ronaldinho

Over de (on)mogelijkheden van het gebruik van studie-uren voor het urencriterium is al eens het een en ander gezegd. Een hele korte samenvatting: meestal tellen de uren besteed aan een MBO-opleiding niet mee voor het urencriterium. Voor wat betreft de onderbouwing van de uren: je moet aannemelijk maken dat je tenminste 1225 uur aan de onderneming hebt besteed. Daarvoor geldt de vrije bewijsleer, dus het mag op alle mogelijke manieren. Het komt daarbij aan op geloofwaardigheid: hoe betrouwbaar is het om na een half jaar nog eens te bedenken wat je allemaal hebt gedaan? Daarvoor ga je toch op zoek naar informatie die op een of andere manier is opgeslagen: telefoonrekeningen, emails, je kilometeradministratie (de tijd die je onderweg bent geweest voor een zakelijke afspraak telt immers ook mee). Alleen zaken die alleen maar in je hoofd zitten kunnen niet bijdragen aan de onderbouwing. Daarbij wordt uiteraard ook gekeken naar je andere bezigheden: het helpt niet om dagelijks al 13 uur met andere zaken dan de onderneming bezig te zijn. Immers: hoe onwaarschijnlijker, hoe beter de onderbouwing moet zijn.

Dit is het deel waar je op moet focussen. Een lening verstrekking maakt nog geen onderneming, pas als je een onderneming hebt in welk kader je een lening verstrekt, kan die lening tot box 1 behoren. Bij films wordt al snel de link gelegd met film-CV's, waarbij de commandieten doorgaans niet als ondernemer worden aangemerkt. Je zult dan dus aan het werk moeten om duidelijk te maken dat wel sprake is van een onderneming. Pas daarna kun je de vraag beantwoorden waarom je van mening bent dat het verstrekken van de lening onderdeel is van die ondernemingsactiviteiten. Krachtig argument daarbij is dat de ondernemingsactiviteiten afhankelijk zijn van de activiteiten van de schuldenaar, welke activiteiten zonder de financiering niet mogelijk zouden zijn (bijvoorbeeld: om films te maken heb je een cameraman nodig, die cameraman heeft een camera nodig om te kunnen filmen en heeft geld nodig om die camera te kopen - zonder lening geen camera en zonder camera geen film, dus om de ondernemingsactiviteiten uit te kunnen voeren, moet de lening worden verstrekt). Mijn indruk is overigens dat de activiteiten tot op heden weinig hebben opgeleverd? Dan wil je misschien ook niet teveel discussie over de lening, als daarmee juist de vraag ontstaat of de activiteiten uberhaupt wel een onderneming of werkzaamheid vormen (er moet immers wel winst te verwachten zijn).

Het probleem is vaak dat er zowel goede als slechte kanten aan (o.a.) voedsel zitten. Zuivel bevat voedingsstoffen die absoluut noodzakelijk zijn (denk aan calcium) en daar door het lichaam relatief eenvoudig en efficient uit te halen zijn. Daarnaast kan het echter een negatief effect hebben op bijvoorbeeld de cholesterolverhouding, wat bij sommige mensen tot een schadelijke verhouding kan leiden. Zo bevat veel fruit zuren die het tandglazuur aantasten, in combinatie met de suikers in datzelfde fruit kan dat blijvend tandbederf opleveren. Het is geen reden om dan maar geen fruit te eten, maar wel een reden om het bewust te eten. Als je alleen maar focust op de schadelijk effecten van het gebruiken, dan is de verleiding groot om niet te kijken naar de schadelijke effecten van het niet gebruiken. Ik ken geen enkel onderzoek dat zo veelzijdig is dat alle gevolgen naast elkaar in kaart zijn gebracht. Dus zo af en toe zullen we de gok maar moeten nemen, of een risico bewust voor lief nemen.

Wat is de status van dit document? Het is geen besluit (voor zover ik zo snel heb gezien, staan er geen goedkeuringen in en gaat het om voorlichting, dus een besluit zou ook niet passen in het beleid), maar voorlichting wordt meestal via belastingdienst.nl verspreid en daar lijken deze vragen en antwoorden vooralsnog te ontbreken? In welke context moet ik dit plaatsen?

