StevenK

Alleen al je topic titel laat zien dat je focus verkeerd is. Als je je focus legt op wat niet mag / niet kan, kom je echt niet vooruit. Wat ik denk wat je zou moeten zoeken is een locatie waar bomen groeien voor de houtproductie. Je zult dan alleen af en toe je activiteiten op dat terrein moeten verplaatsen om dat er ergens bomen gerooid worden. En als een 'clubhuis' niet mag omdat er niet gebouwd mag worden, zijn er toch allerlei mobiele of popup oplossingen?

Die oplossingen zijn casuïstisch. Het is de verantwoordelijkheid van de adviseur die risico's in beeld te hebben. Heeft hij die niet, dan heb je de verkeerde adviseur. En voor jezelf: teken bij elke invulling de scenario's uit.

Wat Joost zegt: een lening om de aandelen te kopen, hoe gunstig ook de regeling, blijft een lening. En dan zijn er altijd situaties mogelijk waarin die lening opgeëist kan worden. En vaak zijn dat de situaties waarin zaken niet gaan zoals je verwacht had bij het aangaan van de lening (herrie in de tent, te weinig resultaten). Mijn opa was bankdirecteur en zijn beleggingswijsheid was: alleen speculeren met geld dat je niet nodig hebt en er zeker geen geld voor lenen. Er zijn genoeg andere constructies om jou mee te laten delen in een eventuele verkoopopbrengst waarin je dit risico, van een lening die opgeëist wordt terwijl je niks hebt gekregen, niet hebt. Laat je daarin goed adviseren en staar je vooral niet blind op de mogelijke opbrengsten, voor je de risico's helder in beeld hebt.

Onzin.. KvK registreert niet waar een advocaat verstand van heeft en het rechtsgebiedenregister (als je daar op doelt) zegt vooral op welk gebied een advocaat zijn opleidingspunten behaalt, niet waar hij verstand van heeft. Daarnaast is het zeker niet zo dat een advocaat geen zaken mag doen waarvoor hij niet ingeschreven staat. (Wel is het zo dat een advocaat wellicht zijn cliënt niet goed bijstaat wanneer hij zaken behandelt waar hij geen verstand van heeft, maar daar gaat dit niet over *en* dat het een advocaat verboden is zaken te behartigen 'die niet in gemoede acht rechtvaardig te zijn')

Kom alsjeblieft onder die steen vandaan, realiseer je dat je ontzettend onhandig bezig bent geweest door producten onder een merknaam aan te bieden zonder je voldoende te verdiepen in hoe dat juridisch zit met merken. Je staat niet op het strand van een all-in resort ringen vanuit de binnenzak van je sjofele jasje te verkopen, maar gewoon in Nederland en daar wordt van een ondernemer verwacht dat hij of zij in ieder geval ten aanzien van zijn directe bedrijfsvoering weet hoe de vork in steel steekt. Banning is een bekend en best wel groot (45 advocaten ofzo) kantoor en die hebben 'gewoon' een afdeling 'intellectueel eigendom'. Wanneer dat niet eens weet te vinden denk ik dat je voor jezelf gevoeglijk vast kunt stellen dat je *niet* in staat bent relevante informatie te vinden en je er dus heel goed aan doet wat vaker een professional in te schakelen zolang je die vaardigheden niet op orde hebt.

Als je een merkproduct koopt, zorg dan dat je zeker bent dat het echt is en niet namaak In jou antwoorden zie ik nog niets waaruit blijkt dat jij enige vorm van bewijs hebt dat de ringen echt van Chanel zijn...

Yep.. Want het is nog steeds onduidelijk wat voor overeenkomst je hebt. Wat wel duidelijk is dat je zegt BTW te betalen. Dat betekent dat je de overeenkomst moet laten aanpassen, omdat je anders de BTW niet terug kunt vragen, omdat voor de BTW vereist is dat de factuur op de juiste naam staat.

Dit is vaste prik in een advocatenpraktijk.

Onvoorstelbaar. Een vonnis, van een particulier, bij verstek, omdat je verlof had en dan nog niet betalen? En waarom vertel je dat niet meteen?

Als je geld hebt wel, maar gezien je faillissementstopic is de het antwoord op de vraag of jij de concurrent aan kunt klagen 'nee'.

En dat is precies waarom vaak juist kleine ondernemers redelijk onverwacht failliet worden verklaard. In het faillissementsrecht is er heel weinig ruimte voor het beoordelen van geschillen. De faillissementsrechter geeft vaak wel uitstel, maar dat uitstel wil niet zeggen dat de rechter inhoudelijk iets van het gevoerde verweer vindt. Een faillissement is niet een uitspraak die tot doel heeft een geschil tussen twee partijen te beslechten. Het primaire doel van een faillissement is het beschermen van de gezamenlijke schuldeisers tegen (nog) verder oplopende schulden. Een paar duizend euro is echt genoeg voor een faillissement. omdat, zo is de ratio, die paar duizend euro in de regel het topje van de ijsberg is. Zou het namelijk niet het topje van de ijsberg zijn, dan zou een ondernemer het niet zo ver laten komen en bijvoorbeeld 'onder protest' betaald hebben of het geld in de depot bij een derde hebben gegeven.

