Annedien Hoen

Voor een origineel concept zal waarschijnlijk wel een markt zijn, hoewel niemand hier een 'educated guess' kan doen op basis van de informatie die jij verstrekt- die is te summier. Struikelblok dat ik voorzie is dat je te breed georienteerd bent in deze opzet. Het is eigenlijk overál wel leuk en goed voor, dat is heel lastig te marketen. Kijk of je ofwel in eerste instantie wat dingen in de koelkast kan zetten om je op één ding te richten, of probeer het een niveautje hoger te tillen en het onder één noemer te vatten. Onderzoek kan je zelf al voor een groot deel doen. Kijk eens op http://bedrijfsevenement-uitjes.startpagina.nl Kijk ook eens in overlappende branches: event-organisatie, teambuilding, event marketing, experience marketing enz. Het klinkt eerlijk gezegd wel een beetje of je je huiswerk nog niet gemaakt hebt; zo standaard zijn die uitjes niet meer, volgens mij...er is keuze genoeg!

"Loeiheet? De milkshake staat koud! MooDrive Afslag 21. " of... "Hoe koeler de koe, hoe loeier de boe."

Ik wil ... innovatie: Een parasol voor koeien. Ik kreeg een foldertje in de bus van een stichting waar ik wel eens wat aan gedoneerd heb; Bomen voor Koeien. De barbeque begint namelijk meestal al in de wei, terwijl ze nog leven-- door het verdwijnen van bomen staan de koeien veel te lang onbeschermd in de zon. Daarom willen ze bomen aanplanten (op zich wel een slim plan natuurlijk ;-), en dat doen ze dus ook al met succes. Maar: je kan natuurlijk ook een seizoens-oplossing verzinnen, mocht bomen planten geen optie zijn: een koeienparasol (annex veeparasol). Misschien een soort partytent-model ofzo... dat lijkt me wel een geschikte oplossing.

Altijd fijn als je zielesroerselen met borrelpraat geassocieerd worden :'( ;) Zelf associeer ik serendipiteit trouwens ook met een survival skill, mensen die van een tegenslag een voordeel maken, sterker uit de strijd komen, 'Ellek nadeel hep se voordeel', 'If life gives you lemons you make lemonade', dat werk.

Uitvinder staat vást met reden tussen aanhalingstekens? In mijn ogen zijn alle mensen potentiële uitvinders, maar misschien is dat ook een gevalletje serendipiteit; je bent eigenlijk niet op zoek naar uitvinderschap maar doordat je een mens bent (met alle bijbehorende kwaliteiten zoals creativiteit en de neiging verbeteringen te verzinnen) word je soms uitvinder. Sommige uitvinders heten 'marketeer' omdat ze een nieuw product uitvinden. Sommige uitvinders heten 'vindingrijke huisvrouw' omdat ze een handige manier van bevestigen bedenken. Sommige uitvinders heten 'kunstenaar' omdat hun uitvinding een estetische bedoeling heeft. Sommige uitvinders heten 'zennovator' omdat ik dat zo bedacht heb... ;)

Het interessante aan deze discussie vind ik dat de serendipiteit steeds aan de 'ontdekking-kant' wordt neergelegd en het feit dat onze geest steeds hetgene is dat de betekenis toekent en toepassingen ziet wordt hier niet besproken. Het heeft dus ook alles te maken met waarneming en het vermogen een toepassing te ontwaren in een 'alternatieve werkelijkheid'. Deels IS dat stukje gele papier met slechte lijm nog altijd een stukje geel papier met slechte lijm, in plaats van een super handig soort notitiepapier. Onze geest is eigenlijk een verdraaid goeie marketeer ;) "Iets vinden waar je niet naar zoekt" is dus niet helemaal juist, denk ik. Blijkbaar zoekt de menselijke geest altijd naar betekenis en toepassing in dingen die zich voordoen; ware dit niet zo geweest dan zijn 'toevallige' (idem!) ontdekkingen dus ook niet mogelijk-- die zouden dan als mislukking terzijde zijn geschoven en niet als ontdekking gekenmerkt worden. Er zijn heel wat rare dingen uit experimenten en handelingen gekomen; je zou dat dan ook als serendipiteit moeten aanmerken. De halfpermeabele granuleerwartel, bijvoorbeeld Die heb ik laatst per ongeluk gemaakt toen ik mijn band moest verwisselen ;-) ... geen haan die er naar kraait, alleen. En zo zijn er nog wel wat serenstupiditeiten terug te vinden in de archieven des leevensch...

