Norbert Bakker

@Max en Lex: (duo van bijna Koninklijke allure ;) ) Dank voor de reactie, heb ik wéér wat bijgeleerd vandaag.

Dat is een optie als je jouw klant (bijvoorbeeld een webwinkel) als verwerkingsverantwoordelijke ziet van hun klantgegevens: jij bent dan een verwerker en jouw hoster is jouw subverwerker. Maar dat hoeft niet: je kunt het ook als 2 losse schakels zien met afzonderlijke verwerkingsverantwoordelijken en verwerkers. In dat geval zijn er ook 2 losse verwerkersovereenkomsten Het leuke ( :'() is: de AVG kent de rol van "subverwerker" eigenlijk niet, maar beschrijft ook niet of nauwelijke hoe ketens van meerdere verwerkers zich onderling zouden moeten verhouden. Vooralsnog een kwestie van "zoek het zelf maar uit" dus, of je moet je ergens inschrijven voor een "dagje gdpr". Dat schijnt oa bij/via Emerce te kunnen....

Is dat zo? Volgens mij doet het moment van afstorten er niet veel toe: het afstorten zelf is fiscaal neutraal (afname OR = toename winst; storting bancair is afname winst met zelfde bedrag). Het belastingvoordeel zit 'm - voor zover mij bekend - alleen in de oorspronkelijke OR-dotatie, toch?

Klopt. maar voor de IB-ondernemer met winst is er nog wel een achterdeurtje: pas over 2017 alsnog de oudedagsreserve toe, en stort deze vervolgens in 2018 af in een (bancaire) lijfrente.

20 inzichten voor de moedige leider (gratis te downloaden, zonder registratie) Een interessant E-book van HL actieveling Annedien Hoen over moedig leiderschap:

Ah, ok. De wet voorziet daar in ieder geval niet in, en de meeste bancaire lijfrenterekeningen zelf ook niet. En ik vraag me ook af of het nodig is: je kunt het zelfde immers ook bereiken met een verzoek tot afkoop. Aangezien er geen belastingvoordeel in Box 1 genoten is, is de belastingheffing zelf niet het probleem: vraag is meer of de fiscus ook af wil zien van de revisierente, en welke kosten de uitvoerder van de bancaire lijfrente gaat rekenen voor dat hele administratieve circus Ik vermoed dat een saldoverklaring achteraf qua kosten een stuk voordeliger is dan afkopen nu....

Klok en klepel; totaal niet aan de orde! "Netto pensioensparen" is een faciliteit voor werknemers die vallen onder de PensioenWet en alleen voor zover het betrekking heeft op salarissen boven de € 100.000,- Vraagsteller is IB ondernemer: is dus geen werknemer, valt niet onder de PensioenWet en heeft al helemaal geen salaris! Het enige netto-netto pensioen dat vraagsteller nog kan bereiken is via de al door Lex genoemde saldo-methode

Via bepalingen in een goede reseller/distributie-overeenkomst. Je hoeft de fabrikant niet per sé aansprakelijk te maken: je kunt ook overeenkomen dat de fabrikant sowieso de kosten van de IP-claim draagt. Dat is uiteindelijk ook precies wat de beruchte "hold harmless"-bepaling" beoogt. Vanuit de kant van de fabrikant is dat een gruwel (buitencontractuele aansprakelijkheid), maar vanuit de andere kant beredeneerd best fair als een kleine reseller zaken wil gaan doen met een grote OEM-fabrikant. Afspreken en overeenkomen is overigens lang niet het zelfde als het uiteindelijk ook krijgen....

Nope. Patentinbreuken zijn standaard van dekking uitgesloten, en ook niet (mee)verzekerbaar. Alleen op contractuele aansprakelijkheidsdekkingen is inbreuk intellectueel eigendom (in beperkte mate) verzekerbaar. Maar als vraagsteller die verzekering had kunnen betalen, had het inschakelen van een goede advocaat nu ook geen probleem mogen zijn.... Voorkomen niet, beperken wel: wees niet de importeur of importeer geen spullen waarvan de fabrikant niet kan aantonen zelf over patenten te beschikken en/of een goed onderzoek naar andere patenten heeft gedaan. Vrees van niet. Maar met de rechtsvorm valt wellicht wel te voorkomen dat de privé persoon achter de rechtspersoon niet in ook in de problemen komt. Belangrijkste leerpunt: zorg dat je voldoende weerstandvermogen hebt om indien nodig deskundige juridische bijstand in te kunnen schakelen.

Beetje puinhoop. Je gaat onnodig veel belasting betalen: je gaat over de netto storting in de bancaire lijfrente bij uitkering nogmaals langs de belastingkassa (dubbel belast) en je moet uiteraard over de opgebouwde oudedagsreserve alsnog afrekenen of deze nogmaals storten... Wellicht met een goede boekhouder kijken of je dit nog zoveel mogelijk met terugwerkende kracht kunt herstellen met correctieaangiftes?

