prinsrachid

Vandaar dat ik een linkje met hoofdstuk had gegeven. ;)

Wat je waarschijnlijk moet doen is het volgende. Tot aan het moment van de staking blijf je in ieder geval gewoon maandelijks afschrijven volgens de gewone methode. Op het moment van staking room je de dan resterende waarde af tot de waarde in het economisch verkeer. Die afwaardering boek je in het verlies op bijvoorbeeld "herwaardering auto" (mag je zelf weten) in je boekhouding. In de belastingaangifte zul je dit waarschijnlijk kunnen boeken onder "Overige waardeveranderingen van materiële vaste activa". Op de balans staat de auto dan alleen nog voor de huidige waarde. En deze haal je vervolgens er vanaf via een privéstorting. En daarmee is de wagen uit de boekhouding.

Dat klinkt op zich wel goed voor wat betreft de winst- en verliesberekening. Houd voor de fiscale winstberekening nog rekening met de privé-stortingen en/of privé-opnames die in de loop van het jaar gedaan zijn door één of beide van de firmanten?

Het lijkt me overigens dat je bij een eventueel akkoord hetzelfde voorbehoud moet maken. Oftewel afspreken dat je de overeenkomst geen doorgang heeft, zonder zekerheden over de hoeveelheid en samenstelling van het personeel (en huurprijs). Dat lijkt een beetje een Catch-22, maar kan er voor zorgen dat je gelijk kunt oversteken. Als zij zeker weten dat je serieus bent, kunnen ze gaan proberen om een ontslagaanvraag te starten. Mocht de ontslagaanvraag echter niet worden gehonoreerd door het UWV, dan kun je alsnog onder het contract uit. Wat wel een nadeel is, is dat je dan sowieso - zo lijkt me - begint met een kleine achterstand. Je bent in de ogen van de overblijvers immers de 'veroorzaker' van het vertrek van één of meer van hun oud-collega's.

Dat klinkt juist. Op het moment dat je stopt met je bedrijf moet je inderdaad het verschil tussen de fiscale boekwaarde en de waarde in het economisch verkeer tot de stakingswinst (of -verlies in dit geval) rekenen. Ik meen me te herinneren dat de ANWB verschillende waardes hanteert, zoals meeneemprijs garage, aankoop van een particulier, koop bij bedrijf, etc. Je zou dan inderdaad de ANWB-koerslijst kunnen gebruiken, maar kies dan wel de meest aannemelijke of realistische waarde.

De betaalde (verplichte) pensioenpremie mag je als bedrijfskosten direct zakelijk van de winst aftrekken (Hoofdstuk 3.1). Premie voor de arbeidsongeschiktheidsverzekering vul je inderdaad als negatief inkomen in bij box 1 onder uitgaven voor inkomensvoorziening. Let er trouwens op dat je (zeker als starter) een goede inschatting maakt van je te verwachten fiscale winst, omdat op dat bedrag je pensioenpremie wordt gebaseerd. Ik krijg ook de indruk dat ze standaard uitgaan van 20.000 euro, als je niets doorgeeft. Ik heb trouwens ook het gevoel dat er een kleine weeffout in de opbouw van dit verplichte schilderspensioen zit. De premie wordt namelijk bepaald aan de hand van de fiscale winst. De hoogte van die aftrekbare premie bepaalt namelijk de hoogte van de fiscale winst, terwijl die fiscale winst juist weer bepalend is voor de hoogte van de premie!

Nee, alleen je conclusie was verkeerd. Volgens mij gaat het op zich wel goed, maar je bewering "Ik ben wel ondernemer voor de inkomstenbelasting" was wellicht niet goed (je lijkt namelijk eerder 'resultaatgenieter'). Zoals Anouk al aangaf, kan het wel eens zo zijn dat de werkruimte verplicht ondernemingsvermogen is als het voor 90% of meer zakelijk wordt gebruikt. En dan mag je ook als resultaatgenieter dus de kosten en afschrijving gewoon aftrekken, net als een 'echte' ondernemer. Kijk hier en hier voor de exacte voorwaarden.