De meeste kleine webdesignbedrijfjes die starten blijken wel wàt bestaansrecht te hebben....uit hoeken en gaten komen dan ineens potentiële klanten gekropen. Heb je die eenmaal allemaal bediend dan kan je op allerlei manieren groeien. Keihard op prijs concurreren. Op relaties concurreren (ik ken hele matige webdesigners die veel klanten hebben puur omdat ze goed zijn in netwerken en 'gegund' worden). De enige zijn in jouw omgeving die 4D-PlotJavaHTMLscriptApplication.NET kan. De mooiste high-end ontwerpen leveren. Degene zijn die de zûnige zeeuwen goedkoop van iets voorziet. Wat verwacht je van Adwords? Inzetten op starters die een website nodig hebben? De Wet van de Witte geldt hier: niet doen, dom ;-) Die hebben geen geld. De enige die daar wat aan verdient is het bedrijf dat die folders drukt. Wat gaat jouw bedrijf onderscheiden van je collega's, trouwens? Heb je dat al helder? Voordat je al met marketing bezig gaat is het handig om te weten wat je precies gaat marketen en hoe...

"If you pay someone peanuts, you get monkies." (D. Ogilvy) Helaas kunnen de meeste startende ondernemers het zich niet permitteren om een professionele acquisiteur of accountmanager in te schakelen; 'spreekwoorden' (waarheden) dienen zich dus in orde van relevantie aan. Natuurlijk moet je doen waar je goed in bent, maar je moet ook roeien met de riemen die je hebt. Dat laatste eerst. Een andere optie is goed worden in netwerken en acquisitie; dat zijn geen alchemistische toverstuuks maar te leren vaardigheden die de meeste (succesvolle) starters op de eenofandere manier onder de knie hebben gekregen. Als niemand je dwingt is het gemakkelijk bepaalde gebieden in jezelf niet te ontwikkelen of er uitvluchten voor te verzinnen, maar ik zou in elk geval ofwel ergens budget vandaan halen voor een acquisiteur of het zelf leren, want die andere opties zijn doorgaans veel te lastig te realiseren...

"Zo waarderen mensen het doneren van bloed omdat het vrijwillig is, maar die waardering verdwijnt als er een hoge beloning tegenover staat. De motivatie die mensen van binnenuit hebben, wordt door beloningen soms juist verdrongen." De auteur haalt aan dat het geven van een mok aan de donateurs juist weer wél stimulerend werkt. Ik herinner me uit een onderzoek dat het bloed geven zonder dat hier een beloning tegenover staat ook gedaan wordt vanwege de 'status' en dat het weghalen van de liefdadige factor door er een beloning tegenover te stellen (geld, bijvoorbeeld) dus niet de innerlijke motivatie verdringt maar de tentoon te spreiden liefdadigheid teniet doet (want dan is het gewoon uurtje factuurtje ;-) en dus wordt het een stuk minder relevant voor iemand om bloed te geven. Veel mensen vinden het belangrijk dat 'de buren' zien dat ze 'goede mensen' zijn.

