Marcel Spruit R.I.P.

Ja, maar die idioot lange link over de 183-dagen-regeling gaat niet over ondernemers maar over loon wat iemand ontvangt en in welk land dat belast is. Waar iemand woont doet dan ineens niet meer terzake. Ik slinger even wat wetsartikelen er in: art. 2.5 lid 1 Wet IB: De binnenlands belastingplichtige die niet gedurende het gehele kalenderjaar in Nederland woont (check) [...] kan kiezen voor toepassing van de regels [...] voor binnenlands belastingplichtigen. Ik interpreteer dit zo, dat als je hier niet voor kiest, automatisch de regels voor buitenlands belastingplichtigen van toepassing zijn. art 7.2 lid 2: [de buitenlands belastingplichtige betaalt in NL belasting over] de belastbare winst uit Nederlandse onderneming, dat is de belastbare winst uit een onderneming die wordt gedreven met behulp van een vaste inrichting in Nederland of een vaste vertegenwoordiger in Nederland. Dat interpreteer ik zo, dat de winst uit je reisbureau NIET in Nederland belast is als er géén sprake is van een vaste inrichting of een vaste vertegenwoordiger. Nu weet ik niet waar je reisbureau uit bestaat. Als je reisbureau bestaat uit jouw persoon en jouw laptop en jouw telefoon, dan wordt dat mijjns inziens per 3 januari 2015 gewoon een Nederlandse onderneming en heb je niet zoveel aan die buitenlandse belastingplicht. 2 centen.

Ik dacht even 'maar hij zou die vakantiewoning toch zakelijk kunnen etiketteren...' maar toen ik even verder dacht, dacht ik toch dat dat niet zou helpen. Ook dan is de periode waarin de kosten aftrekbaar zijn beperkt tot twee jaar. In een recente zaak bij Rechtbank Breda ging het om een caravan, dat is m.i. erg vergelijkbaar met een vakantiewoning. Ik vraag me wel af of de eventueel aangekochte vakantiewoning na die twee jaar nog wel op de ondernemingbalans blijft staan, omdat het daarmee een interessante manier is om je box 3-vermogen wat te drukken, maar dat natuurlijk geheel terzijde.

"werken op locatie" is geen secundaire arbeidsvoorwaarde, maar het leveren van huisvesting is dat wel. In het Handboek Loonheffingen, een handzaam boekwerkje waarin de Belastingdienst de belangrijkste regels omtrent loonbelasting in luttele pagina's uiteenzet, kun je nalezen hoe hier mee om te gaan.

In het eerste geval soms ook, it's all in the game... 8)

Formele en materiele verschuldigdheid zijn begripppen uit het formele belastingrecht, dat is het stukje belastingrecht dat gaat over het vaststellen van aanslagen, het voeren van procedures en het net niet op tijd indienen van je bezwaarschrift. De materiele belastingschuld volgt uit de wet. Dat is de belastingschuld als alle wettelijke bepalingen tot op de cent nauwkeurig worden gevolgd. De formele belastingschuld wordt vastgesteld door de inspecteur. (*) In jouw geval was er dus sprake van een formele belastingschuld van 20k, terwijl die materieel niet zo was, de wettelijke bepalingen schreven namelijk een veel lager bedrag voor. Een orderbevestiging op 31 december zou in mijn goed koopmansgebruik nog niet tot winst leiden, omdat je nog geen goederen hebt geleverd of diensten hebt verricht. Een van de beginselen van goed koopmansgebruik is het matchings-principe, dat zegt dat je kosten en opbrengsten moet toerekenen aan het tijdvak waaraan ze gerelateerd zijn. Als je op 31 december een betaling ontvangt voor een dienst die je pas het volgende jaar gaat leveren, moet je die winst dus ook doorschuiven naar het jaar erop. Als je in december al werk hebt verricht wat je pas in het volgende jaar gaat factureren, neem je een post 'onderhanden werk' op. En vanuit die redenatie: als je in 2011 een bedrag betaalt wat je niet verschuldigd bent, neem je dat als vordering op je balans op als 'onverschuldigde betaling'. Misschien een domme vraag, maar de auto waar deze wegenbelastingaanslag betrekking op heeft, staat die op de zaak? Anders is het uberhaupt geen zakelijke aangelegenheid en zijn we gauw klaar. EDIT: ik zie nu Joosts toevoeging. Ik heb niet gelezen dat TS heeft verzocht om uitstel van betaling, wellicht had hij het wel gekregen als hij er om gevraagd had. Dat de fiscus geen ambsthalve vermindering wilde toepassen is een argument. Maar het tegenargument luidt "die ambtshalve vermindering had mijn collega wel moeten toepassen en het is jammer dat hij dat niet gedaan heeft, maar het punt blijft dat de ondernemer kon weten dat hij dit bedrag niet verschuldigd was" *):ondanks een fantastische docent blijf ik die begrippen door elkaar halen

