Annedien Hoen

Was dat niet de marketeer Hans C. Anderson? ;D

Ik ben nog verder gaan variëren op het ontwerp, met jullie aanwijzingen in mijn achterhoofd, met onderstaande resultaten. De eerste twee zijn nog steeds héél basic, maar misschien toch iets meer 'ontworpen' eruitziend dan de eerdere (die ik overigens nog steeds erg mooi vind ;)) - No 3 is wat uitbundiger, beweging. Annedien

Het concept gaat erom, dat er altijd een zekere ruis is binnen een merkperceptie (binnen communicatie dus eigenlijk)-- in geval van poetic branding wordt die ruis tot een fenomeen dat juist wordt 'uitgenodigd', gemotiveerd, gestimuleerd. De branding zou moeten veroorzaken dat mensen er, zoals je hebt bij bijvoorbeeld het lezen van een gedicht of het zien van een schilderij, de ruimte in ervaren om hun eigen perceptie bij de perceptie van het brand te voegen (zonder dat dit als 'ruis' gezien wordt!). Joepie, paradoxen ;D Waarom niet? De beheersbaarheid van identiteit is natuurlijk belangrijk, maar dat hoeft toch geen gecentraliseerde, "opgelegde" identiteit te zijn? Een dichter kan ook een hele duidelijke identiteit hebben- zijn woorden zijn weliswaar heel 'eigen', maar toch werkt dichterlijke vrijheid twee kanten op: die van de schrijver en die van de lezer. Een dichter spreekt vaak aan omdat hij iets bij je oproept- dat is deels van de dichter en deels van jezelf. Het gaat resoneren met iets in jou. De ruimte die een brand neemt kan de customer ook ruimte geven. (Het zijn trouwens geen uitgewerkte concepten of dingen die ik 'stellig' zeg-- meer een uitgangspunt voor een gesprek en verdere verkenning) Het grootste verschil met huidige branding- zelfs de vernieuwende vormen-- zou zijn... ik leg het uit met behulp van internet-technologie. Huidige branding is serverside, zelfs de interactieve vormen worden serverside gedaan en gehouden. Bij poetic branding geef je een serverside element, EN laat mensen hun clientside stuk er zelf aan toevoegen. Dit is daarentegen geen 'onwenselijk' element maar wordt in feite deel van de brandperceptie. (Met zoveel variabelen als er clients zijn dus, waarbij elk stukje dat clientside draait en ook wordt toegevoegd door de client de andere kant op ook onderdeel gaat uitmaken van wat er aan Brand wordt gecreëerd) In het eerste model zou je dan 'gewone' branding zien, in het tweede poetic branding, waarbij ik erbij moet zeggen dat dat nog geen definitief model is ;) (en ik ben geen wiskundige dus zal wel weer rare dingen zeggen ;D) In het tweede zie je dus hoe er per individu invulling gegeven wordt aan P, en uiteindelijk alle individuele P-waarden deel uit maken van de BrandPerceptie (BP). (Dus: de GewensteBrandPerceptie IS de gezamelijke BrandPerceptie van alle individuen bij elkaar) Zoiets.

Ik heb wat gedachten aan het papier toevertrouwd- niet 'stellig' bedoeld, meer als verkenning. Hardop denken. Van degenen onder ons met een passie voor branding, innovatie, trendwatching: ik ben benieuwd naar jullie reactie hierop! Het lijkt me eventueel ook leuk om met een paar denkers, visualisers, schrijvers (enz.) een dag lang met z'n allen wat dingen verder uit te werken. (Beetje in de IDEO/Gispen CREATING sfeer!)