In theorie is één schuldeiser genoeg, maar in de praktijk een structuur ontwikkeld waar het vereiste is dat aannemelijk is dat er naast de aanvrager ook een andere schuldeiser onbetaald is. Die andere schuldeiser hoeft de aanvraag niet te steunen, het echt voldoende als aannemelijk wordt gemaakt dat er nog een onbetaalde schuld is. En dat hoeft pas *op* de zitting aannemelijk te worden gemaakt, in de aanvraag kan worden volstaan met een zinsnede 'schuldenaar laat meer crediteuren onbetaald, zodat schuldenaar verkeert in de situatie te zijn opgehouden met betalen'. Klassiek is ook de aanvraag door een pensioenfondsuitvoerder. Vaak bestaat zo'n uitvoering uit meer dan één fonds en dan kan elk van de fondsen als schuldeiser gebruikt worden, waardoor die pensioenuitvoerder geen steunvordering hoeft te regelen.

Bij de oprichting neemt de BV de lopende verplichtingen over. Omdat het financial lease is, zit er geen BTW op de leasetermijnen en zit je dus ook niet met de BTW vereisten voor een factuur. Voor de onderhoudskosten is het uiteraard zaak nieuwe facturen op naam van de BV te laten zetten.

Weet je dat wel zeker? Is het niet zo dat wanneer er vooraftrek is genoten over de kosten van de auto, dat al genoeg is om bij verkoop / overgang BTW af te moeten dragen?

Het is meer dan 'wedden', want je introduceert daarmee ook een tweede proceskostenrisico.

Ik zou alleen de ex werknemer aanspreken, zowel op de afspraken, als de ongerechtvaardigde verrijking. De verhuurder heeft conform de overeenkomst terugbetaald en alleen als expliciet afgesproken is dat TS de borg zou betalen te behoeve van de situatie zit daar iets van een kans. Denkt de werknemer daar anders over, dan roept hij de verhuurder maar in vrijwaring op.

En belangrijker nog: een gebruikelijke verzekering niet afsluiten kan grond zijn voor bestuurdersaansprakelijkheid.

Als de onderneming niet eens het DGA salaris opbrengt zou ik geen cent geven voor Goodwill, omdat je ook verplichtingen overneemt en dingen als risico van overwaardering van voorraad.

Verbruik van je olie is van enorm veel factoren afhankelijk, zoals het zetmeelgehalte dat varieert gedurende het jaar, temperaturen maar ook en hoe en hoe vaak je de olie filtert en de kwaliteit van de olie. Uiteraard heeft de olie in de snackketel(s) veel meer te lijden, net zoals olie waarin reeds gezouten frites nog even 'opgewarmd' wordt (waarvan ik van harte hoop dat je dat niet zult doen). Veel van onze klanten werken met meetapparatuur (pH meter) waarmee ze bepalen wanneer de olie vervangen moet worden en ik hoor maar weinig van klanten die direct al vooraf weten hoeveel olie of vet ze verbruiken. Hoeveel je kwijt bent is dus erg afhankelijk van je toestel en één van de trends in de markt is dat je steeds meer robotisering ziet, zodat je bij voorbeeld het voorbakken op een timer kunt doen.

Stel je koopt in voor 50. Op die inkoop doe je niks met BTW, want je kunt alleen iets met BTW op inkoop doen als je een BTW factuur hebt waarop (volgens de daarvoor geldende regels) de BTW is gespecificeerd. Je verkoopt voor 121, dan zet het platform op de factuur 100 + 21 BTW. Die 21 moet afgedragen worden, want je moet de BTW die op de factuur staat afdragen. Zou je als Marge verkocht hebben, dan zou je maar 12,33 BTW af hebben hoeven te dragen en zou je winst ipv 50,00 58,67 zijn geweest.

Dit doet mij vermoeden dat je nooit een winst- en verliesrekening gemaakt hebt. Je betaalt geen IB over opnames of omzet, maar over je winst. Of je dat geld nu naar privé overmaakt, investeert of op je rekening laat staan maakt daarvoor niet uit. Oef. Kop-in-het-zand-onderneming. De koninklijke weg is op basis van wat je wel hebt de boekhouding over die jaren alsnog te maken (en overigens ook BTW af te dragen over de verkochte spullen want op het moment dat je die naar privé haalde, moest er BTW over betaald worden). Je kunt ook je kop in het zand houden en hopen dat er nooit controle komt. Gezien de overbelasting van de fiscus zou dat best wel eens lucratief kunnen zijn.

Je wilt je op een op zijn minst grijs gebied gaan begeven. Dan heb je echt *niks* aan adviezen die gebaseerd zijn op halve informatie en moet je gewoon een deskundige inschakelen.

Ja, uitsluiten is alleen niet toegestaan bij dwingend recht, zoals je bijvoorbeeld in het arbeids- of consumentenrecht tegenkomt. Hier is imho geen sprake van dwingend recht.

Nee ,dat levert je 3571 extra aftrek op. Hoeveel je terugkrijgt, is afhankelijk van welk belastingtarief je voor je kiezen krijgt.

Niet alleen stellen, dat is expliciet afgesproken. Er is sprake van een ongeclausuleerde uitsluiting van doorberekening van materiaalkosten.