Hallo, gaat er nog iemand hier naar de "World Innovation Summit"? Groeten, Nils What's HiT Barcelona HiT Barcelona is a global gathering of the world’s leading innovators, experts and investors in three key industry sectors - Telecom, Cleantech and Healthcare. What’s unique about HiT Barcelona? It is the only event worldwide to combine * Top-level presentations and discussion panels with gurus and leading experts in an exclusive Plenary Congress. * A dedicated focus on three key industries with great growth potential for the future: Telecom, Cleantech and Healthcare. Each Innovation Marketplace is an open platform to share knowledge, discover investment opportunities and develop global networking. * Ground-breaking Entrepreneur competitions for each Innovation Marketplace industry HiT Barcelona is also the only global event to host the finals of the Global Entrepreneur Competition, the first truly international Business Plan/Early -Stage competition. Leading Entrepreneurship Centres worldwide such as MIT Berkeley and Cambridge, along with premier national business competitions from around the world will present participants. Hit Barcelona is the place to discover, share and generate the key initiatives that will take our global economy forward. It is the one global summit where the world's leading CEOs, directors, investors, innovators, entrepreneurs, venture capitalists and business angels can work together to create a better and more responsible future.

Hoi Johnnyrunner, Bedankt voor je bericht. De situatie die jij beschrijft heet in jargon een management buy-in of MBI. Extern management neemt al dan niet met behulp van andere investeerders de aandelen over van een bestaande onderneming. Er zijn twee aspecten van belang: 1) de afspraken tussen jou en de investeerder 2) de afspraken tussen de kopers en verkopers Ad 1) Staar je niet blind op het aandelenbelang en eventuele opties op aandelen. Het is niet eenvoudig om een minderheidsbelang in een niet-beursgenoteerd bedrijf te verkopen. Meestal moet je wel betalen voor de verwerving van de aandelen. Bovendien betaal je al snel belasting over je aandelen via de “aanmerkelijk belang regeling” (> 5%). Zie je belang als een extraatje als je weer aan het eind van de rit. Ad 2) Essentieel bij elke overname is een goede due diligence of een onderzoek naar de achtergrond van het bedrijf dat jullie gaan overnemen. Dit neemt tussen de 2 en 6 maanden in beslag. Lees eens mijn artikel op higherlevel.nl over hoe venture capitalists werken. Belangrijk bij deze MBI is dat je je goed laat adviseren, alleen en samen met je investeerder, zowel fiscaal als juridisch. Zoek mensen die jij vertrouwt en ervaring hebben met overnames. Je kunt me altijd even bellen voor een discussie. Succes! Met vriendelijke groet, Ties

Veel ligt volgens mij in je grondhouding: Als je wat je doet in beginsel als experiment ziet zijn er geen mislukkingen of successen, alleen maar situaties waarin je iets leert van je experimenten, hoe iets uitpakt, wat werkt en hoe. Daarnaast denk ik dat je in retrospect meer logica ziet in processen dan werkelijk aanwezig is. Het aantal factoren dat onbekend is, buiten je blikveld gebeurt en niet te managen is, is dusdanig groot dat een verhaal construeren van het proces weliswaar tot geloofwaardige verhalen kan leiden, maar in feite aan elkaar hangt van aannames. Een andere manier om er tegenaan te kijken is meer als venture capitalist of platenbaas (hoewel dat een oude metafoor is): 1 op de 10 dingen wordt een succes. De hits betalen de flops. Zo krijg je meer een helicopterview over wat je doet.

Beste leden van het forum, Zoals zoveel van jullie ben ik de afgelopen tijd bezig geweest om te onderzoeken welke financieringsmogelijkheden er allemaal bestaan voor mijn/jullie onderneming. Ik dacht daarom, laat ik alvast het één en ander hierover samenvatten en terugbrengen tot een post waar iedereen wat aan heeft. Er zijn natuurlijk enorm veel partijen in de markt die met name door de terughoudendheid van banken de mogelijkheid hebben gekregen uit te groeien tot volwaardige financiers. Hier even een opsomming: 1 Informal Investors / Business Angels 2 Seed fondsen (veelal door de overheid gesubsidieerd) 3 Participatiemaatschappijen (onder andere regionale ontwikkelingsmaatschappijen) 4 Venture Capitalists 5 Overige partijen 6 De grote banken 7 De beurs voor het MKB (Niet dé beurs maar een nieuw initiatief) 8 Ketenfinanciering / kredietunies 9 Crowdfunding 10 Familie & vrienden In het onderstaande model zie je een indicatie van hoe de markt voor financiers er dan uit ziet. Hierbij is het gewenste risico van die partijen en de omvang van de financiering meegenomen. Ik vraag me alleen af, welke weg volgen jullie het liefst? Uiteraard is er onderscheid te maken tussen starters, doorgroeiers en de reden waarom je financiering zoekt maar ik ben gewoon benieuwd naar jullie mening. Hieronder een aantal vragen. - Gaan jullie altijd eerst in gesprek met een boekhouder/ jurist? - Hebben jullie ervaring met alternatieven zoals investeerdersnetwerken? - Wie heeft de stap gewaagd om zijn plan te pitchen richting fondsen etc. ? Kortom, ik hoor graag jullie mening over dit onderwerp :) Alle tips/opmerkingen/vragen zijn welkom! Bedankt, Daan

