StevenK

Dat is afhankelijk van de vraag of de auto daarna geactiveerd is en of er BTW is teruggevraagd op de kosten. Daarmee wordt het namelijk direct weer een BTW auto. Sorry Steven, Op een marge-auto kun je geen BTW terugvragen als kopende ondernemer.... Wel kan de marge-auto voor de BTW (activeren doe je voor de IB, komt dan op de balans. Is voor de BTW niet relevant - wat een onderwerp- ::) )vervolgens zakelijk bestempeld worden. Dus geen BTW op de aanschaf terugvragen, maar wel BTW op de autokosten terugvragen. groet Joost Joost, Ik heb ook zeker niet bedoeld te suggereren dat je op een marge-auto bij de aanschaf BTW terug zou kunnen vragen. Wanneer je echter BTW op de autokosten terugvraagt, dan wordt de auto wel degelijk weer een BTW auto en bij de situatie waar het hier om gaat - het verkopen van de auto door de onderneming - zal daarom in die situatie BTW afgedragen moeten worden. Ik noemde dat even 'activeren', maar ik ben het met je eens dat dat mogelijk niet geheel de juiste term is, hoewel het wel vaak zo zal zijn dat wanneer de BTW over de kosten teruggevraagd wordt, er sprake is van een geactiveerd bedrijfsmiddel. Zie ook: http://www.belastingdienst.nl/zakelijk/omzetbelasting/ob07/ob07-13.html#P172_22495 waar de belastingdienst aangeeft dat wanneer een marge-goed als bedrijfsmiddel is gebruikt bij verkoop de margeregeling niet toegepast kan worden. Zie in gelijke bewoordingen ook de caveat op pagina 2 van de brochure

Dat is afhankelijk van de vraag of de auto daarna geactiveerd is en of er BTW is teruggevraagd op de kosten. Daarmee wordt het namelijk direct weer een BTW auto.

Ja, die vallen onder het herroepingsrecht. Pas wanneer er daadwerkelijk op maat gemaakt wordt (uit de MvT komen de voorbeelden van gordijnen die op lengte zijn gemaakt en de trouwjurk die op maat is gemaakt) is er sprake van een uitzondering. U dient derhalve goed te overwegen of u deze dure goederen wel op afstand aan consumenten wilt verkopen. Mogelijk kunt u met de fabrikant afspraken maken dat elk meubel specifiek naar wens wordt gefabriceerd?

De CV is voor de BTW zelfstandig, dus de CV moet een BTW-bon uitschrijven, die u voldoet. Daarop zal de CV de BTW af moeten dragen.

Voor een faillissement / wsnp op eigen verzoek is de instemming van de partner vereist. Voor een faillissement op verzoek van een schuldeiser is dat niet het geval. Dit is helaas een vaker voorkomend misverstand. Een faillissement heeft niets te maken met iemands' vermogenspositie, maar enkel met het betalingsgedrag. Wanneer iemand 'is opgehouden te betalen', dan kan het faillissement uitgesproken worden. Hiervan kan ook bij vermogende mensen sprake zijn, wanneer, bijvoorbeeld om contractuele redenen, delen van het vermogen niet geliquideerd of verpand kunnen worden. Wanneer iemand op enig moment zich in een situatie bevindt dat meer dan één schuldeiser die een opeisbare vordering heeft, niet voldaan kan worden, is er technisch sprake van een faillissement en kan dit worden uitgesproken.

Als er sprake is van enige huwelijksgoederengemeenschap, dan zal bij een faillissement - of WSNP - die gemeenschap daarin worden betrokken. Op zich kan de echtscheiding op gezamenlijk verzoek door één advocaat afgehandeld worden, maar aangezien hier sprake lijkt te zijn van uiteenlopende standpunten zou dat wel eens niet haalbaar kunnen zijn. Daarnaast is het zaak dat er advies ingewonnen wordt bij iemand met voldoende kennis van het insolventierecht en dat is een kennisgebied dat niet vaak gedeeld wordt met het familierecht.

