ZZP'er met burnout - zijn er potjes voor mij?

[nk]

Na 4 jaar (met plezier!) als zelfstandig filmmaker gewerkt te hebben is de koek nu even op.

Altijd toegewerkt naar een punt op de horizon waarop de "rust" zal komen. Alleen dat punt bleef (ik) maar voor me uit schuiven.....nog 1 deadline, alleen dit projectje nog, ff het seizoen afmaken, dit nog even leren.....etc etc

 

Begin dit jaar 2 maand 'vrij' genomen om bij te komen, en daarna ook op zzp basis aan de slag gegaan als klusser. Na vier dagen zag mijn vriendin mij alweer doorgedraaid met volle paniek in mijn ogen op de bank zitten, en heeft zij voor minimaal 3 maanden een streep door werken gezet. Eerst herstellen

 

Mijn vraag aan de mede-forummers is of men mij een beetje kan wijzen op de paden die ik kan doorlopen om misschien ergens aanspraak te kunnen maken op een uitkering/subside/potje........is dat alleen de bijstand?

 

Is er een instantie waar ik op gesprek kan om mijn situatie door te nemen? UVW of Gemeente?

 

Misschien hele logische vragen met hele logische antwoorden, maar zoiets als dit doorgronden is nou net waar ik de energie & overzicht niet meer voor heb.

 

Misschien dat iemand in eenzelfde situatie zit/heeft gezeten. Bedankt alvast!

 

[R.I.P. | Peter Bonjernoor]

Het enige potje waar je aanspraak op kunt proberen te maken is de BBZ - daarvoor moet je je bij de gemeente melden. Je moet dan alleen wel aannemelijk maken dat je bedrijf levensvatbaar is.

 

Als dat niet lukt, en je geen AOV hebt, dan blijft alleen de bijstand over.

 

Sterkte!

[Ron van der Kolk]

Vervelende situatie. Aanvullend op Peter: je hebt niet direct recht op bijstand als je inkomen wegvalt, je moet eerst je vermogen opeten tot een bepaalde grens. Overwaarde in een eigen woning telt ook als vermogen. Tijdens het ontvangen van bijstand is er de plicht om werk te zoeken en mee te doen aan activiteiten van de gemeente om werk te vinden.

 

[Highio]

Gekke vraag misschien, maar ben je al bij de huisarts geweest?

 

Groet,

 

Highio

[nk]

Ok, bedankt voor de reacties!

 

Mijn bedrijf is niet meer levensvatbaar. In de zin dat ik het afgelopen jaar al een minimale omzet gedraaid heb vanwege eerder genoemde klachten.

En dat is ook de reden dat ik ook geen vermogen heb, heb het afgelopen jaar al wat moeten lenen bij vrienden/familie om in levensonderhoud te voorzien.

 

De bijstand is dus mijn enige optie. Persoonlijk geen moeite mee, ik heb de afgelopen jaren hard genoeg mijn best gedaan om zelf iets op te bouwen.

 

Morgenvroeg heb ik een afspraak bij de huisarts. Daaropvolgend maar eens de gemeente benaderen

 

[realist]

Schrijnend genoeg vinden ze bij de gemeente dat zelfs die volgorde andersom moet.

Eerst hullie, dan de huisarts. Kom je nl een dag later, dan krijg je een dag later.'

Wanneer beide bezoeken op dezelfde dag is mag dat nog net.

[Ward van der Put]

Schrijnend genoeg vinden ze bij de gemeente dat zelfs die volgorde andersom moet.

Eerst hullie, dan de huisarts. Kom je nl een dag later, dan krijg je een dag later.'

Wanneer beide bezoeken op dezelfde dag is mag dat nog net.

Proost.

 

Zou je misschien ook kunnen aangeven wat dan in welke volgorde moet en wie hullie zijn op welke dagen?

[Hoofdgebruiker]

Schrijnend genoeg vinden ze bij de gemeente dat zelfs die volgorde andersom moet.

Eerst hullie, dan de huisarts. Kom je nl een dag later, dan krijg je een dag later.'