Het afgelopen jaar heb ik een software product ontwikkeld. Dat product begint enige vorm te krijgen, en ik kom nu in het stadium dat ik een externe investeerder zou willen aantrekken. Die investeerder zou dan een bedrag investeren in de orde van 2 tot 5 miljoen euro, om mensen aan te nemen en het product verder te ontwikkelen. De investering vindt in zo'n geval plaats door in een BV de investeerder 30% van de aandelen te geven voor inbreng van het kapitaal, terwijl ik als ontwikkelaar en oprichtster 70% behoud. Mijn vraag is: hoe beschouwt de belastingdienst de oprichting van een BV op het moment dat ikzelf mijn product inbreng en de investeerder het kapitaal inbrengt. Je kunt de rekensom maken dat als de investeerder 3 miljoen investeert en 30% van de aandelen krijgt, dat mijn 70% van de aandelen 7 miljoen waard zijn en dat mijn inbreng dus op 7 miljoen euro gewaardeerd moet zijn. Maar een product waar ik in mijn eentje een jaar aan werk kan ik niet waarderen op 7 miljoen euro. Er is ook geen 7 miljoen euro op magische wijze gecreërd bij de oprichting van de BV. In mijn optiek onderneemt de fiscus geen aktie bij de oprichting van de BV. Echter, een fiscalist vertelde me dat als je het zo doet, je het risico loopt dat de belastingdienst zegt dat er 7 miljoen in waarde is gecreëerd waarover ik dan belasting zou moeten betalen. Dat kan niet, want ik heb geen geld. De oplossing die dan wordt gesuggereerd is dat ik aan het begin van mijn ontwikkelingswerk een BV opricht waarin het IP van de software wordt ondergebracht, dat de waarde van de BV dan in de loop van de tijd vanzelf stijgt, tot het moment dat de investeerder investeert. Maar daar brengt de boekhouder dan tegenin dat als ik waarde creëer in mijn BV, ik mijzelf een loon moet betalen waarover ik loonbelasting moet betalen. Maar het geld daarvoor is er natuurlijk niet in de BV. Met andere woorden, bij aanvang van het werk een BV creëren voor het IP (intellectueel eigendom) is ook geen valide oplossing. Wat me opvalt is dat iedereen die ik over dit onderwerp spreek, er een andere mening over heeft en mij een ander advies geeft. Dus heb ik het probleem voorgelegd aan de inspecteur van de belastingen. En nu de praktijk. In 1998 heb ik een bedrijf opgericht en in het eerste jaar heb ik in VOF vorm met twee angel investors aan het product gewerkt, met een klein aantal mensen. In 2000 kwam een investeerder op het toneel, met drie miljoen om te investeren. Er is toen door een accountant een waardebepaling gedaan van het product dat ik met de angel investors had ontwikkeld, en die waarde klopte met onze inbreng in de BV. Een andere praktijk. Jaren later heb ik een BV opgericht met angel investors. Ik richtte de BV op, een paar dagen later gaf de BV aandelen uit aan een investeerder, en een maand later weer nieuwe aandelen tegen een hogere waardering aan een andere investeerder. Bovengenoemde fiscalist had hier ongelijk: de fiscus sloeg mij niet aan voor de op magische wijze gecreëerde waarde in de BV. Waarom schrijf ik dit? Mensen hebben hun mond vol over dat innovatie belangrijk is en dat we innovatie moeten bevorderen. De effectiefste innovatie bestaat uit whiz kids à la Brin en Page, die een mooi product bedenken en dat met hulp van investeerders tot een multinationaal bedrijf uitbouwen. De fiscus maakt dit soort innovatie in ons land zo niet onmogelijk dan toch nodeloos ingewikkeld. Vandaar dat ik nu wel 's een definitief antwoord wil, met bijbehorende zekerheid, hoe je een product op je zolderkamer ontwikkelt en daarna met hulp van een serieuze investeerder op de markt kan brengen. Mijn voorstel aan de politiek is dat we het proces "whiz kid met venture capitalist geeft groots product" stroomlijnen en ontdoen van nodeloze barrières.

