TwaBla

Deze keer maar eens 2500 euro uittrekken voor een eigen advocaat.

Bol.com is alleen wetgever en politie-agent in eigen huis. En zelfs daar valt wat tegen in te brengen.

Best een leuke puzzel, omdat er ook zoiets als een sportvrijstelling bestaat. Misschien kunnen sport-arrangementen vanuit de stichting geregeld worden, terwijl het recreatie-aanbod vanuit de BV gaat. Veel gedoe om een zwembad te beheren.

Dat draag je dan toch af? Of bekijk ik het nou verkeerd om? (Joost zag het ook al)

Je kan zelfs het onroerend goed in de BV onderbrengen!

Is dat niet omgekeerd? Je raakt geïnteresseerd door iets wat eerder is gepubliceerd door of over die iemand. Niet vanwege het boeiende aanmeldformulier. Het is de ervaring die de doorslag geeft, niet het verkooppraatje.

Een simpele duidelijke website kan een schilder op de hoek ook werk opleveren, naast andere activiteiten. En die schilder vindt het vast fijn als hij daarvoor kan aankloppen bij een andere buurman.

Hij klapt ook open op de voorpagina van je website. Maar dan heb je mensen al gemotiveerd en geactiveerd. Nou moet je alleen nog even wat NAW gegevens binnenhalen. Ik snap 'm wel, het zijn allemaal leads. Of tenminste potentials.

Ook als je 'm invult gaat-ie niet weg.

Met een passief-agressieve kijk op de samenleving komen we ook niet veel verder. We zitten straks met twintig miljoen mensen op een klein stukje grond in de gevoelige delta van rijn en maas, en moeten we die beperkte ruimte dan gebruiken om kaas te maken, komkommer te telen en DC's te bouwen voor het achterland? Of kunnen we een aantal functies verplaatsen? Zit Hoogovens wel op de juiste plek; moet Schiphol daar blijven? De keuzes die noodzakelijk zijn worden niet door de markt gemaakt, want daarin zijn allerlei kosten niet verdisconteerd. Als we dat wel gaan doen (markten voor uitstootrechten) worden de kosten voor bepaalde activiteiten en dus producten hoger. Reken gerust ook de uitstoot van containerschepen mee in de prijs van kleding, om maar een voorbeeld te noemen. Dat lijkt allemaal verwegistan, maar de boeren zijn boos en de bouw komt nu ook in beweging. Dus het raakt ondernemers. En die denken niet allemaal dat het zonder regels beter gaat. Ondernemers beseffen best dat we we met goede regels (maar ook innovatieve technologie en ruimtelijk inventiviteit) wellicht problemen kunnen oplossen. Maar kom gerust met een creatieve tegenwerping. Dit is een forum, dus enige gedachtenwisseling is welkom.

Dezelfde normen toegepast op verschillende gebieden levert andere resultaten op voor boeren, bouwers en buitenlui. Dat hangt een beetje samen met milieudruk per zone. Zie ook de vergelijking met Duitsland. We zullen die milieudruk meer moeten uitsmeren. En verminderen, dat ook. Dus niet meer laagbetaalde werkers naar banen in het westland brengen, maar meer banen naar laagbetaalde werkers in het oostland brengen. Wordt de welvaart meteen ook beter uitgesmeerd.

Je hebt vast zelf een website met mooie voorbeelden. Die mag je in je signatuur noemen!

Als we Europese milieunormen op ons land blijven toepassen dan wordt dat een serieus alternatief. Volgende week beginnen de bouwprotesten omdat daar ook alles stil leg. Ik voorspel dat we over een paar jaar emigratiepremies zien opduiken. Net zoals in de jaren vijftig. Misschien kunnen we fuseren met een Oost-Europees land? Hebben ze daar geen huwbare prinsen voor onze Amalia? Prins Ottokar XIX bijvoorbeeld.

Leg eens uit. De documentenopmaker gaat er op uit om klanten te werven en wijst hen op systeem A of B. Als hij overstapt naar een nieuw systeem, is het voor klanten simpel om ook van systeem te wisselen? Of zijn er klanten die liever met systeem A doorgaans als hun vertegenwoordiger op systeem B is overgestapt? De marktkans ontstaat door een wijziging bij de leverancier, dus daar kunnen andere leveranciers op inspringen. Vraag blijft uiteraard of het kosher (en juridisch verdedigbaar) is dat die kans benut wordt door een partner bij een werkgever van de eerste leverancier. Maar wellicht kan ook beargumenteerd worden dat het nadeel oftewel de schade veroorzaakt wordt door het veranderen van systeem door de leverancier, en dat de nieuwkomer slechts gebruik maakt van de marktkans die zo ontstaan is. Het wordt uiteraard wel heel preciar wanneer die ex-klanten benaderd kunnen worden dankij de kennis van je partner die tevens werknemer is bij de voormalige leverancier. Dat zal vast ontoelaatbaar zijn. Maar vraagsteller suggereerde dat het systeem klanten aanbrengt...

