TwaBla

Als je een hobby bedrijfsmatig uitbreidt, speelt het urencriterium alleen een rol bij de bepaling of je in aanmerking komt voor bepaalde aftrekposten. Belangrijkste criterium voor vraagsteller is redelijk uitzicht op winst die in verhouding staat tot de inspanning en investering. Aan te raden is om niet de kosten van de hobby te verstoppen in de kosten van de onderneming. Zo goed samengevat? Niet mopperen als mensen verzuimen om het hele forum door te lezen... :-K

Het beste kun je even bij de Belastingdienst kijken, want die formuleert het tegenwoordig wat anders. Het urencriterium van 1225 uur heeft betrekking op het recht op aftrek. Het telt niet meer mee als criterium waarmee bepaald wordt of je ondernemer bent, zo te zien. De info (17-03-2017) van Rabo ikgastarten.nl is verouderd. :P

Dat het topic zwabbert, komt ook door dit soort reacties. Op mijn jas staat de naam van mijn bedrijf. Is die jas aftrekbaar als marketinguitgave? Is de tijd dat ik er in rondloop marketingtijd? Nee, dat zijn geen serieuze vragen. Ik hoef geen antwoord. De vragensteller in dit topic heeft een hobby. Daar wil hij andere liefhebbers in onderrichten. Wanneer wordt dat een onderneming? Met eventueel bijpassende voordelen als de aftrekbaarheid van kosten en aflossingen? Het antwoord had-ie zelf trouwens ook al gevonden. Je moet wel winstgevend worden en een minimale hoeveelheid uren aan de onderneming besteden. Alleen kiten met je eigen promotiezeil telt niet mee, lijkt me. ;) Krijg je uiteindelijk de sutuatie dat je niet voldoet aan het urenciterium en dus als hobbyist (geen ondernemer voor de Belastingdienst) wel een onderneming runt. Of ben ik nou in de war? Citeria zijn aangepast - zie volgende post.

En in de fietsenmarkt Bikeemotion.nl versus Batavus. Dealers verkoop via Marktplaats ontzeggen maar zelf wel via dat platform verkopen is een geval van willekeur en machtsmisbruik. Maar er is geen big brother die onwillige leveranciers op de vingers tikt. De NMa kijkt de andere kant op en een rechtsgang is kostbaar en langdurig.

Dat wordt gesubsidieerd door de Chinese overheid. ;D

Een mooi voorbeeld uit de praktijk vind je in de matrassenmarkt (zie Beverslaap versus Auping). Beverslaap kon onvoldoende bewijs overleggen dat Auping een internetverkoper wilde kaltstellen, maar het is inherent aan de instelling van een selectief distributiestelsel dat mededinging via internet beperkt wordt. Dat mag, maar dan moet aan voorwaarden voldaan worden. Er zijn vormvereisten aan selectieve distributie.

De definitie doet uiteindelijk niet ter zake. Dat mag de leverancier bepalen. Dat laatste is niet waar. Daar wordt al dertig jaar over gesteggeld tot aan het Europese Hof aan toe. ;)

Of je probeert een hobby als onderneming te presenteren. Dat mag van mij overigens best. Elke avond kitesurfen en in het weekend bovendien. Andere mensen les geven. Misschien als kleine club, met andere liefhebbers. Kan me van alles bij voorstellen. Als je niet aan het urencriterium voldoet, mis je zelfstandige ondernemers-aftrek. Maar dan kun je nog steeds parttime ondernemer zijn. Het wordt een beetje eigenaardig als de inkomsten uit de onderneming structureel onvoldoende zijn om de investeringen af te betalen, die dan als aftrekpost ten laste van overige inkomsten (baan) geclaimd woren. Maar dat zie je ook bij andere hobbyisten die met één voet in het ondernemerschap staan: fotografie, beauty, webshops...

Eerste vennoot mag waarde onderneming bepalen; tweede vennoot heeft eerste keuze: belang kopen of verkopen. ;)

Voor actief en innovatief ondernemerschap zelfs. Laten we elkaar de maat gaan nemen. Heel aardig. ::)

Wanneer is het eigenlijk een onderneming voor de belasting? Kan het ook een onderneming zijn als je er nooit noemenswaardige winst mee maakt?

Je noemde al selectie-criteria: 1. Regio Rotterdam 2. Thema Milieu en Internet Nou mag je zelf op zoek en selecteren. Het Handboek Pers & Publiciteit is nog van de oude media-wereld,, waarschijnlijk uitgebreid met online media. Maar of elke Linked-in, Facebook, Yahoo en andere groep er in staat, betwijfel ik. Het vergt dus meer zoekwerk. Maar dat is onderdeel van je marketing: geleidelijk ingroeien in relevante online gemeenschappen. Als een schimmel. Je ziet dat ook op dit forum. Dienstverleners die zich wortelen in de community. De marketing-P van Paddestoel!

