Annedien Hoen

Heb jij ook zo'n mooie voorraad bast, paddestoelen, gedroogde planten en andere 'obscure' grondstoffen? :-) Ik moet je eerlijk bekennen dat ik eens in Amsterdam bij zo'n Chinese arts geweest ben, mijn pols heb laten 'lezen' en toen ze tien enorme zakken met vreemd uitziende dingen gingen staan inpakken en de prijs me werd voorgerekend trok ik bleek weg en haakte af! 8) (Ik dacht dat ik varkensoortjes voorbij zag komen, en gedroogde pees - ik ben als vegetariër erg alert op zulke dingen, en de man sprak geen Nederlands, dus geen idee of dat 'instinct' klopte...of het echt oortjes waren weet ik niet maar het leek vlees...maar misschien zou ik wel zijn afgekoeld van die kruiden/oortjes want ik was te heet geloof ik ;-)). Ik vind het onderdeel over indicaties verwarrend; je wekt de suggestie dat de World Health Organisation iets zou hebben vastgesteld over wat te behandelen is met kruidengeneeskunde, maar het handelt in feite om een lijst met aandoeningen die niks met jouw vak te maken heeft, of wel? Ik zou me kunnen voorstellen dat het voor sommige mensen lijkt alsof je iets impliceert dat niet zo is. Ik denk dat je je praktijk moet opbouwen met referenties, mond-tot-mond reclame en door zelf aan personal branding te doen, zodat jij als behandelaar een bepaalde expertstatus verwerft. Schrijf een paar artikelen, dat helpt enorm bij het opbouwen van die expertstatus. Hier staat een artikel van me op Lancelots over personal branding. Hopelijk heb je er iets aan! Ik denk dat Nederlanders hier gevoelig voor zijn. Door bladen als Happinez zijn mensen minder huiverig voor zulke behandelmethoden, maar je moet ze wel over de drempel helpen. Je zou ook een "Chinese Medicine Wellness Program" kunnen ontwikkelen waarbij je een abonnement (oid) kunt nemen op jou en advies kunt inwinnen en aan je gezondheid werken. Beetje opleuken, beetje branding er overheen en zo maak je het bittere kruid wat makkelijker te slikken ;) Ga daarnaast ook netwerken. Super goede manier om aan klanten te komen, en dat heb je qua budget ook zelf in de hand. Kom bijvoorbeeld vanmiddag ook naar de Higherlevel-borrel in Utrecht en neem wat zakjes kruiden mee zodat mensen kunnen 'snuffelen' ;-)

Je product is, als je je gaat richten op netwerken, vertrouwen. Niet 'drukwerk' of 'hosting'. Dat zijn de neveneffecten van het bouwen van een vertrouwensrelatie met mensen. Daarnaast botst financieel voordeel (je impliceert hiermee dat het goedkoper is namelijk) met maatwerk[/] en persoonlijke, individuele benadering. Dat is razend moeilijk waar te maken. Dat voelen ondernemers, of ze startend zijn of niet, op hun klompen wel aan. Dus die propositie zou ik bijschaven als ik jou was. Wat is precies jouw toegevoegde waarde als ondernemer of van jouw onderneming?

Gave discussie! ;D Hoe zou de overheid dan een stimulerende werking kunnen hebben, zonder dat de positieve aspecten die nu gelden opgeofferd hoeven te worden? Met positieve aspecten bedoel ik dan dat je hier nooit zonder inkomen bent, en dus op straat moet leven, wat b.v. in Amerika wel kan gebeuren.

@StevenK Dit wordt gecompliceerd ;) ... Ik bedoel het gemopper dat ik op dit forum lees over de overheid, en me dan afvraag wat de consequenties zullen zijn van zo'n conclusie dat de overheid de remmende factor is, waarbij ik ook wel eens heb geopperd dat er ook allerlei veiligheidsmarges zijn ingebouwd in het systeem en daarmee het algemeen belang dienen. Als alle mensen die op dit forum balletjes opgooien over ondernemen ook daadwerkelijk zouden gaan ondernemen... *nachtmerrie* ;-) De 'ironie' is natuurlijk dat dit forum in principe een overheidsinitiatief is. Als je kijkt naar één van de landen die hoog scoren in het 'zakelijke klimaat' dan is dat Amerika. Dan zie ik ook meteen de grote verschillen tussen arm en rijk, een overheid die je laat verrotten als je stad door een ramp getroffen is (New Orleans), een overheid die niet heeft ingegrepen toen alles en iedereen zich suf leende en die nu niks doet ('want het is geld van de burgers') nu het land in diepe crisis verkeert daardoor. Dus de gehanteerde criteria voor een goed zakelijk klimaat zou ik wel eens willen weten...

