maar chemisch gezien geen suiker. Overigens mag je de 0-kcal claim in de EU niet maken, het behoort iets in de orde van 0.2 kcal/gram te zijn - pakweg 1/20e van suiker - weinig, maar geen nul. En of cola met stevia een gezond product is? Vergeleken met de versie waar suiker in zit vast wel, al zal dat meer komen door de afwezigheid van suiker dan de aanwezigheid van stevia ;)

Ik zie er best kansen in. Uiteraard ben je niet de enige, maar idioot veel concurrentie is er ook niet. De propositie van 3.50 verzendkosten voor orders tot 50 euro en gratis verzending daarboven is bovendien aantrekkelijk vergeleken met veel andere 'boodschappenservices'. Als je om de hoek van een toko woont heb je er natuurlijk niet zoveel aan, maar zoiets geldt voor vrijwel elke productgroep. Persoonlijk zou ik best wel eens wat kunnen bestellen, de prijzen zien er redelijk uit en voor de bakstenen toko moet ik toch een blokje om rijden en tegenwoordig ook nog betaald parkeren. Of het blog mensen zal aanzetten om producten te kopen weet ik niet, maar het lijkt me sowieso wel aardige marketing. Ik kan me zo voorstellen dat mensen een recept zoeken en dan gebruik maken van de mogelijkheid om de ingredienten te bestellen. Wellicht is het een idee om het zo te maken dat je direct alle benodigde ingredienten in je winkelwagen kunt krijgen (en eventueel kunt verwijderen wat je al in huis hebt). Qua website vind ik de voorpagina op een of andere manier wat rommelig ogen, en een video over hoe je met stokjes moet eten lijkt me niet zo heel relevant. Verder zijn er altijd wel wat ditjes en datjes, maar qua concept klinkt het goed.

Dat heeft ook een beetje het vertrouwensprobleem: ik denk niet dat ik een site mn diigD ga geven om toegang te krijgen tot wat content. Ergens zou ik daarbij ook het idee krijgen dat de kans op toegang niet zo groot is, maar de kans dat over een jaar een aanslag voor het terugbetalen van tigduizend euro huur-, zorg-, koter- en weet-ik-wat-voor-toeslag in de bus valt vrij groot is. Uiteraard denk ik niet dat TS kwade bedoeling heeft, maar vragen om dit soort credentials maakt phishing wel kinderlijk eenvoudig. En mocht je je afvragen hoe gemakkelijk dat mis gaat: was dat nou www.eid.nl of www.ElD.nl?

Dat zal inderdaad wel eens voorkomen, maar echt waterdicht krijg je het toch niet. Als iemand willens en wetens een leeftijdscontrole wil omzeilen gaat dat hem gewoon lukken. Een creditcard is bijvoorbeeld ook te omzeilen door simpelweg een prepaid creditcard te kopen, dat kan desnoods anoniem.

Die figuren heb je er altijd tussen zitten. Als je een wat ouder marktplaats account hebt loop je het risico dat ze daarvan de gegevens ontvreemden (bijvoorbeeld door de server te hacken waarop het mailaccount dat je voor marktplaats gebruikt gehost is). Het vervelende is dat ze mensen oplichten die vervolgens meestal bij jou aan komen kloppen. Je kunt ze doorsturen naar de politie, die zal de aangifte wellicht wel opnemen maar of ze ooit hun geld nog terugzien betwijfel ik.

Een creditcardcontrole of andere symbolische betaling is een enorme drempel. Eerlijkgezegd zou ik nooit mn creditcardgegevens achterlaten tenzij ik daardwerkelijk wil betalen (iets bestellen of iets dergelijks). "Gratis" + cc gegevens vragen = 99% kans op scam. FB koppeling is wel een idee, al vraag ik me af of dat gaat werken voor "adult" content - ik denk niet iemand wil riskeren dat een dergelijke site wat op zn timeline kan posten oid, al kan ik me vergissen ;)

Dat extra aderpaar is absoluut een handige oplossing: De combinatie van ADSL en ISDN zal zeker lastiger worden, en het is inderdaad een technische kwestie. Voor ISDN lijnen heb je andere modems en andere apparatuur in de centrales nodig (annex B). Op zich is dat wel mogelijk, maar er zijn relatief weinig ISDN aansluitingen waardoor die gewoon een grote last zijn voor providers. Gebruikers van ADSL over annex B zullen dit geheid gaan merken: bestaande verbindingen zullen wel blijven werken, maar wellicht wel upgrades gaan missen waardoor de snelheid minder toeneemt dan bij annex A abonnees.

