TwaBla

Uiteraard. De verkoper laat liever geen sporen na. Die kan vanalles beweren en weet later van niks. Zo werkt dat.

Opnames (of gespreksverslagen) van het voorafgaande verkoopgesprek zijn nog altijd welkom. Daarin wordt namelijk vanalles gesuggereerd en beloofd.

Misschien kan jij de vraagsteller even helpen door een zoektocht te beginnen op dit forum naar al die andere topics waarin dat allemaal behandeld is. ;D

Er zijn verschillende geluidsopnames ter beschikking. Ook de gedagvaarde ondernemer heeft een geluidsopname van het bevestigingsgeprek.

Ter aanvulling: deze sector bestaat pas een jaar of dertig/veertig, want voor de deregulering van Bijzondere Financiële Instellingen (brievenbusfirma's) warer er maar een slordige 700.

In het wereldje van Amazon-traders is een private label doorgaan niet meer dan een eigen fantasiemerk op een standaard product. Het kan niet gebruikt worden om anderen de verkoop van datzelfde product te ontzeggen, wel het gebruik van de merknaam - volgens de regels van Amazon.

Zo is er weleens een ondernemersscheurkalender gemaakt met uitspraken die oa van dit forum zijn gehaald. Ontstaat er niet een nieuw auteursrecht op zo'n samengesteld werk? Op het ontwerp, de leiding en het toezicht vanuit onderwijsinstellingen valt ook nogal wat af te dingen. Het auteursrecht vraagt wat minder algemeenheden. Daarmee vergeleken is het overdragen per akte voor een omschreven klus eigenlijk veel eenduidiger. Het lijkt er toch op dat de argumentatie fluctueert, afhankelijk van de situatie. ::)

Maar jij liet je natuurlijk niet chanteren.... ;D

Wat is dezelfde situatie? De paraplu-verklaring die bij IusMentis genoemd wordt is een akte waarmee elke student vrijwel alle auteursrechten op studiewerk eenzijdig overdraagt. Is dat wel eens bestreden?

Dat is opvallend. Bij een ander taxi/koeriersbedrijf is eerst een incassobureau en later een deurwaarder ingeschakeld. Daar verwachtte ik een eventuele eerste dagvaarding. Is bij jullie die volgorde ook gebruikt? Kun jij de naam van de betrokken deurwaarder noemen? De datum van 7 juni geeft erg veel tijd (een week is niet ongebruikelijk bij deze procedure) dus hebben we twee maanden om een conclusie van antwoord te maken en eventueel een eis in reconventie te formuleren. Essentieel in het verhaal is het patroon van misleiding en bedrog in diverse uitingen van Streya, dat zich vervolgens concentreert in telefonische verkoop waarbij het verkoopgesprek gescheiden plaatsvindt van het overeenkomstsgesprek. Uit diverse verslagen van zulke verkoopgesprekken kunnen we afleiden dat daarin vanalles beloofd wordt, zelf dat Streya zelf opdrachten klaar heeft staan voor ingeschreven bedrijven. Gedupeerden doen daarom een beroep op dwaling ex artikel 6:228 BW en/of bedrog ex 3:44 BW. Het is nu van belang dat je zelf duidelijk op papier zet wanneer je benaderd bent, door wie en met welke verkoopargumenten.

Universiteiten doen dat ook met studenten: akten laten tekenen.

Je bedoelt dat op jouw kopie van de akte en latere verklaring geen handtekening van de tegenpartij staat? Maar op die andere kopieën waarschijnlijk wel, als het er ooit op aan komt. ::)

Beide auto's staan op de zaak, als ik het goed begrijp. Dan heb jij dus eigenlijk geen auto. Slechts het prive gebruik van één van de twee, dat heb je zelf zo gekozen. Je had er ook voor kunnen kiezen om je oldtimer (zakelijk argument of liefhebberij) helemaal prive te houden. En een beetje bijtelling op de bestelauto voor lief te nemen. Of snap ik het nou helemaal verkeerd? Welk voordeel heeft het om beide auto's als ondernemingsvermogen te tellen? Voor mij en andere meelezers interessant om te weten.

Tussen 2004 en 2011 zijn bijna 110.000 klachten ingediend bij Spamklacht.nl waarop door OPTA twintig boetes en zes dwangsommen zijn opgelegd. Of er recenter cijfers zijn, weet ik niet. Twintig boetes in zeven jaar. ::) Maar wel opgelegd aan grootschalige stelselmatige spammers, nooit aan ondernemers die eens wat klanten benaderen. Gewoon common-sense.

Je mag met je werkauto dus alleen heen en weer rijden tusen je woonadres en werkadressen? Geen particuliere kilometers maken?

Te lang tussen de regeltjes geleefd en dan ga je het omdraaien. Al de realiteit niet in de lijntjes past, zal er wel iets mis zijn met die realiteit. Vergeet even dat het een youngtimer is, dan wordt het redelijk gangbaar. Ondernemer mag eigenlijk niet met bedrijfsauto naar vriendin rijden. Moet eerst thuis auto wisselen. Hoe los je dat op? Bestaat er ook zoiets als verblijfsadres?

