R.I.P. - Benm

Dat is een lastige. Factuurnummers moeten opvolgend zijn, maar je mag wel meerdere reeksen hanteren. Ik weet niet of er een precedent is voor de situatie waarbij per maand een nieuwe reeks wordt gebruikt, maar ergens lijkt me de technische beperking wel een mogelijke verklaring. Je zou de situatie ook aan de inspecteur kunnen voorleggen. Die opeenvolgende factuurnummers zijn ter bestrijding van fraude, maar je hebt een redelijke legitieme reden om het per maand te willen nummeren. Wellicht is het zo'n probleem zolang je maar een gedegen administratie bijhoudt. Wat je met de facturen uit het verleden moet is een andere kwestie. Als de onderneming voor de overname vanuit amerika bedreven werd en op een gegeven datum is overgegaan naar nederland kan het goed zijn dat alles van voor die overname, fiscaal gezien, geen issue in nederland is omdat de activiteiten niet in nederland plaatsvonden.

Als je toestemming vraagt is er niets aan de hand natuurlijk. Maar heb je dat niet gedaan en de klant vraagt om verwijdering zou ik dat gewoon onmiddelijk doen en niet eens piekeren of je op een of andere manier juridisch correct bezig bent door ze te laten staan. Geen herkenbare zaken scheelt natuurlijk ook, maar in geval van grote meubels wordt dat een beetje lastig - de binnenkant van de meterkast zie je niet vanaf de straat ;)

Waarom vraag je je af of hij het je kan verbieden? Ik vind het nogal lomp zulke foto's uberhaupt voor marketingdoeleinden te gebruiker zonder daarvoor eerst expliciet toestemming te vragen. Wellicht heeft die klant je wel toestemming gegeven voor het maken van de foto's (dat hoop ik althans), maar in de veronderstelling dat die bijvoorbeeld bedoeld waren om te verifieren dat het werk correct uitgevoerd was, voor interne opleiding of iets dergelijks.

Anderzijds kun je natuurlijk wel verzoeken een beveiliger/receptionist/bouncer vragen te tekenen voor ontvangst van een brief. Fotootje maken waarop die persoon en het pand duidelijk te zien zijn zou bewijs genoeg moeten zijn dat je op tijd hebt opgezegd. Vermoeddelijk verhuizen ze de hele operatie van gouda naar maastricht als mensen er een gewoonte van maken :D

Het is inderdaad lastig met deze bedragen. Als je 2 euro (incl btw) wilt overhouden kom je ongeveer aan een consumententarief van: 2.50 - 2.60 iDeal 2.40 - 2.45 PayPal 3.00 apple/google/etc Beste oplossing zijn bitcoins, maarja, die zijn nog niet in voldoende gebruik om het heel handig te maken (al kun je ze wel accepteren just in case, heb je geen of ca 1% transactiekosten afhankelijk of 2 euro meer of minder dan 0.01 btc is).

Van 1.50 incl blijft ongeveer 0.75 excl over. Maar die 1.50 is dus de grens waarboven je moet aantonen dat iemand expliciet toestemmig heeft gegeven voor betaling via sms (dwz niet alleen een sms sturen maar eerst op de site akkoord gaan met die gang van zaken). Blijkbaar kun je dan tot 3.00 euro vragen waar iets van 1.60 van overblijft. Hogere bedragen werken niet bij alle operators, dus kun je niet betrouwbaar inzetten. Reputatie is wel een lastig ding. In het begin werkte het goed, bijvoorbeeld betalen via sms voor het downloaden van een bestand. Toen die spelletjes erop zijn gedoken waar je meerdere smsjes van kreeg (bijv voor 15 euro per week) is het helemaal misgelopen, zeker gezien mensen ook wel eens ongevraagd aan die diensten kwamen en er niet meer vanaf kwamen. Zelf heb ik het hele betaal-sms gebeuren geblokkeerd via mn telco, en ik vermoed dat dat voor veel mensen geldt gezien er nogal wat aandacht in de media voor was.