Hi! Geheel vrijblijvend wat tips om een ontwerper te briefen ;D -De gevoelswaarden en visie die je al geformuleerd hebt zijn juist heel valide manieren om een vormgever mee te geven in z'n ontwerpproces. -De vormgever wat randvoorwaarden meegeven is ook verstandig: Wil je er flink wat budget tegenaansmijten om je identity te communiceren dan kan een ontwerper lekker z'n gang gaan met full colour ontwerpen, verloopjes, een huisstijl die b.v. ook z'n eigen Pantone kleurcodes heeft die terugkomen in het pand, fleetmarking, kleding etc. Wat zijn je ambities? (Ik zeg altijd: You've gotta dress for the job you want, not for the job you got (op z'n New Yorks uitgesproken ;-) - een ontwerper die z'n vak verstaat kan die ambities vertalen en je visie op langere termijn z'n schaduw vooruit laten werpen in je huidige positionering, identity, ontwerp. De naam die je hebt gekozen is bovendien tamelijk behoudend en 'technisch' - zaak dus, om je te onderscheiden! Mischien ook een idee om een slogan bij je naam te doen, om het wat meer maatschappelijke betrokkenheid te laten uitstralen? Je kunt in verschillende gradaties nadenken over je identity: het zien als een schil om je bedrijf heen, of als een geheel van zijn, zeggen en doen. Dus: wie/wat is je bedrijf, wat communiceer je en hoe handel je. De mate waarin je daarover hebt nagedacht bepaalt hoe je identity eruit komt te zien en ervaren wordt. Vermarkten van producten hangt er natuurlijk nauw mee samen.

Er zijn zo van die dingen die liggen op de plank. Ik heb ooit wel een businessmodel bedacht op basis van *zie boven*, maar zoals bekend moet je niet alles willen uitvoeren wat je bedenkt ;-) (er zijn mensen die denken dat ik dat wel doe, haha...maar zelfs dat is een selectie ;D) Mijn idee is: LOQATE En dus matchen tussen zulke leegstaande ruimte annex ruimte over en startups, of gewoon ondernemers met weinig ruimte voor hoge overheadkosten (zijn er ook genoeg!). Als ik de reacties hier zo zie is het aanbod in zulke sites nou niet echt overweldigend ofzo. Annedien

Cheers :-) Nee, website gaat helemaal op de schop!

Allereerst: Heel erg bedankt voor alle input, zowel verbaal als visueel! Omdat een ontwerp voor je eigen bedrijf zoveel moeilijker is dan voor een klant kost het me meer tijd om erover na te denken en reacties te verwerken. Er komt ook een hoop vertroebelende reactie bij kijken Wanneer reageert je vormgevers-ego (en is dat goed of juist niet?), wanneer zie je het als strateeg het helderst, hoe kan het dat het gevoelsmatig helemaal klopt en dat bepaalde argumenten toch wel gaan knagen, wanneer moet je eigenwijs zijn of juist iets aannemen. Ik heb me visueel gezien gericht op juist wat neutralere "eigen logo's" van identity-bedrijven, zoals bijvoorbeeld www.wolff-olins.com, en http://www.designcouncil.org.uk en nog wat Nederlandse bedrijven die ik gebenchmarkt heb. Het concept van een hele sobere eigen identity spreekt me heel erg aan. Het 'blijven hangen'-element, iets dat het wat onderscheidender maakt: ik begrijp dat argument natuurlijk helemaal, propageer dat zelf ook. Het is alleen wel zo, dat bij alle andere opties die ik verkend heb (ik heb een paar maanden aan een restyle zitten werken, met tussenpozen om de broodnodige afstand tot het resultaat te krijgen) me niet zinden. Vond het dan te bepalend, te pietepeuterig, te 'tijdelijk', te hip-willen-zijn, te designer freakie de freakie achtig, te ... Mijn idee is meer om de hele corporate identity (dus in de context van visuele uitingen zoals visitekaartjes, briefpapier, site, enz.) een 'gevoel' neer te zetten, meer dan dat allemaal in het logo te proppen. Anders omschreef mij als "barst van ideeën, inspiratie, dynamiek"-- en dat is naar ik hoop ook zo, maar dat is toch meer Annedien dan impulsant. Na 3 jaar begint impulsant zich meer en meer los te weken van mij als persoon (terwijl ik mezelf en mijn skills beter ken, en een track record heb opgebouwd), wat zakelijk gezien mooie kansen creëert. Dat sluit weer naadloos aan op de zeer terechte opmerking van TwaLevel: dat de focus bij de communicatie van impulsant sterk bij de personal branding van mij als persoon ligt. Dat is niet erg, want het was het aangewezen kanaal om dit te communiceren, but the times are a-changing. De vormgeving was in eerste instantie mijn primaire bezigheid (en dat zou een uitbundig logo rechtvaardigen), maar wil nog meer op strategisch niveau werken. Ik stap daarmee zowel als persoon als met impulsant in een andere league, en niet in 'dezelfde league maar met een ander uniformpje aan' (valkuil waar je veel mensen in ziet verdwijnen). Maar... ik ga zeker nog wat meer met het logo aan de slag- bepaalde mogelijkheden en suggesties moet ik nog verkennen om te kijken of en hoe 't werkt. Het is in het designen trouwens meer werk om een puntje van de i af te halen dan om 'm erop te laten ;) Ik zie het niet als vanzelfsprekend dat er een raar cirkeltje boven de vorm zweeft-- dat is wat er gebeurt als je de vorm los gaat zien van de betekenis. Je moet er maar eens naar kijken als een ongewenst elementje ;-)) http://www.impulsant.nl/logos.htm > een blik hierop leert de opmerkzame toeschouwer ook dat 't echt een handelsmerk is. Ik hou jullie op de hoogte :D Annedien

