prinsrachid

Haha, ja klopt. Verwarrender kunnen ze het niet maken. :) Loonheffing (enkelvoud) = Loonbelasting + premies volksverzekeringen (LB/PVV) Loonheffingen (meervoud) = (LB/PVV) + premies WN-verzekeringen (+ Zvw) De eerste is met name van belang voor werknemers. De tweede voor werkgevers.

Het lijkt me dat je dit toch echt nog met terugwerkende kracht moet oplossen, als dat nog kan. Je had geen toestemming voor het verlagen van je gebruikelijk loon, dus had je gewoon 43.000 / 44.000 euro bruto vanuit je holding moeten betalen. En over dát bedrag loonheffingen afdragen. Uit je verhaal merk ik ook op dat je het hebt over een faillissement, maar je vergeet dat je een eigenstandige verantwoordelijkheid ten opzichte van je eigen holding! Die holding had gewoon management fee moeten blijven doorberekenen, omdat jij immers in jouw holding (loon)verplichtingen had en hebt. Bovendien was die management fee (waarschijnlijk) gewoon contractueel vastgelegd. Geen reden dus om daar vanaf te wijken, zonder dat dat zwart-op-wit tussen de BV's anders is afgesproken. Je had dus éigenlijk ieder gewoon die 3.750 euro moeten blijven doorbelasten, ook als je wist de de werkmaatschappij dat (tijdelijk) niet kon betalen. Dan waren die rekeningen simpelweg even onbetaald betaald gebleven in plaats van dat je nu eigenlijk de over de grenzen van het (contract- en belasting) recht bent gewandeld. Dat had overigens niet tot een faillissement geleid, omdat dat pas gebeurt als de BV dat zelf aanvraagt, of als jullie dat hadden gedaan in jullie hoedanigheid als holding. Nu alleen nog even de vraag of dit (ook) geen gevolgen heeft voor de btw over de eigenlijk verschuldigde - niet in rekening gebrachte, maar wel afgesproken - management fee. In principe moet je dus nog eigenlijk nieuwe loonaangiftes over voorgaande jaren doen én achterstallige facturen voor management fee sturen. En de werkmaatschappij kan die dan betalen met de liquide middelen die er blijkbaar zijn. De boekhouder mag z'n huiswerk voor voorgaande jaren dus een beetje over doen.

In dit geval zijn ze wel consistent, maar voor de gewone sterveling is het nogal verwarrend. Je moet de belastingwiskunde ook een beetje weten. Er zijn twee 'formules', namelijk: 1. LB + premies WN-verzekeringen (+ Zvw) = LH Loonbelasting (en premies volksverzekeringen) over je DGA-loon en werknemersverzekeringen en Zvw vormen samen de loonheffingen. 2. IB (+ Zvw) = IH En als zelfstandige betaal je enerzijds inkomstenbelasting (en premies volksverzekeringen) en anderzijds inkomensafhankelijke bijdrage Zvw. Tezamen vormen die de inkomensheffingen.

Heel strict genomen moet je deze dingen een beetje los van elkaar zien. En de volgorde is volgens mij ook andersom. Aangezien je nu al DGA bent, lijkt het me dat je nú al in (loon)dienst bent van je BV. Nee Wat nee? Je bent niet in dienst van je eigen BV? Ben je titulatuur of statutair directeur? Wie is er nu bestuurder dan? En hoe is dat bestuur contractueel geregeld? Met een management- of arbiedscontract? Of nog anders? Nee Wat nee? Vind je dat je geen loonaangifte hoeft te doen? Of dóe je geen nihilaangifte? Het is heel kort door de bocht gezegd: de fiscus gaat er gemakshalve van uit dat iedereen in principe onder de loonbelasting moet vallen. Om dat te (kunnen) voorkomen, had je voorheen dat hele VAR-circus en nu het stelsel van modelcontracten. Echter, als jij in dienst bent van de BV, val je dus gewoon onder de loonbelasting en lijkt me daar de kous mee af.

Mijn eerste reactie daarop zou nee zijn. Om een aantal redenen. Goed koopmansgebruik bestaat uit een aantal facetten. Je moet voorzichtig zijn (zorgvuldig waarderen in dit geval), realistisch zijn (afschrijving gelijk laten lopen met het plezier dat je ervan hebt), maar de hele operatie ook nog simpel en bestendig houden. Het herwaarderen zou je nog kunnen zien als 'zorgvuldig' waarderen, maar het staat op gespannen voet met ongeveer alle andere aspecten van goed koopmansgebruik die je ook in de gaten moet houden. Allereerst moet je een bestendige gedragslijn vertonen. Als je dus je activa steeds wilt gaan herwaarderen, zul je dat moeten volhouden. Dus ook in gevallen waarin je moet opwaarderen en niet alleen wanneer het je fiscaal wel handig uitkomt! Verder staat het telkens herwaarderen van je activa op gespannen voet met het eenvoudigheidsbeginsel (keep it simple). Als je dus een computer koopt van 1.000 euro en vervolgens 2 jaar lang 20% afschrijft en dan opeens gaat herwaarderen, dan moet je die allereerst die herwaardering goed kunnen onderbouwen (bijvoorbeeld een taxatie), waarmee je het jezelf wel erg lastig maakt. Je kunt trouwens na een afwaardering ook niet meer verder met 20% (als je dat daarvoor wel deed), omdat je de resterende - lagere - waarde door evenveel tijd moet delen. En bij een opwaardering zou je afschrijving vervolgens boven de 20% uitkomen, hetgeen weer fiscaal beperkt wordt tot 20%. Een herwaardering omhoog leidt dan dus naast een eenmalige winstneming, maar niet tot hogere (fiscale) afschrijvingskosten. Bovendien zou zo'n opwaardering waarschijnlijk weer op gespannen voet staan met het voorzichtigheidsbeginsel.

