Markilanosz

Volgens mij is dit hele probleem simpel te omzeilen door gebruik te maken van een virtueel kantoor. Dan zit je voor een paar tientjes per maand op papier in een mooi kantoorpand. Die sturen de post door en de rest van het verkeer gaat via internet. Je werkt gewoon vanuit je huis. Zolang je in je woonomgeving geen overlast veroorzaakt met brengen en halen van spullen is er niks aan de hand.

Kan je geen foto's ophalen bij je leverancier? Die heeft waarschijnlijk prachtige foto's van de scooter en van de details waar hij van vind dat ze onderscheidend zijn tov de concurrentie. Voordat ik begin met zeuren, een site is nooit af, dat is een never ending story. Dan is het heel verleidelijk om je eigen smaak en voorkeuren te projecteren op je doelgroep. Grote jongens gebruiken daarvoor een A en en B site. De helft van je bezoekers naar uitvoering A en de andere helft naar uitvoering B. En dan meten wat het beste werkt. Anders blijft het ook een beetje gissen, gokken, en logisch nadenken natuurlijk. Ik weet niet de exacte cijfers, maar ongeveer 50% van een eerste kennismaking met je website vind plaats op een telefoon. Als ik dan de site open dan zie ik: 1. Een enorm korting ding. Die zou ik juist heel klein maken, want nu is het haast een verontschuldig voor de prijzen die nog moeten komen. 2. Dat we op maandag gesloten zijn. 3. Als er wat kapot is dat we het maken. Dat zijn alle 3 nou niet dingen waarvan ik denk, ja, hier gaan we op zoek naar een mooie scooter. Dan is de eerste scooter die met een donkere foto zie een electrische uitvoering van € 5600,00 ik denk dat op dit moment de helft van je bezoekers de site heeft verlaten. Ohh, wat ik vergeet. Je naam in de URL is prima, maar de toevoeging scooterfabriek heeft geen enkele functie. Ik zou iets toevoegen dat vaak gebruikt wordt als zoekterm. Dat heeft veel meer waarde voor Google. Iets als: veju scooters diemen Voor de rest een mooie strakke site.

Is dit hele PSD2 niet gewoon vastleggen van iets dat al heel lang gebruikelijk is bij online winkelen? En klant koopt op een webshop iets. Betaald bij een 3de partij, de zogenaamde payment provider, en die deelt die gegevens met de webshop. De payment provider zorgt voor een veilige transactie en voorkomt dat iedere webshop voor zich allerlei betaal mogelijkheden moet faciliteren en daar de veiligheid van moet waarborgen.

Dat klinkt als een plan, een goed plan

Ik verbaas me over dit Topic, als je 60 bent en de hele rotzooi voor € 1.500.000,00 verkocht hebt. Dan kan je van alles zijn, maar in ieder geval geen sufferd. Dan moet dit toch ook niet zo'n groot probleem zijn. Ik geloof niet dat je ergens in 1 van de reacties iets hebt gelezen waarbij je dacht "hè, dat wist ik nog niet"

Iemand heeft mij ooit wijsgemaakt dat ze in België een spreekwoord hanteren dat er, in eigen woorden, op neerkomt dat als je problemen 3 dagen laat liggen zich 80% vanzelf oplost. Ik denk dat je wat langer nodig hebt dan 3 dagen. Maar ik zou me niet zo druk maken. Vind het trouwens een zwakte bod om aan te bieden om het project te stoppen en alle betalingen te crediteren. Dat kan door een jurist worden uitgelegd als twijfel over je eigen werk en terecht dat de klant een schade claimt. ( Dat zegt niet dat die claim gehonoreerd wordt, maar het verzwakt je onderhandelingspositie)

Zoals ik het inschat: Paul Gui zijn grootste probleem is dat hij geen ondernemer is. Dat is geen aanval of klacht maar een constatering. Paul praat namelijk als werknemer, niet als ondernemer. Ik denk dat het beste advies op dit moment is om een coach te zoeken. Een ervaren ondernemer die de klappen van de zweep kent.

hahaha, ja, klopt, gelukkig, sorry StefanO

Sorry hoor, maar sinds wanneer is het een goed idee om iets te doen waar je niks van hoef te snappen, en dat ook gedaan wordt door bekende Nederlanders? Nooit gehoord van "resultaten uit het verleden zijn geen garantie voor de toekomst"?

Met alle respect, maar ik denk dat je in een parallel universum leeft als je vind dat € 4.500,00 niks bijzonders is.