Nee, ik probeer nooit geld te lenen van banken. Een bank is een instantie die je een paraplu leent als het mooi weer is, en 'm terugvraagt als het begint te regenen. Als je een nieuw bedrijf start met een nieuw product, dan is de meest voordelige financiering zelf financieren. De tweede is familie en vrienden. De derde is een investeerder. Een kleine investeerder heet een "angel investor", een grote heet "venture capitalist". Die laatste heb je niet nodig, en een angel investor ook niet want ook die doen in grotere bedragen. Blijft over familie en vrienden, en eigen geld. Nogmaals, banken doen niet in investeren in nieuwigheden. Die lenen je alleen geld als je een onderpand hebt dat aanzienlijk meer waard is dan de lening, en ze vragen de lening terug op een moment dat je dat net niet kunt gebruiken.

Dit is ook niet verstanding. Lees even deze thread https://www.higherlevel.nl/forum/index.php?board=15;action=display;threadid=9430 daarin kom je al iets meer te weten. Ikzelf ben een venture capitalist, ik stap dus mee in een nieuw (hulpbehoevend) bedrijf om later mijn participatie + een flinke winst te incasseren. Als je vragen of opmerkingen hebt, kan je ze altijd stellen. Ik ben er ook zeker van dat ik niet de enige VC ben hier op het forum, dus hier zit je wel goed voor info en vragen :-)

Mijn jaar was een mix: soms erg goed, soms teleurstellend. Ik wist dat 2008 een uitdaging ging worden, omdat ik de recessie zag aankomen. En als interim manager weet je dat het je kan raken. Mijn netwerk is nog niet zo goed ontwikkeld, dat ik het daar helemaal van kan hebben. Een paar maanden zonder opdracht is geen ramp. Beter gezegd: elke interim manager weet dat hij/zij daar ieder jaar rekening mee moet houden. Maar toch niet leuk als je tot dan toe1,5 jaar geen dag zonder opdracht had gezeten. Gelukkig nu weer een opdracht voor een half jaar. Ik heb weer kennisgemaakt met een flink aantal bedrijven en opdrachtgevers. Dat is niet alleen leuk voor de omzet, maar het is ook goed om je netwerk te vergroten en om te kijken of je boodschap en oplossingen aansluiten bij de behoefte van bedrijven. Mijn diensten zijn nu uitgebreid: niet alleen ben ik interim manager; ik adviseerde een paar bedrijven over hun internet strategie; heb voor een aantal kleinere bedrijven advies gegeven over de verbetering van hun site en SEO. Ik geef nu presentaties over internet trends, online marketing, PR 2.0, vertrouwen online en reputatie. ik heb mensen geholpen om een pitch te doen bij een venture capitalist; heb feedback gegeven op uitvindingen; heb onderzoek gedaan voor een aantal bedrijven; heb zelfs voor een startup zijn applicatie getest; - En dit had ik geheel niet als doel gesteld voor 2008. Erg geslaagd vind ik het opzetten van een opleiding internet marketing. Ik doe dit met een partner en onze samenwerking gaat goed, ook erg prettig. In Mei deden we een tryout, die erg goed liep. De contacten daar leidden al snel tot 2 partners, voor wie we opleidingen verzorgen. Wat weer de interesse van andere partijen heeft gegeven. Wat weer mijn netwerk voor het interimmen vergroot Ik geloof dat ik nu zo'n 6 keer in de pers gekomen ben met mijn bedrijf: Het Financieele Dagblad, De Pers, Yes, Libelle en Emerce. Ik ben spreker geweest bij een communicatie congres en werd gevraagd voor een panel en voor een TV-opname. Kan slechter. Ik heb ook een clubje innovatievelingen een paar keer bij elkaar gehaald en dat is en leuk en inspirerend gebleken. Daar ben ik erg trots en blij om. Met een paar mensen ben ik Overgroen begonnen, een blog over GreenTech. Heeft weinig met mijn business te maken, maar het is altijd leuk om een hobby samen met anderen te doen. En dit maakt mij interessanter als ondernemer dan "alleen maar" een interimmertje te zijn. ;) GastonS gaat het misschien lukken om een ideetje van mij te realiseren: de interim-barometer. Dat zou ik ook erg leuk vinden. Maar het is misschien meer iets voor 2009. Wel iets om trots op te zijn, vind ik. Last but not least heb ik kennisgemaakt met veel leuke mensen, niet in het minst afkomstig van HigherLevel. Ik merk dat dit mij erg inspireert en de vlam bewaakt als ik mindere tijden meemaak. Het idee dat je met mensen kan sparren, discussiëren en dingen kan opbouwen via HL, Twitter, Marketingfacts of Linkedin is voor mij een groot goed. Ik heb mij dit jaar geen moment alleen gevoeld. Integendeel, ik voel mij een deel van een erg interessante en inspirerende voorhoede van ondernemende mensen. Dat is wel een mooi einde aan deze Oudejaars toespraak. Op naar 2009 !

