R.I.P. - Benm

Misschien is het cynisch, anderzijds hoor je genoeg verhalen van mensen die overduidelijk zijn opgelicht en daarvan geen, of alleen met zeer grote moeite, aangifte kunnen doen. Dat geeft toch een beetje het idee dat de politie er niet bepaald op zit te wachten. Hoe dat witwassen precies zit weet ik niet, maar het bericht vermeld het wel expliciet. Het zou natuurlijk kunnen gaan om btw ontduiking, of wellicht om het niet betalen van inkomsten of vennootschapsbelasting door met de noorderzon te vertrekken voordat de belastingienst het met harde hand komt halen.

Mooi om te lezen dat er een paar fraudeurs zijn aangepakt. Enige wat me wel een beetje dwars zit: waarom deze wel, en vele andere niet? Wellicht omdat ze het behaalde geld probeerden wit te wassen en de staat daardoor geld misliep?

Ik vermoed dat de balen dat ze destijds vergeten zijn zoiets overeen te komen, maar op dat vlak hebben ze natuurlijk dikke pech. Als ze het spul ook niet terug wilt nemen zul je er toch iets mee moeten, en proberen te verkopen lijkt me dan een logische stap, ook al is de fabrikant daar niet blij mee. Het lijkt erop dat ze je proberen te intimideren om je verlies te nemen en het spul weg te kiepen, maar naar aanleiding van jouw verhaal hebben ze niets om op te staan. Je kunt natuurlijk terugdreigen met het online zetten van hun intimidatiepoging richting jou - mochten ze echt niet ophouden met zagen dan maken ze het erger voor zichzelf. Overigens zou ik het niet daadwerkelijk doen (dat online zetten, ermee dreigen kan altijd), daar komen wel eens problemen van.

Dat zou mee kunnen spelen, er is geen vakbond die stennis gaat stoppen, en staken heeft natuurlijk ook geen zin (kost je geld, lullig voor je klanten die waarschijnlijk permanent verkassen). Anderzijds is de belastingdienst feitelijk gewoon een bedrijfsrisico. Ik zie het altijd een beetje als regen: Balen, maar je doet er gewoon niets tegen, afgezien van verkassen naar een land met beter klimaat. Wat bij dit soort maatregelen als onrecht voelt is dat men van zins is beleid uit te voeren dat niet zal werken: Je pakt het voornamelijk de 'wenselijke zzper' mee, degene die gewoon een toko heeft, meerdere klanten, geen gezagsverhouding en dergelijke. Ondertussen laat je de 'onwenselijke zzper' gewoon voortbestaan, als postbode, gedoogd door de belastingdienst ondanks gezagsrelatie en enkele opdrachtgever. En die laatste groep gaat er echt niet mee stoppen, die hebben helemaal geen keus en zitten door investeringen (in voertuigen etc) gewoon ramvast. Enige dat gebeurd is dat ze netto nog minder gaan verdienen.

In de toegestane gezondheidsclaims is de laatste jaren flink wat veranderd. Grofweg komt het erop neer dat de claims waar moeten zijn, wetenschappelijk onderbouwd. De europese commissie heeft een register van stoffen met bijbehorende toegelaten gezondheidsclaims. Let wel dat dit alleen op gezondheidsclaims slaat, niet op andere aanprijzingen. Je mag best iets marketen als 'ruikt lekker' zonder daar onderzoek naar te doen, maar niet een claim als 'voorkomt kanker'. Uiteraard zijn er genoeg tamelijk grijze gebieden, bijvoorbeeld 'goed voor het humeur'. Zo'n claim kun je ergens uitleggen als wat koffie smorgens doet (niet bewezen, algemeen aanvaard), maar ook als een werking vergelijkbaar met een anti-depressivum (waarvoor geen kruid officieel gekwalificeerd is). Als je het zonder dergelijke claims op de markt wilt brengen rest alleen het criterium voedselveiligheid. Dat is echter minder triviaal dan het lijkt, als er een ingredient in zit dat niet GRAS is heb je mogelijk al een probleem.

Dat ze geen stoffen mogen bevatten die schadelijk kunnen zijn voor de gezondheid is denk ik een probleem, afhankelijk van hoe de wetgever dat precies gaat uitleggen. Vanuit toxicologie is 'it is the dose that makes the poison' een vrij bekend concept. Probleem is dat allerhande plantenextracten stoffen bevatten die in grote concentratie schadelijk zijn. Als het je verder niet om marketing van doen is maar puur om distributie van bepaalde stoffen zou je ze mogelijk kunnen markeren als 'niet voor inwendig gebruik'. Wat de consument er dan verder wel mee moet doen is vaag, maar als ze het innemen met schadelijk gevolg is dat in zo'n geval minder jouw probleem.

