TwaBla

Volgens mij ga je hier gigantisch de bocht uit. Het is niet zo dat er een gemiddeld budget per zender is, waar jij dan alvast de helft kan inboeken. Reclame-inkomsten zijn afhankelijk van gpu's oftewel bereik. Om bereik op te bouwen moet je investeren in programma's. Je bouwt dus enorme aanloopverliezen op voordat je een beetje op niveau komt. Je onderschat de kosten enorm en overschat de inkomsten verschrikkelijk. Bij welke omroep heb je ervaring opgedaan, en in welke positie? Waar studeer je nu? Waarom begin je meteen zo ambitieus, in een tamelijk volle markt? Misschien is het wel veel interessanter een productiebedrijf op te zetten...

Zodra we een beter openbaar meldsysteem hebben, wil ik graag meedoen aan een wat actievere aanpak. Samen met een scherpe jurist een tegenaanval opzetten en dan dubieuze acquisiteurs harder aanpakken. Moet ook ook mogelijk zijn met behulp van regulering van hosting en zoekmachines. Als we in staat zijn om die valse gidsen onzichtbaar te maken op internet, valt hun verkooppraatje in duigen.

Hoe kom je bij je kijkers: kabel / digitenne?

Het effect van superimposed advertising is dat de stadionreclame niet meer op tv verschijnt.

Via Sports Exposure kun je de namen laten rouleren. Hoef je niet eens bij de club langs te gaan. ;D

Veel merkeigenaren doen hard hun best om te voorkomen dat hun merknaam een soortnaam wordt, Dan verlies je namelijk je merkbescherming. Luxaflex schrijft iedereen aan die dat probeert. Voorbeelden zat van merkeigenaren die liever niet in het woordenboek belanden. ;)

Niet het meten op zich is theorie, maar de suggestie dat je alles kunt meten en alles moet meten. De reden waarom iemand een t-shirt koopt of een fotograaf inschakelt is een stelsel van factoren, waarbij 'advertentie gezien op Hyves' helemaal niet bij voorbaat een groot gewicht heeft. De topicstarter is gebaat bij suggesties die aansluiten bij het soort diensten dat ze wil bieden, en daar hebben we eigenlijk helemaal geen beeld van. Ik vermoed dat ze mikt op lokale ondernemingen en instellingen die budget hebben voor relevante opdrachten, en bureaus die opdrachten uitzetten. Misschien dat ze iets meer kan vertellen. Een goede briefing is het halve werk.

Nee. Doet dat er wat toe? Volgens mij is het namelijk totaal niet relevant. heerlijk op de man af... Ik merk alleen op dat veel (kleine) ondernemers helemaal geen inspanning doen om te kijken of het geld dat ze besteden nuttig besteed is. Je kan natuurlijk bij een enquete denken aan grote onderzoekbureaus honderden respondenten enz. Maar een simpel vragenlijstje bij de kassa geeft qua resultaten nog altijd meer inzicht dan helemaal niets doen. Doet er wel toe, want dit is allemaal theorie. Als je een winkel hebt en die klant staat eindelijk bij de kassa, wil je doorgaans niet gaan zeuren over je naamsbekendheid. Dat is bovendien dom, want die klant staat al in je winkel. Reclame is een middel, naamsbekendheid is een middel, onderzoek is een middel, meten is een middel, maar het zijn geen doelen. Als er iets te meten is, prachtig! Als je iets meetbaars kan toevoegen, ideaal!! Maar soms moet je als ondernemer gewoon keuzes maken voor dingen die zich kunnen ontwikkelen. In dit geval gaat het om een ondernemer die iets doet in fotografie, beeld en communicatie. Volgens mij zijn er veel creatiever dingen te doen dan responsadvertenties in lokale kranten of dm-acties met coupons. Misschien iets met textiel? Een goeie, grafische signatuur die te herleiden is naar een website is al een goede start. Vraag is vervolgens: waar kan die signatuur nou eens opduiken? Wat kan ze doen zodat haar expertise zichtbaar wordt, zonder al die platte diarree-ideetjes. Waar kan ze krachtig beeld inzetten, zodat de toeschouwer nieuwsgierig wordt naar de signatuur? Mik Tik Klik!

Ben je al uit de schoolbanken? De meetbaarheid van effecten valt lelijk tegen. Tja, als je Unilever heet gooi je d'r een marktonderzoekje tegen aan. Maar voor kleine ondernemers is apart onderzoek kostbaar. Tuurlijk kun je meetelementen inbouwen, door respons te vragen. Maar span de os niet voor de ezel. Effect ontstaat ook door de optelsom van activiteiten die elk apart niet goed meetbaar zijn. Enfin. Short term effects vs long term effects is een eindeloos debat in reclame.

Wat verwacht je nou? Sympathie? Medelijden? Begrip? Ik sta perplex.

Find funding from another stichting. You can't be voorzitter, secretaris and penningmeester, and stuf your own pockets. Stop stroking your ego. If you can't find funding anywhere, obviously nobody cares.

