Nils de Witte

Nog meer feestelijke brichten. Dit ter kennisgeving. Laat je echter niet van de wijs brengen! Gewoon doorgaan. Investeerders zat, als ze maar denken dat je het helemaal gaat maken. Groeten, Nils 15-11-2002, Starters strop voor investeerders Investeerders die in 1999 en 2000 geld hebben geïnvesteerd in startende ondernemingen, lopen een groot risico om hun geld kwijt te raken. Deze durfkapitalisten in Europa en de Verenigde Staten hebben al zo'n 15 miljard dollar zien verdwijnen en daar zal het niet bij blijven. Van de in 1999 gestarte ondernemingen is één op de vijf inmiddels op de fles. De bedrijven die een jaar later zijn begonnen doen het bijna even slecht. Bron: Ondernemen! november 2002

Reusje voor denis. Volgens mij ben je volslagen maf (wat je als een compliment mag opvatten). Je "eigen" aanpak en doorzettingsvermogen dwingen respect af. Houden zo. Laat je door niemand van de wijs brengen en volg je eigen koers, dan zullen we nog veel van je horen. In het engels noemen ze concurrentie "competition", het zelfde woord dat ze gebruiken voor wedstrijd. Volgens mij heb je het goed gezien. Groeten, Nils

Inderdaad! Vrijheid heb je natuurlijk niet als ondernemer. Je klanten zijn de baas. De enige vrijheid die je hebt, is om zelf te kiezen wie je klanten zijn. Dat is al heel wat. BTW de tijd die je overhoud voor vrouw en kinderen, wordt voornamelijk bepaald door je ambitieniveau. Als je met weinig al tevreden bent, kan je prima leven en heb je zat tijd voor je gezin. Je kan ook samen met je vrouw een bedrijf beginnen. Dat is ook leuk. Weer eens wat anders en je hoeft 's avonds niet meer geïnteresseerd te vragen "Hoe was jouw dag schat?". Groeten, Nils

Nog even terug naar de topic, het verschil tussen de Nederlandse cultuur en de Amerikaanse cultuur is een gegeven. Amerikanen accepteren veel makelijker risico. Zij vinden het normaal dat 8 van de 10 bedrijven niks opleveren. Bij ons is dat anders. Investeerders streven ernaar, dat 8 van de 10 nieuwe bedrijven wél wat opleveren. Gek genoeg accepteren de amerikanen wel risico, maar geen schade. Als een Amerikaan wat overkomt gaat ie meteen claimen. Eigen schuld dikke bult kennen ze daar niet. Dus er zit een tegenstijdigheid in de risicoacceptatie van de Angelsaksische cultuur (de Britten zijn zo mogelijk nog erger dan de Amerikanen). Wij accepteren "verlies" of schade veel makkelijker. Ik denk dat Angelsaksische cultuur minder op risicoacceptatie is gestoeld, dan op goklust. Britten en Yanken zijn geweldige gokkers. Ze willen heel graag winnen. Verliezen hoort daar ook bij, maar liever niet. Het schijnt dat het gelijk spel door de Nederlanders is uitgevonden. Alle Amerikaanse spelletjes gaan door tot er iemand gewonnen heeft. Gelijk spel kennen ze daar niet. Anyway, ik denk dat we het cultuurverschil moeten accepteren en niet proberen de continentaal europese cultuur de veramerikaniseren, maar uitgaande van de bijzondere ascpecten die onze cultuur ons bied, net zoveel te bereiken als de amerikanen, maar dan zonder de extreme (en voor continentaal europeanen onaanvaardbare) risico's. Want dat werkt niet hier (zie de DotCom hype). Puzzel ze. Groeten, Nils

