TwaBla

Vier maanden later....

Erg benieuwd of iemand hier meer over weet. Of is dit ook weer bluf?

Afgelopen maand (maart) telde Streya 6.890 'offerteaanvragen'. In september waren dat er nog 11.978 volgens eenzelfde teller op de site. Als het in dit tempo doorgaat, belandt de gids deze zomer op de bodem.

Is de site Ready GDPR van nut?

In het promotionele gedeelte van het verkoop-telefoongesprek (we hebben daar opnames van) suggereert de verkoper van Streya dat duizenden bedrijven gebruik maken van deze online gids om offertes aan te vragen en opdrachten te geven. Die suggestie werd eerder ook gewekt met counters op de website: al XXXXX aanvragen deze maand. Weet iemand hoe die 'duizenden' opdrachtgevers bij deze online gidsen belanden. Via SEO/SEA? Via newsletters? Op een andere manier? Het is onderdeel van een hele wolk aan misleidende beweringen, maar het lijkt me sterk dat Streya amper enige opdrachtgevers-activiteit kan aantonen. Dan schuif je al snel naar bedrog en uiteindelijk mogelijk zelfs oplichting.

Als jullie nou eens in je eigen branche contact zoekt met andere ondernemers die in die gids genoemd worden. We zien inderdaad dat vrijwel geen enkele ondernemer in de gids van Mijndienstverlener de moeite neemt om profielgegevens toe te voegen, wat de indruk wekt dat ze geen enkele moeite willen doen om op die manier nieuwe klanten te werven. Dik kans dat ze door misleiding en bedrog ongewild 'contractant' zijn geworden. Stel dus een paar vragen.

Ik zag eens twee Italiaanse koks smakelijk lachen over verse pasta. Volgens deze televisiechefs was dat een marketingmythe. Pasta is vooral een gedroogd deegproduct. Verse pasta is zoiets als cookie dough. Maar tomaten kenden ze vroeger ook niet in Italië. ;)

Wat versta jij onder professioneel? 0 gemaakt door een amateur.... 0 gemaakt door een amateur die betaling verwacht... 0 gemaakt door iemand die ervoor geleerd heeft... Eet je weleens in een restaurant terwijl je ook zelf kan koken?

Idem hier. ;) Wat echter een wake-up call was voor de klassiek geschoolde marketeer (HEAO Ce / NIMA) was het werk van Byron Sharp die aantoonde dat het feitelijk gedrag van consumenten heel anders is dan de marketingtheorie suggereert. We zijn niet meer dan gewoontedieren die doorgaans hetzelfde rondje lopen om te kiezen uit etenswaren die we al kenden. Heeft met merkvoorkeur en merktrouw niet zoveel te maken. Cola-rood en Pepsi-blauw zijn signaalkleuren voor bezige bijtjes die aan zoetigheid verslaafd zijn. Dat geldt hoogstwaarschijnlijk ook voor de keuze van een auto, een mobieltje, een verzekering of een zakelijk leverancier. Sterker nog: het zou me niks verbazen als online gedrag te vergelijken is met het fouragegedrag van dieren in het wild. Vaste en voorspelbare omzwervingen. Maakt het interessant wat afwijkingen triggert... 8) Byron borduurt voort op eerder werk van Ehrenberg, een brit die als eerste met enorme hoeveelheden kassadata vaststelde wat consumenten in de supermarkt doen. Gedragsdata. Behavioural! Al in de jaren zeventig. Nu doen veel online marketers hetzelfde met online gedrag. Behavioural! That's where the two worlds meet. De kennis die online opgedaan wordt, zal relevanter worden voor gedrag in de boze buitenwereld omdat beide bronnen van bigdata samenvloeien. Dat is nu gaande. Dat levert ook botsingen en draaikolken in de theorievorming op. Maakt het interessant. Voor de liefhebbers. ;)

De links lopen meer dan twee jaar na dato dood op de KvK.

Er zit nu een aantal mensen in die incasso-funnel (trechter): Streya vraagt, incasso gaat naar BOS, deurwaarder dreigt en dan komt er een dagvaarding. Eentje heeft een jaar geleden al betaald: toen waren de zogenaamde kosten opgelopen boven de 800 euro. Dat was op het niveau incaso-bureau, dus die snelle kostenstijging is vreemd. Het lijkt erop dat Streya eigenmachtig kosten toevoegt. Hoe dan ook: wanneer alle mensen die in dit traject zitten bereid zijn mee te betalen aan een advocaat, volstaat het waarschijnlijk om één keer bij de kantonrechter aan te tonen welke bedrieglijke praktijken Streya gebruikt om alle claims te doen verdampen. Het is een wolk van misleiding, met centraal het tweestaps-verkoopgesprek waarvan alleen deel 2 als bewijs voor een overeenkomst wordt aangevoerd. We hebben deel 1 echter ook: het aanprijsgesprek vol leugens en valse beloften. Eerst was het 68 euro, toen werd dat 466 en daar dreigt nu 250 euro bij te komen. Optelsom is 715 euro.