Hoe dan ook: razend fascinerend die zelfstarters, altruïsten, ex-economie-denkers-en-doeners, mensen die erop vertrouwen dat niet alles een economisch motief hoeft te hebben om het te doen en mee bezig te zijn. Het woord 'vrijwilliger' is wat dat aangaat ook behoorlijk verworden tot een synoniem voor 'iemand die gratis werk doet', terwijl de werkelijke betekenis is, dat iemand het uit vrije wil doet. En dat is krachtig! "Waarom doe je dat werk?". "Omdat ik het wil.". Bovendien is het woord ergens ook nog een flinke sneer naar betaald werk. Alsof je dat niet uit vrije wil doet! Geld is machtig- het laat je dingen doen die je misschien niet echt wil doen. Zo'n gekke gedachte is dat trouwens nog niet eens. Hoe veel mensen zouden niet doen wat ze nu doen als ze er geen geld voor zouden krijgen (en dus niet van afhankelijk zijn voor de hypotheek en pindakaas?) Als ik me voorstel dat ik alleen nog maar 'broodklussen' zou doen zou ik ongelukkig worden - nou ben ik wel heel tevreden wat betreft de mate waarin ik het leuk vind wat ik doe voor mijn brood - maar het idee van autonomie en dingen naar eigen inzicht bedenken en uitvoeren binnen mijn initiatieven is wat me een 'heel mens' maakt, naar mijn idee... Misschien dat 'vrijwilligerswerk' dat voor veel anderen ook doet. Overigens is wat ik over veel vrijwilligerswerk hoor precies hetzelfde gedoe als bij 'gewone' organisaties ;-)

Vraag je niet eigenlijk naar de gangbare prijzen van 'datamakelen'? Er hoeft in feite geen onderzoek meer gepleegd te worden; je hebt alle gegevens al. In je prijs kan je wel meeberekenen wat iemand kwijt zou zijn als ze dit via onderzoek zouden moeten verzamelen, maar mensen nemen niet zo snel genoegen met een marginale korting 'omdat ze veel duurder uit zouden zijn als ze dit zelf zouden moeten laten doen'. Het verschil tussen aanbodgestuurd en vraaggestuurd is fundamenteel. Heb je al een geïnteresseerde voor je gegevens? Dat de database uniek is wil nog niet zeggen dat deze relevant is: voor wat voor partijen zouden je gegevens interessant kunnen zijn? Hoe betrouwbaar zijn je gegevens? Hoe groot is de kans dat er rommel tussen zit die niet te verifiëren is? Ben je gerechtigd om deze informatie door te verkopen?

Grappig dat je het zegt; worstelt Higherlevel niet juist met het aantoonbaar maken van die economische stimulatie omdat een deel van dit forum wel door betaalde krachten gerund wordt en er op allerlei fronten geld in gestoken wordt, wat weer door de overheid betaald wordt, die nu wil weten wat de netto opbrengst van die investeringen is, om in te schatten of het bestaansrecht heeft? Het lijkt me trouwens meer dan aannemelijk te maken dat er inderdaad economische stimulatie uitgaat van Higherlevel... maar als voorbeeld is het dus niet één op één te gebruiken als illustratie van het artikel. Voor individuele leden die onbezoldigd hun tijd en energie in het forum steken zou het weer wel op kunnen gaan.

Dat hangt er maar net van af wat je product is en wie je potentiële klanten. Je benadering is tamelijk 'recht voor z'n raap' (je wil jezelf binnen zien te krijgen bij partijen waar je mogelijk zaken mee kunt doen) dus bereid je dan ook voor op een tamelijk 'harde strijd'. "Hallo, ik ben Maggie en ik wil geld aan je verdienen" zal niemand echt graag horen ;-) Mocht je mensen schriftelijk willen benaderen let er dan op dat je taalgebruik correct is of laat het door iemand corrigeren voordat je het de deur uitdoet. Kijk ook eens op www.getclientsnow.nl, daar staan hele goeie (gratis!) artikelen op over nieuwe klanten werven.

Hulde aan Floris Koot (o.a. van KaosPilots.nl), die dit geweldige stuk schreef op Innovatieland.org! - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - Onbetaalde initiatieven stimuleren de economie - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Daarenboven is Coolbest gewoon anders gebrande Appelsientje. Zelfde sap, ander verhaaltje. Ka-ching! En wij maar trouw die smurrie koel houden...