Wanneer beide bezoeken op dezelfde dag is mag dat nog net.

Proost.

 

Zou je misschien ook kunnen aangeven wat dan in welke volgorde moet en wie hullie zijn op welke dagen?

Begrijp dit ook niet goed.

 

Burnout: ergens gelezen dat je het best hersteld door leuke activiteiten te gaan doen. Meermaals gelezen zelfs. Juist niet gaan ontspannen, kan ik me vaak herinneren als advies in mijn zoektocht naar dit probleem. Verzamel eens wat tips. Kijk vooruit, in plaats van achteruit. Vooruitgang it is! Dus: hoe kom ik zo snel als maar mogelijk is, van mijn burnout af? En hoe geraak ik aan een iets hoger inkomen?

 

Ga naar de huisarts als je wat ouderwetse basisadviezen nodig hebt. Verzamel zelf online wat tips om écht de effectieve er uit te kiezen en toe te passen.

 

Achteruitgang inkomen is oplopende schulden. Daarna jarenlang worstelen om er vanaf te komen. Daar weet ik alles van. Kijk daarom vooruit, focus op herstel, in plaats van uitsluitend terug naar de bijstand etc. en het beëindigen van je passie.

 

Kijk, jij verkeert nu ergens aan de rechterzijde, maar je moet je focussen op herstel en terug naar die passie: http://www.ecoreality.org/wiki/Emotional_guidance_scale

[R.I.P. | Peter Bonjernoor]

Burnout: ergens gelezen...

Misschien is het beter om bij dit soort onderwerpen geen advies te geven als je niet uit ervaring weet waar je het over hebt... ::)

[colombo]

Burnout: ergens gelezen dat je het best hersteld door leuke activiteiten te gaan doen. Meermaals gelezen zelfs. Juist niet gaan ontspannen, kan ik me vaak herinneren als advies in mijn zoektocht naar dit probleem.

Mij lijken de gegeven adviezen bijzonder zinvol te zijn. Dat weet ik uit ervaring omdat ik zelf ook een tijdje hiervoor bij een specialist geweest ben en hetzelfde aangereikt kreeg.

 

Het is van belang in je ritme te blijven en niet volledig gas terug te nemen maar een beetje. En vooral leuke dingen gaan doen en juist niet alleen thuis blijven zitten en jezelf dan in de put te praten. Wat ik zelf nog kan herinneren is dat ik toen juist meer ging doen ipv minder.

 

Overigens start je niet zomaar een zoektocht naar dit probleem. ;)

 

[R.I.P. | Peter Bonjernoor]

Het is mijn ervaring dat je de energie en motivatie niet eens hebt om op leuke dingen te gaan doen of op zoek te gaan naar tips - vooral in het begin was het meer apathisch naar de muur zitten kijken totdat je weer mag slapen.

 

Maar goed - ik triggerde vooral op "ergens gelezen", gevolgd door inkoppertjes als "ga naar de huisarts" die me niet echt de indruk gaven met een ervaringsdeskundige te maken te hebben. En dan kun je, zeker met dit soort lastige onderwerpen, soms beter je ongetwijfeld goedbedoelde adviezen voor je houden. Het is niet alsof er inzichten in staan waarvan je denkt "Jeetje, dat ik daar zelf niet aan gedacht heb!".

[Hoofdgebruiker]

Misschien is het beter om bij dit soort onderwerpen geen advies te geven als je niet uit ervaring weet waar je het over hebt...

Overigens start je niet zomaar een zoektocht naar dit probleem.

 

Klopt :) Ik heb ook soortgelijke klachten ervaren, Peter. En dit heb ik idd onderzocht. Uit burn-out symptomen onderzoek heb ik veel gelijkenissen vastgesteld, in relatie tot mijn klachten.

