TwaBla

Dat model koop je voor 2 tot 5 euro bij de discounters. Ik heb d'r hier eentje van Primark en eentje van H&M.

Yep, geen zorgen. Er komt ieta anders voor in de plaats. Toen de supermarkten en warenhuizen opkwamen, legden veel speciaalzaken het loodje. Maar hun plek is ingenomen door andere speciaalzaken. Dus er komen waarschijnlijk meer diensten- en belevingswinkels. En veel meer buurtcafe's waar zzp'ers de hele dag en avond kunnen werken, een andere variant van het internetcafe. Cloud Cafe's?

Je kan ook es met een studio (dtp'er) overleggen. Misschien is het een idee om je presentatie onderscheidend te maken van het standaard Makro/Hanos-krantje. En in plaats van elke week (twee weken/maand) een boel aanbiedingen maar een paar aanbedingen te doen en voor de rest door te verwijzen naar de (mobiele) bestelsite. Hoeveel omzet moet je maken om je klanten een tablet te geven met voorgeïnstalleerde bestelapp of bestelsite? Een Grooth'appie!

Kunnen we het niet eens testen? De case is vrij simpel: horecagroothandel wil klanten werven per social media. Wat gaan we inzetten? Facebook, Twitter, Youtube, Pinterest? En hoe weten die potentiële klanten dan waar ze moeten kijken? Maak er voor mijn part een cleaning service van, om het neutraal te houden. Maar misschien is Patrick wel game...

Social media kunnen in een aantal situaties helpen en soms zelfs tamelijk vooraan staan (is er iets viral aan groothandel?) maar als je in een bepaalde regio b-to-b wil werven heb je d'r vrijwel niks aan. Denk nou es na. De doorsnee inkoper van een restaurant is helemaal niet actief op zoek naar andere groothandels. Die moet je dus actief benaderen.

Zo vreemd is dat niet. De uitgever heeft twee inkomstenstromen: eentje van abonnees en eentje van adverteerders. Die adverteerders zijn met name op zoek naar een bepaald soort ondernemers. Meer dan vijf man personeel: die koopt groter in. Nondernemers: die kopen doorgaans niks in. Dat verklaart waarom de eerste groep minder betaalt voor een abonnement dan de tweede. De studentenprijzen zijn goodwil.

Begin een blog in de door jouw gewenste stijl en maak selecties als affiliate. Je kan dan kleding van talloze merken 'verkopen' zonder zelf voorraad te houden. Strijk je al snel 5% tot 10% van de verkoopprijs op. Als dat eenmaal loopt, kun je altijd nog een eigen winkel aanhaken. Kijk eens op affiliateforum.

Internet en social media in het bijzonder werken waarschijnlijk beter bij klanten die actief op zoek gaan naar aanbod (of een antwoord op een vraag). Dat speelt in de keuken van een Italiaans restaurant of een shoarmatent een stuk minder. Daar is inkoop en productie grotendeels routine. Die zijn niet voortdurend bezig het internet af te speuren naar alternatieve groothandels. Los van de vraag hoe die ondernemers te bereiken zijn, is het ook interessant om na te denken over het aanbod zelf. Waarom groothandel A in plaats van (of ter aanvulling op) groothandel X? Is dat om de prijs, tweewekelijkse levering, de kwaliteit, unieke producten, spaarpunten voor koksmutsen, speciale betaalvoorwaarden? En is er iets bekend over die Xen?

Waarom zo ingewikkeld allemaal (behalve Annedien). Die klanten staan netjes onder mekaar in elke gids. Met telefoonnummer en al. Kun je bellen, uitleggen dat je een groothandel bent met deze maand een speciale kennismakingsactie in X, Y of Z en of je.... ...vul de actie maar in. Proefpakket, langskomen, order. Social media: leg eens uit hoe dat werkt voor een groothandel die nieuwe klanten zoekt...

Nee, ik dacht zelf om het van het internet af te halen, maar ik heb nog geen acties ondernomen. Iemand tips? Gouden Gids misschien.... (ik haak af, want dit is stagiairniveau)

Heb. Werk voor. Loop stage bij? Heb je al een adreslijst? Weet je waar je adreslijsten kan krijgen? Inclusief telefoonnummers en mailadressen?