Hoe je dat het beste kan doen hangt van een aantal factoren af: -Hoeveel budget heb je om aan marketing te doen? -Hoe wil je te boek gaan staan; ga je aan branding doen of wil je gewoon 'plat' verkopen? -Wat is je (lange termijn) strategie? -Hoeveel moet je verdienen (wat moet je ROI zijn?) Probeer iets meer vooruit te kijken dan je tot dusver gedaan hebt...

Het lastige lijkt me dat de praktijkman (hoogstwaarschijnlijk) erg essentieel is voor het slagen van de onderneming. Het feit dat je salaris nu veel hoger ligt is deels een drogredenatie omdat die andere persoon óók gaat ondernemen en in de onderneem-arena gelden andere regels, heb je andere valuta en andere logica. Zoals je het nu beschrijft zit je in een Batman en Robin situatie terwijl het in feite misschien anders ligt. Als je zonder die ander niks hebt ben jij bovendien afhankelijk van hem-- en dit zal hij zich wellicht realiseren. Ik kan op mijn kantoor een loodgietersbedrijf verzinnen, ondersteund door alle managementliteratuur op de plank, onderbouwd met cijfers, in een businessplan waar ik maanden op heb zitten zwoegen; als er niemand is die de leertjes gaat vervangen en afvoeren gaat aanleggen dan heb ik niks. Een gedachtengang die mij altijd erg helpt is door het als chemie te zien: Je kan honderd liter van iets hebben waar je niks aan hebt; één drupje agens erbij en je hebt 'chemistry', je hebt een andere stof! Als je collega die agens is, is salaristechnische gelijkwaardigheid te rechtvaardigen. Je hebt bij het samen starten van een onderneming een 'drukkend' soort wederzijdse afhankelijkheid die in eerste instantie een 'wij gaan het wel eens eventjes doen'-gevoel veroorzaakt, een saamhorigheid en idee dat je het met elkaar gaat neerzetten. Het gebeurt heel vaak dat je gaandeweg ontdekt dat het waanzinnig moeilijk 'meetbaar' is, dat je in een web van psychologie terechtkomt dat door hele andere wetten geregeerd wordt dan in loondienst. Je kunt ook van gedachten veranderen-- hoe eerder je dat doet zonder dat het grote consequenties heeft hoe beter. Je kan op zoek naar een andere praktijkman, de praktijkman kan op zoek naar een andere denker, enzovoorts. Je kan ook proberen je traditionele idee van gezagsverhoudingen los te laten en met een nieuwe blik naar de situatie te kijken en jullie allebei als ondernemer te beschouwen, waarbij het niet uitmaakt of je met je hersens of je handen werkt. Verder kan je de angel misschien uit de ongelijkwaardige takenpakketen halen door taken in overleg een gewicht toe te kennen (een cijfer?) en dingen op een rijtje te zetten zodat je de praktijkman op een redelijke manier inzichtelijk kan maken waar jij de ongelijkwaardigheid ziet. Het is precair, maar misschien kan je zo de taken loskoppelen van jullie 'waarde' als mens, waarbij jij niet beter of meer bent dan de praktijkman omdat je de boel managed, maar wel een grotere waarde aan je strategisch inzicht en managementvaardigheden wil toekennen omdat dit zo bijzonder relevant is voor het succes van de onderneming. Verder is nadere bestudering van het conflict misschien ook een goede 'holografische' manier om naar je situatie te kijken; wat was de oorzaak van het conflict, hoe hebben jullie dit opgelost? Was het een machtstrijd? Was het onbegrip? Was het een inhoudelijke discussie die los stond van jullie goede verstandhouding?

Gaaf, Ilja! Goed om te horen dat dat boek nu tot leven komt, effect sorteert! Dat was nog best wel een bevalling ;) Gefeliciteerd! Het leuke van cadeautjes geven is dat mensen ook cadeautjes terug willen geven, ik merk dat ook met de gratis NetwerkMentor die je kan downloaden - er wordt volgende maand over geschreven in SiS, bijvoorbeeld... ook best wel yes!