Sinds de verklaring van geen bezwaar bij oprichting van een BV is komen te vervallen, zal het ministerie van Veiligheid en Justitie je niet tegenhouden. Wellicht zal bij de screening in het kader van het doorlopende toezicht naar voren komen dat sprake is van een verhoogd risico. Die informatie komt via DNB ook bij de banken terecht, zodat een bankrekening voor de BV wel wat lastig zou kunnen worden. Maar dat zal toch al lastig zijn, omdat de banken ook zelf bij het BKR zullen controleren. Vanaf 1 oktober wordt het weer wat makkelijker, dan hoef je geen kapitaal meer te storten bij oprichting van de BV. De vraag is echter of dit werkelijk een oplossing is, althans, op de manier waarop je het wilt. De regels rond het gebruikelijk loon kunnen bijvoorbeeld roet in het eten gooien, en ook als je vermogen in de BV opbouwt, is dit niet onbereikbaar voor schuldeisers (jij bent immers aandeelhouder). Maar als die opdracht (let op: met 1 opdrachtgever ben niet niet meteen ondernemer) echt direct vruchten afwerpt, is het goed mogelijk om toch afspraken te maken met schuldeisers (met de belastingdienst ligt dat wellicht wat lastiger).

De vraag is niet zozeer of de lening zakelijk is of niet (dan gaat het namelijk over de lening zelf, maar dat is terminologie), maar over welke positie de lening in je vermogen inneemt (vermogensetikettering). Wat is de relatie tussen het verstrekken van de lening en jouw onderneming? De fiscus is van oordeel dat je de lening hebt verstrekt als belegger, niet als ondernemer. En beleggingen horen doorgaans in box 3 thuis. edit: Marjan was wat sneller. Er bestaat hier veel casuïstische jurisprudentie over. Zowel over de vraag of een lening tot het ondernemingsvermogen mag/moet worden gerekend als over de vraag of wellicht sprake is van meer dan normaal vermogensbeheer (resultaat uit overige werkzaamheden, dus ook box 1).

Tja, een logisch gevolg van een maatregel die (bewust) zo verschrikkelijk breed is opgezet dat bijna iedereen er wel onder lijkt te vallen. En dan kun je nog zo hard roepen dat je niet de gewone man gaat aanpakken, maar alleen de 'misbruikers', die gewone man kan gewoon het risico niet dragen. Vanuit dat oogpunt is het gewoon een beroerde regeling, waar best wel wat meer bij nagedacht had mogen worden.

Ehm, nou, bijna dan. Er mag in dat geval niet verder worden afgeschreven, maar verder zijn er geen gevolgen (dus ook geen opwaardering). Op zich is het bij een IB-onderneming niet nodig om de stukken zo lang te bewaren. Bij de aanschaf verwerk je de privestorting en verder is het niet meer relevant. Je gaat dan immers uit van de boekwaarde, waarin die privestorting al is verwerkt. Het enige moment waarop heffing zou kunnen aangrijpen, is dan het moment van de storting. Na afloop van de navorderingstermijn van 5 (soms 12) jaar, kan daar niet meer op worden teruggekomen. Bij een BV speelt wat anders: Bij de vervreemding van een aanmerkelijk belang wordt het verschil tussen opbrengst en de verkrijgingsprijs belast. Als je die 100k als informeel kapitaal hebt ingebracht, dan zul je dat goed moeten administreren om ook later nog de verkrijgingsprijs te kunnen onderbouwen - die blijkt immers niet uit de balans van de vennootschap. Waarbij het overigens alleen maar een hulpmiddel is, het is niet noodzakelijk om te hebben, maar wel makkelijk.

Geduchte tegenstander, Steven!