Ik ga zelf dan ook maar eens in de vuurlinie staan! ;D Ik ben sinds begin van dit jaar begonnen met het herdefiniëren van mijn positionering en heb een aantal onderdelen omschreven waarop ik mijn bedrijf ga veranderen. Eén daarvan is mijn eigen logo- razend moeilijk, dus echt zoiets dat je lekker lang uitstelt, maar ik heb nu iets gemaakt dat verbeeldt wat ik graag wil uitstralen. Het is een station ergens aan het einde van een lange reis bespiegeling, dingen op z'n kop zetten en er naar kijken, incubatie, mind maps, word documentjes, losse aantekeningen...totdat je dan ineens het grotere plaatje ziet. Ik wil dit graag met jullie delen en om jullie feedback vragen op het niveau van uitstraling, relatie tussen wat ik erover zeg en hoe het eruitziet, de ambities en het resultaat. (En hoe jullie me hebben leren kennen de afgelopen tijd, de een kent mij en mijn kwaliteiten wat beter dan de ander, maar zal toch een beeld opleveren) Het 'verhaal' heb ik erbij opgenomen om zo een context te creëeren, aan een mening puur in de sfeer van "mooi" of "niet mooi" heb je meestal weinig heb ik gemerkt ;) Ik zie uit naar jullie feedback! Annedien

Als een meissie het snappe kan...... :-*

@ soulshaker Ik heb er maar 1 woord voor: kwijl kwijl kwijl kwijl. Oh, had ik al "kwijl" gezegd? :-) @ Ted Reason, ik track alles helemaal (dus verder geen midi dingen aan mijn pc'tje hangen ofzo)...interessante omschakeling van offline instrumenten bespelen naar 'in blokjes denken' maar lukt toch aardig. (http://www.internetcreatieven.nl/Garpho/Suite_05_DisappearingDance0x.mp3 > helemaal getrackt dus! Beetje mix van klassiek met jazz)

...maak ik muziek. http://www.internetcreatieven.nl/Garpho/Garpho_Cravowavo0x.mp3 http://www.internetcreatieven.nl/Garpho/Garpho_Zeomeodoo0x.mp3 Beats choppen en baslijnen maken :-) En wat doen jullie na het werk?

;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D Gefeliciteerd! Was toch nog wel even erg spannend, zeg!

