TwaBla

Uh? Wie krijgt een bonus van wie? Als ik het goed begrijp betaalt jouw eerste klant extra wanneer jij een tweede klant vindt. De enige ratio is dat zij belang hebben bij een grotere gebruikersgroep. Of wordt jij verkoper van software die van die eerste klant is? Hangt een beetje van het niveau van je klanten af. Zijn er geen klanten die op een wat abstracter niveau kunnen meepraten?

Misschien werkt het beter wanneer je het woord 'verkopen' even vergeet. Je zou een early-user testgroep kunnen vormen van enthousiaste potentiële gebruikers die je actief betrekt bij de laatste fase van ontwikkeling. Let wel: gebruikers! Dat zijn niet altijd dezelfden als degenen die tot aanschaf besluiten. Maar het zijn wel belangrijke influentials. Ik weet niet of je launching customer enig gewicht heeft, maar wellicht kun je hun goede naam gebruiken. Of zelfs een abonnee-werft-abonnee systeem hanteren.

Er zitten hier mensen met expertise in webbouw, design, marketing, administratie, intellectueel eigendom, noem maar op. Die kunnen op hun eigen terrein 'slecht advies' neutraliseren door een reactie te plaatsen, precies wat jij hier nu ook doet. Zo worden onwetenden weer op het juiste spoor gezet. En niet door te bezemen of sluiten. Dus wind je niet op. ;)

Wat mij betreft ook. :-\ Als er niemand meer reageert, zakt-ie vanzelf naar een onbeduidend plekje. Maar om 'm meteen maar dicht te gooien als jullie je zegje gedaan hebben, is tamelijk cru. Er zijn meer mensen op dit forum!

Marketeers hebben last van een collectieve depressie, zo blijkt uit een onderzoek van het Tijdschrift voor Marketing. Mijn indruk is dat de crisis zich vooral afspeelt aan de vakmatige kant. De essentie van marketing is immers relevante onderscheiding en die realiseer je niet door de standaard draaiboeken te hanteren of de laatste trends na te apen. Het vak heeft kortom behoefte aan originals en niet aan overschoolde professionals. Hoewel scholing natuurlijk helemaal geen kwaad kan.

Paula stelt iets aan de orde, dus dat is op zich geen spam. Dat ze zich zo als tevens 'deskundig' profileert, mag best. Of ze ook echt deskundig is, zie je snel aan de reacties. Dat is nou net het leuke van zo'n forum. Er zit altijd wel een andere deskundige! Bovendien kan iedereen voor zichzelf bepalen in hoeverre hier nou sprake is van een 'web-designer'. Maar dat is al een andere discussie. Niet te snel bezemen in ieder geval... ;D

Het knoeien begint als techneuten denken dat ze designers zijn, en andersom. En in het ergste geval is een webdesigner geen van beiden, slechst een enthousiaste knutselaar. Mag best hoor, en als je zo je brood kan verdienen: compliment! Maar de markt mag wel eens een beetje opgevoed worden.

Waar dient de Vraag & Aanbod-rubriek eigenlijk voor? ;)

Leuk boek van marketingprofessor Larry Selden: Angel Customers and Demon Customers: Discover Which Is Which. Was deze week trouwens op CBS News. Of het een leuk boek is, weet ik eigenlijk niet. Maar wel een leuk onderwerp.

Je kan natuurlijk ook gewoon je columns als bijdrage plaatsen in het forum en zien welke reacties je krijgt. Er zitten legio experts in het forum die niet anders doen. Dat maakt het forum-format juist zo aardig: je nodigt uit tot reactie en gedachtenwisseling, terwijl een column toch ietsje meer eenrichtingsverkeer is. Het forum is kortom veel levendiger. Voor een aparte rubriek is het nog veels te vroeg, dunkt me. Geef je mening in Ondernemen Algemeen, of eventueel Commercie & Marketing. Succes!