Ja. Die 100k die je er nu in stopt via een privéstorting heeft geen invloed op de winst (dus je hebt niet ineens 100 verlies), en als je die 100k er straks weer uit haalt via een privé-onttrekking, heeft dat ook geen invloed op de winst. Het kan natuurlijk wel zo zijn dat je straks voor 100k verkoopt, maar dat je in de tussentijd wel op het pand hebt afgeschreven. Dan ontstaat er natuurlijk wel winst, maar alleen maar omdat je eerder kosten hebt geboekt, dus dat valt dan over de jaren heen weer tegen elkaar weg. (en eigenlijk wilde ik nog iets opmerken over de tijd dat ik over het antwoord heb moeten nadenken, maar ik moet te lang nadenken om iets leuks neer te kunnen zetten).

De Tiller moet in het basispakket? ;) Iedereen heeft te maken met zorg en welzijn. Of het nu is omdat we er allemaal aan meebetalen, omdat je zelf ziek bent, een werknemer ziek wordt of een afnemer of leverancier door ziekte wegvalt, om maar eens wat voorbeelden te noemen. Wat dat betreft dient iedereen dus op een of meer manieren te worden vertegenwoordigd in een discussie op dit gebied (waarbij overigens de aankondiging van het schrappen van dure medicijnen feitelijk slechts de aanzet tot die discussie is). In hoeverre kun je een mensenleven beprijzen? In Engeland kennen ze zo'n soort systeem: een ingewikkelde formule waarin het effect van een medicijn in o.a. verbeterde levenskwaliteit en verlenging van het leven worden afgezet tegen de kosten ('duur' is een relatief begrip). Daar valt wat voor te zeggen, als een medicijn nauwelijks effect heeft op de kwaliteit van leven en de levensverwachting zonder medicijn nog 60 jaar is en met medicijn 60 jaar en een maand. Als dat medicijn dan ook nog eens een vermogen kost, dan valt er inderdaad wat voor te zeggen om het niet te vergoeden. Andersom zul je niemand horen als een medicijn van een tientje ervoor zorgt dat iemand van 20 nog 6 maanden redelijk kan leven in plaats van na 3 weken als kasplantje overlijdt. Daartussen zit een wel heel groot grijs gebied tussen. Vraag 1 is dus wil je in dat grijze gebied terechtkomen (de principiële vraag) Vraag 2 is dan waar trek je de grens. Datzelfde geldt voor 'self inflicted' ziektes: die hadden kunnen worden voorkomen. Maar dan moet je dat wel weten. Vaak is het helemaal niet zo zwart/wit of iets goed of slecht is. Of wordt het pas later bekend. Of kan de oorzaak moeilijk of niet worden vastgesteld. Mensen die niet roken kunnen ook longkanker krijgen. Dan lijkt het mij pleitbaar om te stellen dat niet iedere roker met longkanker die kanker door het roken heeft gekregen. Mag de behandeling in dat laatste geval wel of niet worden vergoed? Er is maar 1 oplossing om gegarandeerd niet ziek te worden: nu doodgaan. En dat lijkt me nu net niet de bedoeling. Het blijft in mijn ogen een afweging van individuele belangen: je moet iemand niet in een strak keurslijf dwingen, maar excessen moeten er wel afgesneden kunnen worden. En de grens van wat excessief is, moet iedereen over kunnen meepraten en moet naar (vooruit: nagenoeg) ieders mening ook de grens van het excessieve zijn. Want voor je het weet, eten we alleen nog maar brandnetels ;D

Dennis heeft het over een LLP, niet over een Ltd.

Ik wel hoor. Ik ben overigens erg nieuwsgierig naar de context waarin de 'specialist' van de belastingtelefoon heeft gezegd dat de wetgever dit nooit bedoeld kan hebben, terwijl het letterlijk zo in de artikelsgewijze toelichting bij de invoering is gezegd: Maar goed, ik ben mede van mening dat de discussie zich eerder zal richten op het bestaan van een (om het even welke)bron van inkomen. En daar bovenop nog een discussie of er voor de btw sprake is van deelname aan het economisch verkeer, nu iedere omzet kennelijk achterwege blijft (en daarmee wellicht ten onrechte btw is teruggevraagd).

