TwaBla

Dat is wel het meest rationele model. En een verklaring voor de overname van Whole Foods (veel private label en unieke merkproducten voor een koopkrachtige doelgroep) door Amazon. Vanuit een centrale darkstore (FBA) verscheep je dagelijks dozen of kratten* met klantenbestellingen naar afhaalwinkels waar de klant zijn aankoop aanvult met dagelijks vers en ter plekke bereide maaltijden. Dat kan ook in een Starbucks-opzet, een gemakswinkel op loopafstand. Maar wel met een assortiment van tienduizenden producten in de webwinkel. Daar werkt Ahold ook aan. ;) * Tegen vergoeding vanuit de winkel thuisbezorgd. Geen probleem.

De kopregel bevestigt dat naarmate de afstand groter wordt vervoer per auto de voorkeur heeft. Dat zal niet verrassen. Veel belangrijker is echter dat acht op de tien huishoudens een supermarkt binnen een straal van 1 km heeft en dat in zulke omstandigheden meer mensen wandelend (30%) en fietsend (45%) dan per auto (25%) gaan shoppen. Uiteraard zal het aandeel van online nog even doorgroeien, ook door nieuwe aanbieders op de markt. Met name binnen de groep autoklanten (eens per week, want druk-druk-druk) blijft er behoefte aan bezorgservice, maar niet zozeer bij de fietsers en wandelaars. De groei wordt daarom lager dan verwacht of gehoopt (voorspel ik) met als gevolg dat er geen schaal bereikt kan worden, er hogere bezorgkosten doorberekend moeten worden en gespecialiseerde bedrijven zoals Picnic failliet gaan. De ophaalservice maakt betere kansen, ook omdat de webshops van AH en Jumbo een veel groter assortiment aanbieden. Wandelaars gaan daar echter niet wekelijks gebruik van maken; eens per kwartaal volstaat. In dat afhaalscenario is de noodzaak tot milieuheffing op webshoppen wat minder groot. :P

Wat is nou een aardig voorbeeld van scharrelhandel op Amazon? Deze glazen fles die verkocht wordt door het bedrijf Zigzag Trading, je ziet al aan de naam waar die vandaan komt. Bij het Zweedse woonwarenhuis zelf kost dat product een kwart of minder. Wie heeft andere voorbeelden die leerzaam zijn. Want de vraag is natuurlijk: werkt dat wel?

In de VS heb je hele communities van ondernemers die een inkomen proberen te vergaren op marktplaatsen als Amazon en eBay. Voorbeelden zijn Webretailer, Startup Bros, Warrior Forum, Seller Engine en eCommerce Fuel. Dat levert soms een mix op van nerds + wannabees (eet veel pizza en moeder doet de was nog), maar het is ook wel een spannend startup-sector vol scharrelhandelaars - zoals al eerder gesignaleerd op HL. Die ook zijn eigen helden kent. Heel Amerikaans: get rich quick. Op de site van Inc.com deelt zo-ééntje zijn succesformule. Dezelfde sector bestaat in Europa ook, alleen is die meer versnipperd en ontbreekt het aan evidente online hangouts. Als je een tip hebt, voeg die in een reactie toe. Ik kwam Tamebay in Engeland tegen. Zou me niks verbazen als Duitsland ook al een trader-gemeenschap heeft. En anders moeten we maar eens met euromerchants-hangout beginnen. ;)

- Zijn het bestaande dienstverleners of fake profielen? - Hoe lang bestaat dat profiel al en heeft de dienstverlener reeds aanvragen ontvangen? - Waarom heeft het merendeel zijn profiel niet geactiveerd? - Hoe wordt het tot stand komen van de overeenkomst met Streya ervaren? Het maakt nogal verschil of er incidentele klachten zijn of dat het probleem aantoonbaar structureel is. ;)