Dat is wel vaker zo, en in "arme" landen is iets als macdonalds natuurlijk een luxeproduct. Je ziet dat fenomeen ook wel in azie, zelfs in relatief ontwikkelde landen als maleisie. De producten bij de mac zijn daar meestal iets goedkoper dan hier, maar duur vergeleken met locale restaurantjes, eetstalletjes en dergelijke. Uiteraard wel iets om rekening mee te houden, klanten zullen mogelijk meer voor de 'experience' gaan dan voor het goedkope eten. Ik heb wel eens een bruiloftsgezelschap bij een macdonals zien eten, en begreep later dat men daar zelfs een speciaal arrangement voor aanbood.

Binnen de SEPA landen moet je inderdaad kiezen voor SHAred, waarna de transactie hetzelfde kost als een binnenlandse overboeking. Zakelijk is dat meestal niet gratis, maar het kost slechts een paar cent.

Een beetje laat, maar wellicht van algemeen nut: Daar heb je niet zoveel aan: 1 robots.txt bestandje plaatsen en internet archive verwijderd je site uit hun systeem, inclusief alle vroegere versies!

De keuze voor een dergelijk land kan ik me ergens wel voorstellen. In het westen is de fastfood markt verzadigd, we hebben genoeg burger kings, macs en domino's om de vraag aan te kunnen, en er is niet zoveel extra markt aan te boren voor een nieuw initiatief. Mogelijk is een belangrijke hobbel in dergelijk landen die van bureaucratie en/of corruptie. Zoiets is lastig te begroten, maar het kan praktisch gewoon zo zijn dat je iemand moet omkopen om geen 40 jaar op een vergunning te wachten. Anderzijds kun je je op die manier ook wel weer ontdoen van controleurs op dergelijke vergunningen, maar dat is en blijft glad ijs.

Hoe groot is de omzet cq winst die de maandelijkse orders van deze klant je opbrengen? Dat het systeem 50 euro per factuur kost lees ik, maar het is nogal relevant of dat 50 op 500 of op 50.000 euro is.

Het is wel even zaak om echt duidelijk te krijgen waar ze nou mee akkoord zijn gegaan. Zoals ik het lees is dat WEL met het logo, maar NIET met de uitingen op basis van dat logo. Vervolgens hebben ze het logo ook niet gebruikt voor hun website, maar dat staat er een beetje los van. Ik weet niet of je in je offerte gespecificeerd hebt welke kosten er waren voor het logo en welke voor het overige. Als dat wel het geval is kun je het logo sowieso factureren. Het overige wellicht ook: "niet mooi vinden" wil niet zeggen "niet betalen", al vraag ik me af of je dat mogelijk zelf zo hebt gelaten door het niet alsnog aan te passen. Anderzijds lees ik feitelijk een verhaal van iemand die heel veel moeite heeft gedaan voor 680 euro, en er wellicht verstandig aan heeft gedaan gewoon met deze "klant" te stoppen gezien meer werk erin steken toch nooit tot een oplossing had geleid. Dan zou ik ergens zeggen: zorg dat je voor dat logo betaald krijgt, en nooit meer zaken doen met die club!

Ik zou dat accepteren. Blijkbaar heeft die designer er geen zin meer in als ie een dergelijk aanbod doet. Het zou kunnen komen door een verschil in verwachtingen of iets dergelijks, ik neem aan dat hij wel de intentie had om een site te leveren voor het besproken bedrag, maar daar niet uitkomt. Volledige restitutie van je aanbetaling vind ik dan een zeer net aanbod, want ik neem aan dat hij er wel werk aan verricht heeft, zei het zonder het gewenste resultaat.

Op zich wel, maar wat als je iets wilt verkopen waarvan de koper echt anoniem moet blijven? Dat kan uiteraard iets volkomen legaals zijn met de beste intenties, maar hoe zou je dat 'netjes' kunnen oplossen met de belastingen/administratie? Ik neem aan dat je er wel btw over moet rekenen, maar geen factuur kunt maken. Bij een digitale dienst lijkt me het echter vreemd om een kasstelsel te hanteren, of is dat in zo'n geval toegestaan?

Het is natuurlijk de vraag of zulke termen beschrijvend zijn of niet. In hoeverre dat geval is verschilt per exemplaar, maar je zou iets als 'turbo' best mogen gebruiken als het gaat om welk voertuig dan ook. Als er geen voorcompressie plaats heeft in het motorsysteem ervan is dat misschien wel misleidend, maar geen inbreuk op een merk. Iets soortgelijks zal m.i. gelden voor methoden om brandstof in te spuiten die niet langer gepatenteerd zijn.