In een artikeltje op de KvK site las ik: "Ranglijst In rijke landen heerst nog altijd het beste zakelijke klimaat. Nederland staat op deze internationale ranglijst op de 26e plaats, één plek hoger dan vorig jaar. Bovenaan staan Singapore, Nieuw-Zeeland, de Verenigde Staten, Hongkong en Denemarken. De Afrikaanse landen Congo, de Centraal-Afrikaanse Republiek en Guinee-Bissau sluiten de lijst af. De overheid vormt hier de grootste remmende factor" Dat lijkt mooi te kloppen met het constante gemopper hier ;) Wat ik me afvraag is: Okay, en nu? Komen er dan partijen in actie of is het een constatering en that's it?

Ik vind intelligentie in dieren ook zoiets moois om te zien :-) http://nl.youtube.com/watch?v=bXQAgzfwuNQ

@Pawelotti: Maar is dat niet ergens ook de magie van intelligentie; wie past het, op welke gronden, zó toe dat dingen uitpakken zoals iemand wil? Is er zoiets als 'domme intelligentie' en 'slimme intelligentie' dan? Blijkbaar wel- maar wat maakt dan het verschil? En over Branson heb ik ook wel eens gehoord dat hij een 'creadief' is, en in sommige gevallen niet zo veel scrupules heeft over het 'inlijven' van andermans idee. In hoeverre diskwalificeert zo iemand zich dan als voorbeeld als er wel intelligentie, maar geen integriteit is? (Los van of die geluiden over Branson waar zijn, er zijn voorbeelden te over van 'intelligente' mensen die het niet zo nauw nemen met wat integer zou zijn.)

Waarom niet uitgerekend ik? Misschien begreep ik het verkeerd hoor, bedoelde je met die "touch love" niet hetzelfde als die Boeddhistische meesters die met harde hand het ego van hun leerlingen breken? @Christine ...

Elk concept is een menselijk concept. Het concept 'concept' is een menselijk concept. Met 'het werkt' bedoel je dat je niet meer gehinderd wordt door ego? Heb je het bonnetje nog? :-K

Nu begrijp ik het, YO! Large Hadron Collider Rap (Youtube)

Blijkbaar weten jullie wie ik ben en hoe ik zou reageren dus ik stel voor dat jullie namens mij mijn input geven! :P Ik heb wel eens Boeddhistische leraren gezien die, om hun argument kracht bij te zetten, respectloze etterbakjes even in hun nekvel pakten en een paar kickboxmoves toepasten om ze op te laten houden met hun egoïstische gedrag (In de film "Buddha's Lost Children"). Daarna waren ze ineens heel lief. Ook in Zenkloosters krijgen monniken die toch weer wat te veel in de ban van hun ego geraken een flinke knal met een stok van hun meester, en ook dat lijkt te werken. Daarnaast kent het Boeddhisme in zijn oorspronkelijke vorm heel wat minder zachtzinnige aanpakken en goden dan we hier, in een verwesterd kabbelbeekje-knuffelboeddhisme, kennen- zoals bijvoorbeeld Mahakala. Of zo'n fysieke aanpak iets is waar ik zelf achter zou kunnen staan denk ik niet, maar dat zachte heelmeesters stinkende wonden maken is me duidelijk. Wat betreft dat 'kunstmatige coma': Volledig in het nu zijn is een manier om een een ander bewustzijn te ervaren en daar vanuit te handelen, maar het wordt denk ik vaak gebruikt als vluchtheuvel. Daarnaast lijkt er een soort logische catch in te zitten, want als je volledig in het 'nu' bent valt tijd weg, daarmee ook het concept 'nu'. Die quote niet. Ik vind die wel erg generalistisch en kort door de bocht. Onannediens, eigenlijk :) Ik word steeds efficiënter, Fred ;)