Je buitenkans om te expanderen in internet-coaching! Welkom. ;)

Een potentiële klant, projectpartner en zelfs leverancier zet je bij de eerste kennismaking op zijn weegschaal. Leggen die twee mannen wat gewicht in de schaal? Zijn ze slim, zijn ze deskundig, zijn ze betrouwbaar, is er prettig mee te werken? Wanneer je je met je naam en je missie en je klantenlijst groter probeert voor te doen dan je bent, neemt je betrouwbaarheid af en wordt prettig samenwerken minder waarschijnlijk. De remedie? Lighten Up!

Okay, ik heb nu een brief van een incassobureau. Daar staat geen adres of telefoonnumer op, dat zal wel normaal zijn. Tegelijk is er een briefwisseling gaande met het administratiebedrijf dat de abonnementen beheert. Hen heb ik schriftelijk en telefonisch laten weten dat in de overeenkomst sprake is van een kennismakingsabonnement en dat in de overeenkomst nergens gemeld wordt dat zo'n kennismakingabonnement automatisch overgaat in een normaal abonnement met stilzwijgende verlenging. Daarmee is de incasso betwist. Dat erkent het administratiebureau niet. Ik heb hen telefonisch laten weten dat wat mij betreft deze kwestie afgerond is. Meestal werkt dat ook goed. Maar tegelijk zou ik ook weleens willen dat ze doorbijten. Wat gebeurt er dan? Het incassobureau kan een deurwaarder inschakelen? Tijdens een jaartje recht op HBO-niveau is mij bijgebracht dat er een gerechterlijke uitspraak nodig is voor ze echt in actie kunnen komen. Ik zou graag de mening van een rechter willen weten over dit soort praktijken. Me dunkt dat stilzwijgende verlenging alleen acceptabel is wanneer er wilsovereenstemming verondersteld mag worden. Bij een kennismakingsabonnement is er wilsovereenstemming over een kennismaking, meer niet. Is er jurisprudentie?

Toch kan de consument een behoorlijk emotionele verhouding met zijn product hebben (denk aan opgepepte auto's en computers) die ontaardt in een relatie met het merk. Altijd een Apple! Wel in die volgorde. Dus als brander moet je daar een beetje bescheiden in zijn. Bij pindakaas is de inhoud belangrijker dan het label. Er zijn overigens fantastische voorbeelden van interactie op product-niveau, veel meer dan op label-niveau. Denk aan acties als bedenk een nieuwe frisdrank (Snapple), ijsje (Ben & Jerry's), toetje (Mona) of soep (Unox). Is dat niet veel beter dan ietwat abstracter spelen met naam of label: l'art pour l'art?

Ooit in een lelijk eendje gereden? Dat was officieel een Citroën 2cv oftewel een deux-cheveaux. Wie heeft die bijnaam bedacht? Was dat een slimme marketeer, een auto-recensent, een liefhebber? Dat client-server model bestaat al wat langer. Maar het gebeurt niet vaak dat de markt een bestaand merk van een koosnaam voorziet.

Nieuw leven? RFID is nooit dood geweest. Een maand geleden stonden de bazen van Wal-Mart, Tesco, Metro en Ahold op hetzelfde podium in Brussel RFID te verkondigen, naast hun collega's van Unilever, Danone, Nestlé en zo nog een paar. Voor internetverkoop waren die mannen lang zo enthousiast niet. RFID is bigger!

Tja, de melkboer van vroeger werd zuivelspecialist en is nu een drinkmaaltijdconsulent. Met taalinflatie bereiken we vooral dat niemand meer weet waar we het nou eigenlijk over hebben. Missies leiden aan hetzelfde euvel. Ik kan me voorstellen dat een concern als Achmea eens nadenkt over zijn missie, maar een tweemanszaakje dat al direct op zo'n hoog abstractieniveau begint verliest misschien de bal uit het oog. Ik weet dat studenten met zulke blabla doodgegooid worden omdat die immers een zeker abstractieniveau moeten begrijpen, maar voor een startup is het waarschijnlijk beter zo concreet en specfiek mogelijk te zijn. Ik kijk er dan ook niet naar als subsidiënt, maar als potentiële partner of klant, en heb geen idee wat je nou precies bedoelt. Een drinkmaaltijdspecialist verkoopt melk- en andere zuivelproducten. Melkboer is een geuzenaam. ;)