Hai allemaal. Ja, het klopt, Iwan en ik hebben even over en weer contact gehad, dus we hoeven nu geen slot meer hier op te doen. Ruben, goed dat je van je hart geen moordkuil maakt. Alleen zo kunnen we verder komen in het gesprek. Om niet meer verwarring te zaaien : een expert-vraagbaak was een van de alternatieven, niet de definitieve keuze. En het woord "expert" heb ik gebruikt om aan te geven dat niet zo maar een mannetje achter het scherm gaat zitten, maar iemand die echt kan adviseren over dit onderwerp. Waardoor het de moeite waard is om zo iemand hier op het forum te hebben. Dat is in het geheel wat anders dan dat iemand automatisch de status "Higherlevel-Expert" zal krijgen - dit bedoel ik er dus niet mee. Ik weet niet waar het idee van de status aparte vandaan is gekomen, maar dit is dus zeker niet de bedoeling. Beter nog: het idee was niet eens om iemand HigherLevel Expert te noemen. Waarom dit idee ? Omdat we ondernemers willen helpen. En als iemand kennis/ervaring heeft die dit doel kan helpen, dan zullen we niet aarzelen om zo iemand te vragen. Om het even uit de emotie-sfeer te halen (want ik rekende erop dat Ruben vanuit je bedrijf hier wisselende ervaring moet hebben) - ik zou hier graag diverse grote bedrijven willen uitnodigen om expertise met ons uit te wisselen. Al was het maar omdat innovatieve ondernemers vroeg of laat met deze grote bedrijven te maken gaan krijgen. Een voorbeeld: Ik heb 1000 vragen aan een Venture Capitalist, die met innovatieve bedrijven werkt. Iemand van McKinsey, die strategieen bedenkt. Een M&A-specialist. Een crisis/turnaround-manager. Iemand die ervaring heeft met internationale fiscale verdragen. Iemand die wet hoe verzekeringen werken in transport. Iemand die wat weet over DRM (digital rights management), etc, etc, etc. Moet het idee van een Expert Spreekuur alleen voorbehouden zijn aan grote bedrijven of mensen die zich niet getoond hebben op het forum? Nee, natuurlijk niet. De eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat Experts tot nu toe vooral gevraagd werden om aanwezig te zijn op het forum, wat een andere belasting is dan zo'n Expert Spreekuur. Misschien zowiezo een goed idee om hiermee te beginnen dus. Spam en promotiepraatjes is het laatste wat we hier kunnen gebruiken. Maar angst voor iets anders en nieuws is ook niet gewenst: ik weet zeker dat bij wat spam en promotieverhalen hier direct kritische geesten zijn, die daarop zullen reageren.

Hoi Jose, Aparte, leuke vraag, ben ik nog niet vaak tegen gekomen. Bedankt daarvoor! Het vak investeren bestaat uit drie delen: - origination (het krijgen van een transactie , de structurering ervan en de contracten) - monitoring (het creeren van meerwaarde tijdens de deelname) - exit (de verkoop van de deelneming) Elk van deze drie activiteiten bepaalt het succes of falen van een investeerder of investeringsmaatschappij. Om een succesvol investeerder te kunnen zijn zul je uitstekend moeten zijn in alle drie. Er zijn geen scholen (*) waar ze je dit kunnen leren, de enige echte leerschool is de praktijk. Het is mijn stellige overtuiging dat je pas een goede investeerder kunt worden als één van je deelnemingen failliet gegaan is. Je kunt pas echt goed worden als je realistisch bent over je eigen fouten maar dat is geen garantie voor succes. Ik nodig je uit mijn drie artikelen over venture capitalists hier op higherlevel te lezen. Hier is deel I. Succes! Met vriendelijke groet, Ties (*) Wel geeft de EVCA (www.evca.eu) cursussen voor beginnende en ervaren investeringsmanagers. Deze cursussen zijn echter niet goedkoop.

Misschien moet je je 's verdiepen in hoe venture capitalists werken? Als ze vijf miljoen in jouw net gestarte bedrijf steken, denk je dat ze dan met een minderheid van het stemrecht genoegen nemen?

Wij hebben een principe ovk met een venture capitalist gesloten. VC krijgt 36% vd aandelen voor 70.000 en leent bovendien 70.000 achtergesteld. Prima deal voor ons en we hebben goede verwachtingen van de expertise van de VC waarmee wij ons verder zullen kunnen ontwikkelen. Bij het overleg over de details komt ineens een hoofdstuk kosten aan de orde, zonder dat daarover vooraf is gesproken. VC vraagt een afsluitprovisie van 3%, 10.000 voor gemaakte kosten (oa due dilligence) en bovendien 1.500 per maand voor een dag advisering per maand. Wij zijn voorzichtig uitgedukt 'not amused'. Dienstverlening inkopen kunnen we ook zonder VC en afsluitprovisie betalen aan een aandeelhouder is helemaal nieuw. Bovendien haalt de VC in iets meer dan 3 jaar zijn inleg terug door de verplichte adviseringsfee. Is dit een normale gang van zaken?