Hmmm.... ::) "Table 1: How often participants commented on various issues when evaluating the credibility of Web sites. Percent (of 2,440 comments) Comment Topics (addressing specific credibility issue) 1. 46.1% Design Look 2. 28.5% Information Design/Structure 3. 25.1% Information Focus 4. 15.5% Company Motive 5. 14.8% Information Usefulness 6. 14.3% Information Accuracy 7. 14.1% Name Recognition and Reputation 8. 13.8% Advertising 9. 11.6% Information Bias 10. 9.0% Writing Tone 11. 8.8% Identity of Site Operator 12. 8.6% Site Functionality 13. 6.4% Customer Service 14. 4.6% Past Experience with Site 15. 3.7% Information Clarity 16. 3.6% Performance on Test by User 17. 3.6% Readability 18. 3.4% Affiliations Meer informatie: http://www.consumerwebwatch.org/news/report3_credibilityresearch/stanfordPTL_TOC.htm

Graphillusions, da's heel leuk en très gezellig, maar daarmee ben je nog niet van de vraag "Waarom zou iemand voor mij kiezen?" verlost. Ik ken hele samenwerkende partner-minded ondernemers die niks verkopen omdat ze een te diffuus beeld oproepen en hun eigen 'unique selling points' niet kennen. Vroeg of laat breekt je zoiets op; is het nu nog niet, dan wel als je geen groeicurves in je bedrijfs-levensloop ziet terwijl die er logischerwijs wel hadden moeten zijn.

30% lijkt me niet onaardig. Als je het afzet tegen het aantal gefrustreerde ontwerpers en uitvinders dat in Nederland rondloopt... ik denk niet dat het een kwestie is van naïviteit uitmelken. Dat het een commercieel uitgangspunt heeft lijkt me duidelijk, maar dat is toch niet erg? De kans dat je idee 'doorbreekt' is klein, zonder een grote kracht erachter. Ik denk dat er genoeg doorgewinterde ontwerpers/uitvinders te vinden zijn die met minder genoegen zouden nemen. Als het gemakkelijk zou zijn op eigen kracht iets uit te ontwikkelen en er een commercieel succes van te maken zou het een belachelijk voorstel zijn. Maar...dat is het niet :)

Lijkt mij een overtuiging die jullie in dit geval wel handig uitkomt, maar ik zie de logica er niet echt van in. Een rol tapijt "ervaar" *ik* in elk geval als een eindproduct. Bedrijven die tapijt leggen zie ik als een dienstverlener, niet als de factor die van een halffabricaat een eindproduct maken. Kan zijn dat ik niet genoeg verstand heb van het ambacht "vloeren" ;D Ik denk ook dat het een op een doorfactureren tot gevolg gaat krijgen dat mensen inderdaad gaan zeggen: Doe mij die vloerbedekking maar, ik leg het zelf wel. Als je dit wil voorkomen moet je afname van arbeid verplichten-- en dat lijkt me in het kader van koppelverkoop weer lastig. Aan de andere kant: hoe jij achter de schermen je prijs opbouwt is niet altijd interessant of relevant voor de afnemer, dus als je een goedkope vloerenboer bent en je bent een prijsvechter (en een lage prijs is je USP) dan is er niks aan de hand. Blijft het moeten afnemen van arbeid (om jullie prijsopbouw te verantwoorden) wel een heikel punt. Annedien

Dan heb je zeker een goeie deal gemaakt ;-) Als ik mijn waardevolle diensten ruil voor de waardevolle diensten van een ander zou ik dat niet zo snel typeren als "voor een appel en een ei"... (of is "met gesloten beurzen" in jouw geval geen barterdeal geweest?)

