Branko Collin

Bedankt voor de update en gefeliciteerd met het resultaat.

De AOW wordt gefinancierd m.b.v. een omslagstelsel. Dat wil zeggen dat jij tussen je 16e en je 66e niet hebt gespaard voor je eigen pensioen, maar hebt meebetaald aan de AOW's van de mensen die toen pensioengerechtigd waren. De suggestie dat jij recht hebt op AOW, omdat je er in het verleden aan hebt meebetaald, klopt niet.

Nu ik het nog eens nalees, zie ik dat ik niet antwoord gaf op de vraag die je stelde, maar op de vraag die ik dacht dat je stelde. :-\

Hoe kom je daar nu bij? Juridisch is het in ieder geval zo dat waar het om werknemers gaat een concurrentie- of relatiebeding vaak aantastbaar is, maar waar het om b2b gaat, houdt het in regel onverkort stand. De belastingdienst zegt: Dit gaat om bepalingen in overeenkomsten tussen opdrachtgevers en opdrachtnemers. Als er een concurrentiebeding in zo'n overeenkomst staat, zal de belastingdienst eerder oordelen dat er sprake is van een dienstbetrekking in plaats van een opdracht.

Het laatste is het geval. De VAR en zijn opvolger zijn dan ook in de eerste plaats politieke instrumenten en hebben verder niet zo veel met ondernemen te maken.

Voor een kapper lijkt me dat een prima kop ("ik wil een kapsalon beginnen, maar raak liever geen mensen aan, wat nu?"), voor alle anderen lijkt me beter dat 'ie herschreven wordt.

1) Hmmm... Even het scenario schetsen. Een ondernemer onderneemt. Hij heeft zijn eigen manieren om aan opdrachten te komen en dat gaat altijd goed (of niet, dat maakt voor het scenario niet zo veel uit). Dan komt er een website langs en die biedt een extra manier aan om aan opdrachten te komen. Bovenop de opdrachten die de ondernemer al op eigen kracht binnenhaalde, dus. In welk denkbaar universum is dat niet een zegen? 2) Ik heb overigens vorig jaar een onderzoekje naar dergelijke sites gedaan, omdat ik wilde weten of het verstandig was me ergens in te schrijven. Daarbij heb ik alleen gekeken naar algemene opdrachtensites en niet naar die van grote organisaties of beroepsgroepen (want die heb je ook). Daarbij kwam freelance.nl als de grootste uit de bus die in zijn eentje in een maand meer opdrachten plaatst (2000+) dan de rest van de concurrentie bij elkaar. 4-Freelancers.nl had ongeveer een kwart van het volume, Freelancer.nl en Hoofdkraan.nl elk een achtste en wat daarna kwam was het eigenlijk niet waard om naar te kijken: sommige sites hadden minder dan 10 opdrachten per maand verspreid over allerlei denkbare vakgebieden. De populariteit van freelance.nl kan mogelijk worden toegeschreven aan zijn leeftijd (2003) en aan het feit dat de site gratis voor zowel opdrachtgevers als -nemers is. De site biedt een slim gepositioneerde Pro-optie aan: als je hier geen gebruik van maakt als opdrachtnemer, doe je eigenlijk niet mee. Een mogelijk nadeel van de site is dat deze sterk gericht is op tussenpersonen (recruiters). Een onderzoekje op mijn eigen vakgebied leerde me dat meer dan de helft van de advertenties van tussenpersonen afkomstig is. Wie met dat laatste een probleem heeft, kan bij Hoofdkraan terecht, waar volgens mijn (toegegeven: summiere) onderzoek weinig recruiters komen. Wel lijkt dit de marktplaats voor de lage tarieven te zijn. Dit ter informatie.

Definitie slamming. Verder zou natuurlijk ook nog kunnen dat in de brief in kleine lettertjes staat dat je door het doorgeven van je meterstanden ermee akkoord gaat naar Oxxio te verhuizen.

Keuze zat. Speelgoedhuis? Speelgoedboot! Speelgoedschuur, de speelberg, de speelvallei, het speelbos, speelgoedpaleis, speelkasteel, speelgoedland, speelgoedrijk, speelgoedwereld, speelgoedplaneet, speelgoeduniversum, speel totaal, speel allemaal, van jong tot oud, van groot tot klein, bij speelgoed X moet je zijn.

Het zou kunnen dat TS een typefout maakte en speelgoedhuis bedoelde.