Molenaar is prima in staat om trends vroeg te signaleren en onder de aandacht te brengen, maar hij is meer visionair en missionaris dan 'autoriteit', dus hij roept soms dingen om de aandacht te vestigen op ontwikkelingen. Die 'helft van alle winkels' is een overdrijving. Er vindt echter altijd natuurlijke sanering plaats en er zijn veel kleinere familiebedrijven die te weinig onderscheidend zijn met winkels op wijklokaties. Die vallen om en worden niet vervangen. Dan zijn er grotere ketens in sectoren waar internet hard concurreert die het niet gaan redden. Maar er landen de laatste jaren veel buitenlandse formules die altijd moeite hadden om voet aan wal te krijgen: Primark, Abercrombie, Forever 21, All Saints. Dus het valt wel mee. ;)

Afhaaldesks lopen erg goed de laatste jaren.

Een deel van het geld is nodig om een lokale distributeur over te nemen. Je gaat dus geld lenen van persoon A om het aan persoon B te geven die contacten en vergunningen heeft. Kun je niet direct met B zaken doen?

Hoewel ik begrijp dat het uiteindelijk een rationele afweging is om voor dreigementen te zwichten, zelfs als je waarschijnlijk het recht aan je zijde hebt, vind ik dit toch wel tamelijk sneu. Ook omdat een aantal mensen hier reageren met een teneur van 'natuurlijk mag je andermans merk niet zonder toestemming gebruiken'. Dat is werkelijk van dik hout planken gezaagd. Wat er namelijk gebeurt is het volgende. De merkproducent zet doelen voor zijn groothandels en detaillisten. Die krijgen extra kortingen als ze meer inkopen. Er komt zo teveel voorraad in de aanvoerketen terecht. De overschotten worden via parallelhandel gedumpt. Dat is allemaal volstrekt normaal en legaal. Via de parallelhandel komen die producten terug op de markt. En dan mogen de verkopers geen reclame maken voor de merkproducten die ze aanbieden? Omdat de merkeigenaar zijn geautoriseerde wederverkopers wil beschermen en zijn prijsimago niet wil zien eroderen? Laat-ie dan wat meer aan ketenregie doen! Zo redeneert de rechtbank ook. Wat binnen de EER op de markt gebracht wordt, mag binnen de EER verkocht worden. Met alle toeters en bellen, dus ook met gebruik van de merknaam en merkafbeeldingen. Een simpel principe. Je ziet dat grote retailers zoals Makro regelmatig botsen met merkeigenaars die niet willen dat overschotten in dat kanaal belanden, en in Duitsland kijken de mededingingsautoriteiten nu naar merken die verkoop via eBay en Amazon willen belemmeren. Het is een eindeloos gesteggel. Gelukkig corrigeert de markt dat vanzelf. Grote merken als Sony en Philips zijn zo bedillerig, dat inmiddels talloze andere leveranciers het vacuüm gevuld hebben. Boontje komt om zijn loontje.

Je kan ook met affiliatelinks werken. ;)

Toch wel. Het is ook wel probeem N=1. Jouw afnemer doet blijkbaar aan retargeting op iedereen die interesse toont in jouw product. Daar hoor jij uiteraard bij. Belangstellenden worden zolang achtervolgd als gemiddeld rendabel is. Misschien dat iemand binnenkort een 'stop stalking' button bedenkt. Anders zou je nog een tweede computer kunnen kopen, eentje voor stalkmarketing een eentje voorzonder. ;)

Herman wordt nu achtervolgd door zijn eigen reclame. En daar moet-ie nog voor betalen ook. ::)

Due Diligence... Ga je iemand overnemen? En waarom 3 fasen voordat je iets gaat doen in fase 4? Kan je niet gewoon alvast klein beginnen?

Wat zijn Fase 1, 2, 3 en 4?

Is het Google die aan retargeting doet of de adverteerder? Kun je dat als adverteerder niet afzetten?

Volgens mij versmelten blog en shop wanneer je tabkets als uitgangspunt neemt.

Gewoon een tijdje als stichting werken. Kun je altijd nog vanuit de stichting een BV opzetten, bij gebleken succes.

Wat ik observeer is dat overzeese leveranciers aanvankelijk graag samenwerken met onafhankelijke distributors die voor eigen rekening en risico de markt ontwikkelen, om bij gebleken succes die partner over te nemen. Daar zit een welbegrepen win-win in, dus lijkt me dat er wel ervaring is met vergelijkbare kwesties.

Als de overeenkomst al gesloten is, dan zijn de essentiële klantdata daar geen onderdeel van. Tenzij je een raamovereenkomst hebt waarin de leverancier die alsnog kan opvragen of waarin gebruik van centrale systemen verlangd wordt. Of het delen van data gemeengoed is, weet ik niet. Ik weet wel dat dit soort geschuifel gebruikelijk is. Hoe meer essentiële data je niet deelt, hoe beter je onderhandelingspositie is als de verkoop eenmaal goed op gang komt. Kun je geen data delen op geaggregeerd niveau?