In de regel is het ook niet zo'n punt, tenzij die mensen gaan langskomen om die pakken te gaan passen. Overigens zou dat ook wel heel veel van retail weg hebben, en zou het me niet verbazen als men ertegen handhaaft.

Energieleveranciers doen dat inderdaad ook zo, althans, de mijn wel. Op het bankafschrift staat het BTW bedrag vermeld. Wat die telefoonrekening betreft is het wellicht lastiger. Men kan daar namelijk niet op voorhand bijvoorbeeld de kosten voor het komende jaar vermelden gezien die (mogelijk) afhankelijk zijn van je gebruik. Dat is bij energie natuurlijk ook zo, maar daar hanteren ze voorschotten en maken ze op het einde van een jaar de balans op. Bij telefonie doen ze dat normaliter iedere maand.

Ik snap het probleem wel: je wilt dit niet natuurlijk niet vragen om geen slapende honden wakker te maken, begrijpelijk. Vervolgens komt om de hoek kijken wat er in de praktijk gebeurd: Bij een webwinkel die zendingen in bulk ontvangt via de pakketpost en ze zelf in kleinere hoeveelheden wederverzend is er niet zo'n probleem. Strict genomen kan dat wel of niet mogen, er is domweg niemand die daar last van heeft en de gemeente gaat vragen om te handhaven. Ga je echter naar een situatie toe waarbij klanten regelmatig dingen komen afhalen (of passen etc) dan krijg je al snel een situatie met parkeer- of verkeersoverlast. Omwonenden zouden dat de gemeente kunnen vragen te gaan handhaven, en als ze daarbij de regels strict interpreteren (grote kans!) heb je wel een probleem. Lang verhaal kort: webshop runnin uit iets met een woonbestemming gaat vaak goed zolang er niemand last van heeft.

Helaas weet ik niet meer wat het was, maar ik heb dit wel eens gezien: Een factuur voor een jaar met daarop de bedragen zoals die ieder kwartaal afgeschreven zouden gaan worden. Ik neem aan dat werken per maand of kwartaal verder geen verschil maakt. Strict genomen denk ik dat het ook los staat van automatische incasso: Wat zou het bezwaar zijn om 1 factuur te versturen die in 12 termijnen betaald moet worden? Afgezien van het praktische punt dat mensen het gaan vergeten te doen zou je toch best kunnen vragen dat een factuur van 120 euro wordt voldaan met 10 euro per maand, voor het eind van iedere maand, gedurende een kalenderjaar?

Dat lijkt dan wel weer te kloppen met het spaanse IBAN. Wel apart dat ze nederland bestoken met deze spookfacturen... over zou het een nederlandse acquisitiefraudeur zijn die in zonniger klimaat is gaan wonen? :)

Als je je aan de wet wilt houden kun je aanbieden om onder rembours te verzenden. De kosten daarvan (18 euro!) mag je doorberekenen, wat in de meeste gevallen voldoende ontmoediging is om voor die optie te kiezen. Overigens is het in de praktijk wel een vreemd stuk wetgeving en zie ik ook niet zo snel een mogelijkheid waarbij je eraan wordt gehouden. Wat in theorie zou kunnen is dat iemand kiest voor vooruitbetaling, daarna de helft van het bedrag overmaakt, en vervolgens eist dat je het product opstuurt voordat hij de rest betaalt. Vervolgens kun je aanbieden om zijn aanbetaling terug te storten en zo de overeenkomst te ontbinden. Het lijtkt me stug dat iemand naar de rechter gaat omdat ie niet zn aanbetaling terug wil maar per se het product wil ontvangen en daarna de rest te betalen. Mocht het gebeuren kun je het pakje meenemen naar de rechtbank, en hem verzoeken cash mee te nemen voor het restant ;)

Dat iedereen het doet wil nog niet zeggen dat het in orde is natuurlijk ;) Formeel mag je niet meer dan 50% aanbetaling eisen of moet je een mogelijkheid bieden tot betalen op het moment van levering (of daarna). In de praktijk komt daar niet zoveel van terecht, iemand die niet vooruit wil betalen koopt het wel ergens anders.

