ronaldinho

Daar komt ie weer: "Dat ligt eraan". Het is afhankelijk van wat je doet en onder welke voorwaarden en omstandigheden je dat doet. In sommige branches is het niet ongebruikelijk dat een opdracht zoveel tijd kost dat je ernaast niet zoveel meer kunt doen, en dat de opdracht lange tijd loopt. Als je geen specifieke opdracht krijgt, maar net als een werknemer gewoon voor van alles en nog wat wordt ingezet, dan ben je dat: gewoon een werknemer. Met een parttime medewerker heb je een extra argument om je zelfstandigheid aan te tonen. Je bent ineens geen zzp-er meer, want je hebt personeel waarvoor jij en niet jouw opdrachtgever risico loopt. Als die werknemer je levenspartner is en die eigenlijk niet zoveel nuttigs doet, dan is de waarde daarvan natuurlijk wat beperkter.

Het leest niet echt lekker, dit verhaal. Dat maakt het wat lastig om op alle onderdelen te reageren, dus het kan goed zijn dat niet al je vragen beantwoord worden. Wat uitgangspunten: 1. je hebt een stamrecht-BV; 2. je hebt een onderneming, is dat in de vorm van een eenmanszaak? Of doe je dat vanuit de stamrecht-BV? 3. je onderneemt vanuit een loods. Doe je daar ook nog andere dingen in, of gebruik je die alleen voor je onderneming? Wat versta je onder verhuur vanuit privé aan het bedrijf (je kunt niet aan jezelf verhuren, bij een eenmanszaak is ofwel sprake van verplicht ondernemingsvermogen, of keuzevermogen)? 4. Welke grond bedoel je? Is dit de grond waarop de huidige loods staat? Staat ook je huis op deze grond? 5. Welk potje bedoelt je boekhouder? 6. Welk 'extra stuk' ga je 'afstaan' aan het bedrijf? Het lijkt me zaak om eerst na te gaan of de huidige etikettering van de loods wel klopt. Mogelijk is sprake van keuzevermogen, dan heb je ooit de keuze gemaakt of de grond/loods zakelijk of prive is. Dat kun je later niet zomaar aanpassen. Sloop en nieuwbouw, waarbij een groter deel zakelijk gebruikt gaat worden, zal een dergelijke heretikettering doorgaans wel mogelijk maken (waarbij je soms overigens geen keuze hebt). 'Extra zwaar belast' is niet op voorhand het geval: ondernemingsvermogen wordt ánders belast dan privévermogen. Bij hoge rendementen kan dat nadelig zijn, bij lage rendementen is dat doorgaans juist prettig. Overigens kun je de belastingheffing op een bedrijfspand heel ver uitstellen. Namelijk totdat je het pand verkoopt en vaak nog veel verder door gebruik te maken van de herinvesteringsreserve. Als je stopt met de onderneming moet je afrekenen, maar met voldoende contanten is het mogelijk om de stakingswinst vervolgens in een stakingslijfrente te storten, zodat je nog verder belastinguitstel hebt. Dat is niet per sé nadelig, maar het is wel verstandig om de gevolgen goed in kaart te laten brengen (al heb je geen zekerheid: zowel de marktomstandigheden als de fiscale regels willen nog wel eens wijzigen). Belasting betaal je overigens alleen over de winst, niet over de waarde van de grond op het moment dat je het naar de onderneming overbrengt. Dat is een privéstorting en dat bedrag kun je er altijd weer onbelast uithalen. De dienstbetrekking kan zeker gevolgen hebben op dit verhaal, maar welke gevolgen dat zijn, is wat lastig te bepalen zonder inzicht in de situatie. Het kan bijvoorbeeld gevolgen hebben voor de zelfstandigenaftrek. Maar ook op het tarief dat je in Nederland betaalt. Als je in Duitsland werkt, dan mag Duitsland doorgaans over die inkomsten heffen, maar in Nederland tellen ze wel mee voor de bepaling van het belastingtarief dat je betaalt. Dat kan dan dus hoger uitvallen dan voorheen.

