TwaBla

Andere suggestie dan. Noem eens een paar voorbeelden waaruit blijkt dat je Money Mining Model tot succesvolle ideeën leidt. Als ik zo'n model had, zou ik het in praktijk brengen. Zelf of met anderen. Dan heb je een proof of concept!

Dat fascineert me nou. Dat er mensen zijn die met zoveel geklets over modellen nog geld verdienen ook. Als je nou kijkt naar de echte succsvolle coaches dan stralen die een boel energie uit. Die inspireren en activeren hun volgers. Wordt het echt een 'beweging'. Mijn tip is dan: stop er wat energie in. Laat de herb een paar maandjes in de lade en spring op en neer. Klassieke NLP!

Bekend opzetje van Gratis Geld Goeroes: verkoop een e-book, verkoop cursussen en verkoop nieuwsbrieven met tips om gratis geld te verdienen. Werkt gegarandeerd zolang er maar genoeg sukkels zijn. ::) http://www.youtube.com/watch?v=UFJv54NMd2g

McDonalds en andere grote franchiseketens doen dit regelmatig. Werknemers helpen met het starten van een eigen franchise. is voor beide partijen win-win. Neem es contact op met de NFV!

Is de eerste optie dus de beste en de snelste. ;D Take the money, build the app and run. Heb je meteen geen investeerders meer nodig.

Maar de realtime verwerking die je bij online banking 'ziet' is dus eigenlijk een virtuele verwerking. De eigenlijke transfer vindt eens per dag plaats en bij internationale betalingen kan dat enkele dagen in beslag nemen. Ik weet dat winkeliers hun pin-transacties niet direct bijgeschreven krijgen. De snelheid van bijschrijven is afhankelijk van het contract dat ze hebben. Gevolg is dat er twee processen zijn. Een voorlopig proces dat suggereert dat de betaling heeft plaatsgevonden (online banking) en de daadwerkelijke uitvoering die eens per dag plaatsvindt. Bij ING ging er wellicht iets verkeerd in de matching tussen dat voorlopige proces en de werkelijke uitvoering. Het smoesje dat betalingen per ongeluk dubbel zijn uitgevoerd, klopt niet als er ook mensen zijn die ineens een miljoen bijgeschreven kregen. Dan is er iets heel anders gebeurd. Ik weet het ook niet; bouw slechts voort op wat ik waarneem en opvang in de markt.

Scenario 1. Motivatie: kun jij bouwen en hoef je niet meer naar een investeerder te hengelen.

Heeft iemand een reactie op deze vraag?

Toch valt op dat ING al eerder (langer) problemen had waarbij de saldi veranderden zonder dat de mutaties zichtbaar waren. Ik neem regelmatig geld op in het buitenland en krijg dan een voorlopige mutatie te zien. Dat suggereert dat het systeem de mutatie twee keer verwerkt. De eerste is in near real-time. Er is dus sprake van real-time verwerking gevolgd door batch-processing van dezelfde transactie. Ik weet dat dat een probleem is bij banken. Rabobank vertelt zijn klanten dat alle processen real-time zijn, maar hun it-afdeling weet dat de infrastructuur dat niet aan kan. Dus ook daar is de verwerking een combinatie van virtual real-time en batch processing. Volgens mij zit daar het probleem van de afgelopen dagen in.

Vergeet niet dat registratie op zich slechts beperkt bescherming biedt. Je moet dat merk actief gaan gebruiken (inburgering) en je recht actief handhaven. Zie bv ClearSkin versus Clear Skin.

Er is een grensgebied tussen woordmerken die niet aan de eisen voldoen en woordmerken die dat wel doen. Je begeeft je in dat grijze gebied. Het kan zijn dat er niemand verzet aantekent tegen de registratie (als die geaccepteerd wordt) maar zelfs dan kan er nog jaren later iemand bezwaar maken tegen jouw gebruik van een bepaalde woordcombinatie. Bovendien is de beschermende kracht van beschrijvende woorden beperkt; dat moet je over jaren opbouwen. Bedenk liever iets origineels.

Ahum.... Sta ik ineens bijna 2000 euri rooier. Mutaties zijn niet veranderd; het eindsaldo wel....