Als dat structureel is dan is er ergens in je communicatie iets niet duidelijk. Je trekt blijkbaar het verkeerde soort klanten aan. Hoe bewust ben je bezig met je branding en prijs-strategie? Wanneer in het traject breng je 'budget' ter sprake? Als je dit naar voren haalt loop je wellicht minder kans op miscommunicatie. Mensen beginnen trouwens meestal te piepen als je een offerte maakt, dat is mensen-eigen. Ik begin ook te piepen als ik een offerte krijg, jij niet? ;D Mensen willen gewoon geen fout maken als ze iets kopen, en jij moet ze erbij helpen door ze het gevoel te geven dat ze het goed doen. Mensen willen altijd onderhandelen, zelfs Nederlanders. Misschien kan je in een andere thread je offerte(s) eens laten beoordelen door HL'ers, wie weet kan je ze aanscherpen en verbeteren. Groet, Annedien

@ Kennis bewaren: Je kunt die persoon een 'paper trail' laten maken (kan ook in digitale vorm) in de loop van z'n werkzaamheden. De vraag is alleen: welke kennis wil je bewaren? Ik zie niet hoe ik mijn kennis zou moeten externaliseren zodat het 'overdraagbaar' is. De kennis sec lijkt me ook niet hetgene dat verloren zou gaan als ik er niet meer zou zijn, of heb je het dan echt puur over projectinformatie en gegevens? (Mijn aanpak en expertise lijken me moeilijk te documenteren...?) Wat wil je precies kunnen traceren, conserveren? Een kennis-marktplaats...heet dat niet koffieautomaat? :-)

"Net niet gelukt"... ik vind het interessante bewoordingen. Je zou namelijk ook kunnen stellen, dat het gewoon helemaal niet gelukt is. Een offertetraject resulteert of wel of niet in een opdracht. Dat je daar tijd en energie in moet investeren hoort bij het systeem. Het moeilijke vind ik zelf altijd om 100% voor een offertetraject te gaan (en te investeren), terwijl je ergens wel weet dat het eigenlijk nog niks te betekenen heeft, hoe ver je ook in dat traject zit. Ik begrijp natuurlijk wel het het gevoel van "net niet!"... alleen is het risico daarvan dat als je vaker in offertetrajecten zit en dus waarschijnlijk ook vaker te maken krijgt met trajecten die niet in een opdracht resulteren, je hier ofwel het gevoel aan over kunt houden dat je het steeds net niet haalt, of dat je gewoon net als alle andere ondernemers een percentage offertes in "geen opdracht" ziet resulteren. Een beetje een psychologisch verhaal maar ik hoop dat het helpt :-) Annedien

-reiskosten -communicatiekosten (telefoon, postzegels e.d.) -abonnement mobiel -materiaalkosten (papier, mappen, cartridges)

Van Tom Peters uit "Re-imagine!": "‘...because I’m pissed off! I happen to believe that all innovation comes, not from market research or carefully crafted focus groups, but from pissed-off people!"

Is het ook niet een beetje het 'imagoprobleem' van innovatie? Nederlanders hebben ook dit concept verpoldermodeld volgens mij- terwijl de beheersbaarheid van het verschijnsel misschien een stuk lager is dan bedrijven (vanuit hun besef dat innovatie hun overlevingskansen vergroot) in hun wishful thinking aannemen. "Geen draagvlak" betekent binnen bedrijven toch meestal dat de behoefte niet zichtbaar of voelbaar is, anders zou dat draagvlak er binnen de kortste keren zijn. Ondernemingen zijn misschien ook te resultaatgericht bezig met innovatie, terwijl zo'n proces toch impliciet een stuk rebellie, 'disruptiveness' en (serieuze, toegepaste doch onvoorspelbare) creativiteit inhoudt. "Geen draagvlak" betekent in mijn ogen dat er geen pijn is, geen passie, of geen ruimte voor toevalligheid en fouten. Ik begrijp wel dat innovatie te stimuleren en begeleiden is, maar in hoeverre zijn de verwachtingen ook gewoon onrealistisch? In hoeverre is het aantal gefaalde projecten een voorwaarde voor geslaagde projecten? (Evolutionaire voorwaarden?)