Ik denk dat je een smaakje vergeet. Als je ondernemer bent voor de inkomstenbelasting én je haalt de urennorm, dan geef je je inkomen aan onder Winst uit Onderneming (WuO). In dat geval krijg je allerlei faciliteiten, zoals ondernemersaftrek (zelfstandigenaftrek, startersaftrek, oudedagsreserve, etc). Als je ondernemer bent voor de inkomstenbelasting én je haalt de urennorm niet, dan geeft je je inkomsten nog steeds als Winst uit Onderneming aan en dus niet als resultaat uit overige werkzaakheden (RoW)! Hoewel je de ondernemersfaciliteiten grotendeels niet kunt gebruiken, heb je nog steeds wel recht op 14% Mkb-winstvrijstelling. Pas als je écht geen ondernemer bent voor de IB en ook geen ondernemersaangifte doet, dan ben je een zogenaamde 'resultaatgenieter' en moet je de winst aangeven als RoW. Overigens staat het bovenstaande nog los van het feit of je ondernemer voor de omzetbelasting bent. Je kunt dus best ondernemer voor de OB zijn en toch resultaatgenieter (en dus geen ondernemer) voor de inkomstenbelasting.

Als ik het zo allemaal lees, zullen de personeels- en huurkosten wellicht onoverkomelijk kunnen blijken te zijn. Omdat je vragen vooral over het personeel gingen, zal ik die eerst behandelen. Je gaf al aan dat het sowieso pas rendabel voor jou wordt als je ongeveer de helft van de uren schrapt. Dus eigenlijk kun je überhaupt niet verder zónder enige vorm van ontslag of reorganisatie. De makkelijkste stap is natuurlijk het tijdelijke contract niet verlengen. Ontslag om bedrijfseconomische redenen kan in gevallen van bijvoorbeeld een bedrijfsverhuizing (en dus minder werkplaatsen bijvoorbeeld) of als je zaak verlies is gaan draaien. Maar als je de zaak zo overneemt, draait de zaak een verlies dat vooraf te voorzien is. Dat wordt een moeilijk verhaal bij het UWV. Je kunt verder uiteraard vrijwillig ontslag voorstellen, maar verwacht niet dat het personeel daar zo maar mee akkoord gaat. De transitievergoeding is bij zo'n ontslag inmiddels het minimum dat je dan moet betalen, want jij wilt immers van ze af. Dus het is maar de vraag of dat zonder slag of stoot gaat gebeuren. Bovendien moet je eigenlijk enige zekerheid omtrent dat ontslag hebben vóórdat je de overname doet. Anders koop je straks een zaak waarvan het personeel helemaal geen ontslag wíl nemen, terwijl dat noodzakelijk lijkt voor het voortbestaan ervan. De gewoonte doorbreken door minder uren in te roosteren zal ook lastig worden. Als er namelijk 'onduidelijkheid' wordt geschapen over het aantal werkuren, doordat je opeens minder dan de contracturen gaat inplannen, zul je waarschijnlijk tegen het zogenaamde rechtsvermoeden van arbeidsomvang aanlopen. Op basis daarvan mogen medewerkers het arbeidscontract (alsnog) laten aanpassen naar het gemiddeld aantal uren dat ze normaal per week werken gerekend over de 13 voorafgaande weken. Dan heb je dus ongewild opeens nóg grotere contracten. Je kunt ook de zaak overnemen en beginnen met een verziekte sfeer. In dat geval heb je over een tijdje helemaal geen werknemers meer of medewerkers die zich allemaal ziek hebben gemeld. Die mag je dan 2 jaar ziekengeld gaan doorbetalen. Dat wil je echt niet. Het kan ook zijn dat je het voor elkaar krijgt dat maar één persoon zich ziek meldt. In dat geval zul je én die persoon moeten doorbetalen én zelf in de winkel moeten werken voor de gewenste uren én maak je geen winst. Oh ja, en houd er rekening mee dat jij de 'nieuweling' bent. Dus je werkt dan noodgedwongen met de nog resterende mensen die jouw bloed wel kunnen zuipen. Mwah. Ook zul je eigenlijk gewoon rekening moeten houden met een goeie mix van contracten, alleen al voor de continuïteit van je bedrijf. Wat is je ideale bezetting? Hoeveel vaste uren, hoeveel flexuren, hoeveel mensen, wat voor soort contracten (weinig fulltimers of juist veel parttimers), hoe vang je ziekte op, hoe financier je ziekte, etc? Als je dus al van personeel af wilt, zal het echtpaar er voor moeten zorgen dat dat al is gebeurd vóór de overname, anders lijkt me de hele deal erg oninteressant. De cijfers worden ook geflatteerd door lager dan gebruikelijke bedrijfslasten elders. En daarmee komen we op dat blijkbaar al aanwezige (en afbetaalde?) bedrijfspand. Hoe past dat precies in dit verhaal? Als het pand alleen voor de eigen VoF werd gebruikt, dan kan ik me zo voorstellen dat het pand nu volledig ondernemingsvermogen is en dat er misschien behoorlijk op is afgeschreven. Wordt dit pand ook verkocht of blijft het in de VoF achter? In dat laatste geval zal het zo zijn dat je vanaf de datum van overname huur moet gaan betalen. Heb je daar afspraken over gemaakt? Voor hoelang loopt een eventueel contract? Wat is de jaarlijkse verhoging, mag je verlengen, hoeveel jaar tegelijk, etc? Of neem je het hele pand over, zodat jij vervolgens het pand op jouw balans hebt staan? Ik weet het niet, maar zou het erg lastig vinden om de cijfers hier sluitend voor te krijgen.