Nee, de Waadi is hier niet van toepassing. De ondernemer is immers geen arbeidskracht, maar ondernemer. De enige dienstbetrekking die kan ontstaan, is tussen jou en de tussenpersoon: dat is geen inlening, maar rechtstreeks. (Maar de afweging die je dus moet maken, is of hier (nog) wel sprake is van ondernemerschap, of van een dienstbetrekking).

Het betreft dus een bedrijfsmiddel dat de komende jaren gebruikt gaat worden om opbrengsten te genereren. Dan ligt het voor de hand om de kosten toe te rekenen aan de jaren waarin de opbrengsten worden behaald, met andere woorden activeren en afschrijven (fiscaal met maximaal 20% van de aanschaffingskosten). Tenzij het dus een immaterieel activum betreft dat zelf is voortgebracht in plaats van gekocht, dan kun je (het is niet verplicht, activeren is in beide gevallen fiscaal dus toegestaan) ineens afschrijven in het jaar van voortbrenging. Je vraag wanneer sprake is van voortbrenging is een goede: er is geen harde grens, tussen een brood kopen bij de bakker en zelf een brood bakken zit een grijs gebied. Het is afhankelijk van de exacte feiten en omstandigheden. Commercieel is er volgens mij ook nog zoiets als IAS 38, daar kun je misschien ook wat uithalen.

hmm, waar heb je meer aan, een kristallen bol die het niet weet, of een kristallen bol die het niet zegt? ;)

De huidige regeling voor het heffen van omzetbelasting over privegebruik van de auto is ingegaan per 1 juli 2011. Omdat de regeling nog niet helemaal af was, is er later nog wat aan toegevoegd (en nu dus weer), met de bedoeling dat dat allemaal vanaf 1 juli 2011 geldt. Dat betekent niet dat vanaf 1 juli een nieuwe aanschafdatum geldt, daarvoor hou je gewoon de oorspronkelijke datum aan. Dus inderdaad, als je de auto al langer dan 5 jaar hebt, kun je nu al het lage forfait toepassen - je hoeft niet te wachten tot 2016. De terugwerkende kracht betekent onder omstandigheden wel dat een suppletie moet worden ingediend (tenzij je toch al bezwaar had gemaakt tegen de btw-afdracht inzake de auto in de laatste aangifte over 2011). Toen wist je immers niet dat je het lage forfait mocht toepassen en heb je als het goed is, naar nu blijkt, teveel btw afgedragen...

Heb je schriftelijk bezwaar gemaakt tegen de aanslag? Zo nee, dan zou ik zorgen dat je dat alsnog doet (binnen 6 weken na dagtekening van de aanslag). Als je daarin (of in een "nadere motivering") ook verwijst naar het in mijn vorig post genoemde arrest, kan de behandelaar zich ook vast voorbereiden, en kom je op dat gesprek wellicht ook wat verder dan "hm, dat moet ik even nakijken".

Ik ben er niet van overtuigd dat sprake is van een box-3-bestanddeel. Uit oude jurisprudentie (HR 13 november 1996, 31.582, BNB 1997/11, voor de liefhebbers) blijkt dat de aansprakelijkheid niet een verplichting vormt die na uittreden deel gaat uitmaken van het privévermogen, maar gewoon ondernemingsvermogen blijft. Tegenover de aansprakelijkstelling staat dan een regresvordering die eveneens tot het ondernemingsvermogen moet worden gerekend en kan worden afgewaardeerd, welk verlies als verlies uit onderneming moet worden aangemerkt. Hoewel dit arrest nog de oude IB 1964 betrof, is de definitie van ondernemingsvermogen niet door invoering van de Wet IB 2001 gewijzigd. De discussie die dan nog moet worden gevoerd, is of een aansprakelijkstelling door de verhuurder op gelijke wijze moet worden gekwalificeerd als de aansprakelijkstelling voor een omzetbelastingschuld door de Ontvanger, maar in beide gevallen gaat het om een aansprakelijkstelling voor een schuld die tot het ondernemingsvermogen van de VOF moet worden gerekend. Wat is de status van de discussie met de belastingdienst? Is het een formeel standpunt, ligt er al een (afwijkende) aanslag, of is het gewoon een losse opmerking geweest? Overigens weet ik niet wie die ´ander´ is, maar zo op het eerste gezicht lijkt me dat verhaal niet relevant in deze (en mogelijk ook gewoon onjuist, want door de vervanging van de oorspronkelijke schuld door de regresschuld ontstaat geen winst. Dan moet er iets meer aan de hand zijn.