Okay, even serieus. BuroShop is een relatief zwak merk. Als er gevaar voor verwarring is (omdat je in dezelfde sector e/o zelfde regio actief bent) zou je kunnen beweren dat het merk onderscheidend vermogen mist. Maar waarom de confrontatie zoeken, als je ook bij voorbaat kan uitwijken door een nieuwe originele naam te kiezen?

Probeer het eens met AlbertHeijn, aan mekaar. ;D

Niet echt consumentgericht. Verwacht je opdrachten van het lokale bedrijfsleven? Waarom niet fotograferen op lokale b2b evenementen of een serie portretten van lokale ondernemers gemaakt? Maak je een leuke website van en verkoop je grote afdrukken in een mooie lijst, met Tiktikklik signatuur. Net als de Kunstfabriek!

Okay: in kleine stapjes. ;) Je hebt nu een bestand van enkele tientallen bedrijven die stuk voor stuk boeken inbrengen in een centrale bibliotheek. Werknemers kunnen boeken lenen, die vervolgens teruggebracht worden of onderling doorgegeven. Dat wil je in andere steden herhalen. Nou kun je in elke stad zo'n depot opzetten. Maar je kan ook landelijk werken. Het moet uit te rekenen zijn wat qua kosten beter is. Als je landelijk werkt, krijg je verzendingen naar en van het centraal depot. Zou je echter verzendingen tussen abonnees direct kunnen opzetten, dan scheelt je dat de helft van het totale aantal shipments, plus een besparing op depotkosten. Jouw bieb is dan vooral een centrale website en een registratie- plus mail/sms-systeem voor je abonnees die de boeken gewoon op de plank houden tot ze een verzoek tot verzending krijgen. Een vituele bibliotheek. (Tenzij je kan samenwerken met regionale hogescholen). De inkoop kan je centraal gaan regelen, met als gevolg dat abonnees eigenlijk boeken huren of leasen. Deelnemende bedrijven sluiten dan bv een leasecontract af waarbij individuele werknemers een x budget mogen besteden. Door die voorfinanciering kan jij inkopen. Grote bedrijven kunnen zelfs hun totale boekenbeheer aan jou uitbesteden. Vraag Bol.com of Managementboek.nl of ze het leesgedrag en de boekeninkoop vanuit bv Philips eens willen analyseren, dat moet heel leerzaam zijn. Vergt overigens wel enig abstractievermogen. Maar als je groter wordt, krijg je schaalvoordelen. Uiteindelijk telt: is dat gedoe met lenen, lezen en verzenden per saldo goedkoper/effectiever/maatschappelijk verantwoorder dan gewoon inkopen? Lukt het om een landelijk systeem op te zetten, dan heb je een klantengroep die voor de introductie van e-readers interessant is. De apparaten zijn er nu wel, maar het duurt wel een paar jaar voordat alle uitgevers de slag gemaakt hebben. Als jij tegen die tijd een voet tussen de deur hebt bij zakelijke kopers en de lezers kent, ben je een prima startpunt voor de verkoop van e-readers en e-books. Alleen wordt het leenmodel dan irrelevant, omdat de markt vanzelf tot slimme modellen gaat komen. Maar misschien is dit sowieso wel te complex. Jij bent de praktijkman, dus bouw gerust voort op goede ervaringen! 8)

Tijdelijke e-readers voor tijdelijke e-books? Wie heeft daar nou wat aan? Als je in staat bent om snel een positie op te bouwen als contactpunt tussen uitgevers en een groot bestand aan zakelijke lezers (registreer niet alleen de bedrijfsaccounts maar zeker ook de data van individuele deelnemers) dan ben je een potentiële outlet voor e-readers die bovendien e-books kan aanbieden gebaseerd op de leesvoorkeuren van je abonnees. Welke boekhandel houdt dat bij? Tegen die tijd krijg je sowieso allerlei aanbiedingen. Die businessmodellen ontstaan vanzelf.

Qua digibooks zitten we nu op een kantelpunt. De infrastructuur wordt nu opgezet, met Centraal Boekhuis als spin in het Nederlandse web en Bol.com en waarschijnlijk ook Managementboek.nl klaar om specifieke niches te gaan bedienen. Desondanks blijft het fysieke boek nog lang (altijd) een factor. Als je de hele distributiestructuur in beschouwing neemt, is er wellicht iets te doen met een lease-opzet. Leazabook! Leabliotheek! Ga maar na: een uitgever heeft een oplage van een paar duizend boeken per titel. Die worden fysiek opgeslagen bij Centraal Boekhuis en aangesloten boekhandels. Stel nu dat je een deal met de uitgever kan sluiten waarbij meteen x-honderd boeken in distributed depot worden genomen. Die gaan direct naar deelnemende bedrijven, om vervolgens op afroep doorgestuurd te worden naar volgende belangstellenden. Voor elke beweging betaalt de abonnee zeg 1/10 van de verkoopprijs. Na tien roulaties wordt er winst gemaakt. Of eigenlijk veel eerder, want in de verkoopprijs zitten nogal wat margeslagen die niet meer nodig zijn (depot, distributie, retail). Bovendien is zo'n opzet interessant voor de uitgever en auteur; die krijgen immers een vliegende start. Onderdeel van de service zou kunnen zijn dat afnemers een boek houden, tegen additionele vergoeding uiteraard. Bijkomend voordeel is dat je in navolging van Amazon boeken ter beschikking kan stellen aan mensen wiens interesse bekend is. Zeker wanneer je een deel van het risico naar de uitgever kan verschuiven. En uiteraard kan je een marktplaats opzetten waarin boeken aangeboden worden voordat ze zelfs gedrukt zijn; bijzonder interessant voor uitgevers.