Toelichting op juridische zaken is prima, dat gebeurt hier al sinds het topic geopend is. Samenvatting en uitleg en debat is prachtig, maar het lukraak kopiëren van vele paragrafen uit uitspraken maakt het topic lastig te volgen. De liefhebbers volgen de link naar de originele tekst wel. Het idee was dat jullie een topic op dit forum wilden naast het bestaande interne overleg om meer mensen te attenderen op IVB en wellicht andere gedupeerden te bereiken. Dat volgen we vanuit de RvA (actieve deelnemers die meerdere vergelijkbare onderwerpen begeleiden) met belangstelling. Vandaar ook de suggestie om niet oude zaken die al eerder besproken zijn als nieuw te presenteren en naar voortgang van behandeling te streven. Houd het in beweging.

De vraagstelling van Florentine suggereert een mentaliteit die je bij je eigen werknemers niet wenst. Wat is allemaal toegestaan als je het maar slim aankleedt? De zaak op zich geeft echter best houvast. Zo lijkt het toewijzen van klanten een systematische zaak. Daarbij speelt actieve werving van de dienstverlener geen of een beperkte rol. Haar werkgever heeft toewijssysteem A ingeruild voor systeem B, en nou wil haar partner met A aan de slag. Er is waarschijnlijk verband tussen het werknemerschap en de keuze van die partner, maar of de werkgever door deze handelingen benadeeld wordt valt nog te bezien. Persoonlijk zou ik liever met open vizier optreden, maar ik kan andere mensen een stiekeme benadering niet ontzeggen.

De merkeigenaar kan alleen optreden tegen parallelhandel van buiten de ER (Europese Ruimte), niet tegen import vanuit andere Europese landen. Misschien is de merkeigenaar wel een heel andere partij dan de Nederlandse importeur. Je kan dus vrijelijk inkopen bij een andere groothandel (mits die meewerkt) of samen met een andere detaillist, al dan niet in het buitenland. MediaMarkt doet dat voortdurend!

De zaak rond Atag Etna Pelgrim is een klassieker in de Nederlandse rechtspraak rond webwinkels. De Europese Regels bevorderen weliswaar vrije handel, maar in Nederland vinden rechters en de mededingingsautoriteit steeds uitzonderingen waardoor leveranciers toch aan kanaaldiscriminatie kunnen doen. De Nederlandse politiek neigt naar vrijhandel, maar de rechtspraak kiest vaak de kant van de merkeigenaar. In Duitsland treden mededingingsautoriteiten strenger op tegen merkeigenaars die vrijhandel frustreren. Deze auteur praat in Twinkle over fabrikanten die marge geven. Dat is een andere discutabele praktijk. De consumentenprijs moet door de retailer bepaald worden, niet door de merkeigenaar. AEP verhoogde de inkoopprijzen. Maar goed.

Die juridische vraag is vanuit ondernemersperspectief niet zo interessant. Je hebt wel gelijk misschien, maar het kost je jaren en veel geld aan juristen om eventueel je gelijk te halen. Zoek maar eens naar Atag Etna Pelgrim en dual pricing (hier bijvoorbeeld) en je beseft dat je praktisch moet denken. Of lees Twinkle. En neem contact op met Thuiswinkel.org. Je hoeft niet bij de Nederlandse importeur in te kopen, de Duitse of de Deense is ook goed. En anders kan je samenwerken met een andere winkelier door bij hem in te kopen.

Er worden dus geen klanten geworven. Er zijn systemen/platformen die klanten doorgeleiden. Als jouw werkgever daar niet meer mee werkt, is er dan nog sprake van enig (risico op) schade door inkomstenverlies?

Bestaan er geen service-contracten in deze branche? Die zijn zelfs verzekerbaar.

Vraag is dus: mag het? De morele afweging is een andere. Wat gebeurt er wanneer de werkgever merkt dat een partner van een werknemer onder zijn duiven stroopt? Wat kan die werkgever doen? Ik zou (voor mijn eigen gemoedsrust) toch zoeken naar een rechtvaardiging, bijvoorbeeld: bestaande dienstenaanbod kan beter...

Goh, wat een toeval.

Je krijgt eerder een reactie als je vraag duidelijk is in de kopregel, bijvoorbeeld: Mag mijn partner een zaak beginnen die concurreert met mijn werkgever? Dan zien mensen eerder wat je bedoelt. Welkom op HL!

Dan was de garantie die ergens onderweg was overeengekomen al afgelopen op het moment van de eerste verkoop aan een eindgebruiker.