Ik weet niet of je wel eens naar die grafiekjes kijkt die de economische ontwikkeling op lange termijn weergeven, maar het algemene beeld dat daaruit ontstaat, is dat het verstandig is om op het dieptepunt in te stappen en op het hoogtepunt uit te stappen. Het zou natuurlijk kunnen zijn dat binnen nu en 5 jaar hier de economie weer op gang komt, en de regio waar je van plan bent het naartoe te brengen dan juist op de top zit. Persoonlijk zou ik overigens, zeker met zulke bedragen, nogal huiverig zijn om mijn geld in een ander land onder te brengen, waar ik de regels en de mores niet (goed) ken, en waar (dus) de kans groter is dat ik rare figuren (die daar namelijk oog voor hebben) zou aantrekken. Voor dát risico kun je immers geen vergoeding bedingen, terwijl het risico in een bekende markt wel is terug te vinden in het (verwachte) rendement. Maar het lijkt me meer een theoretische discussie. Of was je daadwerkelijk van plan om met 2,5 mio een tip op een forum op te volgen?

Op basis van deze informatie zou ik in eerste instantie concluderen dat je fiscale woonplaats Nederland is (totdat je daadwerkelijk elders gaat wonen). Overleg met de fiscus lijkt me daarover niet direct noodzakelijk. Resteert de vraag of je elders een vaste inrichting hebt (danwel of dat wenselijk is, om zodoende een deel van de winst niet in Nederland te laten vallen). Ook zonder verdrag kun je daarmee onder omstandigheden in Nederland een voorkoming van dubbele belasting krijgen (via de zogenaamde eenzijdige regeling, het Besluit voorkoming dubbele belasting 2001).

Hoe het op papier is geregeld, zegt lang niet altijd over de werkelijke (en beslissende) situatie. Je geeft aan 6-9 maanden per jaar in een (1?) ander land door te brengen. Heb je daar een vaste verblijfplaats? Waar woont je partner, familie, vrienden, etc? Het belang van deze vraag is niet alleen in Nederland gelegen, maar je zult ook moeten nagaan hoe het betreffende 'gastland' er over denkt. Zeker wanneer er te 'spelen' is met de omstandigheden, kun je de beoordeling enigszins sturen, met het oog op wat je zelf wilt en wat voordeliger uitvalt. Het is in ieder geval een dermate individuele beoordeling dat het lastig zal zijn daar via een forum een antwoord op te krijgen.

Dat lijkt mij de juiste oplossing (mits de klant een aftrekgerechtigde ondernemer is), het betreft immers een schadevergoeding, niet een belaste prestatie.

De vereniging kan zeker ondernemer zijn voor de omzetbelasting, zoals hiervoor al toegelicht. Voor wat betreft de eventuele btw over de contributie speelt echter nog een andere vraag: Is er sprake van een rechtstreeks verband tussen de diensten van de vereniging aan de leden en de door die leden betaalde contributie? Er moet sprake zijn van een prestatie ten behoeve van een individueel lid (wat volgens het Europese Hof van Justitie ook vrij algemeen kan zijn, zoals het als lid van een sportvereniging mogen gebruikmaken van de sportaccommodatie). Zolang er geen vrijgestelde ondernemers tussen zitten, is de btw in die zin geen issue, maar wel verstandig om even bij stil te staan en de regels correct toe te passen.

Zeker, en ik vermoed dat er vanuit enkele branche-organisaties en adviseurs als Van Driel en Fruijtier rechtstreeks bij MinFin wordt gelobbyd. Zelf overleg ik nog even intern of wij dit ook rechtstreeks gaan insteken.