Branko Collin

Ik vind het nogal abstracte materie. Heb je voorbeelden van bedrijven die hetzelfde doen als jij wil doen? Is het bijvoorbeeld hiermee te vergelijken?

En toch staat dat artikel nog steeds op slot. Les: een modmelding helpt niets, maar het zorgt er gelukkig voor dat kritische kanttekeningen buiten het zicht blijven?

Slightly off-topic, maar dit is een fascinerend artikel over winkelen in Shenzen. Op een gegeven moment gaat het ook over verpakken en verzenden (zoek naar "Shipper’s Alley"). De auteur was wel wat meer kwijt dan 0 euro, mede omdat hij batterijen via DHL moest versturen.

Je hebt het dan over een optie. Opties vertegenwoordigen een waarde (je kunt ze doorverkopen), dus ik weet niet of je er daarmee bent.

Ja? Als iemand de factuur op een bedrijfsnaam laat zetten is hij ondernemer voor die transactie en geldt herroepingsrecht niet. Ik had het dan ook over de situatie waarbij een eenmanszaak in privé iets koopt en dat dan zakelijk gebruikt en aftrekt.

Mijn mening is de tegenovergestelde, er is niets mis met een contract in gewonemensentaal en als je zelf het contract hebt opgesteld, weet je juist zeker dat er precies in staat wat je bedoelde. Toch zou ook ik aanraden er een advocaat een plasje over te laten doen en wel om twee redenen: 1) sommige woorden/uitdrukkingen betekenen in het recht ongeveer het tegenovergestelde van wat normale mensen er mee bedoelen, en 2) een advocaat is in staat te zien of je bepaalde dingen hebt gemist. Als ik hier op dit forum de verhalen zie van VoFs waarbij het mis is gegaan, dan zijn dat met name gevallen waarbij er niets over de exit is afgesproken, over wat er moet gebeuren als je besluit niet met elkaar door te gaan.

Ik zie daar zou gauw niets staan over hoe bepaalde vormen van gezagsverhouding acceptabel zijn. (Ik heb alleen gezocht op het woord 'gezag'.)

De opdrachtgever is de eigenaar van software uit de eerste 6 maanden. De uitbreidingen zijn een zogeheten afgeleid werk. De auteursrechten daarvan liggen in beginsel zowel bij de eigenaar van het oorspronkelijke werk als bij de maker van de aanvullingen. Een derde zou geen gebruik van die aanvullingen kunnen maken zonder toestemming van beide eigenaars. Dat is de simpele kijk op dit probleem. Maar je kunt je twee dingen afvragen. 1) Kun je van tevoren de rechten op een werk overdragen? De auteurswet stelt uitgebreide eisen aan een auteursrechtenoverdracht, een dergelijke overdracht wordt duidelijk als iets bijzonders gezien, als de uitzondering op de norm. Je zou de bedoeling van de wet kunnen ondermijnen door van tevoren te bedingen dat de maker het auteursrecht op alle nog te maken werken overdraagt. In zo'n geval lijkt me een overdracht niet geldig. Ik kan me ook voorstellen dat je een overeenkomst hebt die stelt dat rechten na oplevering zullen worden overgedragen. Doe je dat niet, dan wanpresteer je en daar staat een schadevergoeding tegenover. De vraag is dus, heb je die rechten wel echt overgedragen? Als jullie het daar beiden al over eens zijn (en ik zie niet in waarom je dat niet zou zijn), dan is er natuurlijk geen probleem. 2) Valt de opgeleverde uitbreiding niet eigenlijk gewoon onder de eerste overeenkomst? Je zou kunnen stellen dat die overeenkomst stilzwijgend is verlengd. Wat mij betreft is dit probleem te ingewikkeld om er zonder juridisch advies in te winnen iets nuttigs over te zeggen. Wat jij in de onderhandeling ter tafel brengt, moet je echter zelf weten. Als het jou lukt te bluffen, power (en props) to you. Dat er nergens een handtekening is gezet, wil niet zeggen dat er geen overeenkomst is. Bewijs uit het ongerijmde: als je echt aan de software hebt gewerkt zonder overeenkomst, heb je auteursrechteninbreuk gepleegd. Wat wel zo is, is dat de contouren van de overeenkomst minder duidelijk zijn dan wanneer je een papiertje met twee handtekeningen had. Als dat papiertje belangrijk voor je is, moet je voortaan geen enkele opdracht voor geen enkele klant meer uitvoeren zonder dat er een getekende opdracht aan ten grondslag ligt.