Als klopt wat je zegt, dat je de zaak alleen draait, dan zou ik mooi niks doen. Rustig weglopen en de hele boel straks voor veel minder geld dan dat het nu kost overnemen van je compagnon. Als hij 70% van de aandelen heeft is daar destijds een reden voor geweest, je gaat niet zomaar akkoord met een minderheidsaandeel van 30%. De contracten doornemen om te kijken of je ergens een andere draai aan kan geven dat kan niet zo moeilijk zijn, je bent er tenslotte destijds ook bij geweest toen je diezelfde contracten hebt ondertekend. En ontslaan als bestuurder en er niet meer werken betekend niet automatisch dat je je aandelen kwijt bent. Misschien is het wel bluf om de prijs van zijn aandelen te maximaliseren. Ik zou mijn dure geld niet in dit gevecht steken en weglopen.

Ik denk dat het aller aller aller belangrijkste is dat je iets doet waarbij je zelf aan de knoppen kan blijven draaien. Waarbij je niet afhankelijk bent van wat een of andere idioot ergens roept of doet aan de andere kant van de wereld. Voordeel van iets verhuren is dat je zelf ook een beetje aan het prutsen blijft, dingetjes doen die je leuk vind en de rest uitbesteden aan een vakman in de buurt. Mooie van huur opbrengsten is dat die altijd waardevast blijven en voor de komende 40 jaar gegarandeerd. 20 jaar geleden kosten een middenwoning fl. 150.000,- daar kom je nu prima mee uit met de huur. En uiteindelijk hebben daar je kids van nu 6 ook later het meeste aan. Ik vind praten met een bank echt iets van ruim voor 2007. Die hebben nu niet echt bewezen dat ze rekening houden met de belangen van een klant. In mijn beleving is logisch nadenken 80% van het verhaal, en een adviseur praat over geld van een ander. Dat is altijd heel wat anders dan het geld van jezelf.

Misschien bot, maar ik kap al dit soort gesprekken gelijk af. Ik laat ze niks uitleggen en zeg direct dat ik geen tijd heb en niet geïnteresseerd ben, Vraag of ze me een mailtje willen sturen met info. Ik geef geen mail adres op, als ze dat niet hebben dan hebben ze ook niet echt serieus uitgezocht met zie ze bellen. En als ze door blijven kletsen hang ik gewoon op. Is niet netjes en niet consequent, niet geïnteresseerd zijn en toch goed vinden dat ze een mail sturen, maar werkt wel. Scheelt een boel onnozel geklets aan de telefoon en een boel ellende. En zit er toch een serieuze aanbieder tussen die echt zaken met je wil doen dan stuurt ie heus wel een mailtje.

Wij exporteren ook vanuit Nederland en China naar het Caribisch gebied. Dingen werken daar soms anders dan in Nederland, kan zijn dat je bij de verkeerde lokale forwarder zit. Ik zou die goederen factureren aan je lokale vestiging of klant. Dan kan je gewoon de juiste bedragen op de factuur zetten en heb je dit veel beter onder controle. Wat Wat Herman stelt geld voor consumenten, niet voor btw plichtige bedrijven. Dan is de grondslag voor de importheffing ex.btw. Wel geld (in Europa) dat als je geen EORI registratie hebt, dat je de BTW over de goederen waarde bij import moet betalen. In het Caribisch gebied betaal je ABB ipv BTW, daar kun je trouwens ook een vrijstelling voor aanvragen bij import.

Je kan op EAN nummers googlen en zo opzoeken wie die betreffende EAN serie heeft geregistreerd. Als fabrikant gebruiken wij een eigen serie EAN codes, en dat is ook zoals het hoort te zijn. Niet de verkoper of importeur hoort EAN codes aan zijn product te koppelen maar de fabrikant. Wij verkopen een merkloos product, als vervolgens de verkopende partij besluit de producten via zijn Bol.com account aan te bieden maakt ie inderdaad gebruik van onze EAN codes. Naast productie doen we ook import en distributie. Als één van onze klanten bericht dat er een cowboy via bijvoorbeeld Bol.com producten onder een redelijke marge verkoopt dan leveren we hem gewoon niet meer. Dat gaat niet te koste van onze verkoop omdat het hier veelal om hele kleine (zolderkamer) bedrijfjes gaat die meer gedoe dan omzet opleveren. Advies is dan ook als je geconfronteerd wordt met dergelijke partijen: Neem contact op met de leverancier, die is gebaat bij een goed functionerend klantenbestand.

Een belangrijke speler uit de consultancy wereld die in een VOF gaat zitten? Dat klinkt mij niet logisch in de oren. Ik zou persoonlijk ten alle tijde een BV-achtige constructie kiezen, voor de kosten hoef je dat niet te laten en qua aansprakelijkheid slaapt dat een stuk prettiger.

Inderdaad storm in een glas water, het is pas wat waard als het als patent of octrooi is vastgelegd (en verdedigd). En als ze al aan medewerkers, klanten of wie dan ook heeft laten zien zonder dat er een geheimhoudingsverklaring is opgesteld dan is er al geen patent of octrooi aanvraag meer mogelijk. En als die al wel wordt verleent dan is die makkelijk aan te vechten. Kortom, je eigen niks van aantrekken en stagiaire gewoon verder laten kletsen.

