Peter73

Iets zegt me dat je ofwel het woord "ZZP/Eenmanszaak", ofwel het woord "gedetacheerd" verkeerd begrijpt.

het is voor iedereen, zelfs voor de belastingdienst, nogal lastig te bepalen wat nu precies 'het juiste contract' is aangezien de jurisprudentie nogal mager is en er ook nog heel wat politieke onenigheid over is. Dat stukje nuance laat de belastingdienst in de communicatie graag weg maar het verandert niets aan de vaagheid van de situatie.

De oplossing is wat mij betreft duidelijk, net als de rest in dit topic noemt. Toch is dat voor jou volgens mij niet zo. Wat zit je precies dwars? Ben je conflictvermijdend, of word je gehinderd door een misplaatst gevoel van loyaliteit? In het eerste geval is het een kwestie van de afweging of je jezelf daar overheen kunt zetten en of je dat de moeite waard vindt. In het tweede geval kan het geen kwaad nog eens goed over die loyaliteit na te denken; de andere kant uit bestaat die namelijk zo te zien ook niet.

In hoeverre moet je ook echt in die landen zijn voor contact met je klanten? Sta je echt zo'n beetje elke dag daar te fotograferen of is het 1 dag schieten en 4 dagen foto's bewerken, waarna je via een mooie slinger langs dat lieflijke kasteeltje weer 3 dagen later bij de volgende klant aankomt?

Let erop dat je strikt genomen geen gebruik mag maken van spullen die je als kosten als ondernemer hebt opgevoerd. Een zakelijke laptop of zakelijk gehuurd kantoor mag dus niet.

Dit lijkt me niet anders dan een kortdurende auto van de zaak. Incl alles wat erbij komt, zoals bijtelling. Wil je dat echt?

Ik gebruik het dagelijks hiervoor. Je moet het een beetje in de vingers krijgen. In het begin maakte ik m'n prompt steeds uitgebreider. Het bleek echter al snel dat van de 20 requirements er maar 17 meegenomen werden. Of 14. Of 22. Je wist alleen nooit welke wel en welke niet. Dat bleek dus niet de aanpak. Wat wel werkt, is om te pingpongen. Eerst een simpele basisfunctie maken. Bijvoorbeeld 'ik heb deze excel file en ik zoek een script om dit naar een databasetabel te kopiëren. En ik wil ook dat je eerst de databasetabel zelf aanmaakt want die bestaat nog niet.' Na wat reacties heen en weer heb je dan een werkend script. En dan ga je verder 'mooi, maar ik wil ook history logging. Bestaande tabellen moeten als backup weggeschreven worden naar een tabel met extensie _bak en er moet ook nog een datumveld inzitten'. Etc. Deze aanpak heeft me tot nu toe al veel werk bespaard. En eerlijk is eerlijk, de code is netter dan ik zelf geschreven zou hebben. Ik ben absoluut geen hardcore programmeur. Maar ik heb wel een technische IT achtergrond dus ik kan beoordelen of de output ergens op slaat, en op deze manier kan ik heel snel prototypes maken.

https://adviesjurist.nl/is-koude-acquisitie-na-1-juli-2021-nog-toegestaan/

Het is vrij simpel. Die spullen die je niet wil hebben hebben een bepaalde partijwaarde als deelpartij. Over het algemeen is partijwaarde niet heel hoog. Dus dan zijn er twee opties: je neemt het mee over en je krijgt er nog een spreekwoordelijke paar cent voor als je als partij doorverkoopt. Want: "partij", en dus relatief weinig waard. Ofwel de verkopende partij doet precies hetzelfde voor grofweg hetzelfde bedrag. Dat betekent concreet dat de mindering op de verkoopprijs met de resterende voorraad dus ook niet heel veel lager zal zijn dan de complete onderneming met alle voorraad. De vorige eigenaar zal waarschijnlijk ook nog wat bovenop die partijprijs rekenen voor de moeite en je dus nog minder ervoor teruggeven dan jij er zelf voor zou krijgen. Samengevat: ik zou er niet aan beginnen.