Het is alleen wat lastiger om een andere dan lineaire methode te gebruiken én tegelijkertijd toch te voldoen aan de (reguliere) afschrijvingsbeperking van (maximaal) 20%. Als je de SoYd-methode gebruikt, kan dat alleen als je dan ook meteen in minimaal 9 jaar gaat afschrijven. Bij degressief afschrijven kun je maximaal iets van 1,85 tot 2% per maand hanteren, maar ben je al gauw 15 tot 20 jaar bezig. Die laatste methode werkte trouwens wel perfect bij bijvoorbeeld (zakelijke) zonnepanelen.

Maar wie is nou wie geld schuldig? De accountant aan de holding? Jij, als DGA, aan de holding? De holding aan de werkmaatschappij? De werkmaatschappij aan de holding? Holding aan de eenmanszaak of andersom? Over welke rekening-courant positie hebben we het dan? En is die positie ook daadwerkelijk verlaagd? Je geeft namelijk aan dat iedereen "hoop had", maar dat de omzet niet het "oude nivo" bereikte. Daarmee lijk je te suggereren dat je de R/C-verhouding helemaal niet hebt kunnen inlopen. Over wat voor bedrag hebben we het eigenlijk (grofweg)? Hebben we het dan over de holding of de eenmanszaak? En heb je deze positieve cijfers van de afgelopen 5 jaar wél gebruikt om de R/C in te lopen? Wie beschikt er over een redelijk vermogen? Bedoel je dan geld op de bank in privé naar aanleiding van de verkoop? Of heb je een redelijk eigen vermogen in de holding? Of is het ondernemingsvermogen van je eenmanszaak in orde? En - wederom - over wat voor bedrag hebben we het eigenlijk (grofweg)? Het is erg verwarrend als je het doet voorkomen dat er aan de ene kant uitsluitend positieve cijfers zijn, maar anderzijds een financieel probleem is. Zo lijkt het er namelijk op dat je simpelweg de winst uit de verkoop van het pand of winst uit onderneming niet wil inzetten om de oude R/C-schuld te vereffenen. Voor het netjes aflossen van die R/C-schuld heb je immers toch geen goedkeuring nodig? Het lijkt me dat je simpelweg alles moet gebruiken op die achterstand zelf in te lopen. Vervolgens kun je natuurlijk doen wat je wilt. Ik vraag me ook af of de fiscus graag ziet dat je de ene R/C-schuld (met korting?) afkoopt om dan vervolgens te zien dat je weer vrolijk een nieuwe hypotheekschuld aangaat.

Heel strict genomen moet je deze dingen een beetje los van elkaar zien. En de volgorde is volgens mij ook andersom. Aangezien je nu al DGA bent, lijkt het me dat je nú al in (loon)dienst bent van je BV. Ik gok alleen dat de BV geen loon uitkeert, omdat je feitelijke werkzaamheden geen loon van boven de 5.000 euro per jaar bruto zouden rechtvaardigen, waardoor je mag afzien van (het uitbetalen van) loon. Ik weet het niet zeker, maar ik kan me voorstellen dat je in zo'n geval wel (ook nu al) maandelijks een NIHIL-loonaangifte moet doen voor jezelf als DGA. Zodra je de activiteiten van de eenmanszaak overhevelt of inbrengt, zul je ook meer activiteiten onder de vleugels van de BV gaan uitvoeren. Het lijkt me dat je dan een gebruikelijk loon moet ontvangen (44.000 euro per jaar and up). Daarover draagt de BV dan loonheffingen af - net als over de lonen van die andere medewerkers. Doet je accountant ook de aangifte loonheffingen? Op zich doe je dan waarschijnlijk nog steeds hetzelfde, maar je bent dan inderdaad in dienst van je eigen BV en de BV draagt ook loonheffingen voor jou af. Voorheen kreeg je in zo'n geval een VAR-dga, waarmee je opdrachtgever wist dat er dus loonheffingen werden afgedragen. Houdt er dus wel rekening mee dat je opeens een 'vast' loon hebt. Dat vaste loon zijn constante kosten voor de BV, terwijl de opbrengst uit opdrachten variabel wordt. Je inkomen voor de IB schommelt dus niet meer op en neer met de hoeveelheid opdrachten, maar de Vpb wel. De opdrachtgevers sluiten dan ook een contract met de BV. En de BV stuurt daar dan werknemers (o.a. jezelf) op af. Houdt er ook rekening mee dat de BV verantwoordelijk is voor het doorbetalen bij ziekte. Hoewel je dus geen werknemersverzekeringen betaalt, is het wel zo dat je bij arbeidsongeschiktheid 2 jaar lang doorbetaald moet krijgen vanuit de BV.