Een servicepunt van een pakketdienst: hoe ga je dat doen met 1 persoonslid (jezelf)? Als consument zie ik het regelmatig gebeuren dat de baliemedewerker vijf minuten bezig is met een enkele klant, bijvoorbeeld omdat het pakketje niet te vinden is terwijl het er toch zou moeten zijn. Moeten andere klanten dan maar op hun beurt wachten? (Misschien dat ze dat toch al moeten als bijvoorbeeld jouw kernproduct net zoveel aandacht nodig heeft.) Verder zie ik dat je naar de cijfers kijkt (belangrijk), maar weinig naar wat die cijfers (toch voor een groot deel projecties) veroorzaakt. Wat zijn de risico's, de bedreigingen, de kansen enzovoort die deze winkel heeft? Een risico wat ik hier en elders nog wel eens voorbij zie komen is dat iemand bijvoorbeeld een restaurant met terras opent aan een mooi plein, en een half jaar later start de gemeente er een busstation. Heb je dat soort dingen al uitgezocht?

Als de andere vennoot niets kan betalen, dan zelfs de volledige schuld. Update: omdat ik zelf weinig weet van andere ondernemingsvormen dan de EMZ, noch van het insolventierecht, ben ik eens gaan googelen om te kijken of ik nog vreemde dingen over deze combinatie zag. Wat me opviel, was dat de eerste paar links het erover hadden dat een faillissement van de VOF automatisch leidt tot het faillissement van de VOF. Dat is niet meer zo sinds kort. De Hoge Raad heeft in 2015 die regeling afgeschaft. Dat is misschien nuttig om te weten. (Dit terzijde.)

Ik zie geen grote problemen, wel twee persoonlijke ergernisjes: - Ik ben geen fan van al die gecentreerde teksten, ik vind het maar lastig lezen. - Dat je je contactinfo op al je pagina's zo prominent plaatst, is geweldig, zeker in het licht van je aangegeven doel met de site. Jammer is alleen dat hij in een plaatje staat, waardoor de info minder makkelijk naar een adresboek is te kopiëren of in een tekstverwerker is te bewerken. Mocht je overigens je site naar een volgende niveau willen tillen, zou ik niet zozeer er een WordPress-site van maken, maar eerder met een grafisch ontwerper rond de tafel gaan zitten. Een goede ontwerper kan het uiterlijk van je 'visitekaartje' verbeteren zonder je 'perfect imperfection' (hat tip: Prins Rachid) aan te tasten.

Om te beginnen wil ik zeggen dat ik het niet eens ben met de angst van Hans Schipperijn dat dit forum afglijdt. Ik ben nog van vóór eeuwig september en ben dus de tijd gewend dat alle discussie zo beschaafd was als hier op dit forum. Dat niveau is volgens mij op het huidige internet alleen te halen door actieve moderatie. Wat dat betreft dus een compliment aan de moderatoren! Een column schrijven is moeilijk en columnisten selecteren is dat ook. Daarom verbaast het me een beetje dat hier zo lichtvaardig over wordt gedaan. Het staat vast dat goede columns op HL mogelijk zijn, net zoals dat slechte columns schering en inslag zijn. Wat mij betreft, mogen we ons daarom ook de vraag stellen of we goede columns willen behouden ten koste van de vele slechte, of dat we het systeem van columns willen afschaffen. Een derde optie zou zijn het niveau op te krikken. Ik heb zelf geen suggesties over hoe dit laatste aan te pakken. Volgens mij had Highio hier wel een idee over met zijn suggestie dat de criticasters dan zelf maar eens goede columns moeten gaan schrijven; ik vind dat een drogredenering. Als de criticasters dat kunnen en willen, hadden ze het namelijk allang gedaan. De columns op HL zijn ook een nest van paradoxen. Ze zijn belangrijk genoeg om schrijvers aan te trekken, maar blijkbaar ook weer zo onbelangrijk dat het een moderator niet eens was opgevallen dat ze prominent als Higher Level-column worden geafficheerd. Ze hebben een hogere drempel dan gewone topics (een column moet vooraf worden goedgekeurd), en toch vinden ze hun weg makkelijk naar mensen die hier nog nooit hebben gereageerd. Ze mogen en moeten misschien zelfs prikkelen, maar als ze dat doen, dan worden de reacties van de geprikkelden gecensureerd. Graag hoor ik van de moderatoren zelf hierover, maar mijn theorie is dat columns de mogelijkheid bieden aan mensen van buiten om hun mening op HL te geven, zonder dat ze meteen lid worden. Dat geeft de mogelijkheid een frisse wind te laten waaien in een forum waar anders altijd dezelfde stemmen zich naar de voorgrond drukken. Ik kan me goed voorstellen dat de columnpolitie (wat een enge naam!) hierom enerzijds ruimhartig is in welke columns ze toelaat en anderzijds conservatief in de reacties die ze toestaat. In de grond vind ik dat een lovenswaardig doel. Zelfs zelfpromotie wordt hiermee een geldige reden voor een column en dat steekt de vaste posters, want hiermee wordt er tegelijkertijd aan hun bijdragen hogere eisen gesteld en een lagere waarde toegekend. Op andere websites zijn ze ertoe overgegaan reacties los te koppelen van de artikelen. Je kunt nog altijd reageren, maar een toevallige bezoeker krijgt de reacties niet meteen te zien; die moet hiertoe moeite doen door op een link te klikken (en soms zelfs in te loggen). Is het een idee om dit zo op HL te doen? Je kunt dan de wat scherpere kritiek laten staan en hoeft deze niet buitengewoon te modereren. Aan de andere kant zou het prettig zijn als er boven elke column zou staan dat de rubriek zowel bijdragen van forumleden als externen bevat. Dat maakt het zowel voor forumleden als ongeregistreerde lezers duidelijk dat hier iets bijzonders aan de hand is. Door zelf al toe te geven dat de column van een HL-onwaardig niveau is (zonder daarbij aan te geven wat het niveau dan wel is -- misschien zelfs hoger!), vang je dat soort commentaren netjes af. De columns zijn dan niet bedoeld om van een HL-waardig niveau te zijn, maar krijgen wat meer speelruimte. Wat volgens mij precies de bedoeling is van een column.