Zo langzamerhand biedt het politieke bedrijf net zo weinig zekerheid als het starten van een eigen onderneming (zie onderstaand bericht uit ZIBB. Mijn advies aan Paul: Als je nergens voor bent opgeleid en je hebt jaren zelfstandig gewerkt, heeft het ook geen zin on sollicitatiebrieven te sturen. Werken voor een baas wordt je niet (meer) gelukkig van. Begin toch lekker een eigen bedrijf. Als je dat moeilijk vindt, helpen wij (HL) je wel. Groete, Nils Rosenmöller treedt terug bij Groen Links 'Nu maar leren om sollicitatiebrieven schrijven' MAARSSEN - Paul Rosenmöller is zojuist teruggetreden als lijsttrekker van Groen Links. Na kritiek vanuit de partij besloot de voormalige vakbondsman de eer aan zichzelf te houden. Femke Halsema is de waarschijnlijke opvolger bij de komende verkiezingen. Rosenmöller lag de laatste dagen al flink onder vuur. De peilingen toonden weinig progressie voor Groen Links, terwijl zijn opmerkingen over de groei van het aantal zetels van de SP voor veel onrust zorgde. Volgens de regels van Groen Links mogen kamerleden maar drie termijnen zitten, terwijl Rosenmöller aan zijn vijfde termijn zou beginnen. Dit was voor Rosenmöller aanleiding om zijn functie neer te leggen. Hij treedt na de verkiezingen uit de politiek en gaat naar eigen zeggen 'leren om sollicitatiebrieven te schrijven'. Femke Halsema zegt kandidaat te zijn voor de vacature als lijsttrekker. Het congres van Groen Links neemt hier volgende week een beslissing over. Publicatiedatum: 15 november 2002 Bron: zibb.nl Auteur: Joep Meijsen

Hmmm, mischien nog maar even niet. Ik denk dat er niet veel keurmerken uitgedeeld gaan worden, as je al een jury kan samenstellen die deskundig genoeg is om er echt wat over te zeggen. Bovendien gaan die keurmeester ook weer belangrijk doen. ;D Ik denk dat het "posten" van ervaringen op HL uiteindelijk de bokken van de geiten zal scheiden. Dus: HLers, deel je ervaringen!!! Greetz, Nils

Ha Ronald, Ik ben ook blij met ieder initiatief. Hoe meer mogelijkheden voor de starter hoe beter. Echter in sommige regio's in Nederland wordt er erg lokaal gedacht. Moet je eens als landelijke organisatie iest proberen te regelen in Groningen. Daar zijn zoveel "locale" partijen, dat er geen behoefte bestaat aan buitenstaanders. Probleem is dat dat vooral een kwantitatieve analyse betreft. Er zijn veel partijen die het locale technostartersdomein claimen, zonder zich af te vragen of zij de technostaters daarmee wel optimaal bedienen. In kwalitatieve zin zijn dergelijke initiatieven vaak voor verbetering vatbaar, maar dat willen ze niet horen. Ze vinden liever lekker zelf het wiel uit. Goed voor hun imago. Kunnen ze lekker belangrijk doen. Groeten, Nils

Innovation Lecture 2002 Thema: 'Closing the Gap' Op 9 december aanstaande vindt in de Ridderzaal te Den Haag de tweede Innovation Lecture plaats. Thema dit jaar is hoe Nederland omgaat met de commercialisatie van wetenschappelijke kennis en welke lessen wij hiervoor kunnen leren van het buitenland. Luc Soete zal de openings speech uitspreken. Vervolgens zullen Lester Thurow en Philippe Busquin hun visie met betrekking tot dit onderwerp ten beste geven. Lester Thurow - vooraanstaand Amerikaans econoom, hoogleraar Management en Economie aan de Sloan School of Management MIT, die zijn sporen heeft verdiend als succesvol auteur van onder andere 'Building Wealth' en 'Head to Head' en als economisch columnist in de USA Today.. Philippe Busquin is EU-commissaris voor Onderzoek Innovatiebeleid en zal het Nederlandse verhaal in Europees perspectief plaatsen. Voorlopig programma

Bij hoogconjunctuur heb je veel opportunisten die een gokje wagen als zelfstandig ondernemer. In laagconjunctuur beginnen DIE mensen er niet aan. Er is wel degelijk een dipje in het aantal mensen dat voor zichzelf wil beginnen. Daar tegenover staat een wat kleinere groep die voor zichzelf MOET beginnen, omdat hun andere opties zijn afgesloten of omdat DAT is wat zij willen. Zij zijn super gemotiveerd en erg vasthoudend. Uit ervaring weet ik dat een laagconjunctuurperiode vrij veel succesvolle ondernemingen opleverd. Wat mij opvalt, is dat er momenteel veel goed gemotiveerde mensen rondlopen met goede plannen die echt willen beginnen. Zij lijden echter een eenzaam bestaan. Ze willen wel starten, maar het lukt niet. Niemand wil ze ff helpen. Partners, toeleveranciers, personeel, klanten, investeerders en zelf de overheid keren zich af van de starters onder het motto: het zal toch wel niks worden. EN DAT VERDIENEN DIE DOORDOUWERS NIET Niemand kan zonder een mazzeltje op zijn tijd, of een duwtje in de rug. Ik hoop dat de zwoegers wat meer fans krijgen en in ieder geval een klein deel van het respect dat zij verdienen. groeten, Nils