 

Toelichting waarom ik dit "advies" gaf:

 

In dit geval denk ik persoonlijk dat een huisarts je niet ga vertellen: JA, je hebt helemaal gelijk, je hebt een burn-out! Sterker nog: "Omdat burn-out als ziekte niet onderkend is in het DSM komt de diagnose steeds minder voor" BRON: https://nl.wikipedia.org/wiki/Burn-out

 

Teveel willen (of teveel druk op jezelf leggen) kan resulteren in een burn-out. Echter diepe, diepe stress door oplopende problematiek (en hier geen vooruitgang in boeken) kan ook tot dergelijke klachten leiden (het gevoel hebben opgebrand te zijn). Op een gegeven moment ben je op en heb je geen energie meer om vooruit te komen, waardoor je gaat uitstellen etc. Dit soort klachten had ik zelf ook.

 

Joost Rietveld heeft me inzicht gegeven dat mijn klachten weleens konden zijn ontstaan door een motivatieprobleem. Dit is voordat hij deze conclusie trok, ook in mijn zelfonderzoek naar voren gekomen (maar had nog geen focus op dit probleem) en vanaf dat moment ben ik me gaan toespitsen op specifiek dit probleem.

 

Uiteindelijk heb ik ontdekt wat mijn passies en favoriete activiteiten zijn en ondanks dat het nog slecht gaat (financieel, emotioneel niet meer), zit ik niet meer in die vermoeidheids/burn-out/negatieve spiraal problematiek (emotioneel). Daarom mijn advies: vervolg je route naar je passie, leer waar je enthousiast van wordt, dan heb krijg je weer innerlijke energie terug en dat kan een uitkomst zijn, in dit geval. De kleinste winst die je boekt, is dat je de dagen minder "depressief" (aanhalingstekens) doorkomt.

 

Ik had ook allerlei bronnen kunnen aanhalen, maar dit wordt / kan worden opgevat als spammen, dus dit heb ik nagelaten.

 

Maar de informatie is vrij beschikbaar, Peter. Google eens op burn-out leuke dingen doen en bekijk het bovenste resultaat, lees dat stukje eens (A. sonneveld). En zoek dan verdere bevestiging door alle andere resultaten op deze Google-pagina eens langs te lopen en te ontdekken dat vele, vele bronnen ditzelfde bevestigen: leuke dingen doen KAN bijdragen aan de oplossing voor een burn-out.

 

Daarom zeg ik, ga terug naar je passie. Dat kan al een heel belangrijk deel van de oplossing voor een burn-out zijn. En verkies desnoods een andere passie, boven wat je hiervoor hebt gedaan.

 

Sorry voor dit lange stuk, dat is de passie.

 

[Hoofdgebruiker]

Het is mijn ervaring dat je de energie en motivatie niet eens hebt om op leuke dingen te gaan doen of op zoek te gaan naar tips - vooral in het begin was het meer apathisch naar de muur zitten kijken totdat je weer mag slapen.

 

Nee, nee, dat is de keuze die jij hebt gemaakt, de denkwijze, de mindset die jij destijds hanteerde. Ik heb geleerd dat het anders kan. Je kan op een andere manier naar je problemen aankijken. Je hebt te allen tijde om de positiviteit, de energie, de motivatie op te zoeken (de hoe-kom-ik-vooruit gedachte te hanteren). Desnoods met de hulp van anderen.

 

Maar goed - ik triggerde vooral op "ergens gelezen", gevolgd door inkoppertjes als "ga naar de huisarts" die me niet echt de indruk gaven met een ervaringsdeskundige te maken te hebben. En dan kun je, zeker met dit soort lastige onderwerpen, soms beter je ongetwijfeld goedbedoelde adviezen voor je houden. Het is niet alsof er inzichten in staan waarvan je denkt "Jeetje, dat ik daar zelf niet aan gedacht heb!".

 

Peter:

 

- Huisarts: juist niet doen (lees mijn post a.u.b.!), heeft vaak geen zin. Wat je (uit mijn ervaring) ontvangt zijn standaardtips. Tips in de categorie: doe het iets rustiger aan, slaap goed, eet goed;

 

"Ga naar de huisarts als je wat ouderwetse basisadviezen nodig hebt". Andersgezegd: ga naar de huisarts als je wat adviezen wilt krijgen waar je totaal niets aan hebt, de voor de hand liggende tips. Kortom, zinloos, die je eigen onderzoek of ervaring op. Heb je in dit geval meer aan en word je sterker van.