Ik denk dat je je boekhouder tijd (en daarmee jezelf geld) kan besparen door dit met hem te overleggen. Als jij je boekhouding zo kan inrichten dat hij er sneller doorheen kan, is dat voor beide partijen prettig. Er aan het einde van het jaar achterkomen "Oh, dus als ik gewoon X en Y had gedaan i.p.v. Z dan ... " is meestal geen feest.

Ik ga bij Peter staan. Ik krijg de indruk dat er eigenlijk geen enkele twijfel was dat je die 20.000 terug zou krijgen. Je hebt er een omslachtige procedure voor moeten volgen, en dat is best sneu, maar je zou het geld terugkrijgen, ik vermoed dat je daar zelf ook geen moment aan getwijfeld hebt. Goed koopmansgebruik leidt dan bij mij niet tot een kostenpost. Maar wellicht dat Joost nog een obscuur stukje jurisprudentie tot zijn beschikking heeft 8)

https://www.google.nl/search?q=wwft+identificatieverplichting

Nee. Een paar boekhoudkundige tips, hopelijk kun je het van daar zelf uitvogelen: debiteur betaalt factuur op privé-rekening Dit is een privé onttrekking. Je zou het kunnen beschouwen als geld dat eerst in de onderneming terecht komt, maar er - in dezelfde seconde - ook weer uitvloeit omdat het op jouw privérekening komt. De boeking die hierbij hoort: debiteuren: 1.210 (credit) privé opname: 1.210 (debet) debiteur betaalt op zakelijke rekening debiteuren: 1.210 (credit) bank: 1.210 (debet) je betaalt kosten uit privé Dit wordt beschouwd als een privé storting. Ik ben gewend om privé opnames en privé stortingen via dezelfde grootboekrekening te laten lopen, maar er is niet per se iets mis om dat te scheiden. De boeking die ik zou maken: kosten: 100 (debet) btw te vorderen 21 (debet) privé opname/storting: 121 (credit) je betaalt kosten van je zakelijke bankrekening kosten: 100 (debet) btw te vorderen 21 (debet) bank: 121 (credit) je stort een paar duizend euro op je zakelijke rekening Waarom je dat zou doen is overigens de vraag, tenzij je dit prettig vind of er een noodzaak voor is, maar er is in elk geval geen 'regel' die zegt dat je dit moet doen. Zoals verwacht is dit een privé storting: bank: 2.000 (debet) privé opname/storting: 2.000 (credit) je boekt geld van je zakelijke rekening over naar privé voor de boodschappen Dit zou ik zeker aanraden. Door één groot bedrag van je zakelijke rekening naar privé over te boeken en alle kleine privé uitgaven van je privé-rekening te betalen, voorkom je een hoop zinloze administratie. privé opname/storting: 2.000 (debet) bank: 2.000 (credit) Het is geen probleem dat je de eerste zes maanden alles via je privé-rekening hebt gedaan, het is hooguit administratief wat bewerkelijker. Omdat voor je zakelijke administratie een bewaarplicht van 7 jaar geldt, geldt dat dus ook voor de mutaties van je privé-rekening van de afgelopen zes maanden. Betalingen die je van privé doet kun je terugstorten, maar dat hoeft niet. De betaling van privé voor zakelijke kosten is een privé storting, als je het terugstort is dat een privé opname. Als je het prettig vindt om elke euro die je vanuit privé voor je zaak uitgeeft ook terug te krijgen vanuit je zaak, vooral terugstorten, maar het hoeft absoluut niet.

