Jomee

Naar mijn gevoel draai je hier oorzaak en gevolg om. Het lijkt me niet eens zozeer van belang wat de intenties (oorzaak) zijn om een "overheid" te willen, ik ga er ook wel vanuit dat de intenties van de massa meestal wel oprecht zijn. De intenties van het volk zijn vaak dat de "overheid" een rechtvaardige beschermheer en verzorger wordt, de intenties kunnen van politiekers kan in beginsel ook best goed zijn, maar eenmaal aan de macht... Dat is niet altijd even duidelijk inderdaad, veelal loopt dit door elkaar heen. Dezelfde poppetjes springen toch verdacht veel heen en weer tussen de politiek de multinationals de rechterlijke macht, ngo's en wat niet al, dat valt toch moeilijk meer te ontkennen. Het wordt steeds duidelijker en openlijker de laatste tijd, wie het nu nog niet ziet zal er met een (paar) jaar ook niet meer omheen kunnen. De enige die "wetten" kan maken en kan "legitimeren" is de overheid, en ja meestal zijn dat rijke machtsbeluste mensen.

Goed punt, maar niet voorbehouden aan een regering. Iedereen met macht vind al snel dat hij/zij het morele (of Goddelijk voorbestemde) recht heeft daar gebruik van te maken. Het verschil tussen een regering en iemand met veel geld is dat de gedupeerden en andere mensen geloven dat een "regering" het morele recht heeft om te doen wat het doet, terwijl men dat niet gelooft van iemand met veel geld. Iemand die veel geld heeft en een ander zijn rechten schendt wordt gezien als een boef, en zal ook zo behandeld worden. Dit wordt vertroebeld als zulke daden "gelegitimeerd" worden door de "overheid" dan wordt de boef beschermd. Een particulier met veel geld zal zijn geld wel blijven aanwenden om zijn doelen te bereiken, maar zonder "gelegitimeerde" monopolieposities is daar niet zoveel mis mee. Van een particulier zal niet worden geaccepteerd dat hij mensen ergens toe dwingt.

Dat lijkt me een logisch gevolg van een onderdrukkende overheid, mensen worden teruggeworpen op hun overlevingsinstincten, en gaan daar naar handelen. Vreemde redenatie. Welke controle geef je dan uit handen? Hoe en wie controleert er zonder overheid? Als je iemand toestemming geeft om over jou te heersen, dan kun je die daarna alleen nog maar verzoeken/smeken/vragen of hij alsjeblieft zijn macht wil beperken tot hetgeen je bedoeld had. Het is dan niet meer aan jou om de beslissing te nemen maar aan de heerser. En waarom zou een heerser zijn eigen macht beperken? Dat gaat toch in tegen zijn eigen belang? Op de lange termijn, is er niet zoiets, en kan niet zoiets zijn als een "beperkte regering", want zodra iemand door anderen wordt geaccepteerd als een rechtmatige meester, en hij gelooft dat hij het morele recht heeft om te regeren, er niets en niemand "boven" hem zal zijn, met de macht om hem te beteugelen. Binnen een "regering" kan een hoger "gezag" kiezen om een lager "gezag" te beperken, maar logica en ervaring hebben uitgewezen dat een autoritaire hiërarchie, als geheel, zich nooit voor lang zal beperken. Waarom zou het ook? Waarom zou een meester zijn eigen belangen ooit onder de belangen van zijn slaven stellen? De Amerikaanse grondwet is hier een perfect voorbeeld van: een stuk perkament dat verondersteld werd een zeer beperkt "gezag" te verlenen aan bepaalde mensen, maar dat volkomen gefaald heeft die mensen te weerhouden verder te gaan dan die beperkingen. Het heeft iets gecreëerd dat uiteindelijk is uitgegroeid tot het machtigste autoritaire imperium in de geschiedenis. En het probleem kan niet worden opgelost door het aanstellen van een ander stel meesters (b.v. een "gerechtelijk systeem") binnen dezelfde autoritaire structuur, met het vermeende doel de beperkingen op het eerste stel meesters te handhaven. "Scheiding der machten" en "controles en waarborgen" en "eerlijke rechtsgang" zijn zinloos als de meesters en degenen die zijn toegewezen om hen te beperken beide deel uitmaken van dezelfde autoritaire organisatie.