Voor mijn gevoel zeg ik, dat het aantal ondernemers, grofweg overeenkomst met het aantal ondernemingen dat bij de KVK staat ingeschreven. De belastingdienst kan je misschien een indicatie geven hoeveel personen zij als ondernemer aanmerken. Voor die personen geld dat ondernemen hun hoofdactiviteit is. Een diract antwoord op je vraag zal wel niet te vinden zijn. Je moet het een beetje afleiden. Groeten, Nils

Ha MAndy, Zo'n kinky kapsalon dat lijkt me wel wat. Mischien ga ik dan ook eens vaker als eens in de drie maanden. Wat betreft je vragen: Kostenstructuur Ik jouw geval zou ik proberen in te schatten wat zo'n kinky kapsalon kost. Je hebt dan drie soorten kosten. De eenmalige kosten (investeringen), de vaste kosten (huur en vast personeel) en de variabele kosten (shampo en uitzendkachten) Eerst bepaal je waar je je salon wil en hoe groot die moet zijn. Vervolgens probeer je de eenmalige kosten in te schatten. Dat is de verbouwing, de inrichting, de aankleding, maar ook het openingsfeest, de huisstijl, de folderactie en de kosten voor adviseurs en zo. Eigenlijk alle kosten die je maar 1 keer hoeft te maken. Je vastekosten zijn het allerbelangrijkste. Ze komen iedere maand terug en je kan ze niet een keertje overslaan of zo. Je vaste kosten omlaag brengen gaat ook heel moeilijk. Onder je vaste kosten vallen bijvoorbeeld, je eigen salaris, de huur, de salarissen van je vaste medewerkers, gas water electriciteit, maar ook verzekeringen en niet te vergeten, de rente die je moet betalen over het geld dat je geleend hebt om de eenmalige kosten en de aanloopverliezen te dekken. Variabele kosten heb je niet zoveel denk ik. Shampo, gel, koffie en het salaris van tijdelijke medewerkers. Zo, dat is je kostenstructuur. Als je nou wil weten, welke bedragen je moet rekenen, dan moet je dat gewoon gaan vragen. Je kan terecht bij je eigen kapper, de makelaar, de bank en het belastibgkantoor. Een kwestie van alle hokjes netjes invullen. Organisatiecultuur is wat eenvoudiger. Ben jij de baas en iedereen moet naar je luisteren, dan heb je een autoritaire of hiërarchische organisatie cultuur. Neem je alle besluiten in gezamenlijkheid en luister je naar de wensen van hun collega's, dan heb je een informele organisatiecultuur. In jouw geval zou ik streven naar een "kinky" organisatiecultuur. Hoe je dat invult, mag je mij nog eens vertellen, want ik ben erg benieuwd wat "kinky" inhoud. Zo. Nu kun je weer aan de slag. Groeten, Nils

Marketingbudget? Hoezo marketingbudget? Het eerste waar ik naar kijk is hoe je geld kunt verdienen aan marketing. Niet alleen meer omzet, want dat is lastig te meten, maar dierect. Marketing plegen die waarbij de marketingactie al geld oplevert. Dus geen reclame in de media of dure bureaus, maar acties. Het begint natuurlijk met een goede naam en een vlotte huisstijl. Die heb je absoluut nodig, maar dat kost ond gem. 500 euro. Daarna heb je een goed verhaal nodig. Dat schrijf je zelf Ga eerst kijken op beursen en evenementen van anderen. Praat daar met iedereen. Zorg dat mensen je kennen. Als je over goede adressen beschikt ga je mailen en bellen. Desnoods zelf folderen langs de deuren. Als je iets verder bent kun je zelf borrels of bijeenkomsten organiseren. Als je het handig doet kan je daar zelfs geld voor vragen en er geld aan overhouden. Zo wordt marketing een omzetpost i.p.v. een kostenpost. Je kan ook persberichten versturen, artikelen inzenden aan kranten en tijdschriften, je kan je profileren op internetfora, je kan je eigen site maken, je kan een boekje schrijven of onderzoek doen en publiceren en je kan de regering en het parlement bestoken met vragen. Allemaal acties die weinig kosten en de nodige aandacht opleveren. Voor zover ik weet heeft bijna geen één startende onderneming een marketingbudget. Investeerders schrappen het meteen. In het begin heb je best wat tijd, dus moet je de marketing slim aanpakken. Zo doen wij het in ieder geval. Het kost wel veel tijd. Groeten, Nils