Beste Marxveld, Allereerst welkom op Higherlevel. Inhoudelijk: jouw vraag mist enige relatie tot ondernemen of ondernemerschap: het is een particuliere belastingvraag, en daarom niet geschikt voor dit forum. Dit topic gaat daarom - helaas voor jou - op slot en zal later worden verwijderd. Ik adviseer je jouw vraag te stellen op een algemeen forum, zoals goeievraag Groet, Norbert Bakker HL moderator

Kan/wil de fabrikant je niet bijstaan? Zijn er meer afnemers/resellers die er mogelijk baat bij hebben? Ik zou daar mee oppassen; je wilt met een verkeerde handeling niet als bestuurder (in je privé vermogen) aangesproken kunnen worden. Doe dit dus alleen in/na overleg met een ter zake kundige jurist of advocaat.

Beste ""Jason"", Ook hier sterke gewenst. Weet dat je post indruk maakt. Klote-situatie maar houd a.u.b. moed! en geef niet op! Ook al zijn sommige dalen heel erg groot en heel erg diep: er ís een bodem. En als je die niet springend maar wandelend bereikt zul je zien dat je daarna weer het pad omhoog vind. En bel die familie en vrienden toch zelf eens op. Niet om zielig te doen, maar om te peilen wie er wel en niet een luisterend oor heeft voor je verhaal. In echte nood leer je je echte vrienden kennen.... Dit zo teruglezend klinkt het als een paar lullige tegelspreuken maar weet dat er meer mensen in exact dezelfde situatie hebben gezeten als jij én er heelhuids uit zijn gekomen: een hoop illusies (en vrienden :'() armer, maar een hoop ervaring rijker. Over tegelspreuken gesproken: een van mijn favorieten: succes is not final, faillure is not fatal: it's the courage to continue that counts (sir Winston Churchill)

Beste Bas, Allereerst welkom op Higherlevel! Een discussie met wie? Is er een ter zake kundige boekhouder of fiscalist die jullie hierin begeleidt? De Belastingdienst voer alleen de wet uit. Voor jou/jullie relevant is de Wet op de loonbelasting artikel 12a. Verricht je geen arbeid voor de BV of is die arbeid minder waard dan € 5.000,- per jaar, dan is het gebruikelijke loon niet van toepassing. Verricht je niet of nauwelijks arbeid voor de BV (als bestuurder en voor de exploitatie/onderhoud van de activa), dan is het gebruikelijke loon niet van toepassing. Wil je definitieve zekerheid? Leg het dan vooraf voor aan de fiscus. Maar ik raad je aan dat alleen te doen na overleg met en via begeleiding van een goede boekhouder of fiscalist.

Alleen als het lukt om het bedrijf te verkopen aan zo'n bigger fool Twa, alleen als het lukt. En dan nog: wie the Bigger fool is of juist de deal van de eeuw heeft gesloten wordt - ook hier - pas achteraf duidelijk. Is de Telegraaf the Bigger Fool geweest met Hyves? Wellicht had het met een iets andere aanpak of op een iets ander moment heel anders gelopen en was Hyves nu groter dan Facebook. Achteraf is het altijd makkelijk praten... de winnaar is koning en de loser is "the bigger fool"

Nee, dat zijn geen doelen maar nog steeds middelen of strategieën tot een doel. Het antwoord is veel simpeler: uiteindelijk willen deze partijen gewoon WINST maken. Dat is het doel. En bedrijven doen dat ofwel doordat de dienst zelf uiteindelijk winstgevend te maken is, ofwel omdat er ergens een "bigger fool" is die bereid is om het bedrijf te kopen voor meer geld dan er in is gestopt. En dan terug naar de hamvraag: waarom besteden AH/Delhaize en het familiefonds achter Picnic zoveel honderden miljoenen in een online supermarkt of bezorgservice? Omdat ze daarmee - uiteindelijk - verwachten winst te gaan maken. Dat strookt in ieder geval niet met de topictitel. Wie gelijk krijgt? De tijd zal het leren.... Edit: naar aanleiding van je latere aanvulling Grappig ;), dat is zo'n beetje precies wat ik in mijn eerste post in dit topic al stelde.

Maar wat is nou het doel van die strategie?

Exactly. Zoals ik ook in mijn eerste post in dit topic aan: het gaat mij om het gemak, en dan is een iets duurdere prijs (de "bezorgkosten") inderdaad geen probleem. Ik heb Picnic ook al 2 x gebruikt voor verjaardagsboodschappen (alle drank en hapjes, en alle ingredienten voor de zelf te maken taarten), en dat is een verademing: niet meer je halve zaterdag kwijt met inkopen doen.... Dus ik zie wel toekomst in dit distributiemodel: zolang genoeg mensen bereid zijn om er meer voor te betalen kan het uit. Misschien vaagt het - net als de SRV destijds- niet de offline supermarkt weg, maar dat heb ík nooit beweerd: het gaat in dit topic om het bestaansrecht van het online distributiekanaal. Dat zowel Amazon als AH/Delhaize en Picnic bereid zijn om in eerste instantie verlies te lijden op deze dienstverlening is niet omdat ze achterlijk zijn: het lijkt me eerder een slimme tactiek om mensen te laten wennen aan het systeem, om vervolgens zachtjes de prijzen te verhogen.

