R.I.P. - Benm

Opzettelijk, of is wellicht grof nalatig ook genoeg?

Ik denk dat het argument dat er geen enkele winkel is waar je beide producten kunt kopen nog best aardig gevonden is, afgezien of ze onderscheidend genoeg zijn of niet. Overigens krijg ik niet direct het idee dat Kordaat dusdanig op Kornuit probeert te lijken waardoor consumenten ze kunnen verwarren, de etiketten zijn dusdanig verschillend dat je die echt niet per ongeluk door elkaar kunt halen. LIDL heeft natuurlijk een hele barrage aan fantasie-huismerken en dan kan het wel eens in de buurt van een ander komen. Hun huismerk voor plakband is W5, is dat de dicht op 3M?

Een bestuurder van een BV kan hoofdelijk aansprakelijk zijn voor de schuld als er sprake is van wanbestuur. Als zo'n BV failliet gaat dan kun je vast beginnen met het melden van je vermoedens van wanbestuur aan de curator. Of je je geld ooit zult krijgen weet ik niet, maar leg je vordering in ieder geval neer bij de curator. Mocht er sprake zijn van wanbestuur waaruit hoofdelijke aansprakelijkheid volgt van 1 of meer van de bestuurders dan kun je je vordering in de toekomst nog op die natuurlijke persoon verhalen. Curatoren besteden vaak niet zo gek veel tijd aan het afhandelen van een failliete BV, maar als er een flink aantal schuldeisers is die bij hun vordering vermelden dat ze vermoedens hebben van wanbestuur, oplichting of fraude kan dat best een reden zijn voor een curator om er toch nog even wat beter naar te kijken. Zeker als de ondernemer alweer vrolijk verder gaat onder BV2 en BV3 terwijl het faillissement van BV1 nog niets eens is afgehandeld kan dat voor extra argwaan zorgen, zeker als BV2 ook al afstevent op een faillissement en wellicht BV4 al is opgetuigd. Een curator die niet weet dat een zaak stinkt zal er van uit gaan dat er weinig aan de hand is, maar hoe meer schuldeisers een vermoeden van een 'plof constructie' melden, hoe groter de kans dat ze gaan kijken naar hoofdelijke aansprakelijkheid. Daarmee heb je overigens je geld nog niet, geld dat er niet is kan een curator ook niet verdelen, en in veel gevallen is het wel op als de belastingdienst en het uwv langs zijn geweest. Als de bestuurder aansprakelijk wordt gesteld heb je echter wel de mogelijkheid het op die bestuurder te verhalen. Mogelijk gaat deze dan acuut persoonlijk failliet en heb je nog steeds niets, afgezien van het feit dat je heb wel even uit het handelsverkeer kunt houden en meer gedupeerden kunt voorkomen.

Dit soort dingen zijn altijd lastig, en ook afhankelijk van eventueel overeengekomen voorwaarden. Voor creatief werk is vaak een inspanningsverplichting maar geen verplichting tot het leveren van een specifiek resultaat. Dat laatste kan ook niet echt, je hebt geen meetbare parameters waarop je bijvoorbeeld een logo kunt toetsen. Zou je pakweg een vliegtuig hebben geleverd zijn zijn daar duidelijke functionele eisen aan die hard en objectief getoetst kunnen worden (range, verbruik, service ceiling, whatever). Ik vraag me wel af wat je klant nu eigenlijk wil. Blijkbaar niet betalen, maar gaat hij nu een andere partij inhuren om een nieuw grafisch ontwerp te maken? Of is dit zo'n geval waarbij het businessmodel van het bedrijf van de klant bij nadere beschouwing toch niet zo best leek, en gaat het hele verhaal niet door? Of is het echt een eikel die jouw werk tot dusver voorlegt aan een andere ontwerper die het voor een appel en een ei gaat 'afmaken'?

Die retourtermijn moet voor de consument gewoon duidelijk zijn - wegstoppen in voorwaarden waar je verder naar door moet klikken en en dergelijke is geen houdende oplossing. Bij tegenstrijdige communicatie wordt het bovendien vrijwel altijd in het voordeel van de consument uitgelegd: Als bol 30 dagen zonder voorwaarden zegt, en jij 14 dagen onder voorwaarden van onverbroken verzegeling en de klant beide in het bestelproces ziet dan geldt in principe het meest gunstige dat de consument gezien heeft in het hele aankoopproces. Bol zal zich daar zeker van bewust zijn, en wellicht sommige consumenten ook wel. Als je een echt eigenwijze consument hebt die niets anders wil dan zijn geld terug en desnoods bereid is dat recht te halen via de kantonrechter zal die consument gelijk krijgen: de eerste belofte was 'zonder reden binnen 30 dagen retourneren voor een refund mogelijk', en die belofte kun je niet meer breken gedurende het bestelproces.

