Bij de meeste overeenkomsten bestaat geen vormverplichting. Je kunt een overeenkomst mondeling aangaan, via SMS, rooksignalen, bovenhandse akte, whatever.
Er zijn uitzonderingen. Een huis kopen kun je alleen via de notaris. Gewone zakelijke overeenkomsten kunnen op wat voor manier dan ook worden afgesloten.
Voor een overeenkomst is belangrijk dat er een aanvaarding is, dat beide partijen die overeenkomst ook echt wilden aangaan.
De problemen treden pas achteraf op als iemand gaat ontkennen de overeenkomst te hebben aanvaard. Je moet dan aannemelijk kunnen maken, dat de overeenkomst toch gesloten is. Dat probleem doet zich net zo zeer voor bij handtekening op een tablet als bij een handtekening op papier. Die laatsten zijn net zo goed te vervalsen.
In de tijd van het faxapparaat was het gebruikelijk dat ondertekende contracten terug werden gefaxt, daar heb ik nog nooit iemand moeilijk over horen doen. Ook dat voetballers per SMS worden gekocht en verkocht voor honderden miljoenen euro's is volstrekt normaal. Pas als er iets aan te pas komt als een computer, dan gaan mensen steigeren. Misschien, omdat een computer als iets heel onpersoonlijks aanvoelt? Voor de rechtsgeldigheid maakt dat echter niet uit.
Arnoud Engelfriet nuanceert het bovenstaande wat verder op http://blog.iusmentis.com/2013/12/10/wanneer-een-digitale-overeenkomst-rechtsgeldig/. Als ik hem goed begrijp, dan maakt het uit als er een geschil is over de inhoud van de overeenkomst of de overeenkomst op papier is getekend (akte) of digitaal is getekend.