Kenmerkend van columns is juist dat ze vaak meningen bevatten waar de publicatie niet achter staat. De column is per definitie al een plek voor afwijkende meningen, dus dat hoef je er niet speciaal bij te zetten. Mijn ervaring met managerstypen (incl. moderators) is dat ze zich één keer in hun carrière een grapje (kunnen) veroorloven en dat de terugstoot die daar op volgt zo sterk is dat ze daarna nooit meer grapjes maken of alleen heel flauwe. Misschien dat jij positief had gereageerd op een de-escalerend bedoeld grapje, maar voor elke Hans zijn er tien wereldbewoners die een grapje zien als "ik wordt niet serieus genomen" en vervolgens de hakken steviger in het zand zetten. Voor mij is het verschil tussen een column en een algemene forumposting dat de eerste op zichzelf staat (dus niet per se om reacties vraagt) en dat deze uitdagend en oorspronkelijk is. Een goed, kort essay heeft vaak alles al in zich om een goede column te worden. Een lijst met weetjes is niet per se een slechte column, zo lang zo'n lijst het strikt informatieve ontstijgt. Forumtopics daarentegen nodigen vrijwel altijd uit tot reacties of zijn strikt informatieve berichten; memo's. Een lijst met weetjes kan bijvoorbeeld uitgesproken zijn door jou zaken te leren over een onderwerp waarvan je eigenlijk dacht dat je alles al wist. Vandaar ook dat Joost Rietveld de column plaatste die tot deze discussie leidde: die bevatte een lijstje met weetjes die pretendeerde het een en ander van wat je dacht te weten over omzetverhoging op de kop te zetten. Er zijn veel wetenschapscolumnisten die volgens dit principe werken. Een lijst is een vorm en zoals zo vaak met vormen kun je die voor allerlei doelen inzetten. Voorbeeld: Who put the bomp in the bomp bah bomp bah bomp? / Who put the ram in the rama lama ding dong? / Who put the bop in the bop shoo bop shoo bop? / Who put the dip in the dip da dip da dip? / Who was that man? I'd like to shake his hand / He made my baby fall in love with me. Hier wordt een lijst gebruikt om een gevoel van extreme overdrijving op te wekken waarmee op zijn beurt de spot wordt gedreven met typische doowopteksten van de jaren 1950. Nee. Of iets tegengestelde reacties oproept, is geen goede maat voor of iets een goede column is. Het is hooguit een indicatie dat iets een goede column kan zijn. Een tekst die bij iedereen bevestigt wat ze al meenden te weten, is doorgaans een slechte column, maar kan wel reacties van beide kampen opleveren. Iemand die dit weet kan het principe zelfs gebruiken om een reclamepraatje een columnachtig laagje te geven. Zoiets bestaat al in de vorm van het blokje Interessante Artikelen. Het zou volgens mij de onderhavige discussie al enorm helpen als het blokje Interessante Artikelen met Higherlevel.nl Column van positie zou wisselen. Ik denk dat je ook naar de vorm moet kijken. Dit was geen gerespecteerd forumlid die zijn tijd belangeloos inzette tot dienst van anderen, maar iemand die hier nog nooit had gepost en een reclametekst van zijn site kopieerde. Daar past wat meer achterdocht. Als die tekst niet als column was ingediend, maar je was hem tijdens het surfen op de site van de CS tegengekomen, zou je hem dan in de rubriek Interessante Links hebben gepost? Dat lijkt mij namelijk wel een goede maatstaf of iets op de juiste manier prikkelend is. Niet dat elke interessante link een goede column is, maar het merendeel van de columns zou wel naar het niveau van een interessante link moeten streven.