Voor de betaler van het bedrag zijn er geen extra kosten aan verbonden (anders dan de normale binnenlandse tarieven), zolang het bedrag maar minder dan een halve ton is en in euro wordt overgemaakt. Dat geldt voor overmakingen binnen het hele SEPA-gebied (ook als het desbetreffende land op zich niet zelf de euro als valuta hanteert). Dat een Duits bedrijf dáárom een Nederlandse rekening heeft geopend, lijkt me onwaarschijnlijk. Het klinkt zelfs als een stap terug in de tijd. Ook om de transactietijd te verkorten hoef je het eigenlijk niet meer te doen, omdat valutering van meer dan 1 werkdag al een paar jaar geleden is verboden. Het enige waar de vragensteller waarschijnlijk tegen aan gaat lopen - zodra hij een Engelse (ponden)rekening heeft geopend - is dat hij zelf omreken- en valutakosten voor z'n kiezen krijgt, als er eurobedragen worden overgemaakt op die rekening. En boekhoudkundig zal hij misschien steeds het pondensaldo moeten omrekenen naar euro (tenzij hij een eurorekening in het VK weet te openen).

Jij redeneert vanuit jouw netto kosten. Dat is deels een scheef vergelijk. [..] Ja dat weet ik heel zeker. Ik redeneer namelijk vanuit de inkomsten van de adviseur Ik ging er inderdaad niet vanuit dat een adviseur het nog zou durven om níet in eerste instantie vanuit de klant te redeneren. My mistake. Wat je som in mijn ogen namelijk doet, is verwarring scheppen over wat de waarde is van dat getal van 1.714,28 euro premie (exclusief provisie). Die is voor de uiteindelijke klant namelijk nihil. Deze waarde geeft eigenlijk alleen maar aan waar bóven een tussenpersoon liever de oude polis met 17,5% zou handhaven, omdat dat maandelijkse meer provisie oplevert dan de nieuwe netto 300 euro. Dat is ook inderdaad wat je letterlijk schreef, maar voor de huis-tuin-en-keuken-lezer zou de indruk kunnen ontstaan dat mensen met een polis van boven de 1.714,28 euro 'te veel' betalen. En dat is niet zo. En daar komt mijn berekening om de hoek. En nee, met die berekening was (uiteraard) niets mis. Jouw 'verbeterde' berekening gaat uit van een premie zonder provisie (waarschijnlijk wederom als tussenpersoon geredeneerd), maar ook daar kan een verzekerde eigenlijk niets mee. Ik had gerenedeerd vanuit de klant en dus de premie berekend benéden welke de provisiekosten van de oude polis alsnog netto goedkoper zijn dan in de nieuwe situatie, zoals die op het (oude) polisblad te vinden zou moeten zijn (en dus inclusief provisie). Toch kunnen we wel íets met deze twee berekeningen, want we hebben hiermee wel de uiterste grenzen te pakken waarbinnen er sprake is van een soort AOV-Twilight Zone. Boven de 1.714,28 euro (excl. provisie) heeft de tussenpersoon geen belang bij oversluiten, omdat z'n maandelijkse