 

- Ervaringsdeskundige: het feit dat ik "ergens gelezen" benoem, sluit niet uit, dat ik nog nooit met dergelijke ervaringen te kampen heb gehad, het één staat los van het ander;

 

- Inzichten: In mijn post hierboven heb ik e.e.a. onderbouwd. Bezig zijn met favoriete activiteiten is iets dat ik in de voorgaande posts hierboven, nog niet was tegenkomen. Daarom mijn toevoeging.

 

Ik probeer de TS te inspireren om zijn manier van denken te veranderen, zodat hij niet alleen denkt, hoe kom ik bij dat potje, maar vooral: wat is de weg naar herstel, want: het kan ook anders.

 

[R.I.P. | Peter Bonjernoor]

Hardstikke leuk allemaal, maar dat gaat meer over 'als je er even doorheen zit' - de gemoedstoestand van TS lijkt me iets verder gaan dan dat: "Na vier dagen zag mijn vriendin mij alweer doorgedraaid met volle paniek in mijn ogen op de bank zitten..."

 

Dan is "ga leuke dingen" doen niet echt een optie.

[R.I.P. | Peter Bonjernoor]

Ik probeer de TS te inspireren om zijn manier van denken te veranderen...

Maar daar vraagt hij helemaal niet om - ga dit topic nou niet kapen met jouw toevallige stokpaardje.

 

[colombo]

Het is mijn ervaring dat je de energie en motivatie niet eens hebt om op leuke dingen te gaan doen of op zoek te gaan naar tips - vooral in het begin was het meer apathisch naar de muur zitten kijken totdat je weer mag slapen.

Dat klopt en dat is juist de instinker. De energie heb je echt wel alleen ontbreekt de motivatie om het uit te gaan zoeken omdat je denkt dat je even rust nodig hebt. Althans dat was mijn ervaring en toen ik dat zo vertelde aan de specialist zei ze dat dit een herkenbaar signaal is...het even tot rust willen komen.

 

Voor mij was het even een knop om zetten en leuke dingen gaan doen. Voor die tijd strafte ik mezelf door het leuke niet te doen omdat ik het niet-leuke niet had gedaan. Dat jezelf straffen zorgt alleen maar voor een verdere neergaande spiraal.

 

Bij mij werden de klachten veroorzaakt door perfectionisme.

 

[Hoofdgebruiker]

Hardstikke leuk allemaal, maar dat gaat meer over 'als je er even doorheen zit' - de gemoedstoestand van TS lijkt me iets verder gaan dan dat: "Na vier dagen zag mijn vriendin mij alweer doorgedraaid met volle paniek in mijn ogen op de bank zitten..." Dan is "ga leuke dingen" doen niet echt een optie.

 

Prima, we hoeven het niet eens te zijn hoor. Het heeft mij goed geholpen. Activiteiten die mij energie geven en mijn denkwijze veranderen (van negatief naar positief), haalde mij uit dit soort klachten /deze gemoedstoestand. Het lijkt mij ook vrij logisch (het geeft je energie), maargoed, misschien werkt het voor mij en heeft TS een andere visie / oplossing.

 

Maar daar vraagt hij helemaal niet om - ga dit topic nou niet kapen met jouw toevallige stokpaardje.

 

Ik vraag me af waarom je je irriteert. Volgens mij lever ik een serieuze bijdrage en blijf ik redelijk relevant. Prima, ik ga al weg.

 

[R.I.P. | Peter Bonjernoor]

Althans dat was mijn ervaring...

En mijn ervaring was dat ik na, voor mijn gevoel, 5 minuten naar de muur te hebben gestaard ontdekte dat het eigenlijk 12 uur later was en ik net zo goed weer naar bed kon gaan.

 

Als je zonder enige gedachten 12 uur bewegingloos naar een muur zit te staren is het niet "even een knop omzetten", en gezien de opmerking van TS over die paniek lijkt het me dat dat voor hem ook niet zal gaan.