Fondsen zijn er genoeg. Geld ook. Het zijn de investeringen die uitblijven. Er wordt wel geïnvesteerd, maar volgens eigen zeggen doen de participatiemaatschappijen ongeveer 1 jaar over een onderzoekstraject, voor ze het eerste geld over maken. Meestal is het dan te laat. Ondanks de lage waarderingen hebben investeerders niet de indruk dat de bedrijven die om geld vragen het gaan redden. Dus het probleem ligt niet zozeer aan de aanbodkant van de kapitaalmarkt, als wel aan de vraagkant. Overigens hebben wij (de NeBIB) dit jaar meer nieuwe investeerders ingeschreven als in de voorgaande jaren. Bovendien hebben we ruim 20 participaties binnen ons netwerk rondgemaakt. Dat is meer als in het topjaar 2000. Het is wel zo, dat de bedragen lager zijn en de trajecten langer duren. Het blijft een lastige zaak. Er lopen ook erg veel definitieverschillen door elkaar heen. Dat er minder gïnvesteerd wordt in technostarters is echter een feit. Groeten, Nils

Bericht van ZIBB.nl Investeringen durfkapitaal blijven afnemen Beschikbaar kapitaal daalt met 80 procent ROTTERDAM - Voor starters met vernieuwende bedrijven wordt het steeds moeilijker durfkapitaal te vinden. In Nederland werd in het derde kwartaal 37,1 miljoen euro geïnvesteerd in zes bedrijven. In 2001 was dat nog 134,3 miljoen euro in 25 ondernemingen. De trend doet zich voor in heel Europa. Tussen juli en september werd 781 miljoen euro gestoken in 206 ondernemingen. Dat betekende een daling ten opzichte van dezelfde periode van 2001 van respectievelijk 33 en 26 procent. Het is het zevende kwartaal op rij waarin Ernst & Young een daling constateert. Onderzoeker G. van Logtestijn vindt de teruggang zorgwekkend. 'Het wegblijven van durfkapitaal zet een rem op de innovatiekracht van het bedrijfsleven.' In de eerste negen maanden van dit jaar haalden Europese bedrijven 3,3 miljard euro op aan durfkapitaal tegen 8,5 miljard in dezelfde periode van 2001. In 2000 was het zelfs nog 15,4 miljard euro. Publicatiedatum: 7 november 2002 Bron: ANP Auteur: Mark van der Heijden

Misschien moeten ze hem voor straf minister van economische zaken maken. Kan die roepen FUCK ME! Nils

Vandaag nog bij EZ langs geweest, en er zaten geen mensen op het stoepje te eten. Goed he! Hmmm, het kan ook zijn dat ze bij windkracht 8 en stromende regen liever binnen zitten. Zou ik ook doen als ik daar werkte. Groeten. Nils