Allemaal fake news kennelijk? :P Bron: Teletekst, pag. 109

Als de werkgever de werknemer niet (of niet afdoende) op het risico van de benadelingshandeling heeft gewezen, is het mogelijk om de vaststellingsovereenkomst en dus het ontslag ongedaan te maken. Daar is ook jurisprudentie over, zoals deze : En als dit alles maar lang genoeg duurt, ligt de weg ook open voor het UWV om een loonsanctie toe te passen (wegens het niet voldoen aan reïntegratieverplichtingen)

Oei, dat is voor de werknemer erg risicovol, en daarom eigenlijk onacceptabel. Werknemer loopt de zeer reële kans dat UWV het beschouwt als benadelinghandeling (want werkgever wordt op deze manier ontslagen van loondoorbetaling en reïntegratieverplichtingen), en daarom ziektewet-uitkering weigert op grond van art 45, lid 1, sub j van de Ziektewet:

Het Klacheninstituut Financiële Dienstverlening behandelt klachten over (ondernemers)-AOV's inderdaad, maar dat staat los van de vraag of een rechtsbijstandsverzekeraar de ondernemers AOV als een zakelijke of particuliere overeenkomst ziet Wat mij betreft niet. Het is geen verzekering voor een consument. Maar mijn mening doet er hier verder weinig toe: het is geen principe-kwestie. Het hangt gewoon af van de van toepassing zijnde voorwaarden van de rechtsbijstandsverzekering: [*]het is gedekt op de zakelijke rechtsbijstandsverzekering mits (het niet is uitgesloten, en inkoop/leveranciersgeschillen zijn meeverzekerd) [*]het is niet verzekerd op de particuliere rechtsbijstandsverzekering tenzij (de verzekeraar er wel specifiek dekking voor verleent) Edit: Ik zie overigens meer heil in het voorkomen van conflicten. Dat kan oa door bij de productkeuze al te kiezen voor verzekeraars met goede klantvredenheidscijfers en verzekeringsopties met veel minder mogelijkheid tot discussie (oa sommenvarianten, beoordeling op alleen het eigen beroep en geen beoordeling met "aanpassing eigen werkzaamheden"). En door bij medische acceptatie vooraf dusdanige informatie te verstrekken dat een verzekeraar zich achteraf nooit meer kan beroepen op verzwijging. En uiteraard door waar mogelijk gebruik te maken van WGBO.

Beste Theo, Conflicten over een ondernemers-AOV worden behandeld door de zakelijke rechtsbijstandsverzekering..maar alleen als je daarop ook inkoop/leveranciersgeschillen hebt meeverzekerd en het niet specifiek van dekking is uitgesloten.. het blijft dus van belang dat te checken in de voorwaarden van de rechtsbijstandsverzekering of dat te vragen aan een ter zake kundige adviseur. Je kunt bij Rabo kiezen uit de smaken Interpolis, Interpolis of Interpolis. Prima product, maar wel aan de (erg) dure kant, en jammer als de adviseur het antwoord op redelijk eenvoudige vragen niet weet ::) Voor rechtsbijstand is dat best een goede (en goedkope) optie. Sommige AOV's (maar niet die van Interpolis) bevatten zelf al een rechtbijstandsdekking waarbij je op kosten van de AO-verzekeraar zelf rechtbijstand mag inschakelen bij onverhoopte conflicten.

Maar hoe weet de verzekeraar nu dat het maar een paar tientjes was bij één verzekering als je het niet vraagt? Het is ook niet het zelfde register: voor het fraude-register gelden veel strengere eisen. Dit omdat een fraude-melding een ernstige integriteitsbreuk is, en een (incidentele) wanbetaling niet. En wat is je alternatief? Dat notoire wanbetalers gewoon bij de volgende adviseur of verzekeraar mogen aankloppen, omdat niemand ze centraal registreert? Begrijp me niet verkeerd: ik snap en heb begrip voor je punt, maar ik lees geen alternatief en heb er zelf ook geen. Ik vrees dat de huidige systematiek helaas noodzakelijk is en dat de goeden daarbij onder de kwaden lijden.

Is de registratie daar de oorzaak van of de wanbetaling of fraude zelf? Zoals vermeld: de meeste verzekeraars doen er - na toelichting van het waarom - niet moeilijk over als het echt iets eenmaligs was. Maar wie herhaaldelijk verzekeringen niet betaalt of fraude pleegt, die is niet meer welkom bij de meeste verzekeraars en adviseurs: die gaat maar naar de Vereende toe.