Ik zit helemaal aan de onderkant...Twintig euro is laag, honderd euro per uur is hoog. Er zijn veel mensen die bereid zijn om voor een tientje per uur bij te klussen. Als de auteur het programma maakt en tekstueel invult voor een 'opdrachtgever' heeft die auteur hoogstwaarschijnlijk het auteursrecht en de opdrachtgever niet meer dan een (impliciete) licentie. Om nou te voorkomen dat hebzucht en wraaklust al bij voorbaat het proces gaan bemoeilijken, kan de opdrachtnemer eindelijk eens de stoute schoentjes aantrekken en met de opdrachtgever op reële basis gaan praten. Grow up! Hoe vervangbaar ben je? Het feit dat je nog steeds voor een hongerloontje werkt is al veelzeggend. Een auteur krijgt gemiddeld 10% van de omzet. Geen winstaandeel dus, maar een omzetaandeel. Dat komt ook omdat drukwerk en distributie met hoge kosten gepaard gaan. Bij een digitaal product is er onderhandelingsruimte voor een veel hoger percentage. En strategisch denken: sta er op dat jouw naam verbonden wordt met het programma. Wees slim. Je kan ook de uurvergoeding (zeg nooit loon) zien als voorschot op je aandeel in de omzet. Of blij zijn met de job en niet zeuren. ;)

Postma en Kotler kennen elkaar uiteraard, want Postma's boeken over Direct Marketing zijn ook in de VS bekend. De titel van het boek is inderdaad niet erg origineel, maar het is ook niet bepaald vakantielectuur - tenzij je een marketingnerd bent. Als je bekijkt (inbedden op HL gaat de laatste tijd vaker fout) dan zie je dat Paul bij de introductie een beetje met woorden en begrippen husselt. Het begin van big data is veel vroeger dan hij aangeeft. Dat gaat terug naar de jaren tachtig, toen de verwerkers van kassadata zich voorbereiden op censusdata (alle transacties van de complete populatie). Natuurlijk heeft de komst van het internet en daarna mobile media & social media de datalawine echt op gang gebracht. Ook de vaardigheid tot verwerking is pas later ontstaan. Ze konden in de jaren tachtig al die data nog niet goed opslaan of vervoeren. Maar voorlopers als Wehkamp en het daaraan verwante Experian (en jij maakt je druk over Facebook?) experimenteerden volop. Ook zegt hij al vroeg in het webinar dat je een vlogger kan beginnen, typisch voor de generatie die wel observeert maar niet participeert. Dan haken er meteen een paar mensen af, terwijl Postma's kracht niet zozeer het trendwatchen en -benoemen is, maar het analyseren en modelleren van nieuwe marketingkrachten. Dat maken de auteurs in het boek ook instrumenteel, door te verduidelijken hoe je met Adwords omgaat en zo nog meer. Mag je gerust overslaan als je het al weet. ;) Veel belangrijker is dat ook in basislessen marketing heel veel Kotleriaanse ideeën zijn ingeslopen (de vier Pees) en dat latere misverstanden zijn toegevoegd (een trouw klant is meer waard dan toevallige voorbijgangers) die het noodzakelijk maken om soms je basiskennis op te frissen. Zo'n leerboek is bovendien interessant voor mensen die alles weten van social commerce en zoekmachinemarketing, maar de brug naar klassieke marketing niet kennen. Ook Marketing: Theory, Evidence, Practice van Byron Sharp is in dat kader een aanrader. Misschien heeft iemand anders dat al gelezen. Hier een review in The Drum. Wat vond jij van dit boek? Kijk eens vanaf 19:00 op de video van het webinar: daar laat Postma zien waarom Funda zijn makelaars adviseert de verkoopprijzen van sommige huizen te verhogen.

Opgevoed met de marketingbijbel van Kotler wil ik mijn verroeste kennis wat bijschuren en oppoetsen, dus dan is het nieuwe Handboek Marketing 4.0 van Paul Postma een goed begin. Uitgebracht in maart 2018, voortbordurend op eerdere leerboeken over direct marketing, big data en web-marketing. Dat zijn allemaal stromingen waarbij effectmeting belangrijk is, zeker in vergelijking met de traditionele marketing. Stromingen die opgeteld nu de klassieke benadering overvleugelen. Maar dat kan Paul beter zelf vertellen. Postma is een expert van wereldklasse, met wortels bij Wehkamp. Dus lekker Zwols met de schoenen in de modder. Geen poeha. De praktijkvoorbeelden zijn toegespitst op het MKB, en niet afkomstig van Apple, Coca-Cola of Starbucks. Maar ik moet het nog gaan lezen. Alvast een voorproefje in de vorm van een (ietwat oubollig) webinar. Van een uur... Hopelijk is meneer Postma in zijn boek wat duidelijker, want je moet wel een beetje het jargon vertalen. Paul noemt bijvoorbeeld de mobiele telefoon als begin van de bigdata-beweging, omdat iedereen data naar elkaar stuurt. Data? Hij bedoelt waarschijnljk de content die plotseling gedeeld werd via social media en smartphones. Hij beweert ook dat iedereen vloggers kan beginnen, doelend op blogs, vlogs en andere user generated content via divers social media. Selfies! Maar dat doet aan de onderliggende theorie niks af. [Video gerepareerd.]