En wie reguleert en controleert de controleur? Zodra je een "overheid" creëert heb je de controle uit handen gegeven, en binnen no-time groeit de zogenaamde "kleine (nachtwaker)overheid" weer uit tot een allesoverheersende moloch. De ene persoon heeft alleen beduidend meer macht dan de ander doordat de "overheid" hen middels wetgeving meer macht geeft. De angst dat mensen niet in staat zijn om hun persoonlijke vrijheid niet ten koste van die van anderen te laten gaan, leidt er dan toe om de persoonlijke vrijheid van een ieder af te nemen en die via de "overheid" te herverdelen. Misschien moeten we ons niet langer door angst laten leiden en mensen hun eigen verantwoordelijkheden en mogelijkheden teruggeven (ook om hun eigen recht te halen). Niet langer binnen de box zoeken naar iets dat minder slecht is dan wat nu is, maar terug naar de basis. Lees het boek van Larken Rose eens, Het meest gevaarlijke bijgeloof, dat is het geloof in gezag en regering. Als je dan toch naar de kern wilt, dan ook beter helemaal.

Ik zou ervoor waken dat je het dossier niet dikker (ingewikkelder) laat worden. Niet proberen antwoorden te krijgen via de mail, elk woord zal weer tegen je worden gebruikt. Alleen je standpunt kort en duidelijk neerzetten, hun uitspraken voor hun rekening laten (evt. dat ook duidelijk vermelden). Jij hebt kennis genomen van hun standpunt, en laat dat voor hun rekening. Jij bent van mening dat je werkzaamheden betaald moeten worden, en zult dienovereenkomstig verdere stappen nemen (ook niet zeggen welke stappen dat precies zijn, dat merken ze vanzelf (of niet).

Die breekbaarheid lijkt me een kwestie van goed inpakken. Kun je er niet iets van droogijs bij indoen zodat het koel blijft? zie http://www.vdhkoeriers.nl/shop/verpakkingen

Doet me sterk denken aan de vergadercultuur die ik vaak heb meegemaakt in allerlei bedrijven. Wekelijks zaniken over de slechte prestaties, en continu iedereen zijn eeuwige (waardeloze) mening te laten geven. Steeds komt hetzelfde punt weer terug op de agenda, en gepraat over verbeteringen die mogelijk zijn en ergens in de toekomst doorgevoerd zullen gaan worden. Niemand gelooft er nog in als die dingen niet ogenblikkelijk adequaat worden aangepakt, en alleen dat al zorgt voor zo'n hoge mate van demotivatie dat niks anders ooit zal werken. Waarom wil je je team gaan motiveren als je eigen zaakjes niet voor elkaar zijn? Wat voor voorbeeld is dat? Misschien een beetje bot gesteld, maar ik heb dit zelf zo vaak meegemaakt dat ik me goed voor kan stellen hoe zo'n team niet te motiveren is.

Jammer dat die gezonde maaltijdverzorging altijd zo in het bejaardenverzorgingssfeertje zit. Als ik van mezelf uitga zou ik het ook best handig vinden als vrijgezel, maar juist om dat sfeertje van "niet meer voor zichzelf kunnen zorgen" zou ik nooit zo'n bezorgautootje aan de deur willen hebben. Volgens mij zijn er genoeg alleenstaanden die van zoiets gebruik zouden maken als dat sfeertje niet meespeelde. Misschien een idee om het eens een keer wat anders neer te zetten?

Even een aanname: Blijkbaar is dit een nieuwe markt waar je je in begeeft? Geen ervaring met de leverancier en met klanten via deze route... Ik denk dat dit een leermoment wordt, gewoon kijken hoe het gaat, en hoe goed je leverancier te vertrouwen is. Misschien even praten met je leverancier en vertellen wat je voor ogen hebt en horen wat de leverancier voor ogen heeft. Ik zou het proberen af te tasten en niet proberen vast te leggen. Vanaf het moment dat je in clausules gaat denken, dan gaat ook iedereen zich formeel opstellen en gaan je relaties ook die kant op. Soms moet het nu eenmaal zo, maar als het in jou branche niet hoeft zou ik daar ook niet zelf mee beginnen. Je vraagstelling is vrij algemeen dus ik kan er wel helemaal naast zitten natuurlijk, maar dat is mijn eerste gevoel naar aanleiding van je vraag.