Op de vraag naar ervaring met Streya of Mijndienstverlener hebben nu een kleine twintig ondernemers gereageerd. De meesten hebben het gevoel dat ze bedrogen en gedupeerd zijn. De oudste gedupeerde is inmiddels voor meer dan duizend euro in het schip gegaan, afgaande op het aangedragen verhaal. Anderen hebben niet betaald. Of ze op correcte manier bezwaar hebben gemaakt tegen de overeenkomst en de vordering betwisten, is niet altijd duidelijk. Een aantal dreigt aangifte te doen, maar daar wordt niks meer van vernomen. Anderen hebben een advocaat ingeschakeld die bezwaar maakt tegen de overeenkomst op grond van dwaling ex artikel 6:228 BW en/of bedrog ex 3:44 BW. Als alle gedupeerden samenwerken en een beetje meebetalen aan juridische tegenactie, dan kan er teruggeblaft en -gebeten worden. Wacht iedereen af, dan gok je dat Streya op den duur wel afhaakt. Dat laatste is wat passief, maar zoek maar eens in Google en zie dat Klacht.nl het eerste resultaat is. Klagen en waarschuwen (op ondernemersfora) is dus op zich al effectief om andere ondernemers te waarschuwen. En dat doet pijn in de portemonnee van Streya.

Kijk eens hier dan. ;) Opdrachtgevers kunnen dat ook niet vinden, vandaar dat je geen aanvragen krijgt.

Jouw collega's zijn ingedeeld in de rubriek IT-diensten. ::)

HL is een forum waar ondernemers hun ervaring delen, geen loket waar je klachten door anderen behandeld worden. Wat er gebeurt, is dus afhankelijk van de gedupeerden samen. Heeft al iemand wat collega's uit die gids gebeld?

N=1 Acht op de tien Nederlanders heeft een grote supermarkt ter beschikking binnen een straal van 1 kilometer. Op die afstand zijn fiets of schoenen de favoriete vervoersmiddelen. Autoshoppers gaan modaal 1 keer per week (drukke mensen), terwijl wandelaars en fietsers drie keer of vaker langs komen. De supermarkten bevorderen samen met het CBL fietswinkelen, want dat is veel beter voor de gezondheid. Op de fiets naar de markt, scheelt een hartinfarct. ;D Wie drie keer per week winkelt hoeft minder te koelen thuis. Dat is ook beter voor milieu en gezondheid.

Je ziet het dilemma al: waar in de toelevering naar de winkels gestreefd wordt naar simpeler en vooral minder milieubelastende verpakkingen, komt er in thuisbezorging ineens weer allerlei verpakking bij. Kun je statiegeld in rekening brengen, retourstromen opzetten en hergebruik stimuleren. Maar per saldo....

Amazon experimenteert met een die op hogere verdiepingen bezorgt. ;)

De opvolger van de oude hondekar was niet de mechanische hond. De toekomst van de vertrouwde supermarkt is waarschijnlijk niet de digitale supermarkt. In de supermarkt komen verschillende stromen samen. Een versstroom (warm brood en koud vlees), een conservenstroom (houdbare artikelen) en een diepvriesstroom. Dat kan in de winkel, maar bij bezorging veroorzaakt het lastige problemen. Verschillende temperaturen op één kussen, daar schuilt bederf en schimmel tussen. Dus dat wordt anders. Bezorging van bereide maaltijden bijvoorbeeld. Of maaltijdboxen. Hoe dan ook: aparte stromen. Iemand al een luier-, koffie- of scheermesabonnement? Die aparte stromen zijn op zich niet nieuw. De SRV-man was een kostbare bezorgalternatief, maar de diepvriesbezorgers bestaan ook al sinds de jaren vijftig. Op het Europese vastenland nog oma's webshop (met een papieren bestelcatalogus) maar in Engeland al in een eigentijds jasje.

Inderdaad, dat was mijn punt al een tijdje. ;) Eerder had ik een slide van Ahold aangeplakt over de logistieke keten. Bijgaande slide is Aholds visie anno 2012 op de ontwikkeling van picking. Daarin is een geautomatiseerd warehouse voor Peapod in Jersey City voorzien voor 2014. Die robostore ging inderdaad in 2014 open, maar daarna is er geen nieuws meer gepubliceerd over robo-picking, dus een success-story is het waarschijnlijk niet. Of juist wel. ::)

Op een DC komen aan de achterkant truckloads aan en worden aan de voorkant rolcontainers ingeladen. Die laatsten gaan of naar de winkels of naar de darkstores (fulfilmentcenters) van de webshop. Tenzij er nog aan instorepicking gedaan wordt.