Goed, zal ik dan maar degene zijn die wél antwoord op de daadwerkelijk gestelde vragen geeft? ;) Ik ben het met je eens dat je in jouw geval best je aangifte loonheffingen gewoon zelf kan doen. Dat is even één keer goed invullen en dan ben je ook (gratis) klaar. Als je DGA bent zonder verdere medewerkers heb je ook nog het voordeel dat je alle maandaangiftes vooruit mag indienen. Dus je mag meteen alle 12 maandaangiftes opsturen, in plaats van steeds elke maand te moeten wachten op het (mogen) doen van de volgende aangifte. Hier vul je looncode 17 in. Code 13 is voor DGA's die verplicht verzekerd zijn voor de sociale verzekeringen. Aangezien je 100% aandeelhouder bent, denk ik dat dat niet van toepassing is. Ik denk eigenlijk dat je code M moet kiezen, voor de "ingehouden bijdrage". Als DGA moet je namelijk gewoon 5,5% zelf betalen (wordt dus niet door de werkgever - jouw BV - betaald). De waarde hiervan vul je verder op in in de aangifte. Jij krijgt waarschijnlijk werkgeversheffing (6,75%) te zien, omdat je de verkeerde code had ingevuld. Als je code M gebruikt, zul je zien dat het verandert in een werknemersbijdrage (5,5%). Dat denk ik ook. Als eerste moet je niet de groene, maar de witte maandtabel hanteren. Ten tweede moet je inderdaad de kolom gebruiken "met loonheffingskorting". Je betaalt dan inderdaad wel premies, maar alleen de premie volksverzekeringen (met name AOW). Als DGA ben je dus nog steeds verzekerd voor de AOW, omdat je daar via de loonheffing aan meebetaalt. Let trouwens op! In tegenstelling tot andere jaren, komt er waarschijnlijk een nieuwe witte maandtabel vanaf april. Dat betekent dus dat je voor de maanden januari, februari en maart bovenstaande link kunt gebruiken, maar voor april t/m december even de nieuwe tabel moet raadplegen. Nee, die arbeidskorting staat gewoon in de witte tabel. Maar omdat je de groene tabel hanteert (grofweg voor niet-werkenden) zul je daar ook geen arbeidskorting in terug vinden. Je moet bij niemand zijn. Deze programma's (ook Vpb/IB/etc) zien er letterlijk al 20 jaar zo uit. Ik gok niet dat ze veel moeite in de layout gaan steken. Op den duur raak je er wel gewend aan, hoor. Overigens is dit programma alleen geschikt voor bedrijven tot 10 medewerkers. Als je dus 11 medewerkers hebt, zul je sowieso noodgedwongen moeten overstappen naar een 'echt' loonaangifte programma.

Nou ja, ehm, valt op zich wel mee. :) Ik denk alleen dat je je iets te veel blind staart op de eenmalige 'voordelen' voor de omzetbelasting, maar de doorlopende gevolgen van die zelfde keuze voor de inkomstenbelasting wellicht onderschat. Een verdere complicatie is dat je voor de inkomstenbelasting een andere keuze mag maken dan voor de omzetbelasting! Dus ook als je iets voor de inkomstenbelasting niet zou mogen aftrekken als kost, kan het nog steeds zo zijn dat je wél de btw over dat bedrag mag terugvragen over een zakelijke uitgave. Het moet dan uiteraard wel gaan om een uitgave voor je beroep (lees goed door!). Of daar sprake van is, is dus nog de vraag (die ik niet kan beantwoorden). Als je trouwens je huis met terugwerkende (voor de inkomstenbelasting, niet de omzetbelasting) als volledig zakelijk wil bestempelen, dan verhuist daarmee de waarde van je huis naar de balans van de onderneming (WOZ-waarde), maar ook je hypotheek. Je verliest daarmee weliswaar de hypotheekrenteaftrek in privé, maar mag vervolgens die hypotheekrente weer aftrekken als zakelijke kost. Dat lijkt lood om oud ijzer, maar dat is het niet. Allereerst ga je dan de rente van de winst aftrekken, maar welke winst? In privé kun je de hypotheekrente immers nog van andere inkomstenbronnen (uitkering, pensioen, etc) aftrekken. Zakelijk niet, waardoor je dus waarschijnlijk onmiddellijk in het verlies duikt. Is er nog wel sprake van een levensvatbare onderneming met zo'n grote kostenpost? En zolang de hypotheek privé is, heb je te maken met een eigenwoningforfait van slechts 0,60% (2012) van de WOZ-waarde (beperking van de hypotheekrenteaftrek). Zodra het huis echter fiscaal volledig zakelijk is, woon je feitelijk in een "Huis van de Zaak". En net als bij de Auto van de Zaak heb je dan te maken met bijtelling, namelijk de Bijtelling privégebruik woning van 1,40% (2012) van de WOZ-waarde. Als, áls!, je dit al wilt doen, moet je ook nog even goed op je Ondernemersvermogen letten. Aangezien je bedrijf - naar eigen zeggen - niet zoveel winst maakt, heeft de zaak dus ook onvoldoende eigen vermogen om die verbouwing te betalen. Dat zal dan dus alleen lukken als je dat geld als privéstorting in de zaak steekt. Dat geld moet natuurlijk ook weer een keer terug. Ook zal die verbouwing leiden tot een enorm verlies in dat jaar. En gezien - wederom - de lage eigenstandige winst, zal dat leiden tot een negatief eigen vermogen, die vervolgens nauwelijks fiscaal te verrekenen valt met andere jaren. Nog even afgezien van het feit dat je over een eventuele boekwinst (verkoopprijs minus boekwaarde huis) nog belasting moet betalen, zodra je stopt met ondernemen of het huis verkoopt. Als je dus met terugwerkende kracht het huis op de zaak zet en vervolgens 5.000 euro btw terug vraagt over een enorme kostenpost voor een zaak met minimale winstgevendheid (of eigenlijk structurele verliesgevendheid door de hoge rentelasten), dan kan het wel eens zijn dat de eenmanszaak zich mag verheugen in een warme belangstelling van de fiscus.