Graag gedaan maris, als je wilt, ga ik er nog even mee door. Groeten, Nils

Dit artikel (van de site van EZ) laat in duidelijkheid niets te wensen over. Groeten, Nils Drie ontbrekende schakels frustreren kenniseconomie Ter zake van de kenniseconomie ontbreekt het Nederland aan politiek leiderschap, aanbod van durfkapitaal en effectieve steun aan technostarters, meent Gerard van Beynum Drie ontbrekende schakels frustreren kenniseconomie (Financieel Dagblad, 6/11/2002) Het besef dat de ontwikkeling van een kenniseconomie essentieel is voor het economisch overleven van Nederland op de langere termijn wint gelukkig terrein. In deze krant leeft het thema sterk. Drie essentiële randvoorwaarden ontbreken echter, waardoor dreigt dat Nederland zijn hoge ambities niet waar gaat maken. Met het huidige gebrek aan politiek leiderschap, een te laag niveau van research & development-investeringen (r&d) in midden- en kleinbedrijf en een gebrek aan hoogrisiconemend kapitaal lijkt de kenniseconomie een mission impossible. De ambities van Nederland zijn niet gering. Tijdens topontmoetingen in Lissabon en Barcelona hebben de Europese leiders uitgesproken dat de EU in 2010 de meest dynamische kenniseconomie ter wereld moet zijn. De toenmalige Nederlandse regering meldde daarnaast binnen Europa tot de koplopers te willen behoren. Niet alleen moet Europa forse achterstand op de VS inlopen, binnen Europa moet Nederland daarom veel sneller voorwaarts dan nu. Eén ontbrekende schakel voor de Nederlandse kenniseconomieambitie is het ontbreken van visie en politiek leiderschap. Het ministerie van Economische Zaken organiseert wel de discussie over de kenniseconomie en betrekt daarbij zoveel mogelijk spelers uit het veld, maar het is onduidelijk of die stimulerende rol door de andere ministeries wordt ondersteund. Ook is de vraag wie de coördinatie van het onderwerp verder op zich neemt; de minister-president of de minister van EZ? Tot op heden hebben we de regering niet kunnen betrappen op het structureel agenderen van het thema kenniseconomie. In de tweede helft van 2004 is Nederland voorzitter van de Europese Unie; voor de regering dé kans om duidelijk te maken, dat Nederland de Lissabon/Barcelona-ambities serieus neemt.Een uitwerking van de Europese ambities is de doelstelling om de r&d-uitgaven te verhogen van 2 procent van het bbp naar 3 procent, vergelijkbaar met leidende kenniseconomieën als de VS en Japan. In Nederland steekt de overheidsbijdrage positief af bij vergelijkbare landen. In het streven naar 3 procent is de hoofdrol dan ook weggelegd voor het bedrijfsleven. Maar is het realistisch te verwachten dat dat bedrijfsleven de komende tien jaar zijn investeringen in r&d minstens verdubbelt? Ik denk van niet. In 1999 investeerden Nederlandse ondernemingen vier miljard euro aan r&d in ons land. Een verdubbeling betekent dus extra investeringen van vier miljard euro. Die vier miljard euro blijkt overigens voor bijna driekwart afkomstig van de grootste tien bedrijven. In landen waar de drie procent al wordt gehaald, neemt de toptien slechts dertig tot veertig procent voor haar rekening. Daarmee wordt het Nederlandse probleem snel duidelijk. We hebben gelukkig een overheid en een aantal multinationals die aanzienlijk investeren, maar wij missen een sector met groeiende, middelgrote bedrijven, de technostarters, die jaarlijks de ontbrekende vier miljard euro kunnen investeren. Een tweede ontbrekende schakel. Hoe gaan we deze ontbrekende schakel te lijf? Drie benaderingen zijn denkbaar. De eerste is innovatiebevordering in het huidige mkb. Gelet op het tamelijk geringe succes van dergelijk beleid tot nu toe, lijkt het nut hiervan gering. Een tweede benadering is het acquireren van buitenlandse kennisintensieve bedrijven. Deze benadering had in het verleden wisselend succes. Knelpunten zijn het niet altijd aantrekkelijke Nederlandse vestigingsklimaat en de grote concurrentie van landen die eveneens een kenniseconomie nastreven. Blijft over het van de grond af opbouwen van de sector door een krachtig, structureel startersbeleid, bijvoorbeeld met initiatieven als Twinning, Dreamstart en Biopartner. Het geld dat de overheid hiervoor heeft gereserveerd - honderd miljoen euro - steekt echter schril af tegen de vier miljard die de uit deze initiatieven voortkomende bedrijven over tien jaar moeten bijdragen. Verdeelt de overheid de totale investering in r&d wel verstandig over publieke kennisinfrastructuur, bestaande bedrijven en technostarter-initiatieven? Ik vind van niet. Dat brengt ons bij de derde ontbrekende schakel. In landen waar het uitbouwen van de technostartersector succesvol verloopt, valt op dat naast de klassieke geldstromen - overheidssubsidie en kasstroom van het bedrijfsleven - een derde geldstroom ontstaat van durfkapitalisten; actoren die aanzienlijke financiële middelen durven te investeren in jonge, verlieslatende en risicovolle bedrijven. De continue be- schikbaarheid van hoogrisiconemend kapitaal is in ons land een grote zorg. Durfkapitalisten stellen vaak dat het Nederland ontbreekt aan voldoende goede ideeën om nieuwe bedrijven op te richten of aan voldoende goede ondernemers om die bedrijven te leiden. Anderen stellen dat die goede ideeën er wel zijn, maar dat het ontbreekt aan voldoende durfkapitaal om die ideeën economisch te vertalen. Met die patstelling maakt Nederland zijn ambities nooit waar. In de meeste discussies die over de kenniseconomie worden gevoerd, wordt de stem van de derde financieringsstroom tot op heden nauwelijks gehoord. Zonder hun actieve betrokkenheid bij discussie en beleidsvorming, wordt de kenniseconomie een mission impossible. Prof. dr G. A. van Beynum is voorzitter stimuleringsfonds BioPartner en oud-bestuurslid Pharming . Copyright © 2002 Het Financieele Dagblad