Het kan aan mij liggen maar ik snap het nog niet. Je zegt: "wil ik die bij voorkeur in loondienst blijven (bij wie?) (24uur).... en daarnaast 20 uur stoppen in de handel die ik nu drijf" maar je zegt ook: "Mocht het niet lukken om in dienst te treden (bij wie?) maar gaat (vanwege de beperkte hoeveelheid werk) de voorkeur naar mezelf verhuren aan het bedrijf".

Eigenlijk is ook de overweging hetzelfde als in dat andere topic, en daarom ook de antwoorden. Naar mijn idee onderschatten jullie beiden het gezeur wat je met elkaar kunt krijgen wanneer je samen in een vof gaat zitten. Ieder begint vol goede moed en heeft er heel veel zin in. Binnen de kortste keren blijkt dat niet iedereen zich elk moment evenveel inzet en komen er scheve gezichten. Dat is altijd lastig aan te kaarten, en lastig concreet te maken. Vervolgens zit je min of meer aan elkaar vast en is de drempel om een eind aan de scheefgroei te maken zo hoog dat dit te lang door blijft etteren, en dan ga je uiteindelijk met veel kosten of negatieve energie weer uit elkaar. Misschien een beetje donker uitgangspunt, maar deze verhalen hoor en lees je (ook op dit forum) keer op keer. Kortom, niet zo gauw doen zo'n VOF, een paar facturen meer heen en weer sturen kan daar makkelijk tegenop.

Het is inderdaad niet zo heel duidelijk. Je werkt nu in een (fulltime?) reguliere baan. Je kunt ergens anders voor 24 uur aan het werk. Je hebt ook bijverdiensten in vrije handel, dat heb je dus al naast je reguliere baan. Wil je nu in de plaats van die bijverdiensten een baan van 24 uur aannemen en hier je fulltime baan voor opgeven? Of ga je van een fulltime baan naar een parttime baan zodat je meer tijd aan je bijverdiensten kunt besteden en daarvan een eigen bedrijf maken? Waar wil je dan op termijn naar toe? Een fulltime baan in de richting van je bijverdiensten, of een eigen bedrijf en de parttime baan afbouwen?

Het verhaal lijkt me overduidelijk, en in mijn optiek zie je zelf heel goed wat er aan de hand is en ook wat je moet doen. Het gedrag en de visie van je compagnon spreekt boekdelen, elk van zijn uitspraken en gedragingen zijn al een hele duidelijke rode vlag op zichzelf. Volgens mij ben jij de geduldigheid zelve, maar op een bepaald moment moet je ook een harde kant kunnen laten zien. Dat moment is mijns inziens zelfs al een beetje over datum. Sterkte.

Interessant verhaal, maar mijn zesde zintuig schat de situatie een beetje anders in. Als eerste vraag ik me af, weigerde deze mevrouw zonder meer, of raadde ze het jullie sterk af? Mijn inschatting: Vanuit jullie perspectief: Jullie waren helemaal enthousiast om het bedrijf op te starten, en hadden alles al helemaal uitgedokterd, op internet gezocht, het moest een VOF worden. Alleen nog even inschrijven, jullie vertelden enthousiast wat jullie deden en wat jullie wilden gaan doen, en toen ging die mevrouw allemaal lastige vragen stellen, en deed ze nogal negatief, en wou ze jullie niet helpen. Vanuit haar perspectief: Die mevrouw kreeg 3 jonge mensen voor zich die heel enthousiast waren, en zich graag wilden inschrijven als echt bedrijf. Misschien zijn er tussen de regels van jou openingspost nog wel wat meer dingen gezegd waardoor zij de indruk kreeg dat jullie misschien niet helemaal de consequenties overzagen van jullie plan. Misschien probeerde ze jullie (terecht?) te behoeden voor deze sprong in het diepe, omdat er nog weinig reden is om jullie in te schrijven (qua omzet o.i.d.), en dit weleens grote gevolgen kan hebben als een van jullie drieën b.v. financieel krap komt te zitten en rare dingen gaat doen. Een voorbeeld hiervan heeft ze blijkbaar niet willen geven, maar die zijn er echt wel. Ik moet zeggen dat ik haar persoonlijke mening "dat ze niet snapte waarom de rechtsvorm VOF nog bestond" vanuit een bepaald oogpunt ook best wel kan delen, ga maar eens zoeken naar de eventuele problemen die je ermee kunt krijgen op deze site. Kortom, misschien is het wel goed om de dingen die deze mevrouw heeft gezegd wel serieus te nemen. Als jullie je echt in willen schrijven dan kan dat ook, en hangt het er niet vanaf of zij dat wil of niet wil. Succes.