Kan het ook zo gaan? De overheid formuleert regels en wijst een toezichthouder aan. Die toezichthouder controleert en accepteert aangiftes en meldingen. Die handhaving is vanwege personeelstekort en geldgebrek echter toegespitst op bepaalde prioriteiten. De calculerende burger merkt dat en past zijn gedrag erop aan, mede beïnvloed door zijn eigen morele kompas. De een parkeert zijn auto even op een invalideparkeerplaats. De ander koopt via de achterdeur illegaal in wat aan de voordeur legaal verkocht mag worden. Een derde steekt over bij rood licht op een lege weg. Een (godvrezende) vierde verkoopt verstopte vis op de zwarte markt. De vijfde verstuurt een paar mailtjes naar collega-ondernemers. De zesde liegt collega-ondernemers naar een overeenkomst toe voor vermelding in een gids die niemand kent. En zo voort en zo voort...

Mooie website. Erg brede benadering. Ik vind dit soort studentenbedrijven zoiets als steeplechasers die het badje na de horde gebruiken om te zwemmen. Je hebt zo'n mooie aanloop naar een loopbaan, kan stages lopen en de eerste jaren kennismakingsbanen aannemen. Maar dan ga je als kleine zelfstandige boekenkennis en theorie uitventen, zonder enige praktijkervaring. Een gemiste kans.

Het is niet ongebruikelijk dat een agent of distributeur voor zijn principaal of leverancier uit beweegt en ook de merkrechten registreert, niet zelden ter versterking van zijn onderhandelingspositie. Dit zeggen de juristen van Knijff.

Er zijn nogal wat Amazon-traders die een product uit het Verre Oosten halen, dat omverpakken in een doos naar eigen ontwerp met een nieuwe naam erop: de private label-route. Met het idee dat ze anderen de verkoop kunnen ontzeggen. Daar ontstaan vaak handtas-gevechten over. Vandaar de kritische vragen. Als jij met de producent uit Japan (is dat echt een producent of ook zomaar een omverpakker?) afgeproken hebt dat jij exclusieve vertegenwoordiging in Europa hebt, en er inmiddels geen andere distributiekanalen zijn gecreëerd, dan kun je je markt proberen dicht te timmeren met merk- en auteursrechten. Dat probeerde de Amerikaanse eigenaar van Uggs ook. ;)

Door de merkhouder zelf. Er is geen merkpolitie die daarop toeziet en ook de douane is redelijk terughoudend. Je kan eventueel wel Interpol sponsoren. ;)

Ondernemersgedrag is te vergelijken met het verkeer. Veel deelnemers die dagelijk kriskras alle wegen doorkruisen. Om dat in goede banen te leiden, zijn regels opgesteld. Daarop wordt toegezien door oa de politie. Die handhaaft bepaalde regels streng en knijpt een oogje toe bij andere overtredingen. Fietsers die geen hand uitsteken bij het afslaan. Voetgangers die oversteken bij rood licht. Dat zie je ook in andere domeinen waar de overheid reguleert. Er zijn toezichthouders (Belastingdienst, Nederlandse Voedsel- en Waren-Autoriteit, Autoriteit Consument en Markt, Autoriteit Financiële Markten, De Nederlandsche Bank, Autoriteit Persoonsgegevens) die slechts deels handhaven. Volgens informateur Herman Tjeenk Willink wordt de uitvoerbaarheid van beleid belemmerd door een overload aan goede bedoelingen en een tekort aan geld*. Hij noemt bovendien de leemlaag van beleidsambtenaren en adviseurs die soms een papieren realiteit belangrijker vinden dan de gevolgen in praktijk. Ook Investico vraagt aandacht voor deze bureaucratiebubbels. Voor je het weet heb je dalende criminaliteitscijfers (omdat burgers geen aangifte meer doen), een groeiende economie (waar alleen een elite van profiteert), aantrekkende werkgelegenheid (veel flexwerkers en parttimers), maar ook koeien die tweelingen baren en kippenschuren die besproeid worden met een wonderbaarlijke luizenbestrijder. Ondernemers kijken (met andere woorden) meer naar de handhavingspraktijk dan naar de letter van de wet. Dat gaat soms lelijk verkeerd, maar meestal kraait er geen haan naar. Wat is jullie kijk op Regels, Toezicht en Handhaving? Mag je rommelen als de juf niet kijkt? * Tekst ietsje aangepast na lezing brief Tjeenk Willink.

Je hoeft 'm niet vast te leggen want je hebt het auteursrecht waarschijnlijk al. Als dat tenminste met de ontwerper zo is afgesproken. ;)

Yep je kan iets (proberen te) doen, maar daar heb je een goede (en dure) advocaat voor nodig. ;D Als het merk in Europa geregistreerd is met instemming van de Japanse producent en niet voordien al door andere distributors met vergelijkbare tekens (merk) op de markt gebracht werd, is van kwader trouw geen sprake.

In principe mag dat alleen als ondernemingen (expliciet) toestemming hebben gegeven voor toenadering per email. Dat kan je omzeilen door te bellen, te vragen naar 'verantwoordelijke voor X' en aan te bieden om even te mailen. Je kan ook lak hebben aan dat soort regeltjes en op kleine schaal (geen stelselmatige spam) contacten proberen te leggen. Hou het persoonlijk! Geen haan die daarnaar kraait.