 

[colombo]

Hardstikke leuk allemaal, maar dat gaat meer over 'als je er even doorheen zit' - de gemoedstoestand van TS lijkt me iets verder gaan dan dat: "Na vier dagen zag mijn vriendin mij alweer doorgedraaid met volle paniek in mijn ogen op de bank zitten..." Dan is "ga leuke dingen" doen niet echt een optie.

 

Prima, we hoeven het niet eens te zijn hoor. Het heeft mij goed geholpen. Activiteiten die mij energie geven en mijn denkwijze veranderen (van negatief naar positief), haalde mij uit dit soort klachten /deze gemoedstoestand. Het lijkt mij ook vrij logisch (het geeft je energie), maargoed, misschien werkt het voor mij en heeft TS een andere visie.

 

Je staat niet alleen hoor. Hier exact dezelfde ervaring. Het geen energie hebben is een zwak excuus.

 

Wat ik zei, bij mij was het een kwestie van een knop omzetten. Ik ging slap en zonder motivatie naar de zoveelste sessie totdat het kwartje viel en ik vervolgens in de middag al meer gedaan had dan in de hele week ervoor. Gewoon kwestie van mindset zoals je stelt.

 

Tip vanuit een andere hoek: Stop met energie vretende voeding zoals suiker ed. Ga goed en gezond eten en ga bewegen.

 

@Peter. Uiteraard is het voor iedereen anders. En het gaat uiteraard niet meteen van de ene op de andere dag geheel vlekkeloos. Maar waar het Hoofdgebruiker om gaat is dat je je denkwijze gaat aanpassen van negatief (naar de muur turen) naar positief (leuke dingen gaan doen). En dan besef je dat je best wel de energie hebt en dat je jezelf daarna een stuk beter voelt.

 

[R.I.P. | Peter Bonjernoor]

Ik ben blij dat jullie beter weten waar ik toen wel en niet toe in staat was dan ik zelf. Jammer dat ik jullie toen nog niet kende!

[colombo]

Ik ben blij dat jullie beter weten waar ik toen wel en niet toe in staat was dan ik zelf. Jammer dat ik jullie toen nog niet kende!

Wist je dat toen zelf wel dan? Daar zit namelijk de instinker waar ik eerder aan refereerde.

 

Als je zonder enige gedachten 12 uur bewegingloos naar een muur zit te staren is het niet "even een knop omzetten", en gezien de opmerking van TS over die paniek lijkt het me dat dat voor hem ook niet zal gaan.

Een dergelijke opmerking kan snel als bevestiging gezien worden.

 

Bij mij was het echt een kwestie van een knop om zetten. Ineens besefte ik me dat ik bepaalde dingen die ik leuk vond niet meer deed en dat ik daar geen goede reden voor kon bedenken. Dat was best wel confronterend. Het is nu exact 4 jaar geleden. Daarvoor in een tijdspanne van 15 jaar verschillende sessies gehad, maar nooit die confrontatie ondervonden.

 

Voor TS is het raadzaam een specialist te bezoeken, een psycholoog bijvoorbeeld. En bedenk, zachte heelmeesters maken stinkende wonden!

 

[realist]

Ik ben blij dat jullie beter weten waar ik toen wel en niet toe in staat was dan ik zelf. Jammer dat ik jullie toen nog niet kende!

Het gaat niet om jou, maar om TS. Die zou heel wel gehlopen kunnen zijn met bovenstaande gedachtegang.

Je berispt anderen omdat die niet zouden mogen reageren omdat ze geen specialist zijn, maar komt dan zelf wel met tips.

 

[Ward van der Put]

Als je in de weer bent met een "zijn er potjes voor mij?", dan heb je geen de bodem nog niet bereikt.

 

Gelukkig maar!!

 

Het idiote advies om vooral geen huisarts te raadplegen en te vertrouwen op wat je online krijgt voorgeschoteld aan verhalen en beleving, zou ik fijn negeren. Je bent misschien wel depressief, maar niet gek immers. Zoek dan liever eerst een andere huisarts.

