FTM: "Zo plukt de curator je als je bedrijf failliet gaat"

 

Korte samenvatting:

 

"Na een faillissement wordt regelmatig de bestuurder op de korrel genomen door de curator. Soms terecht, maar vaak ook onterecht. Het verwijt van ‘onbehoorlijk bestuur’ wordt vaak opgelost met een schikking; Follow the Money dook in deze schimmige praktijk. ‘Ze gebruiken het als een schot hagel.’"

 

 

 

Waarom vind je dit interessant of wil je dit delen?:

Lijkt me de moeite waard voor ondernemers die in zwaar weer verkeren...

 

 

Curator probeert vaak vanalles maar betekent niet dat hij gelijk heeft. Ik ken een bedrijf welke werd verzocht huursommen te betalen voor een pand dat allang overgedragen was. Gelijk hebben en gelijk krijgen is het verschil.

 

Zeker het delen waard waarvoor dank.

 

Het stuk gelezen en de naam van betreffende bestuurder ook even gegoogeld. In dit specifieke geval is het niet zo zwart\wit als de auteur stelt. Er gaat een behoorlijke geschiedenis aan vooraf.

Vind het ook wel apart dat uit het ingeklapte deel van het artikel -en het daarin gelinkte faillisementsverslag- blijkt dat de bestuurder deze BV leeg had achtergelaten, en doorgegaan was met handelen vanuit een zustervennootschap.

Ook deze is inmiddels failliet.

Niettemin stapt de bestuurder -aan het eind van het artikel- in zijn (al dan niet gehuurde) auto op weg naar de volgende deal.

 

Aan doorzettingsvermogen ontbreekt het in ieder geval niet, maar vraag me wel af of het zou moeten kunnen dat iemand door mag gaan met ondernemen als het meerdere malen fout afloopt...

 

Ik vind het een ontzettend slecht artikel, omdat het nog niet de helft van de informatie geeft die van belang is. Wat het artikel doet is de wet de vastgelegde situaties waarin een bestuurder van een failliete onderneming aansprakelijk kan zijn afschilderen als een middel van curatoren om hun salaris binnen te halen.

 

Het artikel gaat er volledig aan voorbij dat er toezicht is op de curator, vanuit de rechtbank, maar ook dat er sprake is van serieuze verwijten aan het adres van de bestuurder, in een situatie waarin er een bak schulden overblijft.

 

In veel gevallen waar deze bestuurdersaansprakelijkheidsroute door de curator gevolgd wordt, is sprake van heel slecht advies door mensen die denken dat er verstand van hebben (dezelfde categorie die natuurlijke personen adviseert faillissement aan te vragen).

 

En tegenover het verhaal uit het artikel kan ik dossiers uit mijn archief halen waar een curator op grond van de regels en/of aanwijzingen van de curator verplicht werd een bestuurder aan te spreken en deze curator mij heeft gevraagd op de bestuurder bij te staan om *tegen* die curator op te treden en die aanspraak uit hoofde van bestuurdersaansprakelijkheid af te wenden.

Die Severin had zijn jaarrekeningen niet gedeponeerd...

 

Artikel klopt juridisch niet helemaal.

 

Procederen ten laste van een lege boedel, daar heeft curator geen zin in hoor. Hij krijgt niet betaald als hij verliest en waarop gaat hij zich verhalen? Kale kip kun je niet van plukken.

 

Dat een bestuurder geen opzet had bij zijn wanbeleid is niet belangrijk. Opzet is vaak niet te bewijzen en verder gaat het om de feiten en niet de intenties.

 

Een schikking zal de curator zeker proberen, maar als voorwaarde opnemen dat er geen tuchtklacht mag worden ingediend is niet houdbaar. Deze voorwaarde alleen al is tuchtrechtelijk fout. De ontoelaatbaarheid van de gedragingen zijn niet iets wat een rechter toetst automatisch. Bovendien moet je dan bij de orde van advocaten zijn.

 

Een schikking met de curator betekent niet dat je van al je schuldeisers af bent trouwens.

De artikelen van FTM hebben wel vaker een hoog Telegraaf-gehalte, waarbij anekdotische verhandelingen worden verheven tot de norm.

Daarbij wordt het 'onrecht' uitvergroot, en het 'recht' subtiel in diskrediet gebracht.

 

Zie bijvoorbeeld het stukje over Flip Schreurs, voorzitter van Insolad (de bad-guys volgens FTM):

 

Curator Flip Schreurs kent het klappen van de zweep qua bestuurdersaansprakelijkheid. Hij was jarenlang verwikkeld in een verbeten juridisch gevecht waarin hij een buitenlandse bestuurder van de Limburgse transportonderneming D Freight Group aansprakelijk wilde stellen. Het ging door tot aan de Hoge Raad.

 

Deze anekdote over Schreurs is totaal irrelevant m.b.t. zijn rol als voorzitter van Insolad en de hoedanigheid waarin hij gevraagd wordt commentaar te geven op de gang van zaken.

Wél wekt het de suggestie dat ook híj zo'n cowboy is die bestuurders probeert te chanteren met een schikking. Gecombineerd met zijn rol als voorzitter denkt de lezer al snel: "zie je wel, ze zijn allemaal hetzelfde, het is normale praktijk". Nog even los van de nuance dat Schreurs procedeerde tegen een NV en niet tegen een natuurlijk persoon.

 

FTM bedient zich jammer genoeg wel vaker van dit soort suggestieve 'stijlfiguren', dat komt de 'waarheidsvinding door onafhankelijke onderzoeksjournalistiek' m.i. niet echt ten goede.

 

 

De auteur van FTM schiet hier flink uit de bocht maar het Leed dat curator heet is er wel degelijk.

 

Kern van het probleem is dat de curator officieel moet zorgen voor een nette afhandeling van de zaak maar tegelijk ook een beetje aan zijn/haar eigen boterham moet denken.

Omdat een faillissement bijna per definitie een puinhoop is geen gemakkelijke taak.

 

Een curator heeft vergaande bevoegdheden die door een ondernemer die met zijn rug tegen de muur staat al snel als chantage gezien wordt.

 

De eerste les uit dit verhaal is dat je als ondernemer zo ver mogelijk uit de buurt van een faillissement moet blijven als dat maar enigszins mogelijk is omdat je al snel het stuur niet meer in handen hebt.

Tweede les is dat 'handigheidjes' (zoals bv leeg achterlaten en doorgegaan met handelen vanuit een zustervennootschap) in negen van de tien gevallen weer net zo hard als een boomerang terug in je gezicht komen.

 

Hou ondernemen simpel: Belazer je klanten, leveranciers en personeel niet. Volg de regeltjes als KVK briefjes op tijd insturen. Blijf uit de buurt van een bank en betaal je belasting netjes op tijd.