Mijn advies: praat eerst eens normaal Nederlands. Dit is opgebakken lucht van twee studenten die zelfs de simpelste uitgave willen 'implementeren' in hun subsidie-aanvraag. Alemaal business-prietpraat. Wat is in hemelsnaam 'maatwerk in projectontwikkeling' en wat bedoel je eigenlijk met 'verder bouwen op actuele maatschappelijke ontwikkelingen'? Duidelijke taal geeft blijk van realiteitszin, wat je nu demonstreert zijn dromen. (Dat kost me mijn karma) ;)

Angst is een slechte adviseur. Er zit toch ook een factor van sociale controle in. Als je zo publiekelijk beloond wordt voor een goed idee, zal de dief publiekelijk aan de schandpaal genageld worden. Bovendien, een non disclosure agreement voor een idee dat je zelf disclosed via een blog, dat klinkt als een contradictie... ;D

Ha, da's bij de bigfour zekers! Paar honderd euro kan ook prima hoor.

Bij een budgethotel in Amsterdam denk ik meteen aan bezopen Britten, stonede Australiërs en Italianen, en een klasje op bezoek uit de VS. Voor je businessplan betekent dat een relatief hoge inzet aan extra personeel voor toezicht en schoonmaak. Er zijn echter vast wel segmenten die minder lastig zijn. Een budgethotel voor groepen, voor senioren, voor vrouwen of een zakelijk budgethotel voor congresgangers. EasyBed! Dat soort keuzes heeft uiteraard invloed op je businessplan. Wat je zou kunnen doen is contact opnemen met internationale budgethotels die franchisenemers zoeken, en hun cijfers lokaal vertalen. Bijvoorbeeld Microtel Inns & Suites in de VS.

Gamechanger is een intern programma, vandaar dat je er extern niet zoveel over zult vinden. In de top van de onderneming (bij de CMD) leefde het besef dat veel goede ideeën in de organisatiestructuur vastlopen. Er is daarom met steun van de top een aparte eenheid opgezet met eigen budget (ik meen iets van twintig miljoen om te investeren), eigen bevoegdheden (ideeënleveranciers mogen vrijgesteld worden om hun idee uit te werken) en een terugkoppeling naar de business. De opzet en structuur is intensief gecommuniceerd intern en bij (kennis)toeleveranciers. Het resultaat na een jaar of vijf? Honderden initiatieven zelfs tot op strategisch niveau (dus niet alleen nieuwe boortechnieken) waarvan een aantal met succes ingevoerd zijn.

Eerst aan je leek-status werken. Ga een jaartje de kunst afkijken (dus werken!) bij bestaande budgethotels en gebruik je vrijetijd om ideeën op te doen in andere grote steden. Aan een panklaar plan heb je niks.

Om deze kwestie iets ondernemer-relevanter te maken, is het misschien een idee om ook even in te gaan op de vraag waar je als ondernemer extra op moet letten bij hypothecair krediet. ;)

Het is geen algemeen geldende theorie. Me dunkt dat zulke seizoeneffecten vooral zichtbaar zijn bij grote bedrijven met gespecialiseerde afdelingen waar voortdurend nieuwe projecten in gang gezet worden. Toch heeft elke markt zijn ritme. In retail hebben ze vaak een 'kalender' met vaste momenten. Om het ritme van je eigen markt te ontdekken, zul je met afnemers moeten praten. Je kan natuurlijk als een banketbakker elke dag je winkel volleggen met gebak, maar het is wel handig om rekening te houden met feestdagen en momenten als vaderdag. In B2B zijn bijvoorbeeld grote vakbeurzen altijd een goed acquisitiethema.