Het schijnt niet zozeer het 'geroer in het verleden' te zijn dat ellende veroorzaakt maar het niet adequaat in het verleden roeren; veel mensen die nu hoegenaamd in het Nu leven zijn gewoon gewoon een tandje harder in een ontkennismechanisme aan het vluchten en lijken heel bescheiden en vredig terwijl ze zichzelf kunstmatig in coma houden. Ik vraag me bovendien al een tijd af wat het 'nu' eigenlijk is? Als het de enige zekerheid in het leven is wil ik dat al helemáál weten ;-)

Wel dezelfde missie als deze Higherlevel! "Het doel van Higher Level is om op een zo professioneel mogelijke manier te evangeliseren"

Wat misschien ook lastig is om te managen is dat mensen met een hoog IQ vaak ook een heel intens gevoelsleven hebben, vanuit een bepaalde gevoeligheid maar eigenlijk té goed in staat zijn om dit te rationaliseren, of juist niet goed in staat zijn om hier mee om te gaan vanuit bepaalde oordelen over zichzelf en hun emoties. Vaak kan er onderhuids een explosief vat aan emoties groeien en broeien die een intelligent mens heel 'dom' kunnen maken, vaak vanuit het niets of door een schijnbaar onschuldige aanleiding. Of dingen in een 'inzicht' begrijpen (een flits, een totaaloverzicht van begrip zonder hier 'taal' of chronologie bij nodig te hebben) en dit niet kunnen overdragen of uitleggen, wat natuurlijk frustrerend is. Ook de onvermijdelijke 'levensvragen' komen vaak harder en intenser aan. De één verstopt zich er voor, de ander gaat des te harder graven en zoeken. Wat dat betreft kan een hoge intelligentie voor de bezitter ook zonder enig gedrag of input van buitenaf een 'ramp' zijn. In mijn definitie is "positieve intelligentie" denk ik ook de intelligentie die iemand gebruikt om dienstbaar te zijn. Als je die vanuit compassie inzet om anderen te helpen.

Een ander fenomeen is dat hoe meer je van het onderwerp afweet, hoe meer je weet dat je weinig weet. Bovendien, hoe komt het dan dat Warren Buffet in grondstoffen investeerde, terwijl iedereen in dot commers investeerde. Grondstoffen waren saai, of zo. Maar Buffet vond 400% winst maken op je investering in 1 jaar helemaal niet saai. In totaal heeft hij zijn initiële kapitaal 42 keer over de kop laten gaan, of in die orde van grootte. Met andere woorden attitude, gecombineerd met de juiste kennis ( Buffet had een hele goede leermeester ) is een kenmerk waarin sommige mensen zich duidelijk onderscheiden van primaten. Er zijn ook mensen die zich een attitude aanmeten, met de verkeerde kennis als basis, met alle gevolgen van dien. Wat je nu aanhaalt is vermoedelijk een illustratie van diezelfde onvoorspelbaarheid waar mensen zich in vergissen; kan jij me vertellen hoe veel mensen er, samen met Warren Buffet, óók in grondstoffen investeerden en grandioos verloren hebben? Kan jij uitsluiten dat dit succes gebaseerd is op een serie toevalstreffers of aan elkaar hangt van causale verbanden waar je geen weet van hebt (of kunt hebben)? Hoeveel mensen die alles volgens het boekje deden zijn hun geld kwijtgeraakt door iets onvoorspelbaars? (9/11?) Achteraf relaties aanbrengen in een serie gebeurtenissen is een ander fenomenaal menselijk talent en oorzaak van veel onjuiste aannames genaamd 'narrative fallacy'. Meer informatie hier. Maar waarschijnlijk waan ik me nu expert in de 'epistemology of randomness' omdat ik er een boek over gelezen heb ;) - Ik heb de afgelopen dagen veel nagedacht over dit topic en me afgevraagd wat voor mij 'positieve intelligentie' is. Ik ken hele intelligente mensen waar ik liever niet mee omga omdat ze als persoon niet prettig in de omgang zijn (soms helaas mede veroorzaakt door die intelligentie, vermoed ik) en intelligente mensen die prettig zijn in de omgang, leuk zijn om mee te communiceren en een bepaalde schwung hebben waardoor het contact ook voedingswaarde heeft. Ik heb hier zelf inmiddels wat ideeën over gevormd wat de verschillen zijn, maar ben eerst benieuwd of er meer mensen zijn hier die dat onderscheid herkennen en voor zichzelf een idee hebben waar het mee samenhangt?

