ronaldinho

Met een belang van 15% heb je een deelneming waarop (tenzij het een niet-kwalificerende beleggingsdeelneming is, maar die kans is niet zo groot) de deelnemingsvrijstelling van toepassing is. Fiscaal kun je dus niets met het verlies op de deelneming en zul je vpb moeten betalen over de winst van de holding zelf, exclusief de deelnemingsresultaten. Het kan daardoor voorkomen dat de holding, ondanks een verlies, toch vpb moet betalen, of omgekeerd, dat een holding, ondanks een winst, juist geen vpb hoeft te betalen. Maar het fiscale resultaat is niet relevant voor de vraag of er dividend uitgekeerd mag worden, daarvoor is de commerciële balans van belang.

Hoe denkt je medevennoot over de vestigingsplaats?

Ik weet niet of ik je vraag goed begrijp, maar diensten bestaande uit handelingen betreffende (o.a.) betalingen en overmakingen zijn vrijgesteld van btw. Dat betekent dat Paypal over dit soort diensten geen btw in rekening brengt. Als er geen btw in rekening is gebracht, kun je die uiteraard ook niet terugvragen.

Persoonlijk zou ik meer vertrouwen hebben in een wettelijke regeling dan in een opmerking op willekeurig welke website. RC = Rekening-Courant en kan onder meer staan voor: - schuld van de vennootschap aan de bank; - schuld van de vennootschap aan de aandeelhouder; - schuld van de vennootschap aan een ander; - vordering van de vennootschap op de bank; - vordering van de vennootschap op de aandeelhouder; - vordering van de vennootschap op een ander; Je lijkt uit te gaan van de eerste optie, in dat geval zal in veel gevallen de bank de vordering opeisen bij aandelenoverdracht, of zullen er anderszins afspraken worden gemaakt, zoals borgstelling door de oude en/of nieuwe aandeelhouders. Belastingclaims komen overigens vaak pas na een paar jaar. Bijvoorbeeld als de Belastingdienst aandacht krijgt voor de RC.

1. Ja, het is mogelijk een vaste inrichting in een ander land te hebben, maar dat vereist in de regel wel een vaste werkplek waar ook regelmatig wordt gewerkt. 2. Bij een (naar fiscale maatstaf) vaste inrichting moet in het vestigingsland de wereldwinst worden aangegeven en in het V.I.-land de V.I.-winst, waarbij vervolgens het vestigingsland doorgaans voorkoming van dubbele belasting verleent. In jouw geval zal Finland vermoedelijk het standpunt innemen dat Finland het vestigingsland is (wat Finland nu kennelijk ook al doet). 3. Nee. Je hebt geen salaris, maar je geniet winst, en die wordt belast in het land dat ingevolge het verdrag ter voorkoming van dubbele belasting daarover belasting mag heffen. Die discussie wordt daarmee dus niet opgelost, zij het dat je, als beide landen bevestigen dat er een vaste inrichting is, je in ieder geval verzekerd bent van verdragstoepassing. Overigens, op basis van de verstrekte informatie is niet te zeggen welk land nu gelijk heeft. Beide landen hebben er, zolang je winst maakt, belang bij om die winst naar zich toe te halen en zullen bij twijfel graag hun eigen kant op redeneren. Puur en alleen de omstandigheid dat het merendeel van de klanten uit Nederland komt, is niet direct aanleiding om de onderneming aan Nederland toe te rekenen.

De gebruikelijkloonregeling geldt voor beide vennootschappen, maar via de doorbetaaldloonregeling hoeft alleen de holding, als 'hoofdwerkgever' loonbelasting in te houden. Praktisch gezien loopt het via de managementfee dus (doorgaans) goed.

Welke verhouding betreft dit? Wie moet nog aan wie betalen en wat is hierover afgesproken bij de overname? Zit er nog een (latente) belastingclaim in de vennootschap? Of mogelijke claims van anderen? Zeker met een bestaande vennootschap kun je niet voorzichtig genoeg zijn. Ben ook benieuwd hoeveel van de 1300 man in een verouderde database nog altijd bereid zijn om mee te werken. Maar dat is niet mijn vak. Ik sluit me verder aan bij Norbert. De Regeling aanwijzing directeur-grootaandeelhouder geeft (o.a.) expliciet aan dat indien de bestuurders nagenoeg (dat betekent 90% of meer) evenveel zeggenschap hebben op de aandeelhoudersvergadering, geen sprake is van verzekeringsplicht. 49-51 valt daar ruim binnen, dus niet verzekerd en geen recht op ww.

Vanuit fiscaal oogpunt kan het handiger zijn de structuur wel in een keer op te zetten. Met de aanwezige 18k is dat op zich wel mogelijk. Bijvoorbeeld: Aandeelhouder A heeft 18k en richt daarmee Holding A1 op. Holding A1 leent 18k aan aandeelhouder B uit. Aandeelhouder B richt Holding B1 op. Holding B1 leent 9k terug aan aandeelhouder B. Aandeelhouder B lost 1/2 van zijn schuld aan A1 af. A1 en B1 hebben nu ieder 9k in kas en richten daarmee de werkmaatschappij op. Aandeelhouder B heeft nu nog een schuld van 9k aan A1 en B1. Zorg dat die zo snel mogelijk afgelost worden om eventuele aansprakelijkheidsrisico's te beperken.