Volgens het Tolsma-arrest is de heffing van omzetbelasting aan de orde wanneer tussen de verrichter en de ontvanger van de dienst een rechtsbetrekking bestaat waarbij over en weer prestaties worden uitgewisseld, en de door de dienstverrichter ontvangen vergoeding de werkelijke tegenwaarde vormt voor de aan de ontvanger verleende dienst. Daarvan is hier sprake: - er is een rechtsbetrekking met prestaties over en weer (de overeenkomst op grond waarvan Jan-Willem een video maakt en de klant betaalt) - de ontvangen vergoeding (inclusief fooi) vormt de werkelijke tegenwaarde, de klant is immers bereid dat te betalen. Dus omzetbelasting over de fooi. Waarom in de horeca en taxibranche niet: de klant kan slecht onderscheid maken tussen werknemer en ondernemer en betaalt een bedrag aan de (in de ogen van de klant) werknemer, omdat de werknemer zijn werk buitengewoon goed doet. Dat 'buitengewoon' is geen onderdeel van de dienst/overeenkomst en dus geen prestatie van de ondernemer (via de werknemer) maar een niet-overeengekomen prestatie van de werknemer persoonlijk. Wel leuk: bij een bv wordt het werk altijd gedaan door een werknemer...

Deze investering behoort tot dezelfde onderneming, op grond waarvan moet worden samengeteld. Het mag geen verschil uitmaken of de maatschap de investering doet, of de maat. Ter vergelijk, bij samenwerkingsverbanden die btw-belaste prestaties verrichten, zal de investering doorgaans door het samenwerkingsverband worden gedaan ivm de btw-aftrek.

Dat is alleen te bepalen door de exacte feiten en omstandigheden te bestuderen. Dus toch verstandig om een fiscalist in te schakelen. Die zal eerst een inschatting maken van de situatie en op basis daarvan adviseren of het verstandig is om te procederen of niet. Op voorhand weggeven is niet verstandig, zeker niet nu het vrij vaak voorkomt dat de rechter er in deze sector anders over denkt dan de belastingdienst.

Gaat het om (1) een maat die naast de maatschap ook nog een eigen onderneming(sdeel) heeft dat losstaat van de maatschap, maar wel tot dezelfde onderneming behoort? Of (2) om een investering door een van de maten ten behoeve van de maatschap? Of (3) een investering in een eigen, zelfstandige onderneming door iemand die "toevallig" ook maat is? Naar mijn mening geldt alleen in situatie 2 de samentelbepaling, maar dan moet het te achterhalen zijn: de maatschap maakt dan immers gebruik van het bedrijfsmiddel (los daarvan: bij 60 maten is de kans niet zo groot dat een dergelijke investering volledig buiten de boeken van de maatschap blijft. De betreffende maat zal er ten minste een vergoeding voor willen hebben). In situatie 2 ontstaat een interessante discussie over de hoogte van de investeringsaftrek bij de betreffende maat. Het lijkt mij verstandig daar afspraken met de belastingdienst over te maken. In situatie 3 is er geen sprake van samentelling, aldus de parlementaire geschiedenis.

1. Zolang het overgangsrecht van toepassing is, hoef je de lening niet te melden bij de Belastingdienst. Dat geldt alleen voor nieuw-regime eigenwoningschulden, als de bestaande schuld correct is overgesloten, is daar geen sprake van. 2. Een pos/neg hypotheekverklaring wordt door de belastingdienst niet klakkeloos geaccepteerd (je kunt er vrij weinig mee, zeker omdat de bank al een (eerste) recht van hypotheek zal hebben), maar zekerheid is geen absolute voorwaarde. Het heeft doorgaans wel invloed op de hoogte van de rente, maar ook daarvoor geldt dat de waarde van de zekerheid beperkt is vanwege het hypotheekrecht van de bank. 3. Voor oud-regime schulden geldt geen maximale looptijd, wel een maximale renteaftrekperiode (30 jaar, waarvan je er kennelijk al 8 hebt gebruikt). Voor nieuw-regime schulden geldt wel een feitelijk maximum, namelijk 360 maanden. 4. Daar heb je een aardige marge in, vergeet vooral niet te kijken naar wat de optimale rente is: je betaalt uiteindelijk aan jezelf, dus het gaat vooral om de fiscale verschillen.

Als het goed is, komt dit toekomstige dividend over wat jullie nu al samen hebben opgebouwd (en wat in de toekomst tot resultaten moet gaan leiden) tot uitdrukking in de prijs die hij voor zijn aandelen krijgt. Dat heet goodwill. Als de prijs van die aandelen goed bepaald is, dan is er dus geen reden om daarnaast nog eens een extra bonus of (tijdelijk) winstrecht toe te kennen. Dan zou hij immers tweemaal beloond worden voor dezelfde goodwill. Mij is overigens nog niet helemaal duidelijk wat de afspraken zijn: de geldverstrekker neemt de aandelen van de uittreder over in ruil voor het schrappen van diens hoofdelijke aansprakelijkheid? Of wordt de schuld ook direct verkleind? Dat laatste zou dan een betaling aan de vennootschap inhouden in plaats van een betaling aan de uittreder, dus dat klopt dan niet.