Ik heb hier in het verleden wat programmeerwerk voor gedaan, en de bedragen zijn inderdaad beperkt. Voor zover ik weet is het maximale bedrag voor de consument momenteel inderdaad 1.50, inclusief btw, exclusief de kosten van de sms die je moet sturen om de betaalde sms te ontvangen. Gebruiksvriendelijk is het wel, maar ook nogal prijzig: Afhankelijk van de aanbieder houd je ongeveer de helft van het consumententarief over.

Dat is natuurlijk zo - als je de cijfers niet kent weet je het nooit zeker. Anderzijds zou het wel vreemd zijn als er veel van dit soort zaken jarenlang verlieslatend de deuren open houden, en zelfs zichtbaar investeringen doen aan het pand en dergelijke.

Dat gaat hem echt niet worden. Gezien de oppervlakte die een supermarkt huurt met navenant bedrag zal de verhuurder niet onder de indruk zijn. Misschien krijg je de kans om voortijdig je huurcontract op te zeggen, maar meer dan dat zal er echt niet in zitten. Vriendelijk omgaan met het personeel van die supermarkt lijkt dan een betere aanpak. Die zullen als loondieners niet zoveel moeite hebben om klanten door te sturen als ze zelf iets niet kunnen leveren.

Ik gok dat de slagingskans ongeveer overeenkomt met het kaliber wapen waarmee je op de stoep staat ;)

Cool - zie ik daar nou gewoon een iframe? :D

Waarschijnlijk kun je daar met webmaster tools nog wel wat voor regelen (zorgen dat google je de juiste versie pakt, goede metatags aanbrengen etc). Vervelend is vooral dat je dat allemaal moet doen om google te pleasen. Ik denk niet dat het internet beter wordt van pagina's die ontwikkeld worden met als hoofddoel doen wat google wilt, en content en vormgeving op de tweede plek zetten.

Het geldt voor zover ik weet alleen bij zoeken vanaf een mobile device - en in google termen betekent dat een smartphone. Tablets vallen er niet (echt) onder, althans niet als je de verdere documentatie bekijkt. Ergens is een 'we gaan het zien' houding helemaal zo gek nog niet, bij een terugval in nuttige bezoekers kun je altijd nog overwegen een site opnieuw te ontwerpen met een stukje responsive design. Bovendien vraag ik me af of gebruikers er blij mee zijn - ze krijgen nu gebruikersvriendelijkere maar minder relevante zoekresultaten op hun mobiles. Daarnaast is het de vraag of google de standaard zoekmachine blijft op iphones: de kans is aanwezig dat dat binnenkort bing is.

Dat zou ik toch anders formuleren, tenzij advocaten tegenwoordig officiele opsporingsdiensten zijn ;) Sowieso is het vaag wanneer je iets verstrekt: Aan de politie als ze er gewoon om vragen, of alleen als ze met een gerechtelijk bevel komen? En waarom wel aan de politie maar niet aan een willekeurig ander persoon die op dat moment nog exact dezelfde (lees: geen) rechtspositie heeft?

Ik heb het idee dat deze situatie veel voorkomt. Als ik zo naar de (buurt)winkelcentra kijk waar ik kom zit er meestal zowel een bloemist als een supermarkt die bloemen verkoopt, meestal vrij dicht bij elkaar. Cijfers kan ik natuurlijk niet zien, maar vaak is dat al jaren zo, dus ga ik er maar even vanuit dat het rendabel is. Wat ik in jouw geval zou doen is eens langsgaan bij winkels in een soortgelijke situatie in een andere gemeente (dwz geen directe concurrenten) en vragen hoe zij ermee om zijn gesprongen. Overigens denk ik dat Hans wel een punt heeft: mensen die op zoek zijn naar bloemen of planten gaan niet naar de supermarkt. Het publiek dat ze daar koopt 'neemt ze even mee' maar de kans is groot dat ze anders uberhaupt niets gekocht hadden.