Zo hoog is de rente bij de belastingdienst ook niet meer (2,3% in het tweede kwartaal), en bovendien geldt voor boekjaren vanaf 2012 de nieuwe belastingrente in plaats van de heffingsrente. Die nieuwe regeling houdt in dat nog maar zeer beperkt rente wordt vergoed door de belastingdienst. Dat geldt niet alleen voor toekomstige, maar ook voor bestaande belastingschulden. Een voorlopige aanslag helpt nog steeds, want het zorgt ervoor dat je de belasting over 2011 toch al in 2011 hebt betaald, zodat je er in 2012 geen vermogensrendementsheffing over hoeft te betalen. Het scheelt dus nog steeds, alleen een jaartje later. ;)

Het belastbaar inkomen in box 1 is, naar ik begrijp, nog altijd positief. Er is dus geen sprake van verliesverrekening, maar van het binnenjaars afzetten van een verlies uit onderneming c.q. werkzaamheid tegen inkomsten uit dienstbetrekking. Dat is geen enkel probleem. De vraag die wel speelt, is of inderdaad sprake is (geweest) van een onderneming of een werkzaamheid. Dat is zo niet te beoordelen. Voor een onderneming moet sprake zijn van een duurzame organisatie van arbeid en kapitaal, gericht op deelname aan het economisch verkeer, waarbij winst wordt beoogd of redelijkerwijs te verwachten is. Met name die laatste wil nog wel eens roet in het eten gooien, want daarbij zul je dus moeten onderbouwen dat het mogelijk was om winst te behalen, maar dat dat door omstandigheden niet is gelukt. Al met al is dat een beoordeling waarvan op voorhand moeilijk te zeggen is of de fiscus (danwel uiteindelijk de rechter) hetzelfde oordeel heeft. Als je een goede onderbouwing hebt, kun je gewoon het standpunt in de aangifte innemen, bij twijfel kun je overwegen het voor te leggen aan de fiscus.

Ik kan een heleboel redenen bedenken waarom een boekhouder zeker bij een nieuwe klant ook eens de bankafschriften van de privé-rekening wil zien. Variërend van zichzelf beschermen tegen claims en boetes tot het beste resultaat voor de klant willen bereiken. Als ik een euro kreeg voor iedere keer dat ik het volgende gesprek voer: "heeft u dit?" -"Nee." "Wat is dit dan?" -"Oh, valt dat er óók onder?"

Nou ja, dat wil zeggen, je moet nog steeds belasting betalen over die 1000. Daarvoor maakt het niet uit of je het nu in de eenmanszaak laat zitten of daaraan onttrekt. Maar belasting betalen is geen straf. Als je niet betaalt, krijg je een boete. Dat is straf. ;)

Dat appartement staat in Nederland? Naast het feit dat je dan van een forfaitaire heffing naar een heffing over de werkelijke opbrengst overgaat (waarbij je zelf ook huur moet betalen aan de BV als je in het appartement verblijft, die bij jou niet aftrekbaar is en bij de BV wel belast), krijg je bij de overdracht ook te maken met overdrachtsbelasting.

Hoe wil je dan in de min komen? Je kunt immers niet méér afschrijven dan je hebt geactiveerd.

Als de auto als privévermogen is aangemerkt, dan is de lening ook privé en komt deze dus niet op de balans van de onderneming te staan. Als de auto ondernemingsvermogen is, dan zet je de lening wel op de balans - maar dan staat er dus een auto tegenover en niet een privestorting. Bij aanschaf van de auto bepaal je (in beginsel) of de auto zakelijk of prive is, de tenaamstelling is daarop niet van invloed bij een eenmanszaak. Wat dat betreft lopen zakelijk en prive gewoon door elkaar heen, want beide zijn onderdeel van dezelfde persoon: jij. De keuze maak je door het al dan niet op de balans zetten van de auto.

De staatssecretaris gaat er vanuit dat het een fictieve dienst betreft obv art. 4, lid 2, ond. a, wet OB. Op basis van art. 13, lid 4, wet OB is de omzetbelasting dan verschuldigt op de laatste dag van het kalenderjaar (dan wel, bij wijze van goedkeuring, boekjaar). Dus het hele jaar door volledige aftrek, en op de laatste dag de correctie voor privegebruik. Ongeacht of dat op basis van het forfait is of niet.

De correctie voor privegebruik vindt dan ook in het laatste btw-tijdvak van het jaar plaats, over het hele jaar. Dus hoeft er ook niet geschat of voorspeld te worden.