Een zelfde soort vraag kwam recentelijk ook al voorbij. Je hebt grofweg 3 opties, namelijk privé houden, zakelijk maken of administratief splitsen naar gebruik. Je mag alleen op deze keus terugkomen als daar écht aanleiding toe is bij ingebruikname. Overigens denk ik dat de volgorde wel moet zijn: eerst verbouwen (het huis is immers nu volledig privé), en dán pas een keuze maken bij ingebruikname van je verbouwde werkruimte. Op basis daarvan wordt er vervolgens (evt) geschoven met de waarde van het pand, bijtelling, hypotheekrenteaftrek, etc. Als je de werkruimte gewoon privé houdt, zullen de kosten voor inrichting, aankleding en inventaris in beginsel (ook) niet aftrekbaar zijn. Volgens mij geldt daar alleen wel weer een uitzondering op, zodra je voldoet aan de zogenaamde inkomenseis. Voordat je kosten in verband met de werkruimte alsnog voor de inkomstenbelasting mag aftrekken, zul je daar eerst minimaal 70% van je hele arbeidsinkomen moeten gaan verdienen. Een andere beperking is dat je er dan ook minimaal 30% van je arbeidstijd moet doorbrengen.

Ja, daar heb je dan in principe wel weer gelijk in. Hoe moet een gewoon mens dat trouwens checken? Gewone mensen hoeven dat ook niet te checken. Ondernemers daarentegen wel.