@KvK: de gevolgen voor de IB zijn wat spannender dan die voor de btw. In die zin verbaast mij je antwoord enigszins. De gevolgen voor de inkomstenbelasting zijn afhankelijk van de exacte feiten en omstandigheden. Je kunt maar 1 eigen woning hebben. Wil je de aan te kopen woning ook (al dan niet gedeeltelijk) aanmerken als eigen woning, dan zul je moeten zorgen dat (dat deel van) die woning feitelijk een onlosmakelijk onderdeel van de huidige woning gaat vormen. Het meest ingrijpende zou zijn om de trap in de buurwoning te verwijderen, maar zover hoef je naar mijn mening niet te gaan. Zolang je de bovenverdieping maar echt bij de huidige woning trekt. De benedenverdieping kan dan als zelfstandig (onderdeel van een) pand aan de bv ter beschikking worden gesteld - ook dat valt in box 1, via de terbeschikkingstellingsregeling. Per saldo is dan de hele hypotheekrente aftrekbaar, deels als eigenwoningrente en deels via de terbeschikkingstellingsregeling (wel lagere aftrek, door de tbs-vrijstelling). Er zijn echter ook andere varianten te bedenken, het blijft maatwerk.

Is het een investeerder uit het FFF-segment, of een onafhankelijke derde. In het laatste geval hoef je je over de zakelijkheid niet zoveel zorgen te maken. In het eerste geval zijn de fiscale gevolgen (zowel voor de inkomstenbelasting als eventueel voor de schenkbelasting) nogal afhankelijk van de exacte voorwaarden - daar is (dus) ook op te sturen, maar dat vereist wel wat fiscale kennis.

1. 'Jaren daarvoor op marktplaats zonder bonnetje ingekocht' houdt in dat je daar voor de btw niets mee kunt. Je hebt immers geen btw betaald bij aanschaf en al zou je dat hebben betaald (én had je daar een factuur van), dan was je geen btw-ondernemer op dat moment. Voor de inkomstenbelasting is dat een ander verhaal: Je hebt de ballen ingebracht in je onderneming en dat doe je tegen de waarde in het economisch verkeer (als het dezelfde ballen zijn als die je daarna met factuur hebt gekocht (en in dezelfde staat), dan kun je doorgaans in redelijkheid die prijs hanteren). Dat bedrag verlaagt dan je winst. Dus het is wel prettig als je nog kunt achterhalen hoeveel het er zijn geweest. 2. In een kroeg worden biertjes getapt. Het eerste beetje uit het fust spoel je door, want je wil geen water tappen. Het laatste beetje levert alleen schuim, daar blijf je ook mee zitten. En tussendoor mors je nog het een en ander, valt er af en toe een om, etc. Lang leve big data: de belastingdienst kan je precies vertellen hoeveel biertjes een gemiddelde kroeg uit een fust haalt en welke afwijking daarop zit. Wijk je daarvan af, dan heb je wat uit te leggen (doorgaans zwarte omzet). Bij jouw getapete ballen zal de belastingdienst die statistieken niet hebben, maar dat er in het productieproces afval en uitval ontstaat, kijkt de fiscus niet van op. Nu heb ik geen idee over wat voor bedragen het gaat, maar technisch gezien hoor je aan het eind van het jaar een voorraad ongebruikte tape op je balans te zetten, een voorraad ballen en een voorraad getapete ballen. Als je geen gekke dingen doet met die tape, dan zul je de fiscus daar niet over horen.