Er was wel een werkend kastje hoor. Met jouw goedvinden zal ik gewoon even het hele artikel posten. ________________________________ Op het spoor van de Broncode Een bedrijf van het formaat van Cisco. Dat viel volgens Roel Pieper te smeden uit de coderingstechniek van Jan Sloot. Maar na de plotselinge dood van Sloot was de broncode van de vinding verdwenen. Maar was die broncode eigenlijk wel nodig om de geheimen van deze technologie te ontrafelen? Een film van 2 uur op een chipcard met een capaciteit van 128 kilobyte samenpersen. Dat kan niet. Maar ene Jan Sloot, een maffe uitvinder uit Nieuwegein, demonstreerde herhaaldelijk dat het kon. Niet alleen aan leken, maar ook aan sceptische technici, aan kritische wetenschappers en aan zakenlui die hoopten dat de vinding hen schatrijk zou maken. Hoe vaak de uitvinding ook werd getest, hoeveel vragen er ook werden gesteld, niemand kon er een gat in schieten. De technologie vermarkten was echter een ander verhaal. Nadat Sloot enkele financiers versleten had, komt uiteindelijk Roel Pieper in beeld, die, gevierd tot in Silicon Valley tenslotte, een poging doet het bedrijf te financieren met serieus venture capital. Hij wil er wel binnen een jaar mee naar de beurs en het bedrijf even groot maken als Cisco. Pieper zelf zal dan een paar miljard opstrijken en toetreden tot de Hall of Fame van de IT-wereld. Waarom niet? Het gaat tenslotte om technologie van wereldklasse. Na een reis naar Silicon Valley lijkt alles in kannen en kruiken. Maar dan sterft Jan Sloot plotseling aan een hartaanval en is zijn mysterieuze kastje, inclusief de broncode, spoorloos verdwenen. Een raadsel, maar jammer, over en sluiten. Of toch niet? Het verhaal van Jan Sloot werd beschreven in het uitstekende boek "De Broncode" van onderzoeksjournalist Eric Smit, dat al in 2004 verscheen, maar misschien opnieuw actueel kan worden. "De Broncode" is meesterlijk geschreven, logisch opgebouwd en kent een dragende spanning. Het is ook uitstekend onderbouwd en gedocumenteerd (de auteur heeft er jaren aan gewerkt) en geeft een aardig inkijkje in de belevingswereld van maffe uitvinders, vrijgevige investeerders, wereldverbeteraars en professionele deal makers. Interessante bijvangsten zijn het onthutsende gemak waarmee het PR-bureau van Pieper (MCS) het Nederlandse journaille tot en met Nova inpakte en de ontdekking dat geen enkele Nederlandse venture capitalist in 1994 in het idee van Rene Bickels voor een internet service provider wilde investeren. Uiteindelijk ging Nina Brink met dat idee aan de haal. De hoofdlijn van "De Broncode" is echter zo aangrijpend dat de merkwaardige verdwijning van het kastje en daarmee de fantastische technologie de geïnteresseerde lezer onmogelijk onberoerd kan laten. Na herhaald herlezen valt op dat het boek een paar aanknopingspunten bevat die ons mogelijk toch dichter bij de waarheid rond het geheim van de vinding van Sloot kunnen brengen. Het eerste aanknopingspunt is eigenlijk een omissie in het boek. Wat is er met de zogenoemde cardwriter gebeurd? Op pag. 42 wordt het proces van het aanmaken en afspelen van films via de technologie van Sloot in zijn volledigheid beschreven. Met de cardwriter wordt een film op een chipcard gezet en met een cardreader wordt deze uitgelezen en via een laptop afgespeeld. Maar na de dood van Sloot gaat het alleen nog maar over de cardreader. Alle betrokkenen vragen zich wanhopig af waar de cardreader, het kastje dat steeds naar demonstraties werd meegenomen, plotseling is gebleven. Uiteindelijk vindt men een exemplaar dat volgens de analyse van Marius Abel, de technische assistent van Pieper, "niet het getoonde systeem bevat". Maar om te begrijpen hoe de codering van Sloot werkte, is de cardwriter als beginpunt net zo bruikbaar. Een los einde in het verhaal. Een ander en veel belangrijker aanknopingspunt, is dat de auteur en de meeste betrokkenen kennelijk de indruk hebben dat om de werking van het systeem te achterhalen de broncode