Ik zie dat je de mogelijkheid biedt om de adresgegevens eventueel ook deels afgeschermd te verstrekken. Wellicht is het een idee om daar nog een zekerheid bij in te bouwen waardoor je die gegevens alsnog prijsgeeft bij een vermoeden van fraude. Dat zou bijvoorbeeld kunnen zijn als er een x-aantal mensen online om vragen, of aangifte van gedaan hebben bij de politie. Zeker in combinatie met de bankrekening-check geeft dit denk ik een heel aardig opsporingsmiddel: je hebt de set gegevens waarmee je kunt bewijzen dat de eigenaar van winkel x en bankrekening y fysieke toegang heeft tot adres z. Uiteraard kan dat alsnog een katvanger zijn, maar je hebt de mogelijkheid dit veel sneller op te helderen dan wanneer mensen via hun bank moeten gaan uitvogelen op welk adres een bankrekening geregistreerd staat, en dan is het nog maar de vraag of dat adres wel klopt. Als je eenmaal een bankrekening hebt kun je bijv eenvoudig verhuizen zonder dat door te geven, iets dat jarenlang probleemloos te handhaven is mits de nieuwe bewoners niet gaan klagen over de onterecht bezorgde post. Hoewel het concept in beginsel gevoelig is voor katvangers kan het daarmee wel een soort afschrikwekkend middel zijn: als je de katvanger speelt weten gedupeerden je razendsnel te vinden.

Ik denk inderdaad dat ieder keurmerk dat probleem heeft, en daarnaast worden ze natuurlijk ook gewoon zonder enige toestemming gekopieerd of nagemaakt op malafide webshops. Over de prijs valt verder niets te klagen trouwens, die is echt heel netjes en in proportie met de geleverde dienst - bij veel keurmerken heb ik daar nl wel mn twijfels bij. Overigens denk ik dat het voor katvangers wel -iets- toevoegt: de klant heeft snel toegang tot de fysieke adresgegevens van de katvanger, iets dat normaliter niet altijd het geval is. Bij oplichting is daar via de bank uiteindelijk wel achter te komen, maar dat kan soms lang duren. Direct verhaal kunnen gaan halen kan misschien wel helpen om een katvanger sneller te laten stoppen.

Ik vind het een leuk concept, maar heb er wel een bedenking bij: Hoe ga je om met katvangers? Malafide webshops maken vaak gebruik van de bankrekening van een katvanger, meestal een of andere sloeber die voor een paar tientjes zijn rekening en bankpas overhandigt aan de oplichter. Nu lijken me de schriftelijke verificatiemethoden me fraudegevoelig gezien iemand die katvanger ook wel even een code kan laten doorgeven en voor een brief kan laten tekenen. Als je persoonlijk langs gaat het en blijkt een of ander drugspand te zijn zul je wel onraad ruiken, maar per post?

Die fiscale voordelen lijken me niet aanwezig, ik neem aan dat je voor de inkomstenbelasting geen ondernemer bent, maar wel voor de omzetbelasting. Maar goed, wellicht is het gewoon regeltjes land en mag je geen (inactief) bedrijf voeren als je bijstand ontvangt. Blijft de vraag of uitschrijven zo'n probleem is: als je maar zeer incidenteel activiteiten verricht kun je dat zonder kvk registratie wel blijven doen. Het aankopen van bijvoorbeeld een journalistieke foto van een particulier is niet zo heel ongebruikelijk.