Als grootste bezwaar tegen de herziening van het DGA-pensioen zie ik de krampachtige houding van het CAP*, met hun voorzitter voorop, in combinatie met het bijzonder hoge technische karakter van de (oude en nieuwe) regeling en het gebrek aan (priori)tijd bij de tweedekamerleden. Begrijpen van de inhoud is één ding, de consequenties doorzien en sluitende aanpassingen voorstellen om die consequenties op een aanvaardbaar niveau te krijgen (én daar voldoende steun in de Kamer voor te krijgen) is van een totaal andere orde. Als het dan ook nog samen met de rest van het belastingplan in twee maanden tijd door de Tweede Kamer gejaagd moet worden, dan is het niet zo moeilijk om een doemscenario te bedenken. Voor wat betreft uitkeringstoets en pensioen: ik heb daar wel een paar gevallen van zien langskomen. Het heeft ertoe geleid dat bij ons onder omstandigheden drie pensioenberekeningen gemaakt worden: de fiscale, de commerciële obv RJ 2014-4 en de commerciële volgens de richtlijnen van de Belastingdienst. Overigens is dit niet het enige raakvlak tussen pensioenvoorzieningen en dividend, het CAP is ook nogal 'terughoudend' waar het aankomt op afstempeling van pensioenen (nog een van de redenen waarom het CAP graag af wil van pensioen in eigen beheer). * Centraal Aanspreekpunt Pensioenen van de Belastingdienst

Contractbreuk zonder schriftelijk contract is natuurlijk wat lastig te bewijzen. Het enige wat je kunt doen is zo snel mogelijk in kaart brengen wat de waarde van de vof is en wat de financiele positie van de vof en van jullie in de vof is, zodat je een gefundeerd uitkoopvoorstel kunt doen en de zaak kunt afwikkelen. Als je al iemand hebt gevonden die met jou in zee wil, kun je die wellicht ook al inschakelen om de boel draaiende te houden (wellicht in loondienst met een tijdelijk contract, dan komen de loonkosten ten laste van de vof en gaan dus ook voor de helft van het winstaandeel van je ex af. Als je het hard wil spelen, zijn er ook andere mogelijkheden, maar zonder zekerheid dat het werkt. Een combinatie is ook mogelijk: jouw extra kosten (bv jouw deel van de loonkosten) op zijn aandeel (of jouw uitkoopbod) in mindering brengen. Het beste schakel je daarvoor een advocaat in om snel concrete stappen te kunnen zetten. Hoe langer het duurt, hoe groter de schade.

Dit is nogal ingewikkelde materie, waarbij mede van belang is wat er destijds bij de scheiding bijvoorbeeld is afgesproken over pensioenverevening. Daarnaast speelt de vraag hoe de pensioenverplichting is gewaardeerd. Als je pensioen wil afstorten, dan gaat het om de commerciele waarde van de verplichting. Die waarde wijkt nog wel eens af van de fiscale waardering, het is niet ongebruikelijk dat de fiscale waardering maar de helft bedraagt van het benodigde bedrag om het pensioen af te storten. Raadpleeg een (pensioen)adviseur met verstand van pensioen in eigen beheer, want hier ga je niet zelf uitkomen. Iemand uitschrijven uit de vof betekent in beginsel het einde van de vof. Een vof is immers een overeenkomst, en iemand uitschrijven doe je door die overeenkomst op te zeggen. Bij die opzegging maak je afspraken over naamsgebruik en de andere punten die je opnoemt. Als je het goed geregeld hebt, staat dat al in de vof-overeenkomst, maar als jullie samen daarvan willen afwijken, dan is dat geen enkel probleem. Het zijn immers afspraken tussen jullie, en die kunnen jullie samen wijzigen.

Woonplaats wordt voor de Nederlandse wet beoordeeld aan de hand van de feiten en omstandigheden. Dat is een open norm, waarbij onder meer tijd en economische gebondenheid een belangrijke rol spelen. Ik had eerder (ten onrechte) begrepen dat je partner en kind ook mee verhuisd waren, maar dat blijkt niet het geval. Daarmee houd je in ieder geval sociale binding met Nederland, maar de vraag is of dat voldoende is. Er is geen duidelijke lijn aan te geven van hoe dit moet worden beoordeeld. Ik zie genoeg aanknopingspunten om aan te nemen dat je in Vietnam woont, maar dat betekent niet per se dat je niet (ook) in Nederland woont: je kunt ook een dubbele woonplaats hebben. Dat zou dan moeten zijn omdat je vrouw en kind hier wonen, de andere argumenten zijn onbeslist of pleiten juist voor Vietnam. Verdragsrechtelijk kun je maar 1 woonplaats hebben en blijf ik bij Vietnam, voor de Nederlandse wet zou je kunnen beargumenteren dat Nederland (ook) je woonplaats is. Dat kan evenwel tot discussie met de Belastingdienst leiden. Geen inwoner = geen fiscaal partner. Je kunt dan dus niet vrij overhevelen, maar je partner kan dan de rente over haar eigen aandeel in de woning/schuld aftrekken (mits ze die ook zelf betaalt). Je bent dan dus afhankelijk van de werkelijke eigendomsverhoudingen. Overigens volg ik nog steeds niet hoe je 20.000 belasting zou moeten betalen als jouw Nederlandse inkomen tot 0 wordt verrekend met het buitenlandse inkomen. Of bedoel je dat je vrouw over haar inkomen moet betalen?