Voordat ik aan het antwoord toekom (helemaal onderaan), moet me toch echt eerst iets van het hart naar aanleiding van de reacties tot nu toe op dit topic. Mijn ogen doen zeer als ik lees hoe de vragensteller hier met verdachtmakingen en negativiteit bejegend wordt. Helaas zie ik dat wel meer gebeuren bij vooral newbee topic starters. Is dit echt hoe we voortaan nieuwe mensen tegemoet gaan treden op dit forum? Extra pijnlijk vind ik de hoeveelheid halve waarheden die gedebiteerd worden. Verder bespeur ik een volledige gebrek aan inlevingsvermogen met betrekking tot de aangekaarte problematiek, nog afgezien van het feit dat er geen behoefte lijkt om met een fatsoenlijk antwoord op de daadwerkelijke vraag van TS te komen. Waarom is dat eigenlijk? De vragensteller wil simpelweg weten hoe hij netto iets meer kan overhouden van extra verdiend geld binnen zijn huishouden, omdat hij tegelijkertijd de indruk heeft dat er inmiddels behoorlijke desincentieven in de AOW zijn ingebouwd. Dat is in mijn ogen zowel een legitieme vraag als een terechte constatering. Het gebrek aan fatsoenlijke antwoorden zegt mij dat het antwoord niet zo simpel is (anders had iemand iemand dat wel gedaan, toch?). Het geeft dan in mijn ogen sowieso volstrekt geen pas om deze persoon dan meteen maar even weg te zetten als potentiële fraudeur. Laten we het trouwens eerst eens over die AOW-toeslag zelf hebben. Ik bespeur toch een gevoel van historisch onbenul en gebrek aan empathie over het feit dat bepaalde groepen vrij overwacht worden geconfronteerd met een behoorlijk wispelturige politiek. Het was namelijk lange tijd zo dat een AOW-gerechtigde 50% van het volledige AOW-bedrag ontving en daar bovenop een toeslag van 50% zolang zijn of haar partner zelf geen AOW-gerechtigde was. Deze toeslag was altijd zónder inkomens- of vermogenstoets. Rond de eeuwwisseling heeft het kabinet aangekondigde dat deze toeslag 'uit de tijd' was en daarom in 2015 afgeschaft zou worden. Aangezien dit ruim van tevoren werd aangekondigd zou je zeggen dat iedereen van na 1950 ruim te tijd heeft gekregen om zich op die nieuwe situatie te kunne voorbereiden. Uit de vraag van vragensteller maak echter op dat hij van vóór 1950 is. Hij kon er dus vanuit gaan dat zijn rechten zouden worden gerespecteerd en dus recht zou houden op de AOW-toeslag. Hij had waarschijnlijk niet gerekend met een onbetrouwbare overheid die als donderslag bij heldere hemel besloot om 5 jaar te vroeg alvast een deel van deze AOW-toeslag af te schaffen. Zo wordt er voor die groep opeens gekeken naar het gezinsinkomen (boven de 32k ben je meteen 10%punt van je AOW kwijt) én naar het individueel inkomen van de partner (nog eens 40- tot 50%punt van de AOW). Voor de groep 'bemiddelde' gezinnen kun je zeggen dat ze die maatregel best makkelijk zelf kunnen ophoesten. Er zijn dus gezinnen, waarbij één van de partners net tegen hun pensioengerechtigde leeftijd aan zat en zich geconfronteerd zal met een 10.000 euro lagere AOW per jaar na zo'n 45 jaar premiebetaling, enkel en alleen omdat de ander zo 'dom' was om te werken. Juist de wat meer ongeëmancipeerde gezinnen werden namelijk niet getroffen door deze maatregel. En dat dan ook nog op basis van ad hoc-wetgeving zonder redelijke vooraankondiging. Er wordt mijns inziens wel erg 'luchtig' gedaan over de in mijn ogen onzorgvuldige wijze waarop de AOW-toeslag (deels) is afgeschaft. Voor de groep 'minder bemiddelden' zou je nog kunnen zeggen dat ze bij deze overgangsmaatregel zijn ontzien. Maar het probleem van vragensteller is nu juist dat hij van de ene naar de andere groep probeert te komen. En daar is deze maatregel simpelweg niet op gemaakt. Je loopt dan opeens op tegen een feitelijke, marginale belastingdruk aan van soms ver boven de 100%! Ik vind het dan ook heel redelijk dat TS zich afvraagt hoe hij dát zonder al te veel kleerscheuren kan voorkomen. Verder worden er door een aantal reageerders enigszins vreemde beweringen gedaan: (a) Dat die vrouw een toeslag ontvangt (hetgeen niet juist is), (b) dat zij er niet voor betaald heeft (dat is ook onjuist of kunnen we helemaal niet weten), en © dat je éigenlijk maar helemaal niet rekening moet houden met AOW. Je hebt namelijk toch nooit voor je eigen AOW betaald, dus kun je er geen rechten aan ontlenen (wat ook gewoon niet klopt). Allereerst is het niet de vrouw die de toeslag ontvangt. De AOW-toeslag wordt in dit geval toegekend aan de man en alléén aan de man. De AOW-toeslag is niet van de vrouw en zal dat ook nooit worden. Dit blijkt alleen al uit het feit dat de toeslag vervalt zodra de vrouw zelf AOW-gerechtigd wordt. Bovendien vervalt de toeslag als de man overlijdt, waarbij de toeslag ook niet over gaat op de vrouw. Er is dus niets van die vrouw bij - en dat is ook precies waar de vragensteller tegenaan loopt! Dan de suggestie dat ze niet of nooit voor die toeslag zou hebben betaald. Hoe weten we dat nou?Aangezien zij namelijk nog niet AOW-gerechtigd is, betekent dit dat ze bij (betaalde) arbeid gewoon AOW-premie betaalt of heeft betaald. Dat betekent dat ze in dat geval dus juist wel meebetaalt of heeft meebetaald aan de toeslag die haar man ontvangt! Ik vind het nogal onkies om dan maar te suggereren dat ze een 'opvreter' is. Als klap op de vuurpijl wordt de suggestie gewekt dat je sowieso nooit voor je eigen AOW hebt betaald, dus waar zeuren we dan over! Wat een idioot moet die vragensteller toch wel niet zijn dat hij denkt rechten te kunnen ontlenen aan het feit dat hij 50 jaar AOW-premie heeft betaald!? Laten we dit irritant hardnekkige misverstand dan ook eens en voor altijd uit de wereld helpen. Het feit dat AOW-premie (en deels ook inkomstenbelasting) uitsluitend wordt gebruikt voor alle nú lopende AOW-uitgaven, heeft niets te maken met de wijze waarop toekomstige aanspraken gelijktijdig worden opgebouwd. Het AOW-pensioen is weliswaar een volledig extracomptabel bijgehouden pensioenfonds met een dekkingsgraad van 0%, maar dat betekent niet dat we dan dus maar nergens meer mee moeten rekenen. Dat is gewoon niet zo. De aanspraak op de AOW staat los van de financiering ervan. Het is bovendien de overheid zélf die in toenemende mate spreekt over het AOW-pensioen en die aanspraken zelfs inzichtelijk maakt met zowel percentages als bedragen. Tot slot worden ook die aanspraken - net als bij gewone pensioenfondsen - duidelijk gekwantificeerd (200% bbp). Goed, en dan nu eindelijk naar de oorspronkelijke vraag: hoe voorkom je dat je wordt 'gepakt' door de SVB, als je het als niet AOW-gerechtigd partner in je hoofd haalt om extra bij te verdienen. Het antwoord is eigenlijk even kort als vervelend, namelijk: nagenoeg niet. Zoals vragensteller aangeeft, heeft zowel het ondernemen vanuit zijn eenmanszaak als het ondernemen vanuit haar eenmanszaak nadelen. Als hij gaat ondernemen vanuit zijn eenmanszaak, stijgt zijn inkomen weliswaar, maar blijft zijn vrouw berooid achter in geval van zijn overlijden. Bovendien wordt zijn AOW 10% lager, zodra het gezinsinkomen boven de 32.000 euro uitkomt. Als zij echter gaat ondernemen vanuit haar eenmanszaak, stijgt haar (belastbaar) inkomen weliswaar, maar wordt zijn AOW-toeslag met 66,7% wegbelast voor elke euro die zij extra verdient. Bovenop de 36,55% die zij mogelijk al betaalt over haar extra inkomsten! Oh, en nog een domper: voor het wegbelasten van de AOW-toeslag wordt de zelfstandigenaftrek en Mkb-winstvrijstelling voor het gemak 'vergeten'. Elke winsteuro telt dus bijna onmiddellijk mee voor het verlagen van de AOW-toeslag. Nu zijn er misschien een paar kleine oplossingen te bedenken. Allereerst zou de vrouw kunnen overwegen om heel marginaal te blijven ondernemen. Als de winst niet boven de 2.750 euro per jaar uitkomt, is haar inkomen niet belast (uitgaande van geen overige inkomsten), maar wordt de AOW-toeslag bij de man ook niet gekort. Een andere oplossing zou kunnen zijn dat de man de onderneming hoofdzakelijk voortzet. Als het gezinsinkomen daarmee boven de 32.000 euro komt, verliest de man hooguit 10%punt van de volledige AOW-uitkering. Dat is wellicht nog te overzien. Misschien heb je dan nog recht op (verlaagde) ondernemersaftrek en meewerkaftrek. De man moet dan wel minstens 1.225 uur per jaar ondernemen en niet alsnog besluiten om te gaan vissen. ;) Om het risico van vroegtijdig overlijden af te dekken, zou je in dat geval nog kunnen overwegen om een overlijdensrisicoverzekering af te sluiten, waarbij het te verzekeren bedrag afneemt met de tijd (om premie te besparen) - tot aan de AOW-leeftijd van de vrouw. De vrouw zit namelijk elk jaar steeds dichter bij de pensioenleeftijd en hoeft dus steeds minder jaren te overbruggen bij een eventueel overlijden van de man. Hierbij ben je natuurlijk wel gebonden aan de leeftijden waarop je nog zo'n verzekering nog kunt afsluiten en tot welke leeftijd (van de man) je dit nog door kunt laten lopen. En vanwege de leeftijd kan het alsnog een (te) prijzige oplossing zijn. Misschien kan Norbert hier nog iets zinnigs over melden.