Vraag is misschien wel of het nog aansluit op de markt van dit moment. Stel dat je je iets echt anoniem wilt verkopen, en daarom betaling in bitcoin accepteert. Dan heb je helemaal niets van de koper, niet eens het land van herkomst. Als je dat fiscaal netjes wilt doen is het toch lastig. Uiteraard kun je aannemen dat je klanten ofwel particulier zijn, ofwel van buiten de EU afkomstig zijn waardoor je btw moet rekenen, maar is zoiets dan acceptabel voor de blastingdienst?

Goede ervaring mee? Overigens werken die (nog) niet in china, dus voor deze zaak lost het niet zoveel op. Wel hong kong, kan handig zijn.

Tja, poging tot oplichting zullen we er dan maar van maken? En of de persoon die de poging doet een oplichter is: vast wel, ik denk niet dat dit soort zaken vaak bij 1 delict blijven.

Vooraf laten (aan)betalen werkt natuurlijk het beste, dat lijkt me logisch. Het gaat meer om situaties waarbij je dat mogelijk niet wilt, of meer, waarbij je klanten dat niet willen. Een goed compromis kan zijn om bij de eerste bestelling vooruitbetaling de vragen, en daarna bestellingen van vergelijkbare waarde wel op rekening te leveren. Aanbetaling, ook al is het maar een klein deel, helpt ook dit soort fraude/oplichting te voorkomen: Ook al is de aanbetaling maar 10%, als je dat via ideal of overboeking laat doen heb je wel de bankgegevens van de besteller. Dat helpt niet echt tegen mensen die de resterende 90% niet betalen, maar wel tegen dit soort identiteitsfraude, gezien de oplichter geen overboeking vanaf een rekening van de BV in kwestie kan uitvoeren... of wel, maar dan heeft die BV een serieus probleem ;)

Het verschilt denk ik welke optie je kiest: Ga je voor een abo met een maandelijks bedrag dan zal dat denk ik per maand betaald moeten worden (nooit gezien dat ze korting bieden bij een jaar oid, dus zal wel niet kunnen). Andere optie is om mail credits te kopen, die kun je zo lang gebruiken als je wilt. Mail credits zijn echter wel veel duurder als je vaak (wekelijks oid) nieuwsbrieven stuurt naar meer dan een paar honderd ontvangers.

Vaak werken die tarieven met een staffel en minima dus is het niet zo gemakkelijk in te zien. Je ziet dan iets als 1.5% tot $2000 met een minimum van $20, en bijv 0.5% op het bedrag boven $2000, en wellicht 0.1% over >$100k. Paypal is een verhaal apart, maar als men dat accepteert is het in de regel voordeliger dan een banktransactie voor bedragen onder ca $500.

Als het alcohol betreft heb je daar natuurlijk wel een goede reden voor. Tonen is op zich voldoende, maar dat gaat bij een online bestelling niet. Ik vraag me alleen af hoe het nu in nederland wettelijk zit: moet de koper meerderjarig zijn, of degene die het pakket in ontvangst neemt? In de VS is het in ieder geval zo dat het niet mag worden afgegeven aan minderjarigen, maar hoe het hier exact zit?

Dat ze het domein gepikt hebben maakt het natuurlijk tricky. Finale check zou zijn of het leveringsadres overeenkomt met het kvk adres, maar dat is bij legitieme orders lang niet altijd het geval, en daar kunnen legitieme redenen voor zijn. Overigens denk ik dat die BV in kwestie er verstandig aan zou doen aangifte te doen van identiteitsfraude, en ook de domeinnaam alsnog te claimen via SIDN. Het kan zijn dat ze geen activiteiten naar buiten uitvoeren, maar zullen er ongetwijfeld last van krijgen. Wat krijg je terug als je bij sidn de houdergegevens van het domein controleert? Ik neem aan niet de gegevens van de bv waarmee je van doen dacht te hebben?

De winstmarges voor supermarkten verschillen enorm qua product. Voor basisproducten als een liter huismerk melk is de winstmarge nabij nul, terwijl het voor een cosmetisch product als deodorant of shampoo gerust 50% kan zijn, in dezelfde winkel. Over het algemeen kun je wel stellen dat de marge op basisartikelen laag is en die op convenience producten aanzienlijk hoger, al zijn daar altijd uitzonderingen op. Denk bijvoorbeeld aan de retailmarge op een pakje sigaretten - absoluut convenience, maar de retailmarge daarop is voor een kleine winkel maar een paar procent.

Er zal niet zoveel forum software zijn waarbij het per gebruiker instelbaar is wat de rechten zijn. Veel software maakt het echter wel mogelijk zoveel gebruikersgroepen te maken als je wilt, en die vervolgens rechten naar smaak te geven. Als je het normaliter uitzonderlijke geval hebt dat je 1 gebruiker heel specifieke rechten wilt toekennen kun je voor die ene gebruiker een aparte groep aanmaken en het op die manier alsnog regelen.