Ja, maar daar heb je niet zo veel aan. Wat betreft "officieel contract", de vorm waarin je afspraken giet maakt alleen in uitzonderlijke gevallen wat uit (auteursrechtenoverdracht, koop huis enz.). Wat betreft "contractbreuk", je hebt in sommige specifieke gevallen remedies, maar dan moet je meer denken aan zaken als dat jij je betaling opschort zolang je je levering nog niet hebt ontvangen. Zoals anderen hebben uitgelegd, kan alleen de staat zomaar boetes opleggen. Als jij dat wil doen, moet je in je afspraken vastgelegd dat je boetes op mag leggen. Zelfs dan geldt nog dat puur het feit dat je iets hebt afgesproken, Vervolgschade kun je in rekening brengen. Ook daar geldt: probeer het geld maar eens los te peuteren. Kies je voor een rechtsgang, dan kan een Nederlandse rechter je die schade toekennen op basis van wat een "onrechtmatige handeling" heet. Nederlandse rechters zijn echter heel conservatief over wat ze tot schade rekenen; jij moet actief aantonen dat de nalatigheid van de leverancier het enige is wat tot die schade heeft geleid, en dat is vrijwel onmogelijk. Merk op dat het bovenstaande over Nederlandse remedies gaat, misschien heb je in China meer speelruimte. Dat zou je eens kunnen uitzoeken. Gaat het om een groot bedrag? Of zit je nu voornamelijk met een beschadigd rechtvaardigheidsgevoel?

Volgens mij is dit voor zowel de inkomsten- als omzetbelasting volledig privé, tenzij je van plan was om de kleding voor 100% binnen de onderneming te dragen en te voorzien van een bedrijfslogo van 70 cm². Zie ook Aftrek van kosten. Nu had ik toevallig de WI nog in een tab openstaan, en daar staat: Het lijkt me dat als het model kleren koopt, deze niet voor hem aftrekbaar zijn, maar wat gebeurt er als de fotograaf die kleren koopt? Deze zijn niet 'ten behoeve van de belastingplichtige zelf', lijkt me. Je zou het de fotografenfederatie kunnen vragen. Nu ik erover nadenk, vermoed ik dat je er met kleding als rekwisieten bestempelen waarschijnlijk niet komt. Dan zouden journaallezers ook hun kleding moeten kunnen aftrekken.

Het lijkt me dat je dat vanwege de komma's zo beperkend mogelijk mag lezen, dus dat die reis- en verblijfskosten alleen bij de studiereis horen,* maar ik ben geen fiscalist. Mijn Elsevier Belastingalmanak uit 2011 stipt nog wat puntjes aan: 1) Het maakt niet uit hoe een cursus die bedoeld is om je vakkennis op peil te houden wordt genoemd: cursus, seminar, wat dan ook. Als de aard van het ding overduidelijk een cursus is, zijn de kosten 100% aftrekbaar. BNB 1995/154. Een cursus die dient tot de 'duurzame verbetering van de persoonlijke uitrusting' is 0% zakelijk aftrekbaar, overigens, maar kan eventueel wel weer persoonlijk gedeeltelijk aftrekbaar zijn. 2) In de 73,5% voor voedsel, drank en genotmiddelen zit al de forfaitering voor privégebruik verwerkt, wat een duur woord is om te zeggen dat je deze kosten niet ook nog eens naar privé en zakelijk hoeft op te splitsen. * In de Wet Inkomstenbelasting wordt het als volgt geformuleerd. Ik weet niet welke uitzonderingen daarop bestaan:

Ik vermoed dat als je een WOB-verzoek doet om je persoonsgegevens boven tafel te halen, dit geweigerd zal worden op basis van het feit dat je persoonsgegevens persoonsgegevens bevatten. In het gunstigste geval krijg je een uitdraai waarop alle relevante informatie is zwart gemaakt.