Yep, een business case om de klanten aan de -in de basis -gratis business card te helpen. Handig, want in tegenstelling tot zo'n particuliere kaart (die net zo duur of goedkoop is) krijg je een factuur met BTW specificatie En vergeet ook het cashflow-voordeel niet, omdat je geen tegoed meer nodig hebt. NS doet daar namelijk niet bepaald kinderachtig over voor zakelijke klanten. Gebruik van de NS-Business Card wordt - in ons geval - pas 15 dagen ná afloop van elke maand gefactureerd. En vervolgens doen ze er nog eens 30 dagen om dat bedrag te incasseren.

Je ergert je aan, of iets irriteert je ;) Nu erger ik me hier weer aan. Dat irriteert me! >;( Ik zie dat je m'n oorspronkelijke bericht inmiddels al hebt aangepast, zoals dat dan in de toekomst zou moeten gebeuren. ;)

Het lijkt me dan weer niet handig om dit te gaan uitschrijven... "Kia/mia/vamil irt stakende onderneming" zou dan eigenlijk moeten worden herschreven als "Kleinschaligheidsinvesteringsaftrek (KIA), Milieu-investeringsaftrek (MIA) en de Willekeurige afschrijving milieu-investeringen (Vamil) en de desinvesteringsbijtellingskosten als gevolgen van een staking van een eenmanszaak met inbreng van roerende activa in een besloten vennootschap met geruis". Sommige veel gebruikte fiscale afkortingen lijken me juist wél weer handig om te handhaven. ;) Aan de andere kant irriteer (Laatste mod-edit: Vandaag om 12:57:32 door Richard Theuws) erger ik me dan weer wezenloos aan al die d/t/dt- of jouw/jou-fouten in zowel de de kopregels als de berichten zelf. "Klant betaald product", "Website verspreid virussen", etc.

Inmiddels hebben zowel de fiscus, henk, als ik je verwezen naar de relevante pagina op de website van de Belastingdienst. Wat is er nou precies wat je niet snapt aan de informatie op die pagina? Die is toch zo klont als een klaartje?

Altijd verwarrend die afkortingen. ;) Het BBA (Buitengewoon Besluit Arbeidsverhoudingen 1945) is in de afgelopen 7 decennia bijna geheel geschrapt en lijkt me niet op deze vraag van toepassing. Ik neem aan dat je eigenlijk het BBBB (Besluit Bestuurlijke Boeten Belastingdienst) bedoelt.

Helaas ga ik hetzelfde doen. Je doorverwijzen naar de website van de Belastingdienst. Daar staat namelijk een nogal ondubbelzinnige uitleg over het bestelautotarief voor ondernemers.