Behalve bij Bol moet je zeker ook eens bij Managementboek.nl langsgaan. Door de vaste boekenprijs mogen ze je geen korting geven, maar ze kunnen je wel op andere manieren steunen. Ga ook eens bij het Centraal Boekhuis langs, want er valt wellicht iets te doen met distributie. En eigenlijk zou die hele markt van het zakenlijk lezen es uitgediept moeten worden. Wat op het niveau van Helmond een leuk idee is, kan op landelijk niveau een lastige knoop opleveren. Lokaal is het best aardig dat lezers op de fiets springen, maar landelijk zal je distributie moeten opzetten. Keuzes maken als: centraal depot of niet? Misschien moet je in navolging van de IT-sector ook eens aan gedeelde opslag denken. Het boek blijft bij de eerste lezer tot de volgende lezer zich aandient. Scheelt 50% aan verzendkosten en je kunt met een veel kleiner centraal depot toe. Ook het motief tot deelname intrigeert me. Kostenbesparing lijkt me niet doorslaggevend. Want voor die paar centen voordeel krijg je wel veel gedoe. Er zou weleens een ethische dimensie aan kunnen zitten. Doing Good! Als je een goed distributiemodel hebt, kun je je diensten aanbieden aan grote landelijke bedrijven. Bibliobeheer! Met service-levels: shared books of limited, koerierservice, etc. Wel een intrigerend idee! Wat betekent advisement eigenlijk?

Dat is kort door de bocht. Je schetst een voordeel van beschrijvende namen (of associërende: Bakker Krentenbol) maar er zijn ook nadelen. Ze zijn amper te beschermen en ze zijn amper onderscheidend. Tik Tik Klik is bovendien associërend. En de topicstarter mikt waarschijnlijk niet op consumenten, maar zakelijke gebruikers (opdrachtgevers). Consumenten kennen Hollandse Hoogte of Hunky Dory niet, vakmensen wel.

Die nieuwe krants is niet van Next maar van Niiu.

Een naam aanklikken omdat die origineel is? Volgens mij klikken mensen door omdat ze door iets anders getriggerd worden: originaliteit, kwaliteit, inventiviteit, en zo weiter. Dus tiktikklik of kliktiktik maakt niet zoveel uit. Het klinkt allemaal kabouterig. Misschien ben je er iets te veel en iets te lang mee bezig. Er zijn overigens heel veel collega's met bedrijfsnamen die buiten het kader vallen. En deze vraag past prima in de draad over bedrijfsnamen. ;D

Waarom vraag je dit?

Goh, dit heb ik twintig jaar geleden al eens uitgewerkt voor een aantal grotere dealerclubs en service-organisaties (inmiddels opgeslokt door KPN). Toen was het al niet nieuw meer. Toen waren pc's nog relatief duur en bewerkelijk. Nu koop je een nieuwe pc voor een paar honderd euro en servicecontract erbij voor een paar tientjes. HP heeft zelfs service verkocht in een doosje. Met andere woorden: de meeste consumenten gaan een probleem pas oplossen als het zich aandient, en dan zoeken ze de goedkoopste, snelste of betrouwbaarste (dealer, producent) route. Je kan dan als kleine zelfstandige alleen maar in de marge modderen. Gebruik je technische kennis om iets nieuws op te zetten. Koppel pc's aan andere apparatuur. Maak home music networks, link de computer aan verwarming en licht, bouw alarmsystemen met video surveillance, link die door naar mobieltjes. Zie bv Enymate.

Micha, volgens mij is er op zich niks mis met je aanpak. Je maakt een snelle analyse ter plekke, op basis van ervaring + kennis + intuïtie + hopelijk wat info van je opdrachtgever, en je geeft je eerste indruk meteen. Terwijl veel adviseurs werken op basis van: vraag een hamer, krijg een spijker. Je zit daar niet om zoveel mogelijk budget uit die klant te persen. En als ze een keuze gemaakt hebben voor een dure A-lokatie, dan moeten ze die plek zo goed mogelijk benutten. Basics first. Als die klant dat niet wil aannemen, vallen verdere adviezen waarschijnlijk ook in onvruchtbare aarde. Maar heb je gevraagd hoeveel klanten op afspraak komen?

Dit is een forum over innovatie en ondernemersschap.