Als de zaak bij de rechtbank heeft gediend, niet bij de sector kanton, dan komt het mij heel vreemd voor dat de zaak op de parkeerrol is geplaatst, zonder dat de wederpartij een procureur had ingeschakeld. Als er echter sprake is van een verstekvonnis, dan staat in beginsel verzet open. De vraag is dan wanneer het vonnis gewezen is en wanneer de wederpartij kennis heeft kunnen nemen van dit vonnis, om te beoordelen hoe het met de verzettermijn zit. Voor het overige geldt dat een goede beoordeling enkel gegeven kan worden met kennis van het hele dossier, of in ieder geval van alle processtukken.

U hebt een vonnis dat uitvoerbaar bij voorraad is. Enkel wanneer de executie in een kort geding wordt opgeschort, kunt u niet - verder - tot executie overgaan. Ik zou zeggen: laat ze maar een executiegeding opstarten, zodat de rechter kan beoordelen of deze verwacht dat er in de verzetprocedure daadwerkelijk een andere uitspraak komt. Als u een deurwaarder opdracht geeft tot executie over te gaan, merkt u vanzelf of er een executiegeding aanhangig wordt gemaakt. Als er echter voor de tegenpartij gronden zijn om de originele vordering aan te vechten, dan kan het uwerzijds redelijk zijn in te stemmen met zekerstelling door het geld op de derdengeldenrekening van uw advocaat te laten storten. Wat mij vooral bevreemdt is dat er nog verzet open zou staan? De zaak heeft toch op de parkeerrol gestaan (voor zover daar bij een kantonzaak sprake van kan zijn). daaruit blijkt dat de wederpartij in het geding is verschenen. Nu zou er dan toch een verstekvonnis zijn gewezen? Het komt mij alles wat vreemd en onwerkelijk voor.

Zoals gezegd: privé is makkelijker. Om hoeveel geld gaat het?

Of iets van verzekeringen dient te regelen, is afhankelijk van de vraag welke risico's u zelf wilt dragen en welke u niet zelf wilt dragen.

Het probleem is nu net dat dat *niet* zo is bij een VOF. De aansprakelijkheid is dan namelijk niet gebaseerd op onbehoorlijk bestuur, maar rechtstreeks opgenoemde wetsartikelen uit de invorderingswet. Deze artikelen gaan zo ver, dat ze de reguliere bescherming die een BV biedt doorbreken!

Kan iemand mij nog eens uit de doeken doen over welke administratieve lasten, afgezien van de VAR, we het nu hebben?

Van belang lijkt mij op welke manier het contact tot stand is gekomen? Het heeft er alle schijn van dat dit contact een voortvloeisel is van jouw gedetacheerde positie en daarmee valt onder het concurrentiebeding. Wat zegt je werkgever?

De vraag is of u - bijvoorbeeld een schriftelijk advies - kunt bewijzen dat uw boekhouder u deze opzet geadviseerd heeft. Zoals u nu merkt loopt u tegen het probleem aan dat hoewel de algehele hoofdelijke aansprakelijkheid voor schulden van de VOF wel degelijk binnen de BV's is gebleven, maar er - zoals wel vaker - voor belastingschulden een uitzondering geldt.

Heeft die boekhouder dat ook zo op papier gezet? Dan kunt u de - mogelijk - nadelige gevolgen zoals die nu naar voren lijken te komen mogelijk op die boekhouder verhalen. Overigens zie ik veel vaker het concept van een VOF tussen enkele BV's geadviseerd worden en eerlijk gezegd had ik dit aspect ook niet zo scherp op mijn netvlies staan, tot ik dit topic las.

Het zou natuurlijk ook kunnen zijn dat het feit dat mensen elke online community voor een helpdesk aanzien, waar ze zonder ooit enige bijdrage aan de community te hebben geleverd al hun vragen kunnen stellen en direct geprikkeld reageren wanneer een andere deelnemer vraagt op welke wijze de vraag gerelateerd is aan het centrale thema van de community.

De fiscus heeft een gegronde reden, namelijk de wet. Het is niet zo dat toepassing van de hoofdelijke aansprakelijkheid (eigenlijk is 'verantwoordelijkheid in deze een betere dekking van de lading) facultatief is. De wet geeft aan dat naast de VOF elk van de bestuurders verantwoordelijk is voor de betaling van verschuldigde belastingen, zonder dat aan verdere voorwaarden voldaan hoeft te worden.

Ik zie hierin nog niet direct gronden waarmee bewezen kan worden dat u er niets aan kon doen dat er niet betaald is.