Het aantal aangiften omzetbelasting dat tijdig wordt ingediend, schommelt al jaren zo rond de 95% (los van de zonnepaneel-eigenaren die er recent bijgekomen zijn). Daar valt dus best een verbetering in te behalen, zeker als je bedenkt dat het aantal aangiften loonheffingen dat tijdig wordt ingediend, boven de 99% ligt. Iemand inschakelen om je administratie te doen is daarbij zeker geen garantie dat de aangifte wel tijdig wordt ingediend. Of de Belastingdienst dan zover moet gaan dat er complete app's gebouwd worden om je daaraan te herinneren, is een andere vraag. Ze kunnen die tijd van de ICT'ers wat mij betreft beter steken in het verbeteren van de eigen systemen (zo blijkt het bijvoorbeeld nog wel eens erg lastig om überhaupt een aangiftebiljet OB uit te reiken...).

Even een update in een al 'wat' ouder topic: De Belastingdienst helpt ondernemers die dat willen al geruime tijd bij het op tijd voldoen aan hun btw-verplichtingen. Tot 1 augustus gebeurde dat met behulp van de sms-alert. Sinds die datum worden echter geen sms-jes meer verzonden. De sms-alert is vervangen door de Btw-Alert-App. Die biedt meer voorzieningen en geeft ondernemers een ruimere keuze in de manier waarop ze herinnerd willen worden aan het tijdig aangifte doen en betalen. Op de website van de Belastingdienst staat meer informatie over de btw-herinneringsservices; www.belastingdienst.nl/btwoptijd

Uiteindelijk betaal je toch. Bij dit soort bedragen is opheffen, afrekenen en starten van een nieuwe bv lang niet altijd een verkeerde optie. Dan betaal je nu namelijk belasting en heb je in de toekomst wellicht nog een belastingvrij voordeel, in plaats van nu veel advies- en uitvoeringskosten en uiteindelijk alsnog belastingheffing op het moment dat je het geld toch een keer naar privé haalt. Als je bij een bv wil uitkomen, zul je in ieder geval naar de notaris moeten. Dat lijkt me dan ook een mooi startpunt (liefst wel een die zich ook bezig houdt met ondernemingsrecht en niet vooral familierecht en aanverwante zaken).

Als je volgens de Nederlandse wet geen inwoner (meer) bent, en die kans acht ik vrij groot, dan heb je inderdaad vanaf 2015 geen eigenwoningrenteaftrek meer.

Achtergrond van de vraag van Joost is dat als je niet in Nederland woont en niet in Nederland werkt, Nederland in beginsel weinig belasting over die inkomsten mag heffen. Het enkele feit dat je een Nederlandse klant hebt, betekent niet dat Nederland daarover mag heffen. Maar als Nederland een stallingsbeschikking heeft afgegeven, dan is dat doorgaans omdat je in Nederland bent aangemerkt als binnenlandse belastingplichtige. Grote vraag is dan of dat terecht is, of dat je als buitenlandse belastingplichtige had moeten worden aangemerkt. Tenzij je opteert voor behandeling als binnenlandse belastingplichtige (en je fiscale partner ook, anders zijn jullie namelijk geen fiscale partners). Wellicht is dit het geval geweest ivm hypotheekrenteaftrek. In dat geval moet je er rekening mee houden dat per 2015 deze keuzeregeling is komen te vervallen en is vervangen door de kwalificerende buitenlandse belastingplichtige, waarvoor je niet aan de voorwaarden voldoet als je in Vietnam woont. Die stallingsbeschikking krijg je overigens als je Nederlandse inkomen negatief is, zodat je buitenlandse inkomen groter is dan je wereldinkomen. Daarmee zou je op 0 uit moeten komen, zodat je nog steeds niet hoeft te betalen. De vraag is dan waar die €20.000 vandaan komt. Met andere woorden: zeker gelet op de bezwaartermijn van 6 weken, zou ik aanraden met spoed hier een specialist naar te laten kijken om te beoordelen of de juiste fiscale regels zijn gehanteerd.