Ha Decorum, Mooie verhalen van Jan Libbenga. Hij zou er een roman over moeten schrijven. Naar mijn mening moet je geen zaken doen met dat soort lieden. Aan de andere kant maak ik mij weinig zorgen om het "kapen" van het parlement. Dit soort lieden zijn "regelaars". Ze kunnen vrij aardig slinkse plannetjes bedenken en anderen voor hun karretje spannen om het werk te doen. Het oprichten van een aantal politieke partijen, die bemannen en geloofwaardige programma's formuleren is echt hard werken en dat kunnen ze niet. Het nakomen van beloften (zie de verhalen in Emerce) is niet hun sterkste kant. Laat maar lekker lullen, ze krijgen het op geen enkele wijze voor elkaar. Ik zie het als de proefballonetje van de LPF. Eén prikje en ze spatten uit elkaar. We kunnen rustig blijven slapen. Vernieuwing vergt ijver en die zie ik niet. Wel terusten, Nils

Great! Dat komt dan wel in orde. Nu nog de technostarters! Misschien moeten wij met zijn allen (de technostartersinitiatieven) ook maar eens samen gaan werken. Groeten, Nils

Goed zo! Vooral het kaas niet van je brood laten eten en netjes blijven. Groeten, Nils

De aanbevelingen met betrekken tot octrooibeleid op universiteiten is goed doordacht en VRESELIJK belangrijk. Of de beleidsvoorstellen optimaal zijn of niet vind ik minder interessant. Op dit moment is het octrooibeleid op de universiteiten in ieder geval versnipperd en ver onder de maat. Anderzijds merk ik steeds weer sterke onderstromen, die belangrijke kennis bij de grote bedrijven doen terechtkomen. De grote bedrijven hebben daar natuurlijk belang bij. Zij mogen dat ook roepen. Ik vindt het alleen stuitend, dat naïve hoogleraren en locale bestuurders/politici de mening van de grote bedrijven klakkeloos overnemer en hun kennis gratis uitdelen. Je vraagt toch ook niet aan een autoverkoper of je een auto moet kopen? Ik denk wel dat de IP problematiek dermate complex is en zulke "goede" mensen nodig heeft, dat 1 universiteit nauwelijks in staat is een goede IP afdeling op te zetten. Het lijkt me zinvol dat de universiteiten samenwerken en met meerdere universiteiten (2 of 3 ) 1 IP afdeling oprichten. 1 landelijke IP afdeling is net weer te afstandelijk. Daar zullen de individuele universiteiten zich weer moeilijk mee kunnen identificeren.

BTW, Probleemoplosser? Volgens mij is hij allee maar probleemveroorzaker, omdat hij uitsluitend zijn eigen belang dient. Zo kan ik ook problemen oplossen. "Iedereen doet wat ik zeg, anders breek ik je poot" en zie .... iedereen doet wat ik wil en dus is het (mijn) probleem opgelost ;D Ja, zo ken ik er nog wel een paar.

Ik ken die Van der Vegt wel (niet persoonlijk hoor). Hij speelde ook een belangrijke rol in de ondergang van NewConomy. Heeft zelfs Maurice de Hond bedreigd met de dood. Nou was Maurice geen persoonlijke vriend, maar dreigementen uiten aan onze nationale poll's teddybeer gaat wel erg ver. Alleen omdat Maurice niet in wou gaan op een door Van der Vegt geformuleerd zakelijk voorstel (waarbij hij de baas zou worden natuurlijk). Het lijkt me een gevaarlijke gek met volstrekt immorele bedoelingen. Geen aandacht aan besteden, gaat ie vanzelf weg. Groeten, Nils

Hmmm, wel leuk, misschien een beetje naïf in de verwachtingen. Maar waarom nou weer 100% overheidsfinanciering? De investeerders hebben toch ook baat bij betere plannen? Ik vraag me af of dit wel wat kan worden. Die 10 plannen ik de incubator, dat lukt wel. Maar wat wordt de impact op de Groningse technostartersmarkt? Ik vrees voor nog meer protectionisme en uitsluiting van private initiatieven. Groeten, Nils