Moneygram zal wellicht op termijn hetzelfde probleem geven als WU als het over grote bedragen gaat. Als ze geen bankrekeningen hebben zijn er denk ik weinig alternatieven. Als ze die wel hebben zijn er genoeg oplossing om niet direct banktransacties te hoeven doen (cryptocurrenncy, revolut, etc). Overigens weet ik via-via dat er best wat betalingen richting ukraine gedaan worden in bitcoins. Hoe ze die ter plekke in bruikbare valuta omzetten weet ik niet precies, maar blijkbaar is er een mogelijkheid - wellicht door ze in persoon te verkopen voor amerikaanse dollars of euro's. Maar zolang moneygram werkt: waarom moet je daarvoor naar een agentschap? Je kunt die betalingen toch ook gewoon online doen met een bankoverschrijving of creditcard? Misschien dat de ontvanger ter plekke naar een kantoortje moet om het geld op te halen, maar jij hoeft er de deur niet voor uit.

Helaas is er inderdaad geen 'kleinere' oplossing dan via de kantonrechter als de tegenpartij niet wil meewerken. Ergens zou het prettig zijn als er een of ander instrument was waarbij je voor niet-betwiste vorderingen tot zeg 100 euro betaling kunt afdwingen zonder al die kosten. Overigens vind ik het ook wel zuur als het echt tot verkoop van een inboedel komt. Als er wat waardevols is kun je dat nog wel verkopen, maar iemands ikea-kastje? Of een TV van 10 jaar oud die misschien nog 20 euro oplevert? Tamelijk kansloos, en het zorgt er ook niet bepaald voor de die persoon nog kans krijgt zijn leven weer op de rails te krijgen. Mensen die niet willen maar wel kunnen betalen zullen dat over het algemeen wel doen na een uitspraak van de kantonrechter. Dat er regelmatig boedelveilingen niet door gaan komt denk ik eerder omdat mensen het geld onderhands lenen of bij elkaar bedelen bij familie en vrienden die het niet zover willen laten komen. Het is wel zuur als het door wanbetaling van een hoofdsom van 15 euro zo ver komt natuurlijk. Anderzijds had je dan ook nog wel op de aanmaningen kunnen reageren en laten weten dat je het geld echt niet hebt en een of andere regeling treffen het later te betalen.

In zo'n geval wel, die klant wou gewoon doelbewust niet betalen en had niet gedacht dat er iets zou gebeuren, mooi wel dus. Als iemand doelbewust niet betaalt en een houding heeft van 'klaag me maar aan dan!', dan kan ie het natuurlijk wel krijgen. En als je daar bewijs van hebt zal de rechter hem wel in de kosten veroordelen vanwege de kwade opzet.

Bijvoorbeeld :) Maar dat is vrij recent aan het licht gekomen, dus het zou maar zou kunnen dat hier nog een flinke boete gaat volgen, m.i. terecht.

Op zich is het wel vreemd, als er op de verpakking met koeieletters staat dat iets niet te retourneren is als de binnenverpakking/zegel geopend is, dan lijkt me dat toch aardig duidelijk. Uiteraard kun je het als koper daar niet mee eens zijn en dan het product gewoon retourneren met intacte binnenverpakking - mits dat kosteloos kan (?). Misschien moet je ook bij zetten dat iemand die een product met verbroken verzegeling toch terugstuurt dat product domweg weer terug krijgt, en geen geld terug. Ik vraag me overigens af wie die mensen zijn, van bepaalde producten lijkt het me tamelijk logisch dat ze bij verbroken verzegeling niet retour mogen. Je zou bijna denken dat ze het expres doen.

Ongetwijfeld, maar het is natuurlijk ook wel een stok achter de deur: Als je onversleuteld wachtwoorden opslaat en gehacked wordt krijg je nog een forse douw na. Het heeft natuurlijk ook wel iets met schaal te maken, als het om honderdduizenden accounts gaat mag je wat meer verwachten dan bij een tiental.