De melkpoederhandel wordt aan de basis gedomineerd door Nederlanders. Toen de welstand in China toenam en Chinese ouders het beste wilden voor hun babies, bedachten de internationale zuivelondernemingen dat het slimmer was om lokaal te produceren en namen belangen in lokale melkverwerkingsbedrijven. Zowel de Nederlandse cooperatie FrieslandCampina als de onderneming Fonterra uit Nieuw Zeeland (die grotendeels gerund wordt door Nederlanders) werkten destijds met lokale partners. Toen kwam aan het licht dat een paar van die lokale partners hun melkpoeders versneden met de kunststof melamine. Zowel Fonterra als FrieslandCampina (Dutch Lady) werden meegezogen in dat schandaal. Uiteraard is de Chinese consument sindsdien erg voorzichtig met de aanschaf van melkpoeder. Die geeft nu de voorkeur aan 'vertrouwde' buitenlandse merken en daarbij heeft Nederlandse melkpoeder een bijzondere positie. Nou heeft FrieslandCampina een aantal merken in licentie verkocht aan Hero (oa Friso), dat daarmee in bepaalde markten actief is. FrieslandCampina produceert; Hero verkoopt. Opvallend genoeg zijn beide ondernemingen met verschillende merken actief in China. Er zijn handelsmaatschappijen in Hongkong en Taiwan die melkpoeder invoeren (nadrukkelijk Made in Holland) en verkopen via grote retailers, en er zijn nog steeds lokale joint-ventures met het oog op lange termijn. Zowel FrieslandCampina als Hero zijn als de dood dat er onderweg geknoeid wordt met dat melkpoeder, dus ze werken niet mee aan tussenhandel. Parallelimport wordt verder bemoeilijkt omdat de Chinese regels een hoger proteïnegehalte vereisen. Dus een partij melkpoeder uit bv België (dat spul is goud waard) kan niet officieel in China verhandeld worden. Maar het gebeurt toch. Vandaar al die mensen die melkpoeder hamsteren bij drogisten. Het laatste schandaal betreft een officiële importeur van Hero die voor China bestemd melkpoeder versneden zou hebben met (de versies verschillen) ouder melkpoeder of ander melkpoeder. Blijkt maar weer: ketenregie is erg lastig. En je goeie naam kan zomaar besmet raken. Fonterra probeert ondertussen een nieuw merk op het schap te krijgen.

Nou, je kiest wel een lastig product. Vragen: - waarom moet het bereid worden in het buitenland? kan dat niet hier? - zijn de ingrediënten bederfelijk? - diepvriesbezorging is een heel apart vak. de postbode kan het niet. ken je een diepvriesbezorgdienst? - heb je enige ervaring in inkoop, voedselbereiding, distributie, verkoop? - kun je niet beter groothandeltje spelen?

BMW heeft in Engeland een special convertible ontwikkeld voor de aanstaande koninklijke baby.

Als ZZPer moet je het simpel houden. Vergeet al die dure termen maar. Wat wil je op termijn bereiken en wat ga je daarvoor uitgeven? Met ingewikkelde termen maak je ook bij de Rabobank geen betere indruk.

Toch hier wel een interessant voorbeeld. Een 17 jarig jochie uit Londen dat nu binnen is.

Zal mezelf maar eens citeren: Nou was die idioot dus de officieel aangestelde distributor van Hero Nutradefense in China. Xile Meisu zou al in november betrapt zijn op (de versies verschillen) het vermengen van oude en nieuwe ladingen, het verkopen van poedermelk dat voor Europa bedoeld was en het ompakken van melk met andere afkomst. Xile Li'er is daar nu in maart voor aangepakt. De directeur zit in het gevang vanwege gesjoemel. Paar rare kantjes aan de zaak. Als Chinezen babymelkpoeder uit Nederland halen, waarom zit de distributeur dan met melk van verouderde datum? Als er bijvermengd wordt (melkpoeder voor China heeft een hoger proteïnegehalte), moeten er dus ook extra verpakkingen in Cina staan. Zijn die ook nagemaakt? Als er in november al tonnen in beslag genomen zijn, waarom gaat de distributeur dan nog maanden door met sjoemelen? Hero springt alle kanten op. Daar zeggen ze dat Jampoo de officiële distributeur is. Al sinds mei 2012. Maar dat is een eigenaardig bedrijf in Taiwan dat verfproducten maakt. Met een vestiging in China. Bovendien zit China net met een wisseling van de wacht bij hun nieuwe keuringsdienst. Dat is ook geen toeval.