Ahum, dacht ik even dat die vraag niet zo ingewikkeld was... :-[ Volgens mij hangt het op wat TS precies aan diensten verleent, en ook op hoe breed je artikel 6i-1-c op mag vatten en dan met name "diensten verricht door raadgevende personen" Met een beetje goede wil kan namelijk elke adviseur zich hieronder scharen, maar dat leek mij nou net niet de bedoeling van de uitzondering. Ik kom in de rekenhulp overigens uit op 'belast in NL', tenzij ik invul dat TS diensten verricht zoals bedoeld in artikel 6i Wet OB.

Als je deze ongeloofelijk hippe folder leest, zie je dat de Belastingdienst ongeveer 30.000 medewerkers heeft. Dat zal van een paar jaar geleden zijn, goede kans dat het inmiddels wat gekrompen is tot 26.000. Die zitten natuurlijk niet allemaal in jouw regio de zzp'ers te controleren, maar laten we eens aannemen dat die afdeling toch best groot is. De kans dat jij nu dezelfde inspecteur treft, die 'wraak' wil nemen omdat ie in 2006 zijn gelijk niet kreeg is best wel klein. Overigens, jouw partner wordt hier toch ook door geraakt, als ik het goed lees, wordt er bij jullie beiden winst bijgeteld omdat de derde vennoot van 2010 niet geaccepteerd wordt. Dat gaat hem even hard geld kosten als jou.

Vallen jullie onder een CAO? Vaak volgt uit de CAO dat alle medewerkers verplicht deelnemen aan de pensioenregeling. Dan kun je het in het contract nog een keer noemen, maar dat heeft dan niet heel veel toegevoegde waarde (behalve als 'informatievoorziening'). Ik weet natuurlijk niet of dat voor jullie ook geldt, maar daar zou ik als eerste zoeken.

Dat klopt, als er een btw-identificatienummer (of iets wat daar verdacht veel op lijkt) uitgegeven is aan bedrijf/zzp'er dan mag jij er van uitgaan dat het voor de btw ondernemers zijn en de dienst dus bij hun belast is.

Als je persoonlijk arbeid verricht (werkt) voor een BV waarvan je meer dan 5% van de aandelen bezit, val je onder de gebruikelijk-loon-regeling, dus nee dit kan niet. Dat die pipo zijn personeel in de eenmanszaak wil hebben, waar hij dus persoonlijk aansprakelijk is, en niet in de BV, waar het risico afgedekt is, vind ik bijzonder. Hij is wel een goede aannemer hoop ik? Wat is de reden dat hij graag 50% van de werkmaatschappij wil hebben?

Ontslag op staande voet, ofwel ontslag om een 'dringende reden' (Burgerlijk Wetboek, Boek 7, artikel 678, men zegt dat de werknemer het dan wel héél bont gemaakt moet hebben (diefstal, bedreiging, of het onnavolgbare 'zich na waarschuwing overgeven aan liederlijk gedrag'). Tegelijkertijd geldt eigenlijk als enige voorwaarde dat van jou als werkgever in redelijkheid niet gevergd kan worden dat je de arbeidsovereenkomst nog langer voortzet. Ik vrees zelf dat 'structureel te laat komen' niet voldoet als 'dringende reden', maar ik ben dus geen arbeidsrechtdeskundige. De zes maanden nog maar even uitzitten lijkt me desastreus voor je overige medewerkers, maar dat is slechts mijn mening.