De fulfilment-centers hebben ook vakken die gevuld moeten worden. Die zijn te vergelijken met supermarkten zonder consumenten, kale pakhuizen die net als de winkels dagelijks beleverd worden vanuit de DC's. Retailers vertellen uiteraard niet waar de kostenvoor- en nadelen zitten. ;D SRV was ook nog eens een heel traag model. Kijk maar naar de diepvriesbezorgers: ook allemaal arremoe.

ZZPers in de horeca, in de bouw, in IT, in Groningen, op Texel?

Dat is me iets te modelmatig. Fysiek zijns de keten vergelijkbaar, er zijn dus geen extra handelingen nodig in de keten van Picnic in vergelijking met die van AH en Jumbo. Maar er zit inderdaad een extra organisatie tussen. Dat geldt echter ook voor AMS, de Europese inkoopclub van grote supermarkten die oa door AH gebruikt wordt om goedkoper in te kopen. Een extra schakel impliceert dus niet perse extra kosten. Maar het is wel illustratief voor het probleem. Kostenbesparing in de keten van levensmiddelen gaat om centen. Kijk maar eens hoe knap Aldi en Lidl dat doen. Wie gaat thuisbezorgen voegt dubbeltjes kosten toe in de last-mile (extra handelingen). Dan maken die centjes besparing niet meer uit. Vroeger of later moet de consument extra betalen* voor het extra gemak van webshoppen. :P Aldi en Lidl doen dat deel ook niet rationeel...

Boni is aangesloten bij de inkoopcombinatie Superunie. Er staan vast enkele DC's in het land die de supermarkten bevoorraden en vanuit zo'n DC wordt ook het pick-pakhuis (fulfilmentcenter) van Picnic beleverd. Zo werkt dat ook bij AH en Jumbo. Geen extra schakel dus. ::)

Jouw boekhouder boft maar met zo'n klant, die een heuse business trip naar London (met partnertherapeut wellicht zelfs) onderbreekt om thuis alle digitale bonnetjes uit te printen. Een fysieke ordner digitaal inleveren kan ook anno 2018 nog steeds niet. Een andere boekhouder vinden lukt prima.

Bezit van het eindresultaat zegt niks over de rechten. Ook voor het gebruik van iemands werk voor opleidingdoelen heb je de auteursrechten niet nodig; simpele gebruikafspraken volstaan. Maar zo'n fundamentele discussie valt buiten het bestek van dit topic. Als je weet dat Amy Winehouse, Adele, Katie Melua en Jessie J allemaal op dezelfde kunstacademie gestudeerd hebben en dat ze al muziek aan het maken waren in de schoolbanken, dan is zo'n generieke akte tamelijk discutabel. Het is ook zeker niet gebruikelijk, want de meeste opleidingsinstituten leggen uit dat het auteursrecht op studentenwerk in beginsel gewoon bij de student ligt. Zo ook de huidige benadering van de TUe, in tegenstelling tot de vorige.

Zelfs kunstacademies schijnen dat te doen. Geween een blanket-benadering. Alles is van de school. Toch wel behoorlijk kras.

Streya / Mijndienstverlener belooft bedrijven exclusiviteit in hun stad/regio, maar klanten die offertes aanvragen krijgen iets anders aangeboden. Hen wordt voorgehouden dat ze uit aanbieders kunnen kiezen.

Toch best een saillant zijspoortje...

Advies ook aan taxi-ondernemers, schoonmaakbedrijven, koeriers en cateraars: bel eens een paar collega's uit dezelfde gids en vraag naar hun ervaringen. Help mee vaststellen welk deel van het verhaal van Streya wel klopt en welk deel niet.