Hoe komt het IP in de holding terecht?

Hou er rekening mee dat niet elke klant even welingelicht is als het op auteursrechten aankomt. Als jouw klant ervan uitgaat dat hij later zelf jouw software mag aanpassen, is dat niet altijd ter kwader trouw. Wat een goede strategie zou zijn om de klant hierover in te lichten, durf ik niet over te speculeren.

Staat in de offerte dat aanvaarding alleen kan door ondertekening van de offerte? (Beter gezegd, wat staat hierover in de offerte?) Worden de rechten uberhaupt behandeld in de offerte of de AV? Heb jij inmiddels facturen gestuurd en zijn die betaald? Als er verder niets is afgesproken, ligt het auteursrecht bij de maker. (Al moet ik dan meteen denken aan een soortgelijk geval dat hier een half jaar geleden werd besproken en waarbij een BV zou worden opgericht waar de programmeur voor zou komen te werken - in dat geval is het auteursrecht van de BV.)

Merk op dat het herroepingsrecht onder consumentenrecht valt. Ondernemers onderling mogen afspreken wat ze willen. Soms is het aan de buitenkant lastig te zien of iemand een ondernemer is of niet.

Ik krijg vaak genoeg contracten onder mijn neus geschoven waar "alle rechten" in staat zonder limitatieve opsommingen. Als ik het kan vermijden, teken ik dat soort contracten niet, want met dergelijke omschrijving neem je ook toekomstige rechten mee.

Dank voor de (gedetailleerde) terugkoppeling.

Als deze groothandel zich kan veroorloven je 50% korting kan geven, zal dat niet de goedkoopste winkel zijn. Is dit de enige partij waar je inkoopt? Misschien dat je ook eens met andere groothandels moet gaan praten.

Of jij als eigenaar wordt gezien, lijkt me een functie van hoe die winkel wordt gepresenteerd. Je moet natuurlijk opletten dat je geen katvanger wordt. Als jouw naam staat onder de inbreukmakende activiteiten, zul je zien dat de rechtenhouder eerst bij jou langs komt. Ik heb nog nooit gezien dat iemand wordt aangeklaagd of vervolgd wegens het faciliteren van inbreuk. Zou dat gebeuren, dan konden heel wat markten hun deuren sluiten. (En toen besloot ik gauw nog even te googelen en kwam ik er achter dat faciliteren wel degelijk in het recht voorkomt. Niet alleen dat, maar zelfs over marktkraamverhuurders bestaan er uitspraken. Het gelinkte artikel beantwoord mogelijk enkele van je vragen.) Wel is het vaak zo dat het faciliteren lastig is zonder zelf inbreuk te maken. Als de klant jou een foto stuurt waarvan achteraf blijkt dat hij er geen licentie voor heeft en jij zet die op zijn Facebookpagina, dan pleeg je zelf in eerste instantie inbreuk. Als jij daarnaast de eigenaar van het platform bent (stel, je post hier onder de naam Kristi, maar in het echt heet je Mark Zuckerberg), dan is je aansprakelijkheid onder voorwaarden beperkt. De remedies bij gebleken inbreuk zijn vaak 1) het stoppen met inbreuk maken en 2) het betalen van een schadevergoeding. Bij schade wordt gekeken naar toerekenbaarheid en aansprakelijkheid. In hoeverre is het jouw schuld dat die schade is ontstaan? En ben jij degene die daarop kan worden aangesproken? De aansprakelijkheid kan bij overeenkomst gedeeltelijk, maar nooit helemaal worden uitgesloten. Zoals Richard zegt, daar kun je het beste met een advocaat over praten. Je kunt dus in een contract opnemen dat een klant jou vrijwaart van aansprakelijkheid voor inbreuk die volgt uit het gebruik van door de klant aan jou geleverde werken & merken, maar als blijkt dat jij van tevoren eigenlijk wel wist dat het hele zaakje stonk, vraag ik me af of een deel van de schade niet ook op jou kan worden verhaald. Ik kan me voorstellen dat als de rechtenhouder in hetzelfde land zit als jij, jij een makkelijker doelwit bent.