opbrengst dan zal dalen. Maar onder de 3.379,66 euro (incl. provisie) heeft de verzekerde óók geen belang bij oversluiten, omdat z'n maandelijkse onderhoudskosten dan zullen stijgen! Dit verzekeringstweeduuster voor verzekeringen van vóór 2013 is volledig toe te schrijven aan het feit dat de fiscale aftrekbaarheid van ingebakken provisie op oude polissen niet is afgeschaft bij de invoering van het provisieverbod. Door het bovenstaande zal er in ieder geval voor bestaande polissen via dezelfde tussenpersoon geen aanleiding bestaan om de boel over te zetten. Binnen deze premiegrenzen is er bij oversluiten bij dezelfde tussenpersoon (en uitgaande van gelijkblijvend AOV-product) er immers sprake van een lose-lose-situation na oversluiten. Maar ook een nieuwe adviseur of tussenpersoon zal niet al te happig zijn om hier op te wijzen. Voor de nieuwe tussenpersoon is die 300 euro per slot van rekening een nieuwe bron van inkomsten en hij zal dus niet wijzen op het feit dat de oude polis met een mogelijk hogere provisie per saldo voor die klant tóch goedkoper blijft. De belangen van de adviseur lopen in dat geval (nog steeds niet) synchroon met die van de klant. Maar goed, ik heb dit onderwerp natuurlijk niet aangezwengeld, omdat ik nou vind dat m'n huidige verzekeraar zo fantastisch goedkoop is of omdat ik vind dat we allemaal onze oude polis met verborgen provisie maar moeten aanhouden wegens fiscale cadeautjes. Het is ook gewoon een geinige (voor mij althans) rekenexercitie en wilde toch eens kijken of het zin zou hebben om misschien over te sluiten. Je antwoord heeft me echter wel geholpen. In ieder geval in zoverre dat het mijn algehele wantrouwen jegens de (berekeningen van de) tussenpersonenbranche definitief heeft doen stollen. En ik word eerlijk gezegd bijna fysiek onpasselijk als ik er aan moeten denken dat ik nóg weer eens een andere adviseur een aantal eenmalige en daarna ook nog jaarlijkse vergoedingen zou moeten betalen. Terwijl ik dan alsnog zelf de boel ga zitten controleren om te kijken of me (weer) onzin aan de neus is gehangen. Die realisatie maakt de vervolgstap opeens een stuk makkelijker. Ik ga serieus de execution-only-variant overwegen.

Dat laat niet zo heel veel ruimte voor interpretatie over: alles in ruimste zin is bestemd voor het restaurant en dus de VoF. Er is volgens mij nog wel een kleine beperking. De persoonlijkheidsrechten zijn namelijk nooit overdraagbaar en blijven dus altijd van vragensteller. Dit zou dat alleen gelden voor het logo en dus niet op de domeinnaam. Maar als de VoF (of wat daar dan nog van over is) het logo ongewijzigd blijft gebruiken, dan lijkt me ook daar weinig aan te doen. Behalve dan dat je kunt eisen dat je naam wordt genoemd.