"Bestaat er een kans dat uw opdrachtgevers niet betalen? Gebruikt u uw goede naam om uw activiteiten te verrichten? Bent u afhankelijk van de vraag naar en het aanbod van uw producten en diensten? Dan loopt u ondernemersrisico en hebt u waarschijnlijk een onderneming". Ik realiseer me dat de context van deze quote net iets anders is, maar hier wordt het ook op 1 hoop gegooid. Staat ergens dat die opmerking over 3 opdrachtgevers wel beperkt is tot diensten?

Los van dat dat aantal opdrachtgevers toch al genoeg discussie oplevert, ben ik ook wel benieuwd hoe het sommetje er nu uit gaat zien als je verkoop van oude spullen meetelt. Stel je zet een oude, afgeschreven zakelijke laptop op marktplaats, krijgt daar 50 euro voor (neem aan dat dat ook een reële prijs is) en maakt er netjes een factuur van en draagt btw af. Is dat dan opeens +1?

Dat lijkt me uitstekend. Ik zie niet in waarom producten kunstmatig goedkoop moeten zijn omdat dit soort toch wel basale zaken wegbezuinigd zijn. Je kunt ook stellen dat de Action eigenlijk onnodig duur is omdat het zelfs nog goedkoper zou kunnen als we die troep door kinderhandjes in elkaar laten zetten. Maar toch hebben we besloten dat niet te willen, en het gevolg daarvan is dat het prijspeil hoger dan strikt noodzakelijk ligt. Daar kun je m.i. moeilijk bezwaar tegen hebben. Onverzekerd zijn is een tandje minder erg dan kleuterhandjes in een fabriek, maar het principe van hoe het invloed op de prijs heeft is hetzelfde. edit: ik heb trouwens best wel wat bedenkingen bij het plan, daar niet van. Maar dat het dingen toevallig duurder maakt vind ik een beetje een dooddoener.

Ik denk dat je al wat kunt winnen door die drie foto's die van de zijkant genomen zijn minder prominent te plaatsen. Bij die valt het nog meer op dan bij de foto's van de voorkant en als het eenmaal opgevallen is dan blijf je er bij de rest ook meer op letten.

Kloppen de prijzen in je webshop wel?

Er zijn twee dingen die me opvallen. Ten eerste ben ik er nog niet over uit of die nadruk op combi van verantwoord nieuw en vintage per se een plus is. Hoewel er wel een overlap in doelgroepen zal zijn twijfel ik of het zo handig is om het ook aan de aanbodkant als USP van je merk zo te combineren. Ik denk dat m'n gevoel ook komt omdat je volgens de menustructuur inzet op sustainable brands, handpicked vintage en interior & lifestyle. Dat is er naar mijn smaak net 1 teveel aangezien je er op 2 manieren groepjes van 2 van kunt maken waarbij de derde dan uit de toon valt. Dus ofwel sustainable brands + handpicked vintage (inzetten op duurzame kleding, waarbij het vanuit duurzaamheidsgedachte helemaal niet zo belangrijk is of het nieuw of gebruikt is), ofwel handpicked vintage + interior & lifestyle (inzetten op vintage, ongeacht of het kleding of interieurdingetjes zijn) geeft een meer samenhangend geheel. Daarnaast zijn je modellen wat betreft postuur bijna kopieën van elkaar. Zouden je klanten dat ook zijn?

Ik twijfel of ik er nu overheen lees, maar ik zie je een aantal keer zeggen dat de belastingdienst gezegd heeft dat ze hem voor de OB geen ondernemer vinden. Maar ik zie geen onderbouwing van hun kant daarvan. Welke reden noemen ze?

Is zo'n KIWA keuring nou ook echt een reële mogelijkheid voor iemand als TS (of andere kleine ondernemers hier)? Of blijft het beperkt tot een theoretische optie die alleen haalbaar is bij omzetten van miljoenen en enorme oplages?