Ik neem even aan dat jij in Nederland gevestigd bent en dat jouw business bestaat uit het verlenen van diensten (en niet uit het leveren van spullen, dan gelden weer andere regels). Lever jij een dienst aan een ondernemer, dan is de 'plaats van dienst' de plaats van je klant. Is je klant dus een papierfabriek in Venezuela, dan is de plaats van dienst Venezuela en is de Nederlandse btw niet van toepassing. Lever jij een dienst aan een particulier, zeg mevrouw Marquez uit Venezuela, of aan een club die geen ondernemer is voor de btw (de plaatselijke katholieke kerk), dan is de 'plaats van dienst' het land waar jij, de dienstverlener, gevestigd bent. In die gevallen draag je dus Nederlandse btw af. Als je de btw achterwege laat, is het aan jou om aan te tonen dat je afnemer een ondernemer is in de zin van de btw, dus dat hij regelmatig in het economisch verkeer prestaties levert tegen een vergoeding. Binnen de EU is daar het btw-nummer voor, als er in Latijns Amerika een vergelijkbaar systeem is dat ondernemers een nummer toekent kun je daar wellicht mee werken. En inderdaad, als je meer aftrekbare voorbelasting hebt (btw op je inkoop) dan btw die je af mag dragen, krijg je btw terug.

Dat is niet leuk voor je Jasper, succes ermee! Ik vroeg me af: waarom wil je dit via de kantonrechter spelen? Ik heb hier geen ervaring mee, maar als ik de UWV-brochure lees, zou je bij heen een ontslagvergunning o.b.v. disfunctioneren of verwijtbaar handelen moeten kunnen krijgen, mits je de boel goed kan onderbouwen. Ik vermoed dat hij, of zijn vader, bij het woord ´kantonrechter´ al snel denkt aan het woord ´ontslagvergoeding´. Daarnaast zul je zien dat hún rechtsbijstandverzekering dit wel dekt en zij in deze dus diepere zakken kunnen hebben.

Nee, ik heb geen praktijkervaring hiermee. Wel weet ik dat er sloten aan rechtspraak over zijn. Zo is er de zaak over de meneer die in de ruwbouw werkzaam was (Rechtbank Breda) en in zijn eerste jaar volgens mij (uit mijn hoofd) één opdrachtgever had. Uit de feiten bleek wel dat hij wel degelijk risico liep, bijvoorbeeld om niet ingehuurd te worden of om niet betaald te krijgen als zijn werk van onvoldoende kwaliteit was, en op basis daarvan (en het feit dat zijn omzet in het tweede jaar exponentieel groeide) beoordeelde de rechter hem als ondernemer. Ook niet in jouw branche: de gastouder (rechtbank Arnhem) die als ondernemer in aanmerking kwam voor de zelfstandigenaftrek et cetera. Mooie van deze uitspraak is dat er een redelijke opsomming gegeven wordt van de overwegingen die de rechtbank meeneemt. Als je het zeker wil weten, vraag je een VAR aan, daar zijn ze voor.