De reden is me ook niet helemaal duidelijk, lijkt er soms op dat ze er gewoon weinig zin in hebben. Anderzijds kun je je inschrijven met een bedrijfsplan, en dat zo ambitieus maken als je wilt. Een geprojecteerde omzet van 20k, >3 dagen per week fulltime bezig zijn etc, dan zullen ze je inschrijving wel accepteren (en heb jij het kvk nummer dat je graag wou). Dat er vervolgens van die ambities niet zoveel terecht komt is ondernemersrisico ;) Je zou misschien denken dat ze daar achter komen, maar in de praktijk gebeurd het voor zover ik weet vrijwel nooit dat iemand gedwongen wordt uitgeschreven: er zijn zat slapende eenmanszaakjes met letterlijk 0 omzet per jaar.

Of ze de expertise hebben durf ik niet te zeggen, maar veel keus heb je er niet in. Overigens zul je een hoop topics vinden rond dit onderwerp, maar waarschijnlijk niet het antwoord wat je zoekt. Er is geen objectief of consequent criterium dat alle kvk's gebruiken om iets wel of niet in te willen schrijven. Raar maar waar.

Tja, hoe vaakt ontstaat een woningbrand door een ondeugdelijk sierraad? Qua richtlijnen heb je verder wel gelijk, ik kan me voorstellen dat je moet waarborgen dat er geen schadelijke stoffen in zitten en dergelijke.

Dat verschilt nogal per leverancier, kwestie van duidelijk afspreken. Voor een klein pakje als een proefzending van niet meer dan een paar kilo is het vrij gebruikelijk EMS te gebruiken. Dat kost ongeveer us$35 voor een pakje tot een kilo en daarboven wat meer, en hoef je, voor zover ik weet, nooit achteraf af te rekenen.

Misschien ver gezocht, maar zou er in dit geval geen sprake kunnen zijn van marge-regeling? Je koopt feitelijk iets in bij een kok voor zeg 80 euro inclusief btw (mix van 6 en 21%), en verkoopt het voor 100 euro. Over die 20 euro zou je 21% moeten afdragen. Of dit in deze situatie mag durf ik niet te zeggen: de marge-regeling is er primair voor 'gebruikte goederen', waaronder bijvoorbeeld oudere auto's maar ook kunstwerken en dergelijke vallen. Er zijn wel zaken die er expliciet niet onder vallen, maar daarin wordt iets als catering niet genoemd. Feitelijk zou de dan 'tweedehands eten' verkopen, wat nogal onsmakelijk klinkt maar dat maakt iets niet fiscaal onmogelijk.

Waarom zeg je het dan wel? http://rawandfrutas.nl/category/selderijsap/ Niet dat je de enige bent die dergelijke claims maakt, maar als verkoper van het product mag het gewoon niet.

Als je je klant een koerrier laat sturen hangt dat af van de belastingregels in het land van bestemming. Stuur je iemand uit nederland dan is het denk ik eenvoudiger te verantwoorden. Vliegtickets met een korte retourtijd zijn meestal aanzienlijk duurder dan retourtjes waar bijvoorbeeld een weekend in valt. Het prijsverschil kan dusdanig zijn dan het goedkoper is te blijven tot en met het volgende weekend, zelfs als je $100 per dag betaalt voor hotel en maaltijden. Dit zou je eventueel hard kunnen maken middels screenshots van boekingssystemen waaruit duidelijk blijkt dat een korte retourvlucht bijv $2500 kost terwijl eentje met 3 dagen langer verblijf voor $1500 te koop is. Er lijkt me strict genomen geen reden waarom je er niet voor mag kiezen een koerrier wat langer te laten verblijven als dat totaliter kostenbesparend is. Wat die koerier (voor prive rekening) doet terwijl hij wacht op zn terugreis van pakweg seoul naar amsterdam is verder zijn prive-aangelegenheid.

Het is maar hoeveel je ervoor over hebt natuurlijk. Op een gegeven moment wordt het denk ik aantrekkelijk om een koerrier te gaan sturen, dwz iemand die persoonlijk met je pakket het vliegtuig neemt en het aflevert. Als je pakket 15.000 euro waard is en de premie 10% bedraagt zit je al aan voldoende voor een retourtje bangkok met 500 euro vergoeding voor de bezorger. Op zich is dat per uur slecht betaald, maar wellicht zijn er avontuurlijke studenten?