Twee jaar later had hij een aardig voorbeeld: een bedrijf dat (hypotetisch) alleen maar computers gebruikt waar geen virussen voor worden geschreven, ontvangt een mail met een Windows-virus en stuurt dat door. Omdat ze zelf niet op Windowsvirussen scannen, hebben ze geen enkel moment door dat er een virus in die mails zit. Arnoud Engelfriet haalt hetzelfde wetsartikel aan om te zeggen: schuldig, dus schadeplichtig, maar ik vermoed dat er meer meespeelt. De ontvanger zal ook een verplichting hebben om schade te voorkomen, in dit geval: om inkomende e-mails op virussen te scannen. Ik vermoed, maar ik ben geen advocaat, dat in het geval van de TS het doorgeefluik alleen die schade moet vergoeden die de ontvanger niet redelijkerwijs had kunnen voorkomen. De materie lijkt me in elk geval complex genoeg om voor te leggen aan een advocaat.

Wat wil je daarmee suggereren? Deze data zijn niet jouw eigendom. Met het achterhouden van deze gegevens kan je geen betaling afdwingen. Indien gewenst, zal elke curator bij wet de data opeisen. Bij de wet opeisen? Welke wet? Data zijn geen zaak.

Wat ik meestal doe is de factuur richten aan de persoon die me heeft ingehuurd en aan het bedrijf namens welk hij zei te handelen. Er is altijd wel ergens een e-mail rond het eerste contact waar die gegevens in staan. Een uitzondering is als de inhuurder al meteen aangeeft dat de factuur ergens anders naar toe moet. Een andere uitzondering is als het eerste contact via een 'gewone' medewerker is verlopen (bijvoorbeeld een receptionist) in plaats van iemand met 'manager' in zijn/haar titel. Merk op dat je voor de omzetbelasting verplicht bent een factuur niet later te versturen dan de vijftiende van de maand volgend op de maand waarin je de levering hebt gedaan. Het kan natuurlijk zijn dat je alles in een pakket aan het einde van de 8 maanden hebt geleverd, maar zo klinkt het niet ("navraag bij personeel, leert mij dat alle zaken reeds gedrukt zijn"). Mij is alleen niet duidelijk wat er gebeurt als je dat niet doet. Het ontslaat de klant in elk geval niet van zijn verplichting te betalen. Verder sluit ik me bij Highio aan.

Schrijf je de bestellingen op? Zo ja, zou je voorafgaand aan het overhandigen kunnen controleren of de bestelling overeenkomt met wat er in de verpakking zit. Wat veel snackbars in mijn ervaring (als snacketer) doen is de bestelling opsommen als deze wordt overhandigd. Dat garandeert natuurlijk niet dat de warme saus dan in de verpakking zit, maar mogelijk herinner je je op dat moment - oh ja, de pindasaus!

Nee, dat is niet wat dat betekent. Een vertaler van een roman heeft een auteursrecht op haar vertaling, dat ze deelt met de auteur van de roman. Zoals je zelf al zegt, het stempel van de maker is belangrijk. Op een werk kunnen echter meerdere van dergelijke stempels zitten. Het gaat er puur om wat Richard toevoegt aan het oorspronkelijke werk. Is die toevoeging zelf oorspronkelijk? Dan nieuw auteursrecht. Wat wel zo is, is dat als Richard elementen uit het logo leent om op een creatieve manier in een pet te verwerken, dit de pet een afgeleid werk van het logo maakt waarvoor hij toestemming moet hebben van de rechthebbende van het logo (wat vaker dan je denkt de ontwerper van het logo zal zijn). Daarnaast kan de ontwerper van het logo - ongeacht bij wie de rechten liggen - zich verzetten tegen verminking van het logo.

Grappig! Ik had de nieuwe regelgeving zo geïnterpreteerd dat er alleen nog maar zinnige dingen over producten mag worden gezegd.