Zal de eerste zijn die na het ontnuchteren toch weer pleit voor magie. Zoals ik die kritiek opvat, richt die zich op de verwetenschappelijking van de magie. Veel marketingtheorie (en eigenlijk ook business science) is gebaseerd op het veralgemeniseren van individuele succes stories. Dus als er een Amerikaans warenhuis is dat bijzonder veel trouwe klanten heeft dankzij uitzonderlijk goeie klantenservice, wordt daar een model van gemaakt. Stel nou dat alle warenhuizen dezelfde klantenservice gaan bieden, worden ze dan allemaal succesvoller? Het is dus eigenlijk geen model. Ieder bedrijf zal zijn eigen unieke combinatie moeten uitvinden, maar dat neemt niet weg dat het gedrag van klanten redelijk voorspelbaar is. Dat volgt patronen, is statistisch te mappen. Wil je binnen die patronen als aanbieder van producten of eigenaar van merken iets bijzonders bereiken, dan zal je iets bijzonders moeten doen. Iets meer dan vertrouwen op regeltjes als 'een trouwe klant is tien keer winstgevender dan een nieuwe klant' en zo nog meer.

Begin daar nou es mee. Dan besef je dat vrijwel alle marketingliteratuur is gebaseerd op onbewezen modellen. Dat boek (How Brands Gow) kost maar een paar euro. En het is geen marginale kritiek. Ik woon in Engeland en daar wisselen mensen voortdurend van bank. Dat komt omdat wisselen beloond wordt met bv 0% creditcards. Wisselen wordt een stuk makkelijker als nummerbehoud op Europees niveau geregeld is. Net zoals in NL mensen nu veel makkelijker nieuwe abonnementen afsluiten voor mobiele telefoontjes bij verschillende providers. Die ouwe klantentrouw blijkt meer gebaseerd op het bestraffen van wisseling dan echte merktrouw. En als je 'overstappen' gaat belonen, verdampt alle trouw helemaal. De merktrouw aan Coca-Cola en andere fast moving consumer goods is statistisch aantoonbaar niet bestaand.

Reden temeer om je eigen overtuigingen eens te toetsen. Misschien neem je al heel lang beslissingen op basis van verkeerde aannames. De kritiek van Byron Sharp is gebaseerd op grootschalige analyses van aankoopgedrag. Dan blijkt bijvoorbeeld dat 'merktrouw' bij de aanschaf van auto's vooral routinegedrag en gemakzucht is, en voor vrijwel alle automerken eenzelfde resultaat oplevert. Hetzelfde patroon zie je bij Harley Davidson en Apple, twee andere merken met een veronderstelde merktrouwe klantenbasis. Het is heel nuchtere statistiek en daardoor des te ontnuchterender.

Wat ik van mijn marketingopleiding heb overgehouden is dat het geen kwaad kan om goed na te denken en een duidelijk aanbod te doen in de markt. Het mag best verpakt worden in (naar keuze) branding, humor of horror, als dat maar niet ten koste gaat van die duidelijkheid. Al die gebakken lucht om hoge uurtarieven te rechtvaardigen, dat is een heel ander spiel. Maar daar hebben reclamemakers het monopolie niet op. Ook in marktonderzoek weten ze prima gebakken lucht te verkopen. Het bureau van Kees heeft jaren de omzet van de collectieve Nederlandse webdetailhandel afgeleid van onderzoek in een online panel. Zit je systeemfout ingebakken.

Kees de Jong schrijft over de sales speak van account managers die de zoveelste campagne aan een klant verkopen. Wiemer Snijders verwijst naar onderzoek van het Ehrenberg Bass Institute dat aantoont dat heel veel marketingtheorie geen wetenschappelijk fundament heeft. De zogenaamde modellen zijn niet aangetoond. Sterker nog: ze zijn aantoonbaar onjuist. De wens is vaak de vader van de gedachte. Maar dat geldt ook voor veel business science.

Dus al die tijd wist je al dat er een bedrijf was met een slogan die jij voor jezelf wilde gebruiken? Zeg dat dan meteen!

Maar wat gebeurt er wanneer de journalist aan fact-checking doet? "Alle servers van Google staan in Amerika." Volgens mij staat er een groot serverpark in Eemshaven. "Ondertussen werkt Google aan iets soortgelijks." Dat is al op de markt en heet Google Chromebox. Vooralsnog gericht op de zakelijke markt, maar oh zo makkelijk te verpakken voor particulieren. En waarschijnlijk zijn die dozen al hun hoogtepunt voorbij, want met een Google Nexus (of een iPad) doe je sowieso al heel veel in de cloud. Hoe dan ook, een doosje dat toegang geeft tot applicaties in de cloud is zo briljant niet meer. Dat was al in 1993 een visie van Oracle: de thin client.