Dat zal in de praktijk wel vaak gebeuren: Een bestelling 'komt gewoon door de douane' zonder dat er btw of invoerrechten over geheven worden. Logischerwijs kun je dan ook geen btw aftrekken. Je kunt het dus wel boeken als kosten als de facturen verder in orde zijn, maar geen btw verrekenen als je die niet betaalt. Wat nogal vaak gebeurd is dat de factuur per mail oid gaat, tewijl het goed verzonden wordt met een lage waarde op het douanelabel waardoor geen btw of invoerrechten worden geheven. De verkopers van aliexpress doen dat natuurlijk vooral om de particuliere klant niet op te zadelen met de btw, terwijl dat als ondernemer geen bezwaar is. Als je het 'goed' wilt doen kun je de leverancier vragen de werkelijke waarde van de goederen op het label te vermelden, waarna je van de douane een rekening voor de btw krijgt, die vervolgens weer aftrekbaar is. Netto schiet je er niets mee op natuurlijk, maar formeel is het de correcte methode.

Op het moment dat het OM iets gaat doen en de strafrechter iemand daadwerkelijk veroordeelt. Dat gaat echter pas gebeuren als het standaard-riedeltje "is een civiele zaak, ik vorder u het bureau te verlaten!" bij de politie verdwijnt op het moment dat een gedupeerde ondernemer aangifte wil doen. Het is gewoon zaak dat die aangiftes netjes opgenomen worden. Bij een enkel geval hoeft daar niet eens zoveel mee te gebeuren, maar als er bijvoorbeeld 100 aangiftes tegen 1 partij binnenkomen moet er gewoon werk aan de winkel zijn.

Eerlijkgezegd vind ik dit een zwak verhaal. In de branche is het eerder gebruikelijk dat een prospect een offerte krijgt voor het realiseren van een website, en daar op het moment dat het hem uitkomt wel of niet mee akkoord kan gaan. Geldigheid van offertes is normaliter minstens 14 dagen. Als de klant zelf aangeeft haast te hebben en meteen een overeenkomst te willen tekenen kan dat natuurlijk. Als ie er dan alsnog vanaf wil zien maar er zijn al werkzaamheden uitgevoerd is het betalen voor wat reeds gedaan is, en daarna nog steeds geen probleem. M.I. is er geen enkel bonafide bedrijf dat een klant een website in de maag splitst waar die klant niet op zit te wachten. Zelfs als de overeenkomst er is, geldig tot stand is gekomen etc, maar er nog geen werkzaamheden zijn verricht is het zelden een probleem - vrijwel niemand zit te wachten op 'vechtklanten'. En dat er in 3 dagen tijd kosten van duizenden euros zijn gemaakt maak je mij ook niet wijs: Als zou je er acuut iemand fulltime op zetten gedurende 2 werkdagen zit je aan 16 uur, wellicht 1200-1600 euro maximaal.

Het is lastig, zeker als je fraude moet bewijzen. Het bewust verkopen van een slecht product tegen een hoge prijs is laakbaar, maar in principe niet strafbaar. In dat geval moet je het hebben van wanprestatie, maar ook dat lijkt (te) moeilijk te bewijzen. Als een contract onder valse voorwendselen tot stand komt is er wel sprake van fraude, maar daar gaat het OM niets aan doen. Dat neemt niet weg dat indien je kunt aantonen dat er gefraudeerd is (handtekenig gekopieerd oid) een rechter de overeenkomst best kan ontbinden zonder dat er veroordeling voor fraude nodig is. Dit kan eventueel nog best volgen nadat het ontbonden is, als het OM eens van zn gat af komt.

Daar zit wat in, enige dat ik ermee wil zeggen is dat LED verlichting een tamelijk onhandig product is om als abonnement te verkopen. Overigens kan het wel prima marketing zijn als het echt goed werkt en nooit meer stuk gaat. De klant waar je het plaatste zal niet terugkomen, maar heeft wellicht genoeg kennissen die het ook wel zien zitten... maar dat is nogal bezijden het idee van abonnementen en meer een algemene waarheid ;)

Dat sowieso, zeker als de markt veranderd. 'Apple' is op zich een idioot slechte naam voor een toko in computers en telefoons, maar toch een heel sterk merk geworden. Ik vermoed dat het iets met producten die met een i beginnen van doen heeft :)