Tja, het kan, maar in die zaak is de uitspraak wel: Dan krijg je dus 8 cent rente over een oorspronkelijk som van 9 euro, maar wel een rechter die het dusdanig belachelijk vindt dat je niet je proceskosten vergoed krijgt, en dat is toch een stukje meer dan die 9 euro waar het over begon. Qua publiciteit is het natuurlijk niet zo handig je klanten voor het gerecht te slepen voor 8 cent - ik denk niet dat ik domeinen ga afnemen bij een bedrijf waarvan ik weet dat ze om 8 cent gaan procederen ;)

Dat kun je niet. Het is jouw keuze om gebruik te maken van een platform als Bol of Amazon om je handel te verkopen, als het platform zegt dat de klant altijd binnen de 30 kan retourneren dan moet je daar mee leven. Uiteraard kun je het wel -vragen-, maar ik denk dat die platforms liever gaan voor de belofte aan aan de consument dan voor een paar uitzonderingscategorien waar niet het merendeel van de winst mee behaald wordt. Met voorwaarden en dergelijke kom je ook niet weg: als de klant eerst in chocoladeletters ziet dat hij binnen 30 dagen mag retourneren, en ergens op pagina 127 van de voorwaarden een uitzondering staat kun je er niet van uit gaan dat een klant dat weet op het moment van aankoop. Dat Bol die 30 dagen belofte doet en niet jij doet er niet zoveel aan af denk ik: Een consument kan wel zien dat iets van een derde partij komt, maar niet verwachten dat daarbij andere voorwaarden gelden dan bij de rest van het assortiment.

Dat smaakt vast goed met alcoholvrij Bockbier? Of handelen onder je achternaam handig is of niet verschil nogal per sector, maar er zijn genoeg gigantische bedrijven die de naam van hun oprichters (blijven) gebruiken. Anderzijds is 'slagerij Bakker' niet zo handig als je met koeieletters 'bakker' op je voorpui zet en er steeds mensen om brood komen vragen ;)

Afspraken over alleenrecht kun je ook maken als je het product al verkoopt natuurlijk. Ik zou het met een (web)winkel proberen en zien of er uberhaupt een redelijke markt in nederland is. Verder heb ik geen idee wat het product is natuurlijk, maar als je vast kunt beginnen met productnaam.nl als domein vast te leggen heb je een zeker voordeel tegenover potentiele concurrenten in zoekresultaten etc.

Tja, ik ga er even van uit dat DTG niet op de hoogte was van het nieuwe adres, anders hadden ze daar de factuur etc wel heen gestuurd. Vraag is wel een beetje waar die factuur en herinnering dan gebleven zijn. Ik neem aan dat ze zijn aangekomen op het oude adres, maar blijkbaar niet doorgestuurd naar het nieuwe, en ook niet retour gezonden met 'is verhuisd' erop, maar gewoon weggegooid? Ik gooi post van DTG ook altijd direct weg, maar heb geen overeenkomst met ze, dat scheelt!

Dit klinkt wel een beetje als waanzin eigenlijk. Ik zou eerst maar eens kijken of die klant niet aan het fantaseren is. Geen idee welk hostingbedrijf het betrof, maar er zijn er niet veel die voor 6 euro de moeite doen om een deurwaarder te sturen en vervolgens nog te procederen bij een kantonrechter ook. Gebruikelijker zou zijn om het hostingpakket gewoon op te zeggen of in ieder geval op te schorten wegens wanbetaling. Niet dat jouw klant daar verder iets van gemerkt zou hebben. Van die klant moet je sowieso zsm af denk ik - als je een overeenkomst hebt voor 1 jaar kun je die opzeggen. Die klant zal haar website dan wel moeten verhuizen naar een ander hostingbedrijf, maar dat is feitelijk niet jouw probleem als het een overeenkomst voor bepaalde tijd is.

Omdat je het vaak niet kunt zien voordat het te laat is? Neem die chatsite waar men wachtwoorden onversleuteld opsloeg (foei!). Dat men dat deed werd alleen bekend nadat hun database door een hacker buitgemaakt was. Was die hack nooit gebeurd dan had de handhaver nooit kunnen zien dat er onversleutelde wachtwoorden werden opgeslagen, tenzij je zelf inbreken op die server (lijkt me niet toegestaan zonder goede reden). Cookies kun je nog wel opsporen (geautomatiseerd ook, wel zo handig), maar wat men 'aan de achterkant' met data doet behoor je niet te kunnen zien. Handhaven op spam is denk ik de gemakkelijkste, dan hoef je feitelijk alleen maar aan te tonen dat een bedrijf die mailing verzonden heeft of een ander daarvoor heeft ingehuurd, terwijl de adressen van de ontvangers (en toestemming om ze te mogen mailen) niet legitiem verkregen zijn. Bewijslast voor het laatste ligt denk ik bij de verzender.