Nee, jullie zijn geen eenmanszaakjes. Je hebt simpelweg met 3 fiscale entiteiten te maken, waarbij jullie als personen ook nog waarschijnlijk vier verschillende petten tegelijkertijd moeten opzetten (directeur / bestuurder / aandeelhouder / werknemer). Je hebt vanuit ieder van die rollen een andere verantwoordelijkheid. Je kunt dus niet zo maar iets doen, omdat dat privé wel lekker handig uitkomt. En ik zou dat sowieso niet doen als je te maken hebt met mensen die eerder hun schoolgeld moeten terugvragen, als het om rekenen gaat - of structureel naar zichzelf toe zitten te rekenen, zonder daar een vinger voor te (willen) verroeren. Nee, dat kan al helemaal niet. Dan zou de compagnon namelijk op voorhand al wegkomen met de héle afdrachtkorting vóór vennootschapsbelasting, terwijl hij uiteraard maar maximaal recht heeft op de halve afdrachtkorting ná vennootschapsbelasting. Die compagnon ziet bovendien die belaste helft uiteraard pas nadat er door de aandeelhouders van de werkmaatschappij is besloten tot een dividenduitkering van dat bedrag. Dus ik herhaal: even snel veel geld wegsluizen is er gewoon niet bij! Alleen de werkmaatschappij heeft recht op maximaal die 936 euro en niemand anders! Die compagnon heeft vervolgens alleen recht op wat daarvan overblijft ná vennootschapsbelasting van de werkmaatschappij. En dan uiteraard daar alleen de helft van, omdat jij recht hebt op die andere helft! Ik snap het wel. Die compagnon zat waarschijnlijk al met dollartekens in z'n ogen. Maar laten we even wel wezen. Die compagnon mag al blij zijn dat hij er volgend jaar 281,25 euro per maand netto privé aan overhoudt, zeker gezien het feit dat die WBSO-korting volledig aan jouw werkzaamheden is toe te schrijven. Resumerend: gewoon niet moeilijk doen. Die werkmaatschappij factureert 936 plus btw aan jouw holding en jouw holding betaalt die rekening en ontvangt de afdrachtkorting indirect via de fiscus. Daarmee is de kous af. Verder verandert er niets aan zijn of jouw netto loon en moet je ook niet gaan zitten rotzooien met de management fee.

Nee, dat is een misvatting, maar ik snap de verwarring. De WBSO verandert namelijk niets aan de aanslag loonbelasting over het loon van ieder van de DGA's in ieder van de holdings. Als je straks op ieder van jullie loonstroken kijkt, zul je zien dat er precies dezelfde bedragen blijven staan. Dus zelfs mét de WBSO is het bruto loon en de loonbelasting van ieder van de DGA's hetzelfde. Als jullie individueel aangifte inkomstenbelasting doen, zul je ook daar zien dat ieder van jullie hetzelfde (fiscaal) bruto loon hadden en ook ieder hetzelfde bedrag aan loonbelasting hebben betaald, ongeacht bij wie de WSBO is toegepast! De WBSO zorgt er dus niet voor dat iemand van jullie een hoger netto DGA-loon gaat ontvangen! Die afdrachtkorting is eigenlijk een soort betalingskorting op de daadwerkelijk afdracht, maar komt dus toe aan de bv en niet aan de individuele werknemer. Als je holding dus normaal 2.000 euro aan loonheffingen afdraagt over jouw DGA-loon, maar je hoeft er nu maar 1.100 euro daadwerkelijk te betalen (vanwege de WBSO), zal de fiscus dat toch zien alsof je 2.000 euro af hebt gedragen, maar met een betalingskorting van 900 euro. En net als met andere betalingskortingen of -verschillen, is die 900 euro dan een ('incidentele') baat en valt in de winst van de desbetreffende holding. En die is eerst belast met Vpb, dan met dividendbelasting, en dan nog eens met wat inkomstenbelasting. Ook in dat geval blijft er in totaal iets van 4.500 euro netto over.

Jouw oplossing klopt bijna, maar gaat veel te snel; zijn oplossing klopt volgens mij werkelijk van geen kant. ;) Zijn oplossing - en het bedrag - slaan echt nergens op, omdat je daarmee geld gaat overboeken van de ene naar de andere holding, terwijl die fiscaal/juridisch niets met elkaar te maken hebben (behalve dan dat ze beiden toevallig een belang in dezelfde werkmaatschappij hebben). En met het genoemde bedrag zit hij er meer dan een factor 3 naast, heb ik het idee. Netto vergoedingen bruteren moet je al helemaal niet doen, want je kunt eigenlijk helemaal niet weten hoeveel een bruto-vergoeding van de één netto voor de ander is. Dat is iets tussen hem en de fiscus. Bovendien verraadt Jouw oplossing komt iets meer in de buurt, al denk ik dat je iets te snel saldeert. Je moet alle zaken stap voor stap afwikkelen en de omzet/winst rustig door de omzet-, vennootschaps-, dividend- en inkomstenbelastingmolen laten gaan. "Even snel" geld overmaken van de één naar de ander is er sowieso niet bij in mijn optiek. Ik zal hieronder de individuele stappen langslopen, zoals ik denk dat je het moet afwikkelen. Als er al met geld wordt geschoven, kan dat alleen tussen jouw holding en de werkmaatschappij waarin jouw holding participeert. De werkmaatschappij moet - denk ik - een soort doorbelastingsfactuur sturen voor het gehele WBSO-bedrag (maar eigenlijk moet je net als bij de management fee wel in een overeenkomst vastleggen over hoe vaak, hoeveel de werkmaatschappij gaat doorbelasten). Verder moet die factuur van de werkmaatschappij waarschijnlijk belast zijn mét omzetbelasting, die dan uiteraard weer aftrekbaar is in jouw holding. Met deze doorbelasting wordt de winst voor de vennootschapsbelasting van jouw holding naar de werkmaatschappij verplaatst. Jouw holding heeft daar dus eigenlijk ook geen nadeel van, want de winst van je holding wordt door die doorbelasting 'afgeroomd' tot het oude winstniveau van vóór de WBSO-toekenning (de afdrachtkorting valt dan weg tegen de doorbelasting van de werkmaatschappij). De werkmaatschappij heeft echter vervolgens dus wél elke maand een 936 euro hogere winst. Aan het eind van het jaar heeft de werkmaatschappij zo dus 11.232 euro extra winst gedraaid voor de vennootschapsbelasting. Na afdracht van de vennootschapsbelasting (20%?) stijgt het eigen vermogen van de werkmaatschappij uiteindelijk een kleine 9.000 euro. En deze 9.000 euro mag dan natuurlijk weer als dividend worden uitgekeerd aan ieder van de holdings. Zo krijgen die dus ieder 4.500 euro dividendbaten, die daar dan waarschijnlijk onder de Deelnemingsvrijstelling vallen. Vervolgens kun je ieder die 4.500 euro weer aan jezelf uitkeren (onder aftrek van dividendbelasting en nog een stuk inkomstenbelasting box 2). Zo slaat er voor ieder persoonlijk (uiteindelijk!) 3.375 euro netto in privé neer. Dat is 281,25 en geen 936 euro netto per persoon per maand.