Dat lijkt mij wel. Je hebt dus bus ofwel zakelijk gehuurd, ofwel privé. Als je de bus zakelijk gehuurd hebt, kun je je afvragen of er sprake kan zijn van een bijtelling. De zin in de wet waar het om te doen is staat in artikel 3.20 van de Wet Inkomstenbelasting: Als je ´m zakelijk gehuurd hebt, is dus vraag één: staat de bus jou ook voor privé doeleinden ter beschikking? Het antwoord is ja, je zou die bus na je zakelijke rit ook kunnen gebruiken om je schoonmoeder te verhuizen. ALS je de bus ook voor een privéding gebruikt hebt, zou er sprake zijn van een bijtelling als je (omgerekend) meer dan 500 km privé rijdt op jaarbasis. Voor een dag is dat 500/365 dus ongeveer 1,5 km. Daar zit je al gauw aan. Als je bus púúr voor een zakelijke rit gebruikt hebt, is er sowieso geen sprake van een bijtelling. Als je ook je schoonmoeder ermee verhuisd hebt, is de bijtelling ongeveer 1/365e van 25% van de nieuwprijs van de bus, tientjes dus, Als je bus privé huurt, is artikel 3.17 van toepassing: . Dat betekent dat de huurkosten van de bus niet aftrekbaar zijn, maar je wel 19 cent per zakelijke kilometer mag aftrekken. Dat is meestal niet voordelig. Voor de btw gelden weer afzonderlijke regels, o.a. dat woon-werk-verkeer voor de btw niet als zakelijke kilometers tellen. Dat zijn de officiele regels, volgens mij. De praktijk is dat men vanwege het geringe belang, incidentele huur van vervoermiddelen gewoon volledig zakelijk beschouwt zonder bijtellings-issues. Dat komt overeen met de aanname dat een gehuurde auto op dat moment 100% zakelijk gebruikt wordt, wat in 9 van de 10 gevallen ook zo zal zijn.

Allereerst: Wat Joost Zegt. Daarnaast: een bestratingsfirma die "van de grond is opgebouwd", dat vind ik dan weer grappig, dank daarvoor ;) Drie: met name het vijfde punt van Joost. Wat je voorstelt is eigenlijk dat jullie een heel ander bedrijf gaan worden, met andere klanten, andere klussen, andere sector. Dat is nogal wat. Als je voornaamste vraag is "verdienen we niet te weinig", dan kan het wellicht ook goed zijn om eens te kijken waar het geld momenteel op weglekt, en of daar niks aan te doen is. Ik krijg de indruk uit je post dat er de afgelopen jaren flink geïnvesteerd is, dat zal een flinke aanslag op de middelen gelegd hebben, hopelijk hoeft dat nu niet meer en zul je de zakelijke rekening zien groeien. Wellicht zijn er andere redenen waarom er naar jouw mening niet genoeg binnenkomt. Ik zou eerst proberen om een goede boterham te verdienen met datgene wat je het liefste doet, i.p.v. een dikkere boterham verdienen met (wellicht) minder leuk werk. Dat is natuurlijk slechts mijn mening.

Verkoopfacturen boek ik altijd in apart, dus o.b.v. factuurstelsel. Inkoopfacturen doe ik soms o.b.v. kasstelsel (methode 1), soms op basis van factuurstelsel (methode 2). Bij grotere administraties (meer dan 200 inkoopfacturen per jaar) pas ik methode 2 toe, omdat dat dan inzichtelijker wordt. Meestal probeer ik dan met de klant af te spreken dat hij/zij zelf al de inkoopfacturen nummert en deze nummering terug laat komen in de betaalomschrijvingen, zodat op het bankafschrift (of de ingelezen bankmutaties) direct te zien is welke inkoopfactuur het betreft. Bij kleinere administraties vind ik het kasstelsel prima (en sneller) werken. De kans dat een crediteur niet betaald wordt is vaak niet zo groot, ze sturen anders wel een herinnering. Er is inderdaad een kans dat er inkoopfacturen van 20 juni zijn die pas op 15 juli betaald worden. Dan kan daar altijd nog een crediteur voor aangemaakt worden, maar meer dan 10 crediteuren op jaarbasis levert dat vaak niet op. Ik zou zeggen, ga gewoon in gesprek met de boekhouder waar je een klik mee hebt, en blijf constant aan hem vragen "hoe kan ik het zo aanleveren dat het voor jou in één vloeiende beweging die boekhouding in gaat?" Ieder heeft daar zijn eigen werkwijze in, die niet per se fout hoeft te zijn.