noodzakelijk was. Dat is niet het geval. De werking van een computerprogramma kan in principe worden afgeleid uit de uitvoerbare versie. Elk programma, zoals Word of Excel, bestaat uit gecompileerde (naar de machine vertaalde) broncode. Dat betekent dat een werkend programma door een gespecialiseerde hacker kan worden geanalyseerd om te ontdekken hoe de broncode er oospronkelijk heeft uitgezien. Het vereist een aantal analytische stappen, maar het kan. Deze techniek heet decompileren en bestaat al zolang computers bestaan. Hoewel decompileren onder de meeste omstandigheden illegaal is, wordt het toch hier en daar toegepast. Er zijn zelfs programma's in omloop die op geautomatiseerde wijze een programma kunnen terugleiden tot de broncode. Het boek meldt deze mogelijkheid niet en ook in de levendige discussies die op internet en in de media hebben plaatsgevonden over de vinding van Sloot wordt deze mogelijkheid niet genoemd. Hoe zou decompileren bij de vinding van Jan Sloot in zijn werk kunnen gaan? Als we ons beperken tot de cardreader, zat het uitvoerbare programma op een aantal programmeerbare chips. Het betreft hier zogenoemde "embedded chips", waarvan de inhoud gewoon kan worden uitgelezen, net als bij elk ander type chips. Het boek meldt dat Marius Abel inderdaad een poging hiertoe deed, maar niets vond wat op enige structuur duidde. Dat is vreemd, want er had wel degelijk structuur moeten zijn. Jan Sloot had, om zijn vinding te laten werken, heel wat hulpapparatuur moeten ontwikkelen. Een cardreader en cardwriter, maar ook een video-driver, een database-driver en zelfs een eigen besturingssysteem, volgens Sloot omdat Windows 95 alleen met binaire technologie kon werken. Een groot deel van de technologie waarop de vinding was gebaseerd, kan dus als vrij origineel en moeilijk te kopiëren worden gekenmerkt. Maar nergens meldt het boek dat Sloot ook een geheel eigen type programma had ontwikkeld. Alleen als hij dat gedaan had, zou zijn programma door experts niet te ontcijferen zijn geweest. Het is ook vrij onwaarschijnlijk dat Sloot bijvoorbeeld een eigen programmeertaal ontwikkeld had. Sloot gebruikte voor zijn vinding in de handel verkrijgbare chips, die hij onder meer uit Taiwan liet importeren. Programmeerbare chips, van welk type ook, worden geprogrammeerd met in de handel bekende ontwikkelomgevingen. Veel embedded chips worden bijvoorbeeld geprogrammeerd met behulp van de programmeertaal C, terwijl er op de markt commerciële ontwikkelomgevingen zoals Proton bestaan waarbinnen de programmeur met zo'n taal aan de slag kan. De ontwikkelomgeving, die meestal vanaf een gewone personal computer werkt, vertaalt voor de programmeur de broncode naar uitvoerbare machinecode. Deze machinecode stuurt de instructieset van de chip aan, volgens logische en ontleedbare stappen. Aangezien het boek geen melding maakt van de ontwikkelomgeving die Sloot gebruikte, terwijl veel andere technische details wel zorgvuldig worden genoemd, mag worden aangenomen dat de auteur, maar ook de meeste andere betrokkenen die zijn geïnterviewd, dit aspect over het hoofd hebben gezien. Zodoende wordt aan de mogelijkheid voorbij gegaan dat degenen die over een exemplaar van het werkende kastje beschikken, de broncode kunnen afleiden uit de inhoud van de chips. Niemand kan dit de betrokkenen overigens kwalijk nemen, want de techniek van decompileren is alleen bij technisch ingewijden bekend. Het gevolg is echter dat de kans groter is geworden dat de technologie van Jan Sloot de markt zal bereiken. Daarvoor is de broncode niet noodzakelijk. Of deze technologie dan inderdaad de ontwrichtende uitwerking op sectoren als de media, film en IT zal hebben waar de betrokkenen op hoopten, valt echter nog te bezien. Want de mogelijkheid bestaat wel degelijk dat Jan Sloot zijn financiers en de geïnteresseerde wetenschappers in elk geval voor een deel om de tuin heeft geleid. Meer daarover in een volgende aflevering over het raadsel van Sloot.