Zo leuk vind je het volgens mij niet? ;) Ik ben me er niet van bewust dat ik jouw standpunt zou kopiëren, en zou doen alsof ik dat zelf bedacht heb. Als dat zo zou zijn zou ik, als je me niet in combinatie met een kneus zou hebben geschoffeerd, wel genegen zijn geweest dit te erkennen en recht te zetten. Er worden blijkbaar nogal wat pijnpuntjes geraakt in dit topic ;D @Hans van Nijnatten Je hebt gelijk dat er een verschil is tussen jarenlang iets onderzoeken of het boek dat daar het resultaat van is lezen. Dat was iets te kort door de bocht van me, te weinig uitgesponnen wat ik bedoel. In mijn ervaring is dat veel van het 'voortschrijdend inzicht' weg te knippen uit materiaal en wat je overhoudt is vaak wel de kern en dus wel van waarde. Ik heb vaak meegemaakt dat ik bijvoorbeeld een artikel las en dacht dat ik dan het boek ook moest lezen, maar na het lezen van het boek moest constateren dat alles eigenlijk al wel in dat artikel stond. Met bepaalde specialismen zal dit niet werken (een wetenschappelijk artikel over enzymen, leesbaar voor 'dummies' bijvoorbeeld) maar in veel gevallen is de monopolie die professionals op hun vakgebied proberen te behouden niet te rechtvaardigen. Onder artsen is er zoiets bekend als het "printout syndrome"; patiënten die zich middels Internet dusdanig goed hebben geïnformeerd dat ze met hun eigen diagnose, gewenste behandeling en medicijn dat ze voorgeschreven willen hebben op het spreekuur komen. Dat zal in veel gevallen goed gefundeerd materiaal zijn, hoewel de achtergrond en kennis van de arts in bepaalde gevallen vanzelfsprekend superieur zal zijn aan wat je via Internet bij elkaar kan sprokkelen en combineren. Ik vind die 'eigenwijsheid' een goede ontwikkeling in elke discipline, in het belang van het individu en in het belang van het collectief. Mensen worden bovendien gelukkig(er) van zelfbeschikking. Mensen die de 'point of locus' bij zichzelf houden genezen sneller en vaker (de mensen die een second opinion gaan halen, die zich verdiepen in hun diagnose/ziekte en behandelmethoden). Verder is er een fenomeen dat er voor zorgt dat hoe meer je van een onderwerp afweet, hoe meer je de illusie krijgt dat je een expert bent, terwijl in feite veel te veel factoren onzeker zijn. Een aap kan net zo goed beleggen als een 'professional'. (En nee, een aap kan niet net zo goed een niertransplantatie uitvoeren, duh ;) ... niet dat ik weet althans.). Als je iemand de juiste bouwstenen geeft om over iets na te denken kan deze net zo goed een idee vormen en oplossingen bedenken. @Pawelotti You rock!

Je hebt gelijk; het is een hele kunst de juiste conclusies te trekken uit wat iemand schrijft en het dan "in eigen woorden" niet dusdanig te verdraaien dat het niks meer te maken heeft met wat iemand eigenlijk zegt.

En nóg een kneus, want ik zou 'klagen over een kneus'. ;D De "grap" is dat mijn post geen vorm van klagen was maar een "Q.E.D", ik zie erdoor gedemonstreerd dat je dit soort reacties bij mensen kunt verwachten omdat je benoemt dat je een bepaalde kwaliteit hebt- in mijn geval "scherp waarnemen". (Dat vermoed ik althans, de kneuzende weldoener die een bijzonder belang stelt in mijn karaktervorming heeft er niet bijgezet wat er precies niet bescheiden zou zijn aan mijn bericht ) Ik vind het persoonlijk nogal onbescheiden om een ander mens van onbescheidenheid te "betichten". Ik denk dat veel mensen zich er ook daadwerkelijk door laten ontmoedigen en hun kracht laten indammen, hun stem laten verstommen en hun intelligentie weer in een doosje stoppen en verder gaan met "normaal doen". Enne... klagen over dat ik klaag over een reus, wat is dat dan?