Ha Ron, uit nieuwsgierigheid: heb je al vervolgstappen ondernomen?

Met apparatuur met een nieuwwaarde van 8.000 zit je op ongeveer 1600,- afschrijving per jaar (misschien minder als er sprake is van restwaarde), daarnaast 500,- vaste kosten per maand is 6.000 per jaar. Omzet : 25.000 af: kosten: 6.000 af: autokosten: 9600,- af: afschrijving: 1600,- =============== winst: 7800 bij: bijtelling: 9600 =============== saldo fiscale winstberekening: 17.400 Ik ga er even vanuit dat je aan het urencriterium voldoet (meer dan 1225 uur per kalenderjaar in je onderneming stoppen): af: zelfstandigenaftrek: 7.280 af: startersaftrek: 2.123 af: mkb-winstvrijstelling (14%) 1.119 belastbare winst: 6.884 bruto inkomen loondienst: 17.000 belastbaar inkomen uit eigen woning: bij: eigenwoningforfait 0,6% van WOZ-waarde, ik schat 1600 af: betaalde hypotheekrente 12.000 ================ belastbare inkomsten eigen woning: 10.400 totaalplaatje: belastbare winst: 6884 belastbaar loon: 17.000 belastbare inkomsten eigen woning: -10.400 ============== totaal inkomen box 1: 13.484 verschuldigde inkomstenbelasting en premies: +/- 5.000 af: heffingskortingen: +/- 3500 te betalen inkomstenbelasting en premies: +/- 1500 reeds ingehouden loonbelasting door werkgever: +/- 3.000 terug te krijgen inkomstenbelasting: +/- 1500 te betalen bijdrage zorgverzekeringswet: (5,65% van je belastbare winst): 389,- Is dit ongeveer het plaatje wat je zoekt? Kun je aangeven wat je boekhouder je vertelde en waarom je daar niet veel wijzer van werd? Het lijkt mij (maar wie ben ik) nogal belangrijk dat je boekhouder je dingen vertelt waar je wél wijzer van wordt, en anderzijds dat jij aan je boekhouder de juiste vragen kan stellen. Op het moment dat jullie vooral langs elkaar heen communiceren wordt daar echt niemand wijzer van.

Als je ook je bruto inkomen uit loondienst en je overige ondernemingskosten erbij vertelt, valt er een plaatje te schetsen, maar zonder dat wordt het echt heel lastig...

Ik schat je kansen om gelijk te krijgen en alle kosten volledig af te mogen trekken (dus ook elektra, water, etc.) vrij laag in, eigenlijk. Ik dacht dat eerst ook op basis van mijn interpretatie van de uitspraak, maar ben daarin door Michel S gecorrigeerd. Ik ben geen rechter, maar het lijkt mij redelijk dat je, als je het huurrecht zakelijk mag etiketteren, dat je alle kosten die rechtstreeks voortvloeien uit het huurrecht (kosten die je enkel en alleen hebt omdat je een woning huurt), volledig mag aftrekken (tegen een correctie van 1,4% (*)). Dank denk ik bijvoorbeeld aan gemeentelijke heffingen. Inrichtingskosten vloeien m.i. niet rechstreeks voort uit het huren van een woning, dus daar lijkt het mij aan jou om de zakelijkheid daarvan aannemelijk te maken. Hetzelfde geldt voor verhuiskosten. Zoals ik aangaf, het uitvoeringsbesluit (of -regeling) geeft aan wanneer een verhuizing in ieder geval als zakelijk gezien wordt, maar dat laat op zich ruimte om een andere verhuizing ook als zakelijk aan te merken, maar dan moet je een goed verhaal hebben. *: voor wie het nog niet gezien had, per 1-1-2013 is de correctie voor verreweg de meeste woningen naar 1,5% gegaan door een wetswijziging per 1 juli jongstleden