Weet je dat heel zeker? Ik had eigenlijk begrepen dat het nu zo is dat die 300 euro (12 x 25 euro) aan 'onderhoudskosten' los in rekening wordt gebracht en ook niet meer fiscaal aftrekbaar is. Bij mijn huidige verzekering zit die 17,5% (neem ik even direct van je aan) in de verzekeringspremie ingebakken en is daarmee nog wél aftrekbaar. Bij een belastingtarief van 40,4%, zou het omslagpunt dan pas bij een provisiedragende jaarpremie van 3379,66 euro liggen: (3379,66 / 1,175 x 0,175) x (1 - 0,404) = 300 netto

Nee, het is een bruto-verzekering. Althans, de uitkeringen zijn belast en de premie (in privé) aftrekbaar. Een verzekering die periodiek uitkeert is toch per definitie bruto? Of klets ik nu uit m'n nek? Wat betreft de verlaagde provisie... dat vond ik een beetje een vraagteken en heb daar bij het laatste 'maatwerkadviesgesprek' ook specifiek naar gevraagd. Ze konden me ook niet vertellen hoeveel de (doorlopende) provisie van het product was. Die wisten ze zogenaamd niet meer, maar zat nu gewoon in de (volledig aftrekbare) premie verwerkt. Kan ik een ongewisse provisie alsnog verlagen? :) Die gesprekken kosten voor huidige klanten blijkbaar als 525 euro. En bij het afsluiten van een product nog eens 125 euro plus daarna 25 maandelijks. Ik hoefde die gek genoeg niet te betalen, omdat het dus zo'n behoorlijk antieke AOV was.

Net als met dat eigenaardige referendum dat we nu krijgen over de Ukraïne. Maakt niet uit wie wat zegt, ik stem sowieso tegen Powned, Geenstijl en andere geteisem. Leuk als marginaal mediafenomeen, niet als politieke factor. Dan liever een kantoorflat vol bureaucraten. Hoe langer ik er over nadenk, hoe meer ik eigenlijk vind dat we misschien het referendum gewoon objectief tegemoet moeten treden. Dat betekent dus eigenlijk niet veel meer dan aangeven of je voor of tegen het associatieverdrag bent. Ik snap wel dat we net als bij het referendum over de Europese Grondwet allerlei modder en bangmakerij over ons heen gaan krijgen, maar volgens mij moeten we daar helemaal niets mee doen. Je hoeft alleen maar je mening over het associatieverdrag te geven namelijk. En ook de parlementaire democratie wordt niet geschaad bij een ja of een nee, want het is slechts een raadgevend referendum. Dat onderstreept des te meer dat enkel en alleen onze opinie wordt gevraagd, zonder dat we de illusie hoeven hebben dat naar de uiteindelijke mening van de meerderheid wordt gehandeld. Als we met 70% vóór het associatieverdrag zijn, kan het parlement zeggen dat ze dus al 'juist' hadden gehandeld. En als we met 70% opkomst voor 95% tégen het associatieverdrag blijken te zijn, dan zijn er gelukkig die zelfde 150 "wijze mannen en vrouwen" nog die alsnog beter mogen weten wat goed voor ons is. Verwacht hoe dan ook geen echte invloed op de uitkomst. Of ben ik nu te cynisch?

Ik zei ook niet dat je dat mij had geadviseerd. Ik gaf aan dat ik de verzekering precies zo heb afgesloten, zoals je - eerder in deze draad - adviseerde aan oorspronkelijke vragensteller: "Beide betaal je bij voorkeur privé, met netto geld dus. En vervolgens geniet je ook privé belastingaftrek via je aangifte inkomstenbelasting" Naast dat de AOV in privé is afgesloten, heb ik de indexatie er al jaren terug afgehaald, heb ik de eindleeftijd niet verhoogd met mijn nieuwe AOW-gerechtigde leeftijd (dus nog steeds 65 ipv 70) en heb ik het verzekerde bedrag ook met meer dan 30% verlaagd tot dát deel dat niet zelf te dragen is. Waar zie je mij voor aan? ;) OK, top! ;D

Dan zit je denk ik toch al gauw een procentpunt te laag inmiddels. Als ik alles bij elkaar tel, dan betaal ik 18,65% (ook een "BV 45"). Nu is het wel zo dat ik de WGA-premie niet voor de helft op de werknemers verhaal. Maar zelfs al zou je dat wel doen, dan kon ik nog steeds boven de 18,35% uit.