Heel simpel, een Nederlands VOIP nummer doorschakelen naar een Nederlands SIM kaartje en een mobiele telefoon waar 2 SIM kaartjes inpassen. Werkt ook met een 2de Belgisch SIM kaartje, en ik denk voor dezelfde kosten maar dat weet ik niet zeker. Je hebt zo 1 mobiele telefoon en kan precies op de juiste manier je klanten te woord staan. En als je zoveel telefoon krijgt dat je provider vind dat je meer dan incidenteel roamt, dan heb je inmiddels ook zoveel klanten en omzet dat je hele andere problemen hebt dan deze.

We leven hier niet in de één of andere dictatoriale staat waar je tot op de millimeter je eigen moet verantwoorden. Als je naar eer en geweten de boel afhandelt dan is er niks aan de hand. Er begint pas iemand te piepen als bedragen niet met elkaar in verhouding zijn. Je maakt het jezelf veel te moeilijk en ingewikkeld.

Dat is toch uiteindelijk iets wat die groothandel zelf moet bepalen? Ik zou met zoveel mogelijk groothandels werken als maar mogelijk. Das allemaal gratis reclame voor je product. En met exclusiviteit haal je je allemaal gedoe op de hals met contracten die die exclusiviteit garanderen. Exclusiviteit werkt 2 kanten op. Hij krijgt exclusief jouw producten in de verkoop, maar jij wilt dan ook vast niet dat ie de producten van je concurrent ernaast verkoopt. Als je dat namelijk wel goedvind, kan hij je benadelen door je minder prominent te promoten. Misschien heeft ie wel meer marge op de producten van je concurrent, of heeft ie daar een warmer lijntje mee. Ik zou al dat gedoe niet aanhalen, gewoon zoveel mogelijk groothandels gebruiken. Uiteindelijk filtert zich dat vanzelf uit. Je kan dat stimuleren door kortingspercentage op basis van afname volume te hanteren. Ik denk dat je meer vanuit je eigen kracht moet denken en handelen, en niet zelf op de stoel van de groothandel moet gaan zitten, laat die zelf maar zien wat ie doet. Dat is niet jouw probleem.

Dat is precies het hele probleem, het maakt een klant niks uit of ie € 2,95 of € 3,95 aan verzendkosten betaald, daar triggert ie niet op. Waar ie wel op triggert is gratis verzenden. En ook al zitten die kosten dan verstopt in de productprijs, het zet veel meer druk op op de vervoerders om idioot lage verzend tarieven te hanteren voor de grote jongens. Waardoor de kortingen voor de kleintjes veel en veel lager uitvallen. Zelfde geld voor tot middernacht bestellen en de volgende dag geleverd. Dat is echt idioterie als dat betekend dat we hier het halve voormalig oostblok alle nachten via uitzendbureaus tegen hongerlonen aan het werk hebben. En als we het toch over macro economie hebben: Economie is niet hoeveel geld we sparen of verdienen, economie is hoeveel geld we uitgeven. Ik ben absoluut niet links, maar een beetje overheids sturing mag hier best.

Ja, exacter nog: Terugbetalen van verzendkosten (de kosten voor verzending van de webshop naar de klant) moet wel, maar alleen als het om een consument gaat. Niet als het om een bedrijf gaat.

Ik dacht dat dit in eerste instantie om alleen de Nederlandse betaalmethoden ging. Gaat het ook om de ons omringende landen dan heb je er nog wel een paar inderdaad: Sofort banking, Belfius directnet, KBC/CBC Payment button. Dat lijkt ver van ons bed, maar dat is net zo ver van ons bed als IDEAL voor een Duitser.

Keihard afscheid van nemen. De waarde per 31-12-2018 afboeken naar € 0,00 (als je nog geen jaarcijfers hebt ingeleverd) en de boel weggeven aan een kerkmarkt, kringloopwinkel oid. Elk uur dat je nog aan deze handel besteed is verloren tijd. Door met het nieuwe, succes daarmee trouwens.

Ik zou niet reageren, uiteindelijk kom je in een rechtbank procedure terecht waarbij je met een dozijn andere incasso zaken tegelijk bij de rechter wordt geroepen. Daar kan je in gewoon Nederlands en zonder advocaat prima je zaak verwoorden. Maak er niet een te langdradig verhaal van. En neem bewijs stukken uitgeprint mee, rubriceer die in een mapje zodat een rechter daar eenvoudig uit kan lezen wat belangrijk is. 30 losse vellen gaat niet werken. Ik durf er een appeltaart onder te verwedden dat de rechter je per direct gelijk geeft of ten minste het incasso bureau een bewijs opdracht meegeeft. Want dan zal de rechter willen weten waar de vordering dan op gebaseerd is. Allerbelangrijkste is dat je je verhaal kort en bondig houd.