Als ik het goed begrijp wordt er niets verkocht omdat de mogelijkheid tot afrekenen is uitgeschakeld, maar krijgt deze webshop nog wel organisch verkeer binnen, en lijken mensen ook de intentie te hebben om de producten te kopen. Ik heb geen idee wat de shop verkoopt en hoeveel de omzet zou zijn als er wel kon worden afgerekend, maar dat zo'n site an sich waarde heeft lijkt me logisch. De meest logische koper zou een winkel zijn die dezelfde producten levert en het als extra omzetkanaal gebruikt.

Dat er een overeenkomst was hoef je verder echt niet te betwisten, dat er al een jaar of 10 betaald is lijkt me bewijs genoeg. Wat er mis is gegaan is dat de vorige eigenaar je niet op de hoogte gesteld heeft van dit contract, waardoor jij er niets van wist, en je nieuwe adres ook niet hebt doorgegeven aan DTG. Zij sturen de factuur en herinnering naar het oude adres maar krijgen niet betaald, en zetten (in dit geval best terecht) een deurwaarder in die vervolgens het nieuwe adres wel weet te vinden. Ik vrees dat er niets anders op zit dan te betalen, je gaat dit verliezen bij een kantonrechter. Uiteraard is degene die je de BV verkocht heeft hier wel aansprakelijk: Wellicht niet voor de hoofdsom van de factuur, maar wel voor de bijkomende deurwaarderskosten en dergelijke die niet gemaakt zouden zijn als hij melding had gemaakt van de overeenkomst met DTG.

Dat is inderdaad duidelijk, maar als ik naar mijn eigen polis kijken (ohra) staat er niets in over zakelijke reizen. Er zijn tig uitsluitingsgronden, maar qua aard van de reis staan er alleen uitsluitingen voor het geval dat je de reis maakt om een misdrijf te plegen of naar een gebied met negatief reisadvies gaat. Overigens is ook een beetje de vraag wat 'reis voor werk' nou eigenlijk is: Is dat voor werk in loondienst, als ondernemer naar een vergadering, beurs oid, of allebei?

Feitelijk zegt het niet zoveel. Goed, bijna 10.000 klachten in die periode, maar het is niet eens duidelijk over hoeveel bedrijven die klachten gaan. Er zouden zomaar 5000 klachten over 1 bedrijf tussen kunnen zitten, dat is uit de getallen niet op te maken. Ook staat nergens iets over het daadwerkelijk uitdelen van boetes, alles over uitleggende brieven en gesprekken. Ik vraag me af wat ze nu willen gaan doen, er zijn pakweg een miljoen zzp'ers en die zullen ze echt niet allemaal gaan doorlichten of ze alles helemaal op orde hebben. Wellicht dat ze handhaven als iemand echt blatant de boel schendt en er veel klachten over komen, maar in alle eerlijkheid denk ik dat je als bonafide bedrijf niet zoveel te vrezen hebt, ook al doe je niet alles 100% volgens de regeltjes: dat valt toch nooit te onderzoeken tenzij ze met 10.000 ambtenaren heel ondernemend nederland gaan doorlichten?

Dat verschilt nogal per reisverzekering. Bij sommige is de dekking beperkt tot een aantal aaneengesloten dagen verblijf (30 of 90 dagen oid), er kan een limiet zijn op het aantal dagen per jaar ongeacht aaneensluiting, of helemaal geen beperking. Blijft de vraag of je bestaande reisverzekeringen zakelijke reizen dekt. Ik vermoed dat het in de praktijk geen probleem zal zijn als het gaat om de normale dingen die bij een reisverzekering horen (verloren bagage, ziektekosten, etc), maar dat zakelijke aspecten niet gedekt zijn (als je bijvoorbeeld werkzaamheden gaat verrichten en daarbij/daardoor gewond zou raken oid).

Niet als je aan bedrijven in de EU wilt verkopen. BTW terug krijgen voor goederen of diensten gekocht in EU landen is nogal bewerkelijk. Leveren met 0% btw na controle van de gegevens is tamelijk eenvoudig. Je moet van die leveringen wel apart aangifte doen op het einde van het kwartaal, maar dat is een nogal eenvoudig proces waarbij je wel het BTW nummer van de EU klant nodig hebt.

Zeker, en daar wordt natuurlijk ook op ingezet met bio/eko/zoveel-sterren-boerderij en dat soort zaken. Dat "geslacht worden in je eigen vertrouwde omgeving" klinkt mij overigens niet zo prettig in de oren... het klinkt eerder als een soort scene uit een matige horrorfilm waarbij een psychopaat met een bijl boven je bed staat :D