Je mag afschrijven hoe je wilt, als het maar een simpel, controleerbaar en consistent systeem is dat ook nog de werkelijke waarde een beetje benadert. Zoals ik al eerder aangaf, heb ik degressieve afschrijving toegepast (2% op de boekwaarde per maand) bij de zakelijke zonnepanelen. De afschrijving per maand is elke maand een beetje lager, maar de fiscale waarde volgt wel veel beter de werkelijk waardeontwikkeling (t.o.v. lineair). Verder heb je dan ongemerkt ook minder problemen met de bepaling van de restwaarde. Die tendeert namelijk automatisch naar nul. Degressief heeft als 'nadeel' dat je er nagenoeg oneindig mee bezig bent, dus totdat het actief uit gebruik wordt genomen of gewoon kapot is. Maar ook dat is eigenlijk niet onrealistisch. Alles is altijd nog wel 'iets' waard, al is het maar een klein beetje. ;)

Ik kan het mis hebben, maar dit is toch gewoon de staande praktijk? Dat hoop ik althans. Ik verkeer toch echt in de veronderstelling dat de BV als werkgever in beginsel simpelweg wettelijk verplicht is om een zieke DGA 2 jaar door te betalen (net als andere zieke werknemers). En de BV moet zich daarbij volgens mij ook gewoon houden aan minimaal 70%, met het gebruikelijk loon (44.000 euro) als ondergrens. De enige manier om daar vanaf te mogen wijken, is op de gebruikelijk wijze: namelijk alleen met goedkeuring vooraf. Als de BV voldoende eigen vermogen heeft om op in te teren, kan ik me zo'n goedkeuring moeilijk voorstellen. Dat laatste vraag ik me echt af, hoor. Er zijn namelijk een aantal rechtzaken geweest die het tegenovergestelde lijken uit te wijzen. Er was een zaak over een DGA die zichzelf tijdens zijn ziekte geen loon had uitgekeerd. Uiteindelijk werd het gebruikelijk loon alsnog op de helft vastgesteld. Er was nog een zaak waarbij de DGA uiteindelijk gewoon het volledige gebruikelijk loon moest doorbetalen, ongeacht het feit dat die niet of minder was gaan werken. Als de management fee betaald kan worden, geldt eigenlijk hetzelfde als hierboven. In principe zou je dan eerst naar het hele concern moeten kijken. Wat ik me dan weer afvraag is hoe dat na 2 jaar gaat, als de verzekering onverhoopt na 2 jaar ingaat en de doorbetalingsplicht van de bv is afgelopen. En stel dat de bv dan nog steeds voldoende eigen vermogen en liquide middelen heeft. Gaat dan de verplichting tot het uitbetalen van het gebruikelijk loon voor op het stoppen met uitbetalen na 104 weken arbeidsongeschiktheid of niet? De reden dat ik hier een beetje mee zit, is eigenlijk vanwege exact de situatie die je beschrijft. Ik heb een werkmaatschappij die op zich nog best een tijdje management fee kan blijven betalen. En ook in de holding zit aardig wat eigen vermogen waarop zelfs zónder management ingeteerd kan worden. De AOV heb ik ook (zoals je al adviseerde) in privé afgesloten met een wachttijd van 104 weken, vanwege diezelfde doorbetalingsplicht. Aan de ene kant voelt het verzekeren met een wachttijd van 2 jaar als een enorme fata morgana. Maar als het tóch zover zou komen, vraag ik me af of er dan überhaupt wel wordt betaald, als de holding en werkmaatschappij nog voldoende eigen middelen hebben. Aangezien de premie ook niet mals is, vraag me ik echt af waar ik nou goed aan doe...