Er zijn natuurlijk meer oorzaken waarom producten, ideeen etc niet geabsorbeerd worden door de markt. Het probleem van een radicaal idee/ product is juist vaak dat de markt/ de potentiele klant nog niet out of te box genoeg de mogelijkheden kan zien (Misschien bestaat de markt nog niet eens). Ook is het natuurlijk zeer gecompliceerd om directiedeuren van bedrijven open te krijgen die het vermogen hebben om ideeen te acquireren. Helaas zijn grotere bedrijven ook nog vaak bang om een sukje durfkapitaal te beleggen door middel van dit soort exercities en zie je ze meestal liever een bewezen concept wat nog een kleine schaal heeft acquireren. Risicomijdend gedrag en grote ondernemingen.....::) Overigens is de 'uitvinder' niet per definitie de juiste persoon om een business model te ontwerpen. Zoals zovaak geldt, netwerk is goud waard in dit soort vraagstukken, gearriveerde personen, venture capitalists, specialisten etc

Weet je überhaupt hoeveel geld je nodig hebt? Of denk je gewoon dat je investereerders nodig hebt ? Als je minder dan 50K nodig hebt, klop dan aan bij een bank. Vanaf 50K wordt het interessant voor "investeerders". Business angels, venture capitalists, etc. Maar wat is er zo "innovatief" aan? Wordt er niet al genoeg weggegeven bij de aanschaf van een nieuwe auto? Die dealer vedient amper nog wat aan de verkoop van nieuwe auto's, je wilt dus nu dat die zijn marge verder gaat verlagen? Nog een sidenote: sommige mensen vinden het helemaal niet prettig om met hun auto door een wasstraat te gaan, zeker niet met een nieuwe auto ivm krassen die die grote borstels veroorzaken.

Dit bedrijf is wel degelijk een gekende en professionele venture capitalist. De twee partners die zich met ons bezighouden beschikken over veel kennis en ervaring waar wij zonder twijfel beter van worden. Wij zijn wel met afstand de kleinste participatie in portefeuille en derhalve zijn de 'algemene voorwaarden' van deze financier al snel veel te zwaar. Het kan ook een test geweest zijn om te zien hoe wij reageren en of wij in onderhandelingen alles slikken. In dat geval zijn we voor de test denk ik redelijk geslaagd. Mede door jullie reacties hebben wij ons standpunt scherp verwoord en de onderhandelingen in principe afgebroken. Na stevig onderhandelen hebben we afgelopen week alsnog de LOI getekend: zonder afsluitprovisie; een gemaximeerde bijdrage van 5.000 voor alle kosten voor due dilligence + juridische kosten voor opstellen overeenkomsten (koopakte, notariele leveringsakte, aandeelhoudersovk) en een maandelijkse bijdrage voor managementondersteuning, coaching en begeleiding die gekoppeld is aan geleverde inspanning en het resultaat en derhalve jaarlijks herzien wordt als daar aanleiding toe is. Wij zijn er tevreden mee, eenieder bedankt voor zijn of haar bijdrage / reactie; het enige lastige is misschien dat de stevige reacties op mijn eerste bericht op HL mij ergens het gevoel geven dat ik onafhankelijke en welgemeende adviezen naast me neer leg.

Hoi mede-HLers, Blij te horen dat het een succes was en jammer dat ik er niet bij kon zijn. Wellicht pas het een volgende keer wel in mijn planning Luxemburg - Nederland. Natuurlijk geef ik dan met alle plezier een korte workshop. Over venture capitalists bijvoorbeeld. Met vriendelijke groet, Ties

Schumpeter: "Risk bearing is no part of the entrepreneurial function. It is the capitalist who bears the risk. The entrepreneur does so only to the extent…he loses other people’s money"

Hoi mede HLers, In de nieuwsbrief van www.Tornado-Insider.com trof ik onderstaand artikel aan. Een samenwerking tussen ESA (gevestigd in Nederland), Triangle (Duitse venture capitalist) en iOpener (vestigingen in Duitsland en Nederland).om een technologie in de markt te zetten. Je kunt hier verder lezen. Met vriendelijke groet, Ties edit: bedrag in de titel even opgehoogd...{/i]

Ik wil beginnen Christine sterkte te wensen in deze moeilijke situatie. Ik leef met je mee. Vervolgens wil ik toch een paar kritische opmerkingen maken. Heel vaak wanneer op dit forum posts werden geplaatst over investeerders in het algemeen en venture capitalists in het bijzonder dan was Christine de eerste om met veel stelligheid en redelijk ongenuanceerd te melden dat er in Nederland geen echte venture capitalists zijn en dat de Verenigde Staten de place to be is. Zij had ook vaak de neiging de bedragen die Nederlandse investeerders op tafel plegen te leggen te bagatelliseren. Het verbaast mij nu dan ook dat zij ten prooi is gevallen aan een oplichter uit VC land en dat zij voor ´slechts´ 1 miljoen dollar 60% van haar bedrijf heeft weg gegeven.