 

[Richard Theuws]

Ik denk dat ieders situatie en de omgang daarmee kan verschillen, en het dus ook geen kwaad kan om verschillende standpunten in dit topic te uit te lichten.

 

Aannames doen we allemaal, dat is ons eigen, en dat geeft ook niks. Ze zijn wel de moeder van alle fuckups, zoals een mooi Amerikaans spreekwoord zegt.

 

TS, pik de adviezen eruit die je aanspreken, en probeer de rest gewoon te negeren of vergeten.

[R.I.P. | Peter Bonjernoor]

Wist je dat toen zelf wel dan? Daar zit namelijk de instinker waar ik eerder aan refereerde.

Nee hoor, ik heb mezelf nog even gere-evalueerd, en jij hebt het helemaal bij het juiste eind, hoor! Gekke Peter, een beetje denken dat 'ie zelf wel weet wat er in zijn hoofd omgaat - gelukkig heb ik jou, Alexander!

 

Je berispt anderen omdat die niet zouden mogen reageren omdat ze geen specialist zijn, maar komt dan zelf wel met tips.

Welke tips geef ik dan? Ik probeer alleen duidelijk te maken dat het misschien geen goed idee is om met allerlei adviezen te komen als je niet in dezelfde situatie hebt gezeten als TS - en de opener van Hoofdgebruiker dat 'ie ergens iets gelezen had gaf toch die indruk.

 

En nee, ik weet (ook) niet exact in welke situatie TS zit, maar het klinkt een stuk serieuzer dan 'er even doorheen zitten'. Juist daarom leek wat terughoudendheid met adviezen me geboden.

[WalterBrokx]

..............................

 

Nee, nee, dat is de keuze die jij hebt gemaakt, de denkwijze, de mindset die jij destijds hanteerde. Ik heb geleerd dat het anders kan. Je kan op een andere manier naar je problemen aankijken. Je hebt te allen tijde om de positiviteit, de energie, de motivatie op te zoeken (de hoe-kom-ik-vooruit gedachte te hanteren). Desnoods met de hulp van anderen.

 

...................................

 

Even hier op in haken:

ik heb ervaring met chemisch veroorzaakte depressie: door bijwerkingen van medicatie ben ik een jaar of 14 geleden een paar maanden depressief geweest. Dat sloop er heel langzaam in, terwijl mijn lichaam aan het genezen was, voelde ik me steeds rotter en levenlozer.

Dan kun je mindsetverhalen vertellen tot je een ons weegt, maar dan zit er een dikke grijze, apathische mist in het hoofd, daar kom je niet doorheen. Echt alles leek op grotere afstand van mij te gebeuren. De knop omzetten is vrij lastig als die knop ergens in een druilerig moeras ligt verzonken.

Ik kwam op een afspraak om mijn laatste onderzoeken te bespreken: tot mijn verbazing werd ik genezen verklaard. Ik stopte met de medicatie en 2 dagen later scheen de zon weer in mijn hoofd. Het contrast was niet normaal. En toen viel pas het kwartje.

 

Natuurlijk speelt mindset een belangrijke rol, maar niet iedereen heeft controle over zijn/haar mindset.

 

Aan de topic starter:

wat erg dat je in deze situatie bent beland!

Ik hoop dat je snel weer plezier ervaart in het filmvak in welke vorm dan ook, want het is een prachtig vak.

 

Iedereen hier heeft in ieder geval de beste intenties.

Ik weet niet wat het beste voor jouw situatie is.

Wel ken ik een paar mensen die waren opgebrand en oa dmv yoga (de hele rambam, niet alleen asanas) zichzelf weer terugvonden en konden herpakken, en vervolgens ook hun leven heel anders hebben ingericht. Maar ja, iedere situatie is toch weer net anders.

De huisarts lijkt mij in ieder geval stap 1.

 

Voor ondernemers zijn er weinig potjes: we kiezen immers zelf voor het risico. Daar staat fiscaal dan het een en ander tegenover. Daar heb je nu niets aan.