We hebben hier onze eigen onderklasse van 850.000 arbeidsmigranten en seizoensarbeiders (wonen op een stapeldbedje) die plukken, afwassen, picken, bezorgen en bedienen voor een aalmoes. Zo blijft jouw gemakswinkelen en gemakseten betaalbaar. Gaan we de gehele onderklasse (inclusief de flexibele workforce) betalen voor een fatsoenlijk bestaan, dan worden al die gemaksdiensten een stuk duurder.

Dat is juist het ondernemen. Gestructureerd denken, stappenplannen maken en uitvoeren. Klein beginnen en onderweg plannen aanpassen op realiteit. Inventariseer eens wat andere importeurs doen. ;)

Er zijn twee vrouwelijke juristen recent actief, waarvan zeker eentje een stevige beet heeft. :-K

Gezond verstand toepassen op de overname- en ontwikkelstrategie van bedrijven als Amazon en Google is ook zinloos. Dat waaiert zoveel kanten op. En dan ontdekken ze soms een nieuwe goudader. Maar onderweg vergaren ze vanalles. Amazon begon z'n eigen smartphones en tablets te ontwikkelen. Amazon expandeerde in huismerkluiers en wc-papier. Amazon begon een film- en muziekpoot. Kom je bij de conglomeraten van de 21e eeuw terecht. Comglomerates. Gaan we achteraf wel theorie vormen om dat allemaal te rationaliseren. De rente is laag en beleggers zijn mesjokke. Geld is gratis, als je verhaal maar goed zit. Wat je daar als startende ondernemer nou mee moet? Fake-it till you make-it?

Maar om dan een nota te sturen naar de camping.... ::)

Nounou... Ooit al eens een Whole Foods bezocht? Amazon acquireert zo breed dat er een aparte Wikipediapagina bestaat over hun overnamebeleid. Maar Ahold is een brug of twee (Whole Foods slechts één) te ver. Ze zijn onlangs wel in Amsterdam geland. Met hun cloud-services. ;)

Een andere gedupeerde ondernemer merkt op dat de website van Public Media lijkt op die van de Hello Yellow Group, een naam die we ook aantreffen bij de domeinregistratie van DeRegioSpecialist.nl. Ook daar weer de link naar Finesse Incasso. De Hello Yellow Group is/was gevestigd in Emmen, als reclamebureau in een loods. Ook in Hilversum een vestigingsplaats, met hetzelfde telefoonnummer als de Emense loods. Dat nummer leidt ook naar The Heritage Sales Group en de firma Puzzle & Co. De laatste is een oude bekende bij de rechtbank vanwege betwiste advertentieverkoop op kleurplaten en bierviltjes - zie ook oudere berichten op dit forum over Kinderkleurplezier. Dan wordt ondernemers gevraagd om kleurboekjes voor kinderen in scholen en ziekenhuizen te sponsoren. ::)

Dat lijkt me een kwetsbare aanpak, lukraak adverteren. Kun je nog eens wat beter uitleggen hoe je via Whatsapp benaderd bent? Kan iedereen zomaar contact opnemen? Was het een bekende? Hoe identificeerde deze zich? Werd in het aanbod al een kostprijs genoemd? ...aanbod en aanvaarding: wat heb je precies aanvaard?

Finesse Incasso is ook een kwiebes, zie rechtspraak.nl. Zie Klacht.nl, Klachtenkompas en het forum van Tros Radar. Ook vanuit het verenigde katholiek onderwijs wordt gewezen op het werk van Finesse voor de "acquisitiefraudeurs" van Public Media.

De website van DeRegioSpecialist is van Public Media, dat ook zgn succes kanalen heeft onder de namen Compendium Gezondheidszorg, In en Aankoop Register en Vakantie en Recreatie Wijzer. Klassieke nepgidsen in de dubieuze acquisitiesfeer. De websites zijn een kluts van advertenties, een zootje. De pagina met algemene voorwaarden bij De RegioSpecialist is leeg. Warboel. Deze grapjas was al eerder actief met vage aanbiedingen. Zie ook het forum van Vara Kassa, waar Public Media gelinkt wordt met de verkoop van advertentes in ziekenhuisblaadjes. En deze accountant waarschuwt voor de gesponsorde kleurplaatjes van Public Media. Het gelijknamige bedrijf in Vaassen heeft niks met deze gidsen te maken.

Klinkt als een nieuwe scam opzet. Whatsapp-quisitie. Lijkt me een apart topic waard. Kun je alle genoemde bedrijfsnamen eens op een rijtje zetten ajb? Vreemd verhaal trouwens, moet toch iemand uit je kennissenkring zijn niet? En die nota naar de camping: hoe kan dat nou? Ervaring met Regiospecialist.nl. Volgens mij moet je eens naar een nieuwe boekhouder op zoek. ;)