Als de werkzaamheden in loondienst wezenlijk afwijken van de opdrachten als zelfstandige en die opdrachten bovendien geen bedrijfsactiviteiten van de opdrachtgever zelf betreffen, dan is het niet uitgesloten dat dit naast elkaar kan. Het komt echter niet heel vaak voor dat dit wordt geaccepteerd. Overigens leidt incidenteel overwerk niet snel tot structurele rechten voor de werknemer.

Dus je wil de boeken die je aan de straatstenen nog niet kwijtraakt dumpen bij de kringloopwinkel? Zullen ze blij mee zijn ::) Maar is die kringloop niet eigenlijk gewoon je directe concurrent? Het alternatief is om bij verkoop van een boek er gewoon een extra mee te sturen: "Bedankt voor je aankoop, misschien vind je deze ook wel leuk". Tussen verkopen voor een symbolisch bedrag en weggeven zit niet zoveel licht. Dat maakt dus geen verschil. Die boeken hebben voor jouw onderneming geen waarde (meer), het alternatief is dat je ze in de papiercontainer gooit. In je eigen boekenkast betekent overbrenging tegen waarde in het economisch verkeer. Daarover kun je altijd discussie krijgen, want dat je ze in je boekenkast zet, betekent dat ze een waarde hebben. Inkoopprijs is dan wel hoog genoeg, maar dan heb je dus geen afboeking. Pas je eigenlijk de margeregeling toe?

Dat is de brief die Marcel bedoelt. Relevant is niet zozeer wie wat heeft gedaan, maar wie welk deel van de winst krijgt. Als de winstverdeling is gebaseerd op verrichte arbeid, dan zal dat redelijk overeenkomen. Daar zullen jullie (hopelijk schriftelijke) afspraken over hebben gemaakt. De fiscus baseert de uitnodiging tot het doen van winstaangifte waarschijnlijk op basis van de omzetcijfers uit de aangifte omzetbelasting. Daaruit blijkt niet wat de winstverdeling is, dus krijgen jullie beiden een uitnodiging. Als je wat anders vindt, kun je dat aangeven. Het kan ook zijn dat de fiscus afhankelijk van de ingediende aangifte nog weer tot een andere conclusie komt. Hoe heb je in het verleden de inkomsten aangegeven? Als resultaat uit overige werkzaamheden, of helemaal niet?

Er is geen harde grens voor het activeren van bedrijfsmiddelen, formeel gaat het om "voorwerpen van geringe waarde" en dat is nogal een rekbaar begrip. Vaak wordt € 450 aangehouden in verband met de kleinschaligheidsinvesteringsaftrek. In theorie kun je een discussie voeren of bij een specifieke (kleine) ondernemer de grens lager zou moeten liggen, maar in de praktijk is het belang daarvoor gewoon te klein naar de maatstaven van de fiscus. Als je vele miljarden moet innen, ga je niet zeuren over een paar honderd euro aan belasting die misschien wel en misschien niet in het juiste jaar wordt betaald. Voor schroefjes en rubbertjes geldt dat ook. Als je een magazijn met 10.000 verschillende soorten hebt, is het prettig als je in je administratie direct kan zien hoeveel je nog van wat hebt, zodat je niet zonder komt te zitten. Als je 10 bakjes met schroefjes in je bus hebt, heb je die administratie niet nodig om te zien wat er op is. Voor de fiscus is alleen relevant wat er aan het begin en eind van het jaar is en dan alleen nog als het om relevante bedragen gaat. Je kunt dus ook volstaan met alle kleinmateriaalinkopen direct als kosten te boeken en aan het eind van het jaar even in de bus te kijken hoeveel er nog over is en wat dat ongeveer heeft gekost. Voor wat betreft offertes en facturen: beide behoren tot je administratie. Dus als een factuur naar een offerte verwijst, kun je later als de inspecteur erom vraagt, gewoon die offerte erbij pakken, want die moest je toch al bewaren. Het is dan wel handig als je die offerte weet te vinden, bijvoorbeeld doordat je je offertes nummert en het nummer op de (kopie)factuur vermeldt.

Let dan wel even op dat je de goede berekening maakt: de prijs exclusief btw is het uitgangspunt, dat is 100%. Wat de klant moet betalen is 100% + 21% btw, dus 121%. Als je de btw wil berekenen uitgaande van de prijs inclusief btw, moet je dus niet 21% van de prijs inclusief btw nemen (een veelgemaakte fout), maar de prijs inclusief btw delen door 121 en vermenigvuldigen met 21. Voorbeeld: prijs inclusief btw = 100, dan is de btw 17,35 en de prijs excl. btw 82,65.