Overigens moet je die wachttijd bij een AOV ook weer niet overdrijven, want het is een afnemend grensnut: iedere maand extra wachttijd levert minder korting op. In combinatie met aanvangskortingen en fiscale aftrekbaarheid premie kan het verschil tussen een wachttijd van 6 en 12 maanden in het eerste jaar daarom minder dan 10 euro netto per maand bedragen. Hoe werkt een kortere wachttijd dan 2 jaar trouwens in combinatie met de doorbetalingsplicht van de bv bij ziekte? Kan het zo zijn dat je in privé al aanspraak kunt maken op een AOV-uitkering, terwijl er feitelijk nog een werkgever is eigenlijk dat gederfde loon zou moeten doorbetalen?

Kijk eens aan: Artikel 38 van de Wet op de Omzetbelasting. :)

Voor een deel hoeft dat misschien niet. Als je bijvoorbeeld door deze correctie verlies draait in 2014, kan het zijn dat je dat verlies ook meteen weer in 2015 mag verrekenen met je winst in dat jaar. Dan is het ook meteen glad. Als je trouwens desondanks nog wil middelen over drie aaneengesloten, dan is het wellicht handig om in het achterhoofd te houden dat dat alleen kan als je beschikt over defintieve aanslagen IB voor de te middelen jaren.

Ik kreeg inderdaad al de indruk dat het niet echt uitmaakte wat voor antwoord ik geef, omdat je dan toch weer terugkomt op deze 'overtuiging'. Helaas kan ik jouw vooroordelen over de fiscus niet wegnemen. Dat zit in jouw hoofd. En omdat je dit antwoord jezelf hebt ingeprent als antwoord op je vraag, komt mijn antwoord ook niet over. Het antwoord moet en zal zijn dat je iets door iemand ergens moet laten toetsen, want moeilijk-moeilijk. Het e.e.a. heeft misschien te maken met het feit dat je geen gevoel hebt bij waaróm je als eenmanszaak zo'n VAR-verklaring aanvroeg of waaróm er nu voorbeeldovereenkomsten zijn. Daarom stelde ik je heel bewust die vraag: waarom wil je laten toetsen? Als je nou voor jezelf duidelijk hebt in welke gevallen je een overeenkomst moet laten toetsen, dan dringt misschien ook eindelijk mijn antwoord tot je door waarom dat dus niet hoeft als je in dienst van je eigen BV bent. Al moet je natuurlijk nog steeds fatsoenlijke contracten/overeenkomsten tussen je BV en haar klanten sluiten, maar dat is meer vanwege een juridisch dan fiscaal belang.

OK, het kwartje is nog niet gevallen. Probeer voor jezelf na te gaan: Wát wil je laten toetsen? In welke hoedanigheid wil je dat laten toetsen? Waarom wil je dat laten toetsen? En door wie wil je dat laten toetsen?

Theoretisch zou je eigenlijk je aangiftes van 2013 en 2014 opnieuw moeten indienen, maar dan met de juiste afschrijvingskosten volgens de tweede tabel, zodat je ook 2015 op die (juiste) voet verder kan. Als je geen definitieve aanslagen hebt ontvangen, moet dat ook nog makkelijk kunnen en ook niet zo veel moeite zijn. In praktische zin heb je wellicht gelijk dat het niet zo veel uitmaakt, maar daar gaat het niet om. De fiscus heeft alleen een broertje dood aan ondernemers die zelf gaan zitten schuiven met kosten zonder een bestendige gedragslijn en zeker als dat is ingegeven door impliciet winsten te middelen. Als je dus kiest voor de oplossing volgens de eerste tabel, dan moet je dus bij een eventuele controle simpelweg een goed en aannemelijk verhaal hebben waarom je niet hebt afgeschreven in de eerste jaren en daarna opeens wel. Mochten ze je oplossing niet pikken, dan wordt het waarschijnlijk alsnog gecorrigeerd volgens de tweede tabel. Mijn advies: Gewoon even je aangiftes van afgelopen jaren (zelf) corrigeren en met goede moed vooruit. :)