Verder geen reactie meer gehad, dus ook geen boze. Blij dat ik het niet gedaan heb :)

Als je op alle mogelijke makkelijke manieren (mail telefoon) contact hebt proberen te zoeken, en je hebt met deze persoon geen contact kunnen krijgen (onbevredigend contact is denk ik een ander verhaal), dan zou ik toch een briefje sturen. Eerst afwerken wat je kunt, volgens de gegevens die je hebt, en dan een brief met bv. zoiets als: Ik heb u een aantal keren geprobeerd te bereiken (en dan aangeven wanneer en hoe) om de laatste details van de webshop te bespreken. Echter heb ik daarop van u geen reactie mogen ontvangen. Ik heb de webshop verder helemaal klaar volgens de mij bekende afspraken, en hier de benodigde tijd aan besteed. Indien u verder niet reageert ga ik er vanuit dat de website naar uw tevredenheid is. Mocht ik binnen 5 werkdagen nog geen reactie hebben ontvangen dan zal ik de laatste factuur ten bedrage van .. versturen. Mocht er daarna nog iets aan de webshop veranderd moeten worden, dan zal dit als meerwerk worden verrekend. (misschien handig om die brief zowel per mail als per post te versturen) Iets in die geest, dan heb jij er alles aan gedaan en heb je de bal bij hem gelegd. Kijkt hij nergens naar en reageert hij niet dan heeft hij later ook geen poot meer om op te staan. Als hij wel reageert ben je in elk geval weer in gesprek. Misschien is het voor het vervolg handig om in je offerte iets op te nemen als: Indien de werkzaamheden vertraging oplopen door omstandigheden buiten de invloedsfeer van (jouw bedrijf), behouden wij ons het recht voor de reeds uitgevoerde werkzaamheden naar ratio te factureren. Succes!

Ik vind dit eigenlijk meer een politiek onderwerp dan een ondernemerskwestie. Wat mij betreft wordt dit hele "probleem" prima in de juiste context geplaatst en beantwoord door

Klopt, dus op deze manier gaan we het niet doen. Het is misschien wel rigoureus om in dit stadium af te kappen, en niet verder te proberen tot compromissen te komen, maar dan is het in elke geval ook goed duidelijk dat een eventuele latere opdracht wel in gelijkwaardigheid zal moeten zijn. De mail is inmiddels trouwens verstuurd, ik zal de reactie morgen wel tegemoet zien.

Bedankt allemaal voor de tips en morele ondersteuning. Ik kom er verder wel uit zo.

Er is geen overeenkomst, ik heb een offerte gestuurd en de toezegging gekregen dat ze opdracht gaan verstrekken. Deze opdracht is donderdagmiddag in de vorm van een onderaannemingsovereenkomst gemaild, met het verzoek om deze te ondertekenen en terug te mailen. Hierop heb ik vrijdag gebeld dat ik het er niet mee eens was, en zijn een aantal punten besproken die zouden worden aangepast. Met het aanpassen van die punten was ik mondeling akkoord, maar deze zou ik op de mail ontvangen. Die mail is er echter nog niet gekomen. Ik vraag me daardoor nu wel af of hij misschien heeft bedoeld dat ik dat zelf maar op de mail moest zetten. Een voorwaarde in mijn offerte is ook dat de tekeningen worden aangeleverd in autocad, die ik nu dus niet heb/krijg. Dit werd pas meegedeeld na het gesprek over de voorwaarden in hun OVO. Al met al is de overeenkomst nog niet gesloten, en dit gaat inderdaad heus geen rechtzaak worden.