Dit soort vragen kan alleen beantwoord worden met kennis van het hele dossier. Zonder die kennis is het gissen op basis waarvan de fiscus tot bestuurdersaansprakelijkheid concludeert. De hoofdregel van artikel 33 invorderingswet is dat de bestuurders van de BV's die bestuurder zijn van een niet-rechtspersoon hoofdelijk aansprakelijk zijn voor niet afgedragen premies. In het vierde lid wordt de bewijslast omgedraaid, omdat de aansprakelijkheid enkel beperkt wordt tot de situaties waarin de aansprakelijke bewijst dat het niet afdragen hem niet te verwijten is. Het gaat hier dus *niet* om een aansprakelijkheid vanwege de bestuurdersaansprakelijkheid, in welk geval er sprake moet zijn van wanbestuur, conform boek 2 BW. Het gaat hier om een hoofdelijke aansprakelijkheid op grond van de wet, waar je alleen onderuit kunt komen als je bewijs kunt leveren dat je er niets aan kunt doen dat er niet afgedragen is.

Je hele boekhouding in 25 uur verwerken komt mij niet heel vreemd voor. Alleen denk ik dat je beter iemand kunt zoeken die voor het administratieve - niet adviserende - deel van je administratie wat minder dure mensen inzet, want gemiddeld 144/uur vind ik erg fors aan de prijs. Wat je zegt je accountant hier trouwens van? En heb je geen tarief afgesproken?

De bijtelling is gelijk aan die bij een vast dienstverband. Je zult dus in de loonadministratie rekening moeten houden met 24% bijtelling over 15000 = 300 per maand en je bent als werkgever verantwoordelijk voor de belastingafdracht over die bijtelling. Daarnaast moet je nog BTW afdragen over de bijtelling (als ik het wel heb 12%, maar dat laat ik aan de deskundigen over). Daarnaast is hetgeen je wilt met telkens een contract voor 3 maanden niet mogelijk: na de derde verlenging heeft de werknemer op grond van de wet een overeenkomst voor onbepaalde tijd. Je kunt daarom maximaal 3 tijdelijke contracten aanbieden.

Het lijkt mij het meest logisch dat de werkmaatschappij hoe dan ook niets te maken heeft met de keuze van de auto en kosten daarvan. Hou dat lekker in de holdings en betaal die auto - met alle kosten - vanuit de holding. Wat je nog wel kunt doen is dat je eventuele vanuit de werkmaatschappij aan klanten gedeclareerde kilometers doorbetaalt aan de betreffende holding. Van een 'voordeliger' is geen sprake; zo dat al het geval zou zijn, zou dit betekenen dat de ene holding bevoordeeld worden boven de andere. De vraag over wat het voordeligst is, speelt pas in de relatie tussen holding en privé, in de vraag of de auto privé wordt gereden met km-vergoeding of zakelijk met bijtelling.

Communicatieadviseur lijkt mij de lading beter te dekken. Deskundige noem je jezelf pas *nadat* anderen hebben aangegeven jou als deskundige te zien. Wil je je als communicatieadviseur tot deskundige ontwikkelen, dan is het misschien te overwegen te zorgen dat je de markt die jij wilt bedienen van binnenuit leert kennen. Wanneer je bijvoorbeeld een jaartje als autoverkoper hebt gewerkt, kun je veel beter de directie van de autobedrijven adviseren over hun communicatiebeleid, omdat je niet alleen verstand hebt van communicatie, maar ook begrijp hoe en met welk doel zo'n organisatie functioneert.

het is mogelijk de executie te 'blokkeren' in kort geding (een zogeheten executiegeschil), maar dan zal wel onderbouwd moeten worden dat tegen het vonnis nog rechtsmiddelen open staan en dat het betreffende rechtsmiddel ook daadwerkelijk - naar alle waarschijnlijkheid - zal leiden tot een vonnis in het voordeel van de wederpartij, bijvoorbeeld omdat er bewijs is dat er daadwerkelijk een schikking overeengekomen was.

Dat kan ik lastig beoordelen; zelf geef je aan dat je vermoedt dat het tot verwarring kan leiden. Wat is jouw beoordeling? En wil je enkel op .nl blijven richten, of wil je ook daar buiten activiteiten ontplooien?