Ik ken hele onzekere, instabiele mensen die hele succesvolle ondernemingen van de grond krijgen. (Overigens zit daar wel altijd ergens een kern van geloof en kennis-van-kunnen in verstopt) Is die stabiliteit, zelfverzekerheid (ook tricky trouwens, want wanneer leun je te ver achterover in je zelfvertrouwen?) wat jou betreft wel een kritieke succesfactor? Ook mensen zonder 'sense of urgency' en ambitie kunnen denk ik succesvol ondernemen, juist omdàt er niks voor ze afhangt, ze minder stress hebben en het leuk vinden. Uiteraard is hierbij wel een bepaalde balans van belang die je ook ziet bij toneelspelers: je moet niet over-spannen zijn maar ook zeker niet onder-spannen. Je kunt jagen door met een speer door het bos te hollen maar je kan ook een val zetten en wachten. (Danwel je kan een wortel zelf gaan halen uit de winkel of thuis laten bezorgen door Albert...de diervriendelijke variant ;-) Dat wachten zou wel eens voor een gebrek aan 'sense of urgency' aangezien kunnen worden. Ik heb ook mensen in erg onvriendelijke, respectloze personen zien veranderen door die 'sense of urgency' dus dat lijkt me dan ook een afbreukrisico?

In feite is het gewoon een goed gevoerde overall dus.

"De filosofie is een kruistocht tegen de begoocheling waarmee de taal ons denken in haar ban houdt." (Ludwig Wittgenstein) Natuurlijk kan je netwerken als een geïsoleerde bezigheid zien, maar als ik eens in kaart breng hoe het mijn leven gevormd heeft en hoe de kwaliteit van mijn huidige leven afhangt van de kwaliteit van de contacten die ik heb dan besef ik hoezeer alles doordrongen is van netwerken (=relaties). Het artikel heeft inderdaad een behoorlijk filosofisch gehalte dus de associatie met de grote denker Wittgenstein vind ik een compliment...zelfs als de goede man "gek" geworden is :-) Als je causale verbanden gaat doorberekenen en extrapoleren is het veel meer dan contact leggen en onderhouden. Hoe bewuster je dit doet hoe efficiënter je met je energie kan omgaan-- in zoverre is wat sommigen misschien ervaren als "oeverloos ouwehoeren" (sic!) ook een bewustwordingsproces; mensen leggen een filter over hun netwerk-activiteiten en ervaringen en proberen te leren hoe ze hier het best (slimst, verstandigst, leukst) mee om kunnen gaan. Een verandere maatschappij hangt hier volgens mij nauw mee samen...

Interessant! Op zich beschrijf je misschien wel een "netwerkorganisatie" (wat trouwens een oximoron is volgens mij ;-) ... als je de overhead uit dingen 'knipt' en je houdt pure toegevoegde waarde over dan word je organisatiestructuur (en cultuur) ingrijpend veranderd. Hoewel een situatie waarin iedereen doet waar die goed in is op zich ook een structuur is natuurlijk-- alleen niet een traditionele?

Ik merk een soort driedimensionale hyperfocus bij me. Loslaten, Liefde in het kwadraat en Actie=Reactie Interessant! Kan je daar iets meer over vertellen, hoe zich dat vertaalt naar jouw dagelijks bestaan?

Als die global heating nou even doorzet dan hebben we helemaal geen slaapzak meer nodig. Dan hebben we gesprekken over de fijnste kampeerklamboe ;)

Maar het verkoopargument is gruwelijk sterk...wie kent het niet, in je pyjama midden in de nacht over een koude camping...brrr.... Overigens is dat nog niet het grootste ongerief. Als ze ook van zulke hoesjes gaan maken voor koude wcbrillen (koppelverkoop) dán heb je goed nagedacht over 't echte werk ;-)