Als het mag, producten in euro's verkopen. Euro's zijn daar nu gewild en je zou eventueel een korting kunnen geven. Productie zoveel mogelijk naar het land verplaatsen? Daar grondstoffen inkopen? (Die zijn nu vast supergoedkoop.) Salarissen (gedeeltelijk) in euro's betalen?

Ik vind de Handelsregisterwet wat vreemd op dit vlak. Je bent verplicht om vlak voor of na het starten van je onderneming opgave te doen ter registratie in het Handelsregister. Dat heb je gedaan. De KvK kan vervolgens jouw inschrijving weigeren. Dat hebben zij gedaan. Wat er dan verder moet gebeuren, is niet duidelijk. Je zou kunnen beweren dat je voor de verplichting om opgave te doen geen onderneming hebt, en nu mogelijk wel. Dan zou je nu pas verplicht zijn opgave te doen. Waarbij de KvK opnieuw jouw onderneming tegen het licht moet houden. Het is allemaal een beetje vaag en het helpt ook niet dat de uitvoering in handen ligt van een vaak incompetente organisatie. Er zijn zelfs mensen die beweren dat de KvK overbodig is, althans, op het vlak van het handelsregister. De vanwege verregaande incompetentie onder curatele gestelde belastingdienst zou het beter doen.

Dat klanten ervan uitgaan dat je in de zomer op vakantie bent als ze je niet kunnen bereiken, geloof ik wel. Dat wil niet zeggen dat klanten het niet proberen. Vaak word ik juist voor de vakantieperiodes ingehuurd, omdat de vaste krachten op vakantie gaan en de klus toch afmoet.

Over exclusieve, wereldwijde, eeuwigdurende licenties: daar deze functioneel niets verschillen van een rechtenoverdracht, bestaan ze (na een lobby van onder ander de Nederlandse stripmakers) sinds vorig jaar met de invoering van het zogeheten auteurscontractenrecht niet meer. Dat wil zeggen, je kunt nog wel steeds een dergelijke licentie afsluiten, maar de auteur kan zich onder voorwaarden tegen bepaalde onderdelen van dergelijke licenties verzetten. Daarnaast is een minimale voorwaarde dat een dergelijke licentie op schrift moet zijn gezet. Ook kun je, lijkt me, als je dat wil de aandeelhouder-licentieverstrekker gewoon voor zijn licentie betalen. Royalties zijn voor zover ik weet geen salaris, dus ik vermoed dat er dan ook geen sprake is van gebruikelijk loon. Dat speelt pas als de aandeelhouder ook voor de B.V. werkt.

Als ik het goed begrijp kun je een eenmanszaak ook naast een VoF aanhouden. Verder kun je in plaats van een VoF ook gewoon samenwerken. Je kunt dan niet gezamenlijk (op naam van de VoF) investeringen doen, maar je gaat dan ook niet aansprakelijk worden gehouden voor de schulden van een ander als het misgaat. Afspraken over een dergelijke samenwerking kun je vastleggen en door een advocaat laten opstellen. De Zaak raadt dat zelfs aan: je kunt dan de kat uit de boom kijken en later alsnog besluiten om een VoF te starten. Hier staan nog wat tips die meer om het strategische plaatje gaan. Als ik kijk naar de negatieve ervaringen van mensen met VoF's op dit forum, dan lijkt het voornamelijk bij de exit mis te gaan. Logisch ook, bij het oprichten van de VoF zie je alleen maar de voordelen. Dan is het lastig na te denken over hoe je uit elkaar gaat. Maar verstandig is het wel.

Het is zo raar geformuleerd dat ik het gevoel krijg dat degene die deze regel opstelde een specifieke situatie voor ogen had die hij of zij op een algemene manier probeerde te omschrijven. In welk vak moet je je zo regelmatig laten vervangen dat er sprake kan zijn van een 'niet of nauwelijks' voorkomen van een bepaald soort vervanging?

De klant voldoet de facturen niet, maar heeft de uren wel goedgekeurd? In dat geval kun je een rechtszaak beginnen om de betaling alsnog af te dwingen. Dat kan een prijzig en vervelend proces zijn, dus ik zou eerst kijken of er andere manieren zijn de klant over te halen. Is dit een partij waar je in de toekomst nog zaken mee wil doen?

Dusch... passie? Dat vind ik zo'n enge, alsof je een knopje omzet en je hebt passie. "Deel dit op Hyves." Uit welk jaar komt dit filmpje?

Waarom zou je denken dat het hier niet geldt? Omdat ik geen data heb.