Ik dacht aan zoiets: Geachte heer , Naar aanleiding van de voorwaarden in uw onderaannemingsovereenkomst met vele bepalingen die allemaal maar één kant op werken, zie ik af van uw opdracht We hebben hierover afgelopen vrijdag nog telefonisch contact gehad, waarin we over bepaalde punten enigszins tot overeenstemming kwamen, maar ondanks dat is ook het resterende voor mij niet bevredigend. De reden is niet zozeer een bepaalde voorwaarde in die overeenkomst, maar de benadering die uit het geheel spreekt zie ik niet als basis voor een goede samenwerking (vertrouwensbasis). Dat er ook geen goede tekeningen zijn komt hier nog eens bij. Het spijt mij als u hierdoor in de problemen komt met de planning, maar dit komt vooral doordat ik pas op het laatste moment deze overeenkomst heb gekregen, waardoor ik voor het blok ben gezet. Met vriendelijke groet,

@Nico Klopt helemaal. Ik ben er eigenlijk ook al wel uit dat ik het niet ga doen. Deze klant speelt zelf hoog spel door mij op het laatste moment voor het blok te zetten, en hij overspeelt hier zijn hand. Dat hij nu een dik probleem heeft is daarvan het gevolg. Nu alleen nog even bedenken hoe ik dat het beste verwoord, zonder hem onnodig gezichtsverlies te bezorgen.

@Paul Bedankt, elk punt wat je zegt snijdt hout en ben ik het helemaal mee eens. @Highio Klopt wel inderdaad. Maar hij heeft zo meteen wel een serieus probleem, dat zet wel kwaad bloed.

Ik vind terugkrabbelen ook geen goede optie, en als het even kon zou ik dit werk ook best willen doen al zou het wat minder opleveren dan normaal. Maar ik voel aan mijn water dat hier nog veel gezeur gaat komen, en die optie vind ik nog slechter eigenlijk. Als er geen vertrouwen is wordt elk probleempje al meteen gezeur en dat lijkt me ook geen goede start.

@Herman Klopt helemaal, zo denk ik er eigenlijk ook over. @Norbert Blijft wel dat ik natuurlijk vrijdag in het telefoongesprek al akkoord ben gegaan met de overeenkomst na zo'n vijf aanpassingen, maar dat was nog voordat hij belde dat hij geen goede tekeningen kon aanleveren. Dat van die tekeningen zal ik nog even iets beter proberen uit te leggen. Ik heb de tekeningen gekregen in pdf. Deze kan ik wel gebruiken om het werk mee uit te voeren, maar omdat er ook allerlei dingen van anderen op staan moet je voor elk dingetje heel goed kijken. Als ik de tekeningen in autocad zou hebben kan ik al die lagen van anderen uit zetten, de dingen die voor mij van belang zijn groter/duidelijker maken en kan ik met een klein handtekeningetje werken Dit werkt dus niet vlot en is daardoor kosten verhogend. Maar uiteindelijk moet ik een rapport maken en daarin de tekeningen verwerken. Dit gaat zeker niet lukken met deze pdf, dus zal ik aan het einde van mijn project daar nog weer op moeten terugkomen. Dat weet hij ook wel, maar hij is hiervoor weer afhankelijk van zijn opdrachtgever, en die heeft in een 'raar programma' getekend. Hij zou hier nog weer achteraan, maar geeft ook aan dat dit waarschijnlijk moeilijk gaat worden. Eenvoudig eisen dat ik eerst die tekeningen krijg voordat ik begin kan dus niet, weer vanwege de planning. Maar dat dit uiteindelijk nog een probleem gaat worden is te verwachten. Meerkosten voor het eerste lijkt me muggeziften, en het tweede is niet alleen op te lossen met een meerprijs. Al met al zou ik hier wel overheen stappen in een normale situatie, en dan maar zien wat er van komt. In in dit geval echter, door de houding van deze klant en het feit dat dit de eerste keer is dat ik voor hen ga werken denk ik dat dit nog wel een probleem kan gaan worden met een negatieve ervaring als gevolg. Geen goede start dan.