http://www.techcrunch.com/2007/11/30/vcs-whats-your-failure-rate/#comments De blog hieronder die ik onlangs gevonden heb is bijzonder toegankelijk geschreven. Allemaal posts die te maken hebben met verse start-ups en funding. Zeker het lezen waard voor elke ondernemer... http://foundread.com/ Een paar grappige en interessante van deze blog… Je hersenen, als je funding zoekt: http://foundread.com/2007/11/28/this-is-your-brain-tiyb-when-fundraising/ Inspirirend stukje, “Run je bedrijf vanuit je hart”: http://foundread.com/2007/11/26/run-your-company-from-the-heart/ Investeerders: 7 stappen om je investeerder over te halen(moet je valuation zien..): http://foundread.com/2007/11/02/7-steps-to-landing-and-leveraging-angel-investor/ Zaken die niemand je evrtelt over VC’s: http://foundread.com/2007/11/13/a-few-more-things-no-one-tells-you-about-vc/ Tenslotte een verwijzing naar Marc Andreessen: http://foundread.com/2007/11/12/marc-andreesens-3-truths-about-vcs/ De “waarheid” over Venture capitalists door Andreessen: http://blog.pmarca.com/2007/06/the_truth_about.html

Hoi Roozeboos, Leuke vraag! Er zijn meer VC's in Amerika (en Engeland) die gespecialiseerd zijn in venture capital, early stage investeringen dus. Dat heeft twee oorzaken: 1) De venture capital industrie in Amerika is meer volwassen dan in Europa. De eerste professionele investeerders, venture capitalists zijn ergens in de periode na de tweede wereldoorlog ontstaan. In Engeland in de 60er jaren en in Nederland, als eerste land van continentaal Europa pas begin jaren 80. 2) Amerikanen zijn meer risicozoekers dan Europeanen en daarmee is een hoger percentage Amerikanen entrepreneurs. Meer (succesvolle) entrepreneurs betekent ook meer business angels. Als business angels professionele investeerders worden levert dat early stage venture capitalists op. Dit is een vicieuze cirkel: entrepreneurs en investeerders versterken elkaar. Volgens mij zullen alleen venture capitalists met praktijkervaring en contacten in een specifieke markt (bv. biotechnologie of farmaceutische industrie) in venture capital overleven. Anders geredeneerd: investeren is risico nemen en naarmate investeerders meer verstand hebben van de markt van de entrepreneur zijn ze bereid meer risico's te nemen. In VS/VK zijn er meer investeerders met entrepreneurservaring maar hun aantal is in continentaal Europa groeiend, ook in Nederland. Met vriendelijke groet, Ties

Hoi Roozeboos, Dat staat er niet en dat beweer ik ook niet. Je wilde dat er graag eruit lezen. Veel (potentiële) entrepreneurs hebben het idee dat er geen competente VC's zijn en dat is onzin. VC's hebben verschillende specialismen. Eén van die specialismes is venture capital. Venture capital in investeren in early stage bedrijven. De tegenhanger daarvan is private equity: investeren in volwassen ondernemingen. Ik beweer alleen dat er slechts weinig VC's zijn die in early stage bedrijven investeren dat wil zeggen in de bedrijven in de seed- of start-up-fase. Dit geldt niet alleen voor Nederland maar ook voor de rest van continentaal Europa. Lees maar eens mijn artikelen over venture capitalists: (deel 1, deel 2 en deel 3) of het eind van mijn laatste artikel over het zoeken naar geld in de seed-fase. Met vriendelijke groet, Ties

Hoi Nils, hoi Christine, Ho, ho, wacht even alsjeblieft. Overheden stimuleren het ondernemersklimaat. Venture capitalists willen geld verdienen. In Nederland en de rest van (continentaal) Europa zijn slechts weinige VC's in staat om goede entrepreneurs te selecteren én te begeleiden naar een volwassen bedrijf. Wegens het laatste is het ook maar beter dat ook de goede entrepreneurs vertrekken, er zijn in de VS meer VC's die ze kunnen begeleiden. Dat kun je jammer vinden maar zo is het nu eenmaal. Ben wel positief: er zijn steeds meer investeerders / entrepreneurs die dit kunnen, in Nederland en in de rest van continentaal Europa. Met vriendelijke groet, Ties

Hoi Bart(keur), Ik wil je wel hierbij helpen. Heb zelf jarenlang een minderheidsbelang in een familiebedrijf beheerd (met de familie in de meerderheid). Lees ook eens het onderdeel private equity in mijn essay over venture capitalists hier op higherlevel in drie delen (deel 1, deel 2, deel 3). Venture capitalists zijn geïnteresseerd in familiebedrijven vooral als er een opvolgingsprobleem is. Als ze het tweede echelon goed genoeg vinden kan het tot een management-buy-out komen. Bij nieuw management van buiten wordt het een management-buy-in. Je kunt me altijd bellen voor een discussie. Met vriendelijke groet, Ties