Q.E.D., in reactie op één van mijn posts in dit topic, de bescheidenheidspolitie heeft opgetreden ;D

@Henny van der Pluijm Ken je 'the fallacy of expertise'? Wat jij doet ziet er in mijn perceptie wel degelijk uit als gelijk willen hebben, waarbij je je status als psycholoog aangrijpt om je argumenten kracht bij te zetten. Als er iéts is dat wemelt van de aannames en verkalkte concepten dan is het de psychologie. Het tot stand komen van diagnoses voor de DSM IV gaat bijvoorbeeld via stemmen. (Zie: "The Truth About Mental Illnesses") Dat er binnen de psychologie een soort werkbare hypothese voor de menselijke psyche (het veronderstellen van de aanwezigheid van een psyche is al zoiets) is ontstaan in de loop der tijd is iets anders dan dat er harde wetenschappelijke bewijzen zouden zijn voor al die concepten waaruit de psychologie is opgebouwd. Zo is het placebo-effect 'wetenschappelijk', maar als je er eens voor gaat zitten nadenken wat het wérkelijk inhoudt dan begrijp je dat het inlijven van iets niet inhoudt dat het daarmee wetenschap of objectief is. Bovendien, als je zo slim bent om nu één of twee goede, actuele boeken over intelligentie te lezen dan heb je die tientallen jaren onderzoek in een mooi overzicht bij elkaar en kan je dus even goed op de hoogte zijn als iemand die studie heeft gedaan naar tientallen jaren onderzoek.

Ik weet niet of ik mee kan gaan in het woord "afgestraft". Iedereen komt door zijn individuele configuratie bepaalde uitdagingen tegen en daar heb je het mee te doen. Ik had er bijvoorbeeld als kind al het talent om pijnpunten te zien en die benoemde ik nietsvermoedend. Mensen staan niet graag in hun blote kont, laat staan door een kind- en een kind kan je gemakkelijk afwijzen, beïnvloeden of laten geloven dat het het verkeerd ziet. Dit betekende voor mij dat ik in mijn latere leven heel wat vervormingen in mijn, nu blijkt, behoorlijk scherpe waarnemingen (met zo hier een daar een blinde vlek uiteraard ;)) moest zien recht te trekken en iets doen met die realisatie. (Auw!) Overigens, beste mensen, is het natuurlijk "schijnintelligentie" en niet "schijn intelligentie" ... ;) Waar ik steeds bij terugkom is het zelf verantwoording nemen voor hoe je in elkaar steekt en hoe je met anderen communiceert en relaties aangaat. Veel intelligente mensen zijn ook vooral "hoofd" en die zijn maar tot op zekere hoogte leuk om mee om te gaan. Je kunt ook verbanden zien tussen dingen die zich weliswaar in combinatie voordoen, maar in feite geen verband hebben: veel mensen worden door andere mensen aan hun lot overgelaten als het er op aankomt- met name in de kindertijd worden veel basale behoeften van kinderen niet vervuld en het mechanisme van het (afhankelijke) kind is hier een reden voor zoeken, zodat het kind een "kloppend" (verkeerd, maar voor dat moment volstaat het als validatie!) wereldbeeld heeft. Voor de één is dat "Ik ben te intelligent", voor de ander "Ik ben te dom", en dat (of een ander onjuist) idee is vaak heel hardnekkig, ook in het latere leven. Er kleven aan het begrip "intelligentie" veel andere dynamieken die het lastig maken er een zuivere waarneming over te doen. Het ego van anderen dat begint te piepen als ze de intelligentie van een ander opmerken en hun eigen minderwaardige gevoelens getriggerd worden. Het ego van een intelligent iemand die merkt dat iemand allergisch reageert op diens intelligentie en op hun beurt hun minderwaardige gevoelens gaan compenseren met die intelligentie gebruiken om de ander op z'n nummer te zetten. Intelligente mensen onderling die verstrikt raken in een combinatie tussen plezier, spel en uitdaging of (al doende) terechtkomen in een wedstrijdje slimheid, wat het ego alleen maar voedt en niets bijdraagt aan wederzijdse groei en als zodanig dus geen "voedingswaarde" heeft.