Je bent heus echt niet de eerste die denkt even slim te wezen. ;) Maar de wetgever heeft inmiddels wel zo ongeveer alle routes dichtgetimmerd. Zullen we maar even een aantal serieuze berekeningen maken? Laten we aannemen dat je 17.500 euro privé tot je beschikking hebt. Laten we aannemen dat dat bedrag normaal gesproken volledig belast is in box 3. En laten we ook even uitgaan van de volgende twee opties: 1. het geld gewoon op een spaarrekening zetten 2. het geld uitlenen aan je eigen bv Als je het geld op een spaarrekening zet, dan krijg je inmiddels nog maar maximaal 1,1%. Laten we in dit voorbeeld uitgaan van een schamele 0,8%. Als je het geld uitleent aan je eigen bv kan dat ook weer op 2 manieren, namelijk mét rente (laten we uitgaan van jouw 8%, maar het moet eigenlijk gewoon een zakelijk percentage zijn) of zonder rente (bij 17.500 euro of minder). Als je overigens rente berekent, heb je ook hier weer twee uitersten, namelijk een best case en een worst case. In het beste geval betaal je momenteel (2016) 36,55% inkomstenbelasting (box 1) en spaar je 25% vennootschapsbelasting uit. In het slechtste geval betaal je 52% inkomstenbelasting (box 1) en spaar je 20% vennootschapsbelasting uit. Best case (8%)Worst case (8%)Via R/C (0%)Via privé Aanvangsvermogen17.500,=17.500,=17.500,=17.500,= Ontvangen rente (privé)1.400,=1.400,=0,=140,=+ Betaalde rente (zakelijk)1.400,=1.400,=0,=0,=- Betaalde inkomstenbelasting (box 1)450,30640,640,=0,=- Uitgespaarde vennootschapsbelasting350,=280,=0,=0,=+ Uitgespaarde dividendbelasting157,50168,=0,=0,=+ Uitgespaarde inkomstenbelasting (box 2)105,=112,000,=0,=+ Betaalde inkomstenbelasting (box 3)0,=0,=0,=210,=- Eindvermogen17.662,2017.419,3617.500,=17.430,== Zoals je ziet, maakt het eigenlijk niet zoveel wat je doet. Je schiet er in alle gevallen nauwelijks of niets mee op.

Nee, de inkomsten (minus kosten) vallen in box 1. Als het bedrag lager blijft dan 17,5k, dan hoef je geen rente te rekenen (en ook niet op te geven als inkomsten).

Ik vond hier nog een bericht van een paar jaar terug, destijds beantwoord door ronaldinho. Het ging over iets soortgelijks. Het lijkt een beetje mijn eerdere 'gevoel' te bevestigen dat je alle investeringsaftrek en willekeurige afschrijving kwijt bent, maar desondanks nog wel de KIA mag toepassen in de nieuwe bv. Dat zou betekenen dat je de auto voor een realistische prijs op de balans mag opnemen (dat is de prijs die je aan de eenmanszaak hebt betaald voor het overnemen van die auto) en dat je vervolgens wel op normale wijze moet gaan afschrijven op die auto. Aangezien je de KIA opgeeft bij de reguliere Vpb-aangifte lijkt me dat je ook niet speciaal goedkeuring hoeft te vragen. Je geeft het dan simpelweg in de aangifte zelf aan. Aangezien de verkoopprijs voor de eenmanszaak hetzelfde is als de inkoopprijs voor de bv, lijkt me ook dat de desinvesteringsbijtelling in de eenmanszaak hetzelfde is als de investeringsaftrek in de bv. Misschien dat onze ronaldinho hier nog iets zinnigers over kan zeggen.