HL is geen vraagbaak maar een forum. Het vraagstuk van de verrekening van voorschotten BBZ heeft meer aspecten die wellicht later nog aan de orde komen. Als je een topic niet meer interessant vindt, lees je toch andere topics. ;)

Er staat een simpele oplossing voor jouw meest urgente probleem (het is wel een opeenstapeling) in de schuur en je gaat hier enorm ingewikkelde verhalen ophangen? Tijdverspilling! Teveel hoofdgebruik. Laat de handjes wapperen. Bel een handelaar of zet de scooters zelf op Marktplaats. Dan maar iets minder geld, maar je wint kostbare tijd.

Was de verwachting niet een jaar of tien geleden dat micro-payments dit probleem op den duur zouden oplossen? Dat je gewoon elke foto uit Google Picture Search kan gebruiken voor een paar dubbeltjes. Waarom mag Google al die plaatjes trouwens wel openbaren? Fair use?

Was het maar zo simpel. De rechtspraak zwabbert nog wel een tijdje door. Er zijn ook creatieve producten die met geringe inspanning gemaakt worden, dus de benodigde inspanning is slechts één element in de optelsom. Het recht probeert zuchtend en krakend regels uit het drukperstijdperk toe te passen op elektronische produktie en digitale distributie. Als ik een maand moet klimmen om een foto te maken van de Himalayaweiss en Nature betaalt mij genereus voor die ene unieke foto, om vervolgens geconfronteerd te worden met talloze digitale kopieën die voor nop van het internet gehaald worden, dan verdwijnt de incentive. Blijft alleen de eer over. Uiteindelijk worden we allemaal nietverdiendende hobbyisten die dienstbaar zijn aan de grote vergratiserende robot. Bij HL werkt dat al zo. ;D

Als jij met een simpele jas naar een HL-borrel komt, mag ik die toch niet meenemen? We hebben hier al eens eerder vragen gehad over platte productfoto's. Die worden met geringe inspanning gemaakt. Maar als ik een enorme berg moet beklimmen om een foto van een Himalayaweiss te maken? Of een bootje huur om een brug vanuit een andere hoek te fotograferen? Meer inspanning = meer oorspronkelijkheid. Kun je beargumenteren. Dat kan de rechter echter niet allemaal van geval tot geval gaan beoordelen.

Het namaken van een meubel is te vergelijken met het namaken van een foto. Daar is geen bezwaar tegen. Dan moet de namaker enige inspanning leveren. Maar copy-paste is niet hetzelfde als namaken. By copy-paste wordt gebruik gemaakt van andermans inspanning - en 4.31 is wel heel algemeen geformuleerd. Ik snap wel dat de rechter die afweging aan een ander overlaat. ;)

Voorschot kan ook betekenen: voor de maanden september, oktober en november keren we alvast de BBZ uitkering uit als voorschot in afwachting van de behandeling van de aanvraag. Is het resultaat van die behandeling negatief, dan moet dat voorschot terugbetaald worden. Dan heeft u over genoemde periode wel recht op een alternatieve uitkering. Daarmee kan dat voorschot ook verrekend worden. HL had lang een BBZ-expert, maar die zie ik niet meer. Kun je niet iets verkopen om die ene maand te overbruggen? ;)

Daar begon deze zaak waarschijnlijk mee. Een stockfotobedrijf dat een nota stuurde naar een website-houder die een foto had gebruikt uit de collectie (eigendom of licentie) van de stockhouder. Die rekeningen zijn doorgaans aan de hoge kant. Zeker voor mensen die menen dat alle content gratis is. Ik denk dat de hoogte van de claims van bedrijven als Getty ertoe leidt dat mensen triomfantelijk reageren als een beroep op het auteursrecht faalt. Maar de fundamentele vraag wordt genegeerd. Is het okay om andermans beeld te gebruiken?

De zaak betrof inbreuk op auteursrecht - en daaraan verbonden de daardoor veroorzaakte schade. Het onrechtmatig toe-eigenen was niet aan de orde. Daar zit waarschijnlijk een andere schade-afwikkeling en kosten-verrekening aan vast.

Individuele rechters komen nog wel eens tot individueel afwijkende uitspraken. Het wordt spannend (wellicht ooit) als in de rechtbank wordt bepaald welke foto-creativiteit bescherming verdient en welke niet. Hoewel dat in andere domeinen ook gebeurt. De ene lamp is wel namaak en inbreuk, de volgende (net) niet. De ene tekst heeft wel voldoende signatuur, de andere niet. Lastige en dure zaken. Opgemerkt moet worden dat in deze zaak niet alleen hetzelfde object op dezelfde manier gefotografeerd was, maar dat het een copy-paste betrof. Is daar met een andere rechtsgrond niet iets tegen te doen? En kan dan alsnog schade gevorderd worden? Dat je een standaard foto mag namaken is iets anders dan toestaan dat generieke plaatjes zonder toestemming gecopy-pasted worden.

Lees eerst het bericht eens dat aanleiding was voor dit topic. ::)

Wat bedoel je met 'ongeacht een oordeel'?

Dat valt te bezien. Hoe lang duurt de job nog?