Omdat die opdrachtgevers vaak corporate bedrijven zijn die op extreme manier risicomijdend zijn. Het lijkt een soort gestapelde risicomijdendheid. Het vermijden van het risico op risico's. En dat is vermoedelijk hoe deze wet gaat uitpakken. Als er her en der wat flinke boetes uitgedeeld worden voor de overduidelijke gevallen doet de markt voor de rest z'n werk wel. Ik merk het zelf ook. Erg frustrerend, vooral omdat detachering wel gewoon toegestaan blijft. Het zure aan alle alternatieven zoals payrolling en dergelijke lijkt te zijn dat het niet te verenigen is met het hebben van eigen kantoorruimte. Die zou je dan ineens prive (als werknemer) moeten gebruiken en dat is in strijd met zakelijke huurcontracten.

Heten die andere ondernemers niet gewoon "recruiters"?

Ik noem eens een voorbeeld, wat nu als je in je boekhoudadres je vestigingsadres wijzigt en een oude factuur opnieuw laat genereren? Durf je er echt je hand voor in het vuur te steken dat je op die nieuw gegenereerde PDF ook nog steeds het oude, originele adres ziet? Het hangt er heel erg vanaf hoe het gebouwd is. Maar als er geen snapshot gemaakt is zou ik daar niet zomaar vanuit gaan.

Wat is het plan als hij na een half jaar z'n laatste adem uitblaast en jij met een jong gebruikte auto zit dit je kwijt moet zien te komen? Het kan best een geaccepteerd risico zijn, daar niet van. Maar reken erop dat je in zo'n geval makkelijk 5000 euro de boot in gaat. 10000 kan ook. (hangt een beetje van het type af)

Als jij kijkt naar de hele cult eromheen lijkt me dat toch wel het hoofddoel van die dingen. Klopt, je kunt er in theorie ook mee spelen maar postzegels kun je ook gebruiken om een brief mee te versturen. Het lijkt me op zich best verdedigbaar.

Sterker nog, persoonlijk vind ik er veel voor te zeggen geen logica in dit soort nummerreeksen te stoppen. Dat was misschien nodig voordat er computers waren, maar nu levert het vooral lastige situaties op zoals je hier nu ondervonden hebt. Maar dat is een keuze die iedereen voor zichzelf moet maken.

Ik denk dat dit een mooi moment is om een boekhouder in de arm te nemen en te stoppen met doe het zelven. Ook al om beterschap te tonen richting de belastingdienst. Het zal nog lastig worden om iemand te vinden die dit wil doen, maar ik twijfel of je veel keus hebt. Echt degelijk ziet het er niet uit en dat zal een belastinginspecteur waarschijnlijk ook vinden. Dus ik denk dat je alle reden hebt om daar wat mensen in ieder geval nog een beetje gunstig te stemmen. Hoe kom je trouwens aan het idee dat je max 10 in mag sturen? Ik zie dat ze om de 10 hoogste vragen, maar ik lees dat toch een beetje als een indicatie ipv als een echte harde richtlijn en jij hebt gezien je verdeling in factuurbedragen wel een goede reden ervan af te willen wijken. Of heb je redenen om aan te nemen dat het echt precies 10 zijn? Let wel, als je facturen mist, door wat slimme keuzes net een setje bij elkaar weet te sprokkelen waar de belastingdienst net mee akkoord gaat en het komt dan later vervolgens nog een keertje uit zijn de rapen echt heel erg gaar.

Je bent blijkbaar saai :P Ik bedoel het niet verkeerd hoor, waarschijnlijk vinden ze mij dat ook. Maar door het enigszins lomp te zeggen is het misschien makkelijker duidelijk te maken waar het probleem zit. Die influencers doen het niet alleen voor het geld. Het moet ook leuk zijn én ze moeten er hun eigen merk niet mee kapotmaken. Aangezien je zelf betalen noemt zal het geld niet het probleem niet zijn. Mijn voorzichtige conclusie is dat ze je product gewoon niet interessant genoeg vinden, en in dat geval ontbreekt gewoon de chemie en wordt het zaak ervoor te zorgen dat die er wel komt. Persoonlijk ben ik wat terughoudend met business coaches die je momenteel massaal op social media ziet. Echt veel inhoud vind ik ze niet hebben, maar als je zo iemand weet te vinden die als persoon beter aansluit bij zowel je doelgroep als de bijbehorende influencers zou je wel eens een mooi voorbeeld kunnen hebben waarbij ze wel echt iets toe kunnen voegen. Zo iemand zou dan de brug voor je kunnen slaan.