Tsja. Natuurlijk is die uitspraak gechargeerd en niet mijn persoonlijke mening. Wat ik ermee bedoel is dat intelligente vrouwen niet gestimuleerd en zelfs ontmoedigd worden intelligent te zijn... Er zijn ook veel intelligente vrouwen die niet eens wéten hoe intelligent ze zijn en onverklaarbare frustraties hebben en vastlopen en maar niet begrijpen waarom. Het probleem (ook voor mannen trouwens) daarmee is dat het geen eigenschapje is dat je weg kan moffelen maar een fundamentele manier van zijn, ervaren en bestaan.

Vrouwen mogen ook helemaal niet intelligent zijn! Hup, gedraag je eens als een onnozel wicht in plaats van een slimme vrouw ;) Er zijn heel veel manieren om een vrouw zo te 'bewerken' dat ze het niet langer in haar hoofd haalt om al te snugger uit de hoek te komen.

Ik heb geloof ik geen last gehad van schijnintelligentie. In tegendeel. Ik dacht altijd dat ik, omdat ik 'creatief' was, niet intelligent was. Bovendien was ik echt slecht met cijfertjes, en was ik meer bezig met mijn onzekerheid daarover dan met mijn kwaliteiten en talenten. Ik heb een klas overgeslagen op de lagere school (ik verveelde me gruwelijk), maar toen was ik weer te druk bezig met sociaal geaccepteerd blijven (wat trouwens niet echt lukte) want heel erg lekker lig je niet in de groep als je een jaar jonger bent en midden in het jaar in een groep geïmplanteerd wordt. Lang verhaal kort: ik heb mensen om me heen, terwijl ik aan het modderen was, zien 'slagen' en dit heeft me aan het denken gezet. Ik ben hier vanaf mijn 25e mee aan de slag gegaan, veel uitgeplozen en veel over mezelf geleerd. Nu ben ik ook nog weer een slag apart want zelfrealisatie heeft een grote rol in mijn leven, en veel 'intelligente' mensen denken dat je in de war bent als dat zo is ;). Ik zie intelligentie dan ook niet als iets persoonlijks, maar als iets waar je ontvankelijk voor kunt zijn en wat je kunt accelereren of afremmen. Ik zie het ook niet als een verdienste, maar wel als een verantwoordelijkheid; niet alleen om er iets goeds mee te doen maar ook om te zorgen dat je wél begrepen wordt. De meeste heel intelligente mensen die ik ken zijn er razend goed in om sommige problemen met de snelheid van het licht op te lossen, en andere zaken volstrekt uit de hand te laten lopen waarvan een ander in één oogopslag de oplossing ziet en ook in staat is hier naar te handelen. Een eigenschap van intelligente mensen is goed met paradoxen kunnen omgaan en dat leidt soms bijvoorbeeld tot passiviteit. Een andere valkuil is taal, het is een hele kunst om 'welbespraaktheid' om te zetten in doelgericht communiceren, en niet verstrikt te raken in de wondere wereld der semantiek. Wat ik lees is dat het kunstje 'lexicon' je schijnerkenning opleverde, iets dat je je pijnlijk gewaar werd toen je liefde en hulp nodig had en dit uitbleef- maar gooi je door je begaafdheid als 'schijnintelligentie' te duiden niet het kind met het badwater weg? Of denk je dat je zelfkennis nu echt zo'n niveau heeft bereikt dat je weet hoe het zit? ;D Weef al je wijsheid door de dagen die je leeft...

Misschien kun je beter stellen dat ze de infrastructuur voor een community hebben neergezet. Door huizen te bouwen heb je ook nog geen "gemeenschap" gecreëerd. Met dit soort platforms lok je uit dat alle halers zich massaal aanmelden en hun diensten en producten gaan pushen. Stel je een dorp vol colporteurs voor. Gezellig! Ik ga eens rondkijken daar :-)