De versnelde crisisafschrijving kun je toepassen op in 2009 t/m 2011 aangeschafte* bedrijfsmiddelen, mits aan de voorwaarden (betalingscriterium, ingebruiknamecriterium) wordt voldaan. In dat geval kan ook in 2012 versneld worden afgeschreven, 2011 is alleen van belang voor de aanschaf. *althans bedrijfsmiddelen waarvoor in die jaren de investeringsverplichting is aangegaan De WASO (willekeurige afschrijving startende ondernemers) biedt meer ruimte, daarbij kun je ook volledig ineens afschrijven. Deze regeling kent wel eigen voorwaarden. Je kunt dus de voorwaarden voor beide regelingen aflopen en kijken voor welke je aan de voorwaarden voldoet. Indien beide, dan kies je de mogelijkheid die voor jou het meest gunstig uitpakt. Zo ook voor bijvoorbeeld de VAMIL, als die van toepassing is.

Het is wel zo praktisch als uit de managementfee alle kosten van de holding (salaris, pensioenlasten, autokosten, administratiekosten, etc.) kunnen worden betaald. Anders loopt de liquiditeitspositie wel heel snel terug. Uit welke hoofde zou je de autokosten rechtstreeks in de werkmij willen boeken? Daar zal iets meer reden voor moeten zijn dan "ja maar de holding heeft geen inkomsten". Je zult dus moeten zorgen dat alle afspraken inzake de beloning voor de werkzaamheden van de DGA duidelijk en volledig zijn, voordat je daar iets van in de administratie kunt boeken.

Zeker, de rente moet in overeenstemming met het "at arm's length" beginsel worden vastgesteld. Dat is de rente waaronder een onafhankelijke derde bereid zou zijn geweest eenzelfde lening te verstrekken onder overigens dezelfde voorwaarden en omstandigheden. Dat verschilt van geval tot geval en is onder meer afhankelijk van looptijd, zekerheden, aflossingsschema, marktomstandigheden, overige risico's, etc. Daarbij heb je uiteraard een zekere mate van beoordelingsvrijheid, waardoor je afhankelijk van de persoonlijke omstandigheden soms een hogere en soms juist een lagere rente wil bedingen. Met andere woorden: daar valt zondere nadere toelichting geen zinnig woord over te zeggen.

Voor nog meer duidelijkheid: die 75%-regeling waar je aan refereert, heeft inderdaad bestaan. Tot in de loop van 2011. Op dit moment is er geen goedkeuring voor een vast percentage, en moet worden aangesloten bij de werkelijke verhouding (waarvoor geen km-admin vereist is, een onderbouwde, redelijke schatting is in beginsel voldoende).

Vergeet de gevolgen van niet naleven van de huwelijkse voorwaarden bij faillissement ook niet - ook al vaker aan de orde geweest op HL. Het per 1 januari 2012 aangepaste huwelijksvermogensrecht kan overigens ook nog interessante gevolgen hebben voor de belastingheffing: Een buiten gemeenschap gehuwde die aan zijn/haar echtgenoot/ondernemer geld uitleent, bijvoorbeeld ter financiering van een verbouwing in een bedrijfspand, kan op grond van de nieuwe regels zomaar ineens een economisch belang bij dat pand krijgen. Naast dat er daarmee een stuk van de toekomstige waardestijging verschuift, kan dat eveneens het geval zijn met reeds bestaande stille reserves, met belastingheffing daarover tot gevolg. Dit kan worden voorkomen, maar vereist wel dat de huwelijkse voorwaarden daarop zijn ingericht (lijkt me nodeloos om te beargumenteren dat dat bij reeds bestaande voorwaarden niet het geval is, daar het nieuwe wetgeving betreft...).

Zonder alle feiten te kennen, gaan er bij mij toch een paar hele grote alarmbellen rinkelen bij deze constructie. Hebben jullie deze zelf bedacht en opgezet? Wie verricht er welke activiteiten binnen de VOF en hoeveel tijd zijn jullie daar per persoon mee bezit? Hoe doen jullie aangifte over de resultaten? Maken jullie daarbij ook gebruik van ondernemersfaciliteiten? Zijn/waren jullie fiscaal partner (is er een andere fiscaal partner, hoe oud ben je)?

Bij een standaard aandelenfusie op grond van art. 3.55 Wet IB 2001 is vereist dat de verkrijgende vennootschap meer dan de helft van de zeggenschap krijgt. Bij 2 holdings die ieder 50% van de aandelen in de werkmaatschappij verkrijgen, is daarvan technisch gezien geen sprake. Dat zal de reden zijn dat de fiscalist deze wijze niet heeft voorgesteld.

Met welke kosten je te maken krijgt, kunnen anderen je beter helpen. Maar hier vermoed ik dat je de btw ook tot de kosten rekent. Dat zal niet de bedoeling zijn. Je kunt alleen btw belast huren als je voor tenminste 90% btw-belaste prestaties verricht - dus kun je in dat geval ook de btw terugvragen en is het geen kostenpost, maar hooguit een timingverschil. Dus als je belast huurt kun je daar in je cashflow wel rekening mee houden, maar in je kosten niet. En als je niet belast huurt, heb je dus ook niet met btw te maken (maar wellicht wel met een hogere huur, omdat de verhuurder dan zijn btw niet terug